✔️ويژگى‌هاى #امام_حسين(ع) در زيارت #اربعين #بخش_دوم 🔘١. مقام عبوديت در فرازى از #زيارت_اربعين مى‌خوانيم: «السلام على صفي الله و ابن صفيه السلام على الحسين المظلوم الشهيد»؛ «سلام بر بنده خالص، و فرزند بنده خالص خدا، سلام بر حسين مظلوم شهيد». #عبوديت از ويژگى‌هاى امام حسين(ع) و پيروان آن گرامى است. تا فردى به مقام بندگى خالص خدا نرسد، هرگز نمى‌تواند به سوى #كمال حركت كند. ✔️خداوند در قرآن فرموده است: وَ الصَّافّاتِ‌ صَفًّا ، (صافات: ١) يعنى قسم به آن نفوسى كه از روى حقيقت و صميم قلب، در حضور من در مقام اطاعت و بندگى خالصانه صف كشيده، مرا براى خود، مراد و مقصود قرار داده و به غير از من، به هيچ چيز ديگرى التفات نمى‌كنند. ✔️قرآن در جايى ديگر، بندگى خالصانه را منشأ علم و رحمت الهى قلمداد كرده، مى‌فرمايد: فَوَجَدا عَبْداً مِنْ‌ عِبادِنا آتَيْناهُ‌ رَحْمَةً‌ مِنْ‌ عِنْدِنا وَ عَلَّمْناهُ‌ مِنْ‌ لَدُنّا عِلْماً (كهف: ٦٥) [موسى(ع) و همراهش] بنده‌اى از بندگان ما را يافتند كه رحمت و موهبت عظيمى از سوى خود به او داده و علم فراوانى از نزد خود به او آموخته بوديم. ▪️اين آيه نشان مى‌دهد كه برترين افتخار هر انسانى، آن است كه بنده #خالص خدا باشد و اين مقام عبوديت است كه انسان را مشمول رحمت الهى مى‌سازد و دريچه‌هاى علوم را به قلبش مى‌گشايد. در حقيقت، جوهره علم الهى، از عبوديت و بندگى خدا سرچشمه مى‌گيرد. 📣اساساً رمز دستيابى #امام_حسين(ع) به مقامات والا، عبوديت و تسليم محض خدا بودن آن حضرت بود؛ همان چيزى كه در هر زيارتى به آن شهادت مى‌دهيم و حتى خود حضرت، همواره به آن افتخار مى‌كرد. نمونه اين مسئله، روايت ذيل است: امام حسين(ع) به همراه انس بن مالك، به كنار قبر مادربزرگش حضرت خديجه(عليها السلام) آمدند. امام در كنار قبر آن بانوى اسلام گريه كرد، سپس به انس فرمود: «مرا تنها بگذار!». انس مى‌گويد: به كنارى رفتم و از ديد آن حضرت پنهان شدم. آن حضرت به نماز و ذكر و دعا مشغول شد. وقتى كه مناجاتش به طول انجاميد، نزديك آمدم، شنيدم كه اين‌گونه نجوا مى‌كرد: - «يا رب! يا ربّ‌! انت مولاه فارحم عبيدا! اليك ملجاه»؛ «پروردگارا! پروردگارا! تو مولاى او هستى، به بنده‌اى كه پناهگاهى به جز تو ندارد، رحم كن». - «يا ذالمعالي! عليك معتمدي طوبى لمن كنت انت مولاه»؛ «اى خدايى كه داراى شكوه و عظمتى! پشتيبانم تويى. خوشا به حال آن كس كه تو مولاى او هستى». - «طوبى لمن كان خادماً ارقاً يشكو الى ذي الجلال بلواه»؛ «خوشا به حال كسى كه خدمتگزار و شب زنده‌دار است و گرفتاريش را فقط‍‌ به خداى بزرگ‌منش خويش عرضه مى‌دارد». - «وما به علّة ولا سقم اكثر من حبه لمولاه»؛ «هيچ‌گونه بيمارى و ناراحتى ندارد كه بيشتر از محبت به مولايش باشد». - «اذا اشتكى بثه و غصته اجابه الله ثم لباه»؛ «هرگاه غصه و ناراحتى‌اش را با خدايش در ميان مى‌گذارد، خداوند او را پاسخ داده و اجابت مى‌كند». - «اذا ابتلى بالظلام مبتهلاً اكرمه الله ثم ادناه»؛ ١ «هرگاه به گرفتارى مبتلا گردد، در تاريكى، با التماس و ناله، خدايش را مى‌خواند و خداوند او را گرامى داشته و به خود نزديك مى‌گرداند». 🔘➖اگر ما نيز كه طالب قرب الهى هستيم و مى‌خواهيم #مؤمن حقيقى و واقعى باشيم و ادعاى پيروى از مكتب آن حضرت را داريم، بايد در هر حال تسليم فرمان حق باشيم؛ حتى اگر بر خلاف خواسته و سليقه ما باشد. با نجواى #زيارت_اربعين، تعهد كنيم كه از اين پس، با پيروى از آن گرامى، خدا را #خالصانه بندگى كنيم. 📓عبدالكريم پاك‌نيا تبريزى مجله مبلغان، بهمن ١٣٩٠، شماره ١٤٨ #ادامه_دارد #اربعین #زیارت_اربعین #امام_حسین #لبیک_یا_حسین #کربلا_طریق_الاقصی #اربعین_برمدار_ظهور @mola_amiralmomenin_as