eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.1هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «إِنَّ‏ أَنْفَاسَكَ‏ أَجْزَاءُ عُمُرِكَ‏ فَلَا تُفْنِهَا إِلَّا فِي طَاعَةٍ تُزْلِفُكَ‏» ترجمه: این نفس هایی که می کشی همۀ این ها اجزای عمر تو هستند؛ پس این نفس ها و اجزای عمر خود را نابود و ضایع مکن مگر در راه اطاعت خداوند که تو را به خداوند نزدیک کند. شرح: روایت از امیر المؤمنین صلوات الله علیه، منقول است که حضرت فرمودند: این نفس هایی را که تو می کشی، این ها اجزاء عمر تو هستند. این جملۀ اوّل که اجزاء عمر تو هستند نفس ها، اشاره به این است به اینکه، هر یک نفسی که من و تو می کشیم، بخشی از هستی ما در این عالم از بین می رود. بعضی ها خیال می کنند به این که ما ثابتیم، عمر ما می گذرد. من یک وقتی هم گفتم.من ثابتم؛ یعنی از نظر هستی، عمر است که دارد می رود. می گوید: عمرم تمام شد یعنی چه عمرت تمام شد، خودت تمام شدی. علی(ع) این را می گوید، خوب دقّت کنید. می گوید: اشتباه نکنی، هر یک نفس که دارید می کشید، تو داری تمام می شوی. فهمیدی؟ بله. روایت از امام حسین(ع) است: «يَا ابْنَ‏ آدَمَ‏ إِنَّمَا أَنْتَ أَيَّامٌ»؛ آی فرزند آدم! تو روزگاری، تو گذشتی. « يَا ابْنَ‏ آدَمَ‏ إِنَّمَا أَنْتَ أَيَّامٌ كُلَّمَا مَضَى يَوْمٌ ذَهَبَ بَعْضُكَ»؛ هر یک روز که می گذرد، یک بخشی از هستی تو رفت. تو ثابت نیستی او برود؛ تویی دارد تمام می شود. در این روایت، حضرت می فرماید به این که: «إِنَّ‏ أَنْفَاسَكَ» «‏أَجْزَاءُ» «عُمُرِكَ بعد می فرماید: «فَلَا تُفْنِهَا»؛ این را از بین نبر، فانی نکن، هستیت را، «إِلَّا فِي طَاعَةٍ تُزْلِفُكَ», مگر در یک اطاعت الهی که تو را به خدا نزدیکت بکند. داریم این هر یک نَفَسی که من و تو می کشیم، یک بخشی از هستی من و تو دارد از بین می رود؛ هستیمان دارد می رود. ما گران قدرتر از نظر چیزی، بالاتر از هستیمان نداریم. ببین در چه راهی داری این را فنا می کنی. در راه پول، ریاست؟! ای بدبخت! هستیت دارد می رود، در چه راهی خرج می کنی،می گوید: در راهی فانی اش کن. «فَلَا تُفْنِهَا إِلَّا فِي طَاعَةٍ تُزْلِفُكَ»؛ مگر در یک اطاعت خدایی که تو را به خدا نزدیکت بکند. نه به پول و ریاست نزدیکت بکند که اوّلیش را می گذاری می روی؛ دوّمیش هم مسخره است. ________________________________________ إِنَّ‏ أَنْفَاسَكَ‏ أَجْزَاءُ عُمُرِكَ‏ فَلَا تُفْنِهَا إِلَّا فِي طَاعَةٍ تُزْلِفُكَ. غرر الحكم و درر الكلم، صفحه 222‏ وَ قَالَ الْحُسَيْنُ (ع) يَا ابْنَ‏ آدَمَ‏ إِنَّمَا أَنْتَ أَيَّامٌ كُلَّمَا مَضَى يَوْمٌ ذَهَبَ بَعْضُكَ. إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج‏1، ص 40 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
16M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رُوِيَ‏ عَنْ‏ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «إِنَّ‏ أَنْفَاسَكَ‏ أَجْزَاءُ عُمُرِكَ‏ فَلَا تُفْنِهَا إِلَّا فِي طَاعَةٍ تُزْلِفُكَ‏» ترجمه: این نفس هایی که می کشی همۀ این ها اجزای عمر تو هستند؛ پس این نفس ها و اجزای عمر خود را نابود و ضایع مکن مگر در راه اطاعت خداوند که تو را به خداوند نزدیک کند. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 انسان چگونه می تواند آرزوهای مادّی اش را رنگ معنوی بدهد❗️ 📌انسان می تواند به تمام آرزوهای مادّی اش رنگ معنوی بدهد؛ یعنی آرزوی اینکه خانه داشته باشم، همسر داشته باشم، فرزند داشته باشم، غذا بخورم، کار کنم، تحصیل کنم و... بکنم که همه آرزوهای مادّی است، امّا رنگ آرزوهای معنوی به آن بدهم؛ به این صورت که ابتدا آرزوهای معنوی مطرح باشد؛ یعنی آرزوی بهشت دارم، آرزوی تنعّمات اُخروی دارم، آرزوی مقامات معنوی دارم و...، ولی اگر بخواهم به این مقامات معنوی برسم، این سیرها را بکنم، به هدفم از خلقت که معرفت الله و لقاءالله است برسم، راهی ندارم که در این دنیا مَرکَب مادّی را با همین وسایل و ابزار حفظ کنم؛ بنابراین اینجاست که مادّیّت را آرزو می کنم و در راهش هم تلاش می کنم. مال به دست می آورم که تغذیه کنم، تغذیه برای اینکه سرِپا باشم، سرِپا باشم به خاطر اینکه سیر معنوی ام را بتوانم بکنم. انسان آرزوهای مادّی را به صورتی تنظیم کند که نقش وسیله ای را برای او ایفا کنند و آرزوهای معنوی نقش هدف را داشته باشند. آرزوهای مادّی وسیله ای برای رسیدن به آرزوهای معنوی باشند. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
9.88M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 انسان چگونه می تواند آرزوهای مادّی اش را رنگ معنوی بدهد❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 آرزوی مادّی نهایت ندارد و پایان پذیر نیست❗️ 📌روایت از امام صادق(ع) نقل شده که از آبای گرامی شان و در نهایت از امام علی(ع) فرمودند: «مَنْ يَأْمُلُ أَنْ يَعِيشَ غَداً فَإِنَّهُ يَأْمُلُ أَنْ يَعِيشَ أَبَداً وَ مَنْ يَأْمُلُ أَنْ يَعِيشَ أَبَداً يَقْسُو قَلْبُهُ...» 1️⃣؛ اگر کسی آرزو داشته باشد که تا فردا باشد، او آرزو دارد که همیشه باشد؛ یک قانون علمی است. اگر آرزو داری که تا فردا باشی، مثل این است که آرزو داری همیشه باشی؛ یعنی همیشه در دنیا باشی. دلیلش این است که این آرزو بر محور فرضیّه است. وقتی فرض کردی تا فردا هستم، آرزویش را هم می کنی. با وجود این فرضیّه، پس فردا هم کنارش مطرح است. فردای فردا و... که هر فردایی برای خودش فردای دیگری دارد و امتداد پیدا می کند. امام علی(ع) در روایتی فرمودند: «الْأَمَلُ لَا غَايَةَ لَهُ»2️⃣؛ آرزوی مادّی نهایت ندارد؛ اگر بنا بشود که انسان بر محور همین فرض عمل کند. در روایت دیگری امام علی(ع) می فرماید: «الْآمَالُ لَا تَنْتَهِي»3️⃣؛ آرزوها پایان پذیر نیست، که یکی هم در همین رابطه مطرح است. 1️⃣مستدرك الوسائل، ج‏2، ص 106 2️⃣ غرر الحكم و درر الكلم، ص 55 3️⃣تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، ص 311 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
5.28M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 آرزوی مادّی نهایت ندارد و پایان پذیر نیست❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم 🎞 @mojtabatehrani_ir
6.38M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 اندازه گیری آرزوی مادّی امکان پذیر نیست؛ بلکه هر چه کمتر بهتر❗️ 📌در خطبۀ صد و چهل و هفت نهج البلاغه امام علی(ع) می فرماید: «...وَ إِنَّمَا هَلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ بِطُولِ آمَالِهِمْ وَ تَغَيُّبِ آجَالِهِمْ حَتَّى نَزَلَ بِهِمُ الْمَوْعُودُ...»؛ آن هایی که قبل از شما بودند، به سبب همین طول امل هلاک شدند؛ یعنی این فرضیه را کردند، آمال را هم بر رویش استوار کردند، در حالی که نمی دانستند عمرشان چقدر است، «وَ تَغَيُّبِ آجَالِهِمْ»؛ یا مرگ هایشان را. نمی دانست عمرش چقدر است و عمل ها را بر اساس فرضیه استوار کرد، «حَتَّى نَزَلَ بِهِمُ الْمَوْعُودُ»؛ یک وقت چشم باز کرد که تمام شد. لذا انسان هیچ وقت نمی تواند اندازه گیری بکند که چقدر آرزوی مادّی داشته باشد؛ بلکه هر چه کمتر باشد بهتر است؛ یعنی از آن بکاهد، به نفس و هواهای نفسانی میدان ندهد؛ والّا اگر میدان بدهد، همین طور جلو می رود که قهراً آرزوهای معنوی تحت الشّعاع آن ها قرار می گیرد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه چهارم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 شبیه ترین اشیا به دروغ عبارت از آرزو است❗️ 📌لذا شبیه ترین اشیا به دروغ، عبارت از آرزو است که خیلی بی پایه است؛ چون اوّلین و اساسی ترین پایه اش را که نگاه می کنم، هیچ است؛ یعنی پایۀ اساسی اش این است که من مسئلۀ بقا را احراز بکنم که چقدر در دنیا زنده هستم. بعد رغبت به تبعات بقا مانند مال، فرزند و... پیدا کنم و آرزو نسبت به آن ها داشته باشم. اگه من مرده باشم، خانه، فرش و لباسِ فلان، برای چه می خواهم. این ها تبعات بقا من هستند. وقتی نمی دانم چقدر هستم، تمام آن ها بر محور فرض و هیچ چیز هستند. در روایات دقّت کنید چقدر زیبا هستند. امام علی(ع) می فرماید: «الْأَمَلُ كَالسَّرَابِ...» 1️⃣؛ آرزو سراب است و واقعیت ندارد. امام علی(ع) فرمودند: «أَبْعَدُ شَيْ ءٍ الْأَمَلُ»2️⃣؛ آرزو خیلی دور و احتمالش خیلی ضعیف است. امام علی(ع) می فرماید: «الْأَمَلُ أَبَداً فِي تَكْذِيبٍ...» 3️⃣ ؛ آرزو همواره در دروغ است. «أَكْذَبُ شَيْ ءٍ الْأَمَل»4️⃣؛ دروغ ترین چیزها، آرزوست. «لَا شَيْ ءَ أَكْذَبُ مِنَ الْأَمَلِ»5️⃣؛ چیزی دروغ تر از آرزو نیست که تعبیرات عجیبی است. بیا که قصر امل سخت سُست بنیاد است بیار باده که بنیاد عمر بر باد است حافظ باد در این بیت به مفهوم فرضیّه است، برای خودت بقا درست کردی و فرض بقا کردی. این عمری که برای خودت در ذهن درست کردی، تصوّری است و بر محور همین تصوّر آرزو ساختی. 1️⃣غرر الحكم و درر الكلم، ص 103 2️⃣تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، ص 312 3️⃣غرر الحكم و درر الكلم، ص 112 4️⃣غرر الحكم و درر الكلم، ص 185 5️⃣غرر الحكم و درر الكلم، ص 776 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پنجم @mojtabatehrani_ir
9.12M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 شبیه ترین اشیا به دروغ عبارت از آرزو است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پنجم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 نادان و احمق است کسی که به آرزویش اعتماد و تکیه کند❗️ 📌چون اگر چنین بشود، به تنهایی کافی نیست. تو می گویی: اگر این طور بشود، او در جواب می گوید: مگر این طور بشود. تو از لفظ «اگر» استفاده می کنی و او «مگر» می گوید. «مگر» در کنار «اگر» و نسبت به موانع است؛ یعنی «اگر» این طور بشود و «مگر» آن طور نشود، ای کاش این طور بشود. «اگر» را با «مگر» تزویج کردند و از آن ها فرزندی به نام «کاشکی» به دنیا آمد که همان «آرزو» نامیده می شود. روی چه تکیه می کنی؟ همۀ این ها که باد هواست. آیا می شود روی آن ها تکیه کرد؟ روایت را امام علی(ع) فرمودند: «إِيَّاكَ وَ الثِّقَةَ بِالْآمَالِ»؛ بپرهیز از اینکه تکیه به آرزوهایت بکنی، «فَإِنَّهَا مِنْ شِيَمِ الْحَمْقَى»1️⃣؛ این کار ناشی از خوی احمقانه است. در روایت دیگری امام علی(ع) می فرماید: «الْجَاهِلُ يَعْتَمِدُ عَلَى أَمَلِهِ»2️⃣؛ نادان است کسی که به آرزو تکیه می کند. در روایت دیگری امام علی(ع) فرمودند: «مِنْ الْحُمْقِ الِاتِّكَالُ عَلَى الْأَمَلِ»3️⃣؛ تکیه کردن بر آرزو، از حماقت است؛ چون آرزو قابل اعتماد نیست. 1️⃣غرر الحكم و درر الكلم، ص 169 2️⃣ غرر الحكم و درر الكلم، ص 66 3️⃣ غرر الحكم و درر الكلم، ص 673 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پنجم @mojtabatehrani_ir
7.33M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 نادان و احمق است کسی که به آرزویش اعتماد و تکیه کند❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پنجم 🎞 @mojtabatehrani_ir
6.11M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 دلیل گفتن ان شاءالله برای انجام کارها❗️ 📌در آیۀ شریفۀ سورۀمبارکۀکهف می فرماید: (وَلَا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا)؛ هیچ وقت نسبت به عملی یا کاری نگویید که من آن را فردا انجام می دهم؛ یعنی به طور قطع نگویید، (وَلَا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا * إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ...) 1️⃣؛ یعنی همان ان شاءالله ها که انسان می گوید. این «اگر خدا بخواهد» که انسان می گوید، برای آن است که نمی دانم زنده هستم یا نیستم. بر فرضِ حیات است که بتوانم یا نتوانم. بر فرضِ توان است که مانعی بیاید یا نیاید؛ لذا انسان هیچ وقت نباید به آرزوهای مادّی اش تکیه کند و آن ها را تکیه گاهش قرار بدهد که کمالِ نفهمی است. 1️⃣سورۀ مبارکۀ کهف، آیات 23 و 24 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه پنجم 🎞 @mojtabatehrani_ir