eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
2.2هزار دنبال‌کننده
194 عکس
1.7هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
3.3M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 بی تفاوتی در دین همان بی غیرتی در دین❗️ 📌علمای اخلاق می‎گویند: تسامح و بی‎تفاوتی در امر به معروف و نهی از منکر گویای این است که شخص از نظر غیرت دینی‎اش -البتّه محترمانه - کمبود دارد؛ و الّا اگر بخواهم صریح بگویم باید یک «بی» بالا سر «غیرت» بگذاریم؛ به تعبیر دیگر، اگر بخواهیم محترمانه بگوییم، چنین کسی در امور دینی خود یا فاقد غیرت است یا نقص در غیرت دارد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه دوازدهم 🎞 @mojtabatehrani_ir
3.86M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 امر به معروف همراه غیرت در دین❗️ 📌کسی که در دین غیرتمند است، در مورد خودش و دیگران، ناراحت است که نمازش را نخوانده است یا وقتی در شرایط گناه قرار می‎گیرد، ناراحت است که نکند دستش آلوده به گناه شود. به این می‎گویند: غیرت دینی؛ یعنی همان حالت حفاظت و حراست از دینش. چنین کسی بی‎تفاوت نیست. او دینش بر محور عقلش است و عقل او آن را پذیرفته است - او دو دو تا چهارتایش تمام شده و قبول کرده است- لذا چون می‎دانست آنچه پذیرفته بر محور حق است؛ پس بر اساس غیرت دینی پای این اعتقادات می‎ایستد، چه نسبت‎به خودش و چه نسبت‎به دیگران، و آنچه نسبت‎به دیگران است، جزء شاخه‎های امر به معروف و نهی از منکر قرار می‎گیرد. 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول 🎞 @mojtabatehrani_ir
4.18M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 راه شناخت غیرت دینی، نهی از منکر❗️ 📌اگر انسان بخواهد یک تحلیل اخلاقی_ روانی روی امر به معروف و نهی از منکر بگذارد، ریشه در غیرت دینی‎اش دارد؛ به هر مقدار غیرت در دین داشت، به همان مقدار هم امر به معروف و نهی از منکر می‎کند و اگر بی‎تفاوت بود، فاقد غیرت در دین است. انسان اگر بخواهد خودش را شناسایی کند که غیرت در دین دارد یا نه، بهترین راهش همین ا‎ست که آیا در مورد خودش و دیگران از عدم پایبندی نسبت‎به واجبات و محرّمات ناراحت می‎شود یا نه؟ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِيَ عَن رَسُولِ اللِه صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ الِهِ وَسَلَّم قالَ: «مَا مِنْ شَيْءٍ أَحَبَّ إِلَى اَللَّهِ تعالی مِنَ اَلْإِيمَانِ وَ اَلْعَمَلِ اَلصَّالِحِ وَ تَرْكِ مَا أَمَرَ أَنْ يَتْرُكَ» ترجمه: هیچ چیز در نزد خداوند محبوب تر از ایمان و عمل صالح و ترک آن چه امر به ترک آن نموده است، نیست. شرح: روایت از پیغمبر اکرم، منقول است که حضرت فرمودند: هیچ چیزی محبوب تر نیست نزد خداوند، یک ایمان. سه تا چیز را حضرت می فرمایند: اول: ایمان. ایمان یعنی همان از نظر درونی، عمل درونی است، می گوییم: جوانحی، و باور نسبت به من مبدأ و معاد. یا به تعبیری، دل بستگی به خداوند. اول، یک مطلب درونی را حضرت می فرماید. دوم می فرمایند:« وَ العَمَلِ الصّالِحِ» عمل شایسته. فرق بین عمل حسن و شایسته است؛ یعنی حسن و صالح، این ها یکی نیستند. نماز، بله عملی است خوب، می گوییم: حسن. اما هر نمازی صالح است؟ نه خیر. آن نمازی را که مقبول درگاه خداوند باشد، آن می شود نماز صالح، فهمیدی؟ مقبول درگاه خداست. به تعبیری من بگویم: یک به اصطلاح، دستورات فقهی داریم ما نسبت به نماز؛ مقدّمات، مقارنات، این چیزهایی که هست، رعایت کردن، ظواهر شرع، به قول ما، بدنش پاک باشد، لباسش پاک باشد، مکانش غصبی نباشد. می فهمی چی می خواهم بگویم؟ این هایی را که هست توی رساله ها. این ها، بسیار خوب، رعایت جهات شرعیش، این ها را بکن. همۀ این رعایات ها را که کرد، نماز را خواند؛ بله تکلیف هم ساقط می شود.مؤاخذه هم ندارد، اگر رعایت این چیزها را بکند، هیچ؛ امّا آیا این مقبولیّت دارد یا نه؟ آن نه، یک بحث دیگری است، مقبول درگاه خدا. لذا هم حسنات داریم ما، هم صالحات داریم.عمل صالح می فرماید پیغمبر.این که خدا بپذیرد. آن چیست؟ ممکن است از اول نماز تا آخر نماز، فکرت در مغازه باشد.حالا چون توی بازاریم. فکرت آن جاست، رعایت کردی،لباس پاک است، بدن پاک است، غصبی نیست. توجه کردی چه عرض کردم؟ هیچ این ها نیست، همۀ این جهات را فرض بفرمائید که قرائتت درست است، همۀ رکوع، سجود، همه، گوش کنید! موالات، طمأنینه، استقرار، این هایی را که در احکام شرعیه است دیگر، همه را هم رعایت کردی، از اول تا آخر؛ تکلیف هم ساقط است.«عَمَلٌ حَسَنٌ» به قول ما عمل نیک؛ اما مقبول درگاه خداست؟ نه، از اول نماز تا آخر، حضور قلب هم نداشتی آیا. صالح است که از اول تا آخر فکرت یک جای دیگر است. چیزی که تویش نیست فکر خداست نعوذبالله.آن قدر قرائتش قشنگ است که حد ندارد، چنان صادش، سفیرش می رود تا آن طرف مسجد.می فرماید:«مِنَ اَلْإِيمَانِ وَ اَلْعَمَلِ اَلصَّالِحِ» آن عملی که خدا هان؟ قبولش کرده، پذیرفته است. . «وَ تَرکُ» چی؟ «مَا أَمَرَأَنْ يَتْرُكَ » نگاه کنید. این آمد سراغ عمل بیرونی، ما کارهایمان یعنی این جوری است دیگر، عمل جوارحی داریم ما، جوانحی. جوانحی یعنی درونی، قلبی، دلی. اول تو دلی را می فرماید ایمان، تو دلی است این، بعد از تو دلی می آید بیرون. وقتی بیرون که آمدی، می فرماید: اول عمل صالح که جنبه اثباتی دارد. بعد چی؟ «وَ تَرْكِ مَا أَمَرَ أَنْ يَتْرُكَ» ترک آن چیزی را که امر شده که این را نکنی.یعنی ترک گناه.اولی معلوم است عمل صالح، کاری است باید انجام بدهم. «مَا مِنْ شَيْءٍ أَحَبَّ إِلَى اَللَّهِ تعالی» هیچ چیزی پیش خدا محبوب تر از این سه تا چیز نیست. یکی درونیت؛ ایمان. بیرونیت؛ عمل صالح و ترک معصیت. محبوب ترین چیز پیش خداوند این است. می دانی چی می شود آن وقت نتیجه اش؟ نتیجه اش این می شود: معصوم. نتیجه اش این است دیگرمقام عصمت است این اصلا. البته عصمت دارای مقامات، درجات است. این اولین درجۀ چیست؟ عصمت است. می گوید این را می خواهم. نه تویش، مستحبات دارد، نه چیزی، هیچی تویش ندارد، از این هایی که ما فکر می کنیم.نه این که آن ها محبوب نیست، دوتاست. حضرت می گوید: زیر بنای کار تو این است. زیر بنای کار ما این است و او این است که از نظر درونی، ایمانمان را تقویت کنیم و از نظر بیرونی، عملمان را صالح کنیم؛ از این طرف هم مقید باشیم معصیت نکنیم. وَ مِنْهُ، قَالَ قَالَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا مِنْ شَيْءٍ أَحَبَّ إِلَى اَللَّهِ مِنَ اَلْإِيمَانِ وَ اَلْعَمَلِ اَلصَّالِحِ وَ تَرْكِ مَا أَمَرَ أَنْ يَتْرُكَ. 1- بحارالانوار جلد 64 صفحه 71 وَ بِهَذَا اَلْإِسْنَادِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : مَا مِنْ شَيْءٍ أَحَبَّ إِلَى اَللَّهِ تَعَالَى مِنْ إِيمَانٍ بِهِ وَ اَلْعَمَلِ اَلصَّالِحِ وَ تَرْكِ مَا أُمِرَ بِهِ أَنْ يُتْرَكَ. مستدرك الوسائل , جلد۱۴ , صفحه۳۵۶ 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
25.75M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ رُوِيَ عَن رَسُولِ اللِه صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ الِهِ وَسَلَّم قالَ: «مَا مِنْ شَيْءٍ أَحَبَّ إِلَى اَللَّهِ تعالی مِنَ اَلْإِيمَانِ وَ اَلْعَمَلِ اَلصَّالِحِ وَ تَرْكِ مَا أَمَرَ أَنْ يَتْرُكَ» ترجمه: هیچ چیز در نزد خداوند محبوب تر از ایمان و عمل صالح و ترک آن چه امر به ترک آن نموده است، نیست. 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
7.16M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 کمال انسان در دوری از آزادی حیوانی❗️ 📌نظیر این روایت را پیغمبر‎اکرم(ص) می‎فرماید: «أَلَا وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ حَرَّمَ الْحَرَامَ وَ حَدَّ الْحُدُودَ»1️⃣؛ خداوند یک سنخ کارها را تحریم و مرزبندی کرده است. خوب دقّت کنید: فرق بین انسان با حیوانات در همین است. حیوانات، هر چه بخواهند و هر چه بتوانند انجام می‎دهند؛ یعنی همان چیزی که بعضی نام آن را آزادی می‎گذارند. این آزادی، آزادی حیوانی‎ است.اینکه هر چه بخواهم و هر چه بتوانم دنبالش بروم، معنایش این است که مثل گربه و سگ و پلنگ و شیر و امثال آن هستی که هیچ حدّ و مرزی نمی‎شناسد. حیوان این‎چنین است که هر جا برود؛ می‎خورد و هر چقدر قدرت دارد عمل می‎کند، آزادی در خواستن و توانستن. امّا انسان فرقش با حیوان این است که در مورد «هر چه بخواهد» و «هر چه بتواند» اتّفاقاً عکس عمل می‎کند. قدرت او این است که جلوی هر چه را خواسته و توانسته است، بگیرد و بتواند این مرزبندی‎های الهی را رعایت کند. شایستگی و کمال انسان در«إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى حَرَّمَ الْحَرَامَ وَ حَدَّ الْحُدُودَ». به همین مرزبندی است که خدا کرده است. 1️⃣من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 12 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول 🎞 @mojtabatehrani_ir
4.71M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 غیرت در دین یعنی حراست از دین برای بندگان❗️ 📌در روایتی امام‎علی(ع) غیرت دینی را خیلی زیبا توضیح می‎دهد. «إِنَّمَا الْمُسْتَحْفَظُونَ لِدِینِ اللَّهِ»؛ گفتیم که غیرت؛ یعنی حالت حفاظت و حراست از دین؛ یعنی کسانی که غیرت دینی دارند. حضرت می‎فرماید: «إِنَّمَا الْمُسْتَحْفَظُونَ لِدِینِ اللَّهِ هُمُ الَّذِینَ أَقَامُوا الدِّینَ وَ نَصَرُوهُ»؛ آنان کسانی هستند که دین را به پا می‎دارند و دین را یاری می‎کنند «وَ حَاطُوهُ مِنْ جَمِیعِ جَوَانِبِهِ»؛ و دین را از هر طرف احاطه می‎کنند و مانع ضربه به دین می‎شوند. این، همان مراقبت از دیگران است؛ یعنی امر به معروف، نهی از منکر و فساد. حضرت در ادامه توضیح می‎دهد: «وَ حَفِظُوهُ عَلَى عِبَادِ اللَّهِ وَ رَعَوْه»1️⃣؛ و آن را بر بندگان حراست و رعایت می‎کند. به تعبیر ساده؛ مثل اینکه چهار چشمی می‎پاید. 1️⃣ تصنيف غرر الحكم، ص 85 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه اول 🎞 @mojtabatehrani_ir
7.11M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 رضایت بر گناه برابر با مشارکت در گناه❗️ 📌در نهج‎البلاغه حکمت یکصد و پنجاه ‎و چهار امام‎علی(ع) می‎فرماید: «الرَّاضِي بِفِعْلِ قَوْمٍ كَالدَّاخِلِ فِيهِ مَعَهُمْ»؛ کسی که راضی باشد، خشنود باشد و بپسندد عمل گروهی را، مثل این ا‎ست که با آن‎ است. این جمله خودش دارای مطلب است؛ «وَ عَلَى كُلِّ دَاخِلٍ فِي بَاطِلٍ إِثْمَانِ»؛ کسی که گناهی را مرتکب می‎شود، گویا دو گناه انجام داده است، اگر از کاری که کرده در درون خوشش بیاید؛ یعنی اگر بپسندد و خوشحال ‎شود از اینکه این گناه و کار زشت را انجام داده است، «وَ عَلَى كُلِّ دَاخِلٍ فِي بَاطِلٍ إِثْمَانِ»؛ مرتکب دو گناه شده است. «إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضَىٰ بِهِ»1️⃣؛ یک گناه مربوط‎به عمل بیرونی‎اش است که انجام داده و یک گناه برای رضای درونی‎اش از این گناه. 1️⃣نهج البلاغه، حکمت 154 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه دوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
4.77M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 ناراحتی از مجلس گناه همانند نبودن در آن مجلس❗️ 📌از طرفی امام باقر(ع) می‎فرماید: «مَنْ شَهِدَ أَمْراً فَكَرِهَهُ كَانَ كَمَنْ غَابَ عَنْهُ»؛ اگر انسان جایی باشد و در آنجا گناهی انجام شود و توان نهی از منکر را در هیچ مرتبه‎ای نداشته باشد، ولی از نظر درونی ناراحت باشد، مثل این است که در آن مکان نمی‎باشد. یعنی به خاطر همین ناراحتی درونی که دارد و باید هم داشته باشد گویی از آن‎ها دور است. عکس آن چنین است: «مَنْ غَابَ عَنْ أَمْرٍ فَرَضِيَهُ كَانَ كَمَنْ شَهِدَهُ»1️⃣؛ اگر کسی از کاری خشنود باشد و آن را بپسندد، کار زیبا و خوب باشد یا زشت، مثل این ا‎ست که او آنجا بوده است. 1️⃣وسائل‎الشیعه، ج 16، ص 138 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه دوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
6.4M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 مجازات به خاطر خشنودی از گناه پدرانشان❗️ 📌عبدالسلام‎بن‎صالح الهروی‎ که چه بسا بعضی او را به عنوان اباصلت هروی نام می‎برند، از امام‎رضا(ع) نقل می‎کند. مسئله‎اش هم این است که وقتی امام‎زمان(عج) خروج می‎کند، طبق روایت، قتلۀ امام‎حسین را می‎آورند و کسانی که ذراری آن‎ها هستند و آن‎ها را به‎خاطر خشنودی فعل پدرانشان مجازات می‎کنند. سپس آیه را مطرح می‎کند که «وَ لَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ اُخْرَی». حضرت می‎فرماید: «وَ مَنْ رَضِيَ شَيْئاً كَانَ كَمَنْ أَتَاهُ». عبارت «کَمَن» اشاره به ریشۀ حرکت است. حرکت بیرونی هر چه باشد کسی هم که به آن رضا داده است، مثل اوست نه خود اوست. «وَ لَوْ أَنَّ رَجُلًا قُتِلَ بِالْمَشْرِقِ فَرَضِيَ بِقَتْلِهِ رَجُلٌ بِالْمَغْرِبِ»؛ اگر کسی در مشرق کشته شود و دیگری در مغرب از کشته شدن او خشنود باشد، با توجّه به این فاصله، «لَكَانَ الرَّاضِي عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ شَرِيكَ الْقَاتِلِ»1️⃣؛ شخص راضی نزد خداوند شریک قاتل است. حال اگر کسی که کشته شد، از زنادقه بود و قتل او واجب بوده و به قاتل ثواب می‎دهند، پس به آن شخص راضی هم ثواب می‎رسد، و اگر کسی که کشته شده از اولیای خدا بود و موجب عقاب باشد، برای او هم عقاب خواهد بود. 1️⃣ وسائل الشيعه، ج 16، ص 139 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه دوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
6.27M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
﷽ 📍 دل مومن غیور از غم گناه آب می‌شود❗️ 📌پیغمبراکرم(ص) می‎فرماید: «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ يَذُوبُ فِيهِ قَلْبُ الْمُؤْمِنِ فِي جَوْفِهِ»؛ زمانی بر مردم می‎آید که دل مؤمن در درونش ذوب می‎شود، «كَمَا يَذُوبُ الْآنُكُ فِي النَّارِ يَعْنِي الرَّصَاصَ»؛ چگونه سرب سخت در کوره از سفتی خارج می‎شود که می‎گوییم وا شد، آب شد. در اصطلاح هم می‎گوییم: دل آب می‎شود، ذوب دل مؤمن هم این‎گونه است. «وَ مَا ذَاكَ إِلَّا لِمَا يَرَى مِنَ الْبَلَاءِ وَ الْأَحْدَاثِ فِي دِينِهِمْ»؛ این حالت نیست مگر به‎خاطر ضربه‎هایی است که به دین می‎زنند، نوآوری‎ها و بدعت‎هایی است که در دین می‎گذارند، «وَ لَا يَسْتَطِيعُونَ لَهُ غَيْراً»؛ و او نمی‎تواند آن را تغییر بدهد. 1️⃣وسائل الشيعه، ج 16، ص 140 - بحار الأنوار، ج 28، ص 48 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 🏷 جلسه سوم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِيَ عَنِ الصادِقِ عَلَیهِ السَّلامُ قالَ: لِعَبدُاللهِ ابنِ جُندَب یَابن جُندَب «اَلْخَيْرُ كُلُّهُ أَمَامَكَ وَ إِنَّ اَلشَّرَّ كُلَّهُ أَمَامَكَ وَ لَنْ تَرَى اَلْخَيْرَ وَ اَلشَّرَّ إِلاَّ بَعْدَ اَلْآخِرَةِ لِأَنَّ اَللَّهَ جَلَّ وَ عَزَّ جَعَلَ اَلْخَيْرَ كُلَّهُ فِي اَلْجَنَّةِ وَ اَلشَّرَّ كُلَّهُ فِي اَلنَّارِ لِأَنَّهُمَا اَلْبَاقِيَانِ» ترجمه: تمامی خیر در مقابل تو پیش روی توست و تمامی شر هم در مقابل و پیش روی توست، و تو هیچ گاه خیر و شر را نمی بینی مگر آن هنگام که به آخرت برسی. برای این که خداوند تمام خوشی ها و لذّت ها را در بهشت قرار داده است و تمامی دردها و رنج ها و ناراحتی ها را در آتش (جهنّم) قرار داده است؛ چون خیر و شرّ و لذّت و درد در آن ها همیشگی است. شرح: در سفارشاتی را که امام صادق صلوات الله علیه، به عبدالله بن جندب فرمودند، یک بخشش این بود: خطاب به عبدالله ابن جندب فرمودند: ای ابن جندب! «یَابن جُندَب» خیر، تمام خیر پیشاروی توست. «اَلخَیرُ کُلُّهُ اَمامَکَ» خیر، همۀ خیر، نه بخشیش، همه اش، این در آینده به پیشاروی توست.« وَ إِنَّ الشَّرَّ کُلَّهُ اَمامَکَ» شر هم، تمام شر، آن هم پیشاروی تواست در آینده. «وَ لَن تَرَی الخَیرَ وَ الشَّرَّ اِلاّ بَعدَ الآخِرَةِ» می گویند: لّن، نفی ابد می کند. تو هیچ گاه، نه خیر را می بینی، نه شر را مگر این که از این نشئه به نشئۀ آخرت کوچ کنی.معنایش این است که توی دنیا نه خیر هست نه چی؟ نه شر؛ پس این ها که می بینیم چیه؟ بعد توضیح می دهد حضرت این را: «لِأَنَّ اَللَّهَ جَلَّ وَ عَزَّ» خداوند قرار داده است «جَعَلَ الخَیرَ کُلَّهُ فِی الجَنَّةِ » خدا قرار داده خیر را، تمامش را در بهشت قرار داده است.«و الشَّرَّ کُلَّهُ فِی النّارِ» تمام «وَ الشَّرَّ» ، که این جا دارد «کُلَّهُ» باز این «فِی النّارِ» «جَعَلَ الخَیرَ کُلَّهُ فِی الجَنَّةِ وَ الشَّرَّ کُلَّهُ فِی النّارِ» شر را هم، همه اش را توی جهنم قرار داده است. باز این جا، برای ما جای سؤال باقی می ماند، پس این چیست؟ اگر همه اش آن جاست، خیر آن جاست، شر آن جاست، همش آن جاست، این ها چیست؟ یک جمله کوتاه می فرماید:«لِاَنَّهُمَا الباقِیانِ» جهت این است: خیر و شر در قیامت جاودانه است؛ مال دنیا جاودانه نیست. این ها تمام می شود، می گذرد، اینجا... سرمست چی شدی؟ از این طرف، کسل و ناراحت از چی شدی؟ نه این طرفش، نه آن طرفش، نه بالایش، نه پایینش، هیچکدامش،این باقی نیست، جاوانه نیست می گذرد. آنی که جاودانه است که ازش شرِّش رهایی نداری و از آن طرف، لذّتش چیه؟ تمام شدنی نیست، در نشئۀ دیگر است. توجه می کنید چی می خواهم بگویم؟ البته فرق بین خیر و شر دنیا و قیامت؛ یعنی این نشئه و آن نشئه، دو تا چیز است، یکیش را حضرت این جا می فرماید. یکیش را این جا می فرماید، دو تاست که در روایت دیگر هم داریم. و آن این است که مال آن جا خالص است، این جا نا خالص است؛ یعنی شیرینی دنیا آمیخته به تلخی است، می فهمی چی می گویم؟ اما شیرینی آن جا خالص است، آمیخته به تلخی نیست. این جا توی این روایت آن نیست، این تکه اش، فقط این‌اش را آورده است حضرت، یکیش را مطرح می فرماید. حواست جمع باشد، فریب این امور دنیایی را نخوری،اگر خیر می خواهی، تمام خیر را بدان در قیامت است.آگر فرار از شر می کنی، تمام شر، در قیامت است؛ حواست را جمع کن. چرا؟ «لِاَنَّهُمَا الباقِیانِ» درست است؟ « كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُم بَدَّلْنَٰهُمْ» توی جهنّم آرزوی مرگ می کنی، و نمی میری. شد؟! یک حالت بین آنهاست حیات و موت هست آن جا که بدترین حالات است.توی حالات انسان می گویند ، سکرات مرگ؛ نه زنده ای، نه مرده ای. بی چاره ای. حواست را جمع باشد، این قدر گناه نکن. ____________________________________ 1- بحار جلد 75 صفحه 279 2- سوره مبارکه نسا، آیه 56 〰️〰️〰️〰️〰️ شرح حدیث @mojtabatehrani_ir