eitaa logo
امتداد حکمت‌ و فلسفه
842 دنبال‌کننده
406 عکس
22 ویدیو
128 فایل
#اِمتدادِحِکمت‌وَفَلسَفِه، از ضرورت جریان یافتن اعتقادات تا عمل در مقیاس جامعه، بحث می‌کند. همان دغدغه‌ای که فَقیه‌ِحَکیم‌ِحاکمِ‌انقلاب از اهالی فلسفه مطالبه می‌کند.
مشاهده در ایتا
دانلود
📝 دکتر رضا داوری اردکانی رئیس فرهنگستان علوم_1 💢این فضا که با مجموعه‌ای از کدها و رمزها سامان یافته است ما را در خود فرو می‌برد💢 ▫ تکنولوژی را معمولاً از ابزارها و ماشین‌ها و ابزار فنی می‌دانند که آدمیان به مدد علم و مهندسی آنها را به عنوان وسیله‌ای برای آسان کردن کارها و رسیدن به مقصودهای خود می‌سازند. گاهی نیز تکنولوژی به فنی ساختن و پرداختن ابزارها و وسایل اطلاق می­‌شود. این وصف از آن جهت که ما وسایل تکنیک را به کار می­‌بریم درست است اما عیبش اینست که ما را به این توهم دچار می‌کند که این وسایل و روش‌ها را با یا بر اثر پیشرفت قهری ساخته و ابداع کرده­‌ایم و با آنها هر چه بخواهیم می­‌کنیم و هر وقت بخواهیم از آنها رو می­‌گردانیم یا از میان آنها صرفاً مفیدها را برمی­‌گزینیم و مضرها را وا می­‌گذاریم. ▫ از لوازم این یکی هم اینست که لابد اگر تکنولوژی مضر وجود دارد آن را بدان و فاسدان به قصد سوءاستفاده ساخته­‌اند. گویی از یاد برده­‌ایم که بمب­‌های اتمی و هیدروژنی و سلاح‌های میکروبی و شیمیایی و همه تکنولوژی­‌های خطرناک را بعضی از بزرگترین و بافرهنگ­ترین دانشمندان اروپا و امریکا ساخته‌اند. آنها تصمیم نگرفته­‌اند که بمب و سلاح بسازند بلکه بوده­‌اند که در مسائل علم زمان پژوهش کرده و در اجرای توسعه علم و تکنولوژی مشارکت کرده‌اند ظاهراً چون ما به تکنولوژی نیاز داریم و وسایل آن را به کار می­بریم به آسانی گرفتار این پندار می­‌شویم که قدرت علم و تکنولوژی از آن ماست غافل از اینکه ما از آن جهت می­‌توانیم از وسایل تکنیک بهره ببریم که به تکنیک تعلق داریم و به هر نسبت که این تعلق بیشتر باشد بهره و بهره ­برداریمان نیز بیشتر است. ▫تا نیمه دوم قرن بیستم فهم و درک این قضیه که علم جدید علم تکنولوژیک است و تکنولوژی صرفاً وسیله‌ای نیست که ما آن را مصرف کنیم بسیار دشوار بود اما در زمان کنونی با پدید آمدن وسایل ارتباطی و تکنولوژی­‌های اطلاعاتی آدمیان در وضعی قرار گرفته­‌اند که گاهی برنامه زندگی و فکر و عمل هرروزیشان را نیز فضای مجازی معین می­ کند. آنها به این عالم کرده‌اند. در چنین شرایطی طبیعی است که وقتی در خود نظر می­‌کنند قدرت فضای مجازی را در آیینه وجود خود ببینند و خود را همه توان و منشأ این قدرت بیابند. مع ­ذلک در سی چهل سال اخیر نه فقط و یگانگی میان علم و تکنولوژی کم و بیش نمایان شده است، بر وسیله انگاشتن تکنولوژی هم کمتر اصرار می­ شود و چگونه می‌توان فضای مجازی را - که تا چندین سال پیش از آن خبر نداشته­‌ایم و هرگز تقاضای وجودش نکرده بودیم - انگاشت. این فضا که با مجموعه‌ای از کدها و رمزها سامان یافته است ما را در خود فرو می‌برد و چشم‌ها و گوش‌ها ناگزیر باید از طریق آنها چیزها را ببینند و فراگیرند. البته همه می­‌توانند نظر خود را هر چه باشد در فضای مجازی اعلام کنند و حتی اصحاب معرفت ممکن است از طریق آن به تبلیغ و ترویج معارف دینی و تعلیم عرفان و فلسفه بپردازند. اما هر چه در این فضا وارد شود به رنگ آن در می‌آید. در فضای مجازی چشم­ها و گوش­‌ها مثل همه چیز دیگر به هم خیلی نزدیک و شبیه می­‌شوند و بیشتر حرف­ها و چیزهای مشابه را می­‌بینند و می­‌شنوند. ادامه دارد.... @monir_ol_din