#پرونده_علمی_6
#فلسفهفضایمجازی
#دیدگاهفیلسوفاسلامیمعاصر_1
📝 دکتر رضا داوری اردکانی رئیس فرهنگستان علوم_1
💢این فضا که با مجموعهای از کدها و رمزها سامان یافته است ما را در خود فرو میبرد💢
▫ تکنولوژی را معمولاً #شبکهای از ابزارها و ماشینها و ابزار فنی میدانند که آدمیان به مدد علم و مهندسی آنها را به عنوان وسیلهای برای آسان کردن کارها و رسیدن به مقصودهای خود میسازند. گاهی نیز تکنولوژی به #شیوههای فنی ساختن و پرداختن ابزارها و وسایل اطلاق میشود. این وصف از آن جهت که ما وسایل تکنیک را به کار میبریم درست است اما عیبش اینست که ما را به این توهم دچار میکند که این وسایل و روشها را با #اختیار یا بر اثر پیشرفت قهری ساخته و ابداع کردهایم و با آنها هر چه بخواهیم میکنیم و هر وقت بخواهیم از آنها رو میگردانیم یا از میان آنها صرفاً مفیدها را برمیگزینیم و مضرها را وا میگذاریم.
▫ از لوازم این #توهم یکی هم اینست که لابد اگر تکنولوژی مضر وجود دارد آن را بدان و فاسدان به قصد سوءاستفاده ساختهاند. گویی از یاد بردهایم که بمبهای اتمی و هیدروژنی و سلاحهای میکروبی و شیمیایی و همه تکنولوژیهای خطرناک را بعضی از بزرگترین و بافرهنگترین دانشمندان اروپا و امریکا ساختهاند. آنها تصمیم نگرفتهاند که بمب و سلاح بسازند بلکه #پژوهندگانی بودهاند که در مسائل علم زمان پژوهش کرده و در اجرای #برنامه توسعه علم و تکنولوژی مشارکت کردهاند ظاهراً چون ما به تکنولوژی نیاز داریم و وسایل آن را به کار میبریم به آسانی گرفتار این پندار میشویم که قدرت علم و تکنولوژی از آن ماست غافل از اینکه ما از آن جهت میتوانیم از وسایل تکنیک بهره ببریم که به #عالم تکنیک تعلق داریم و به هر نسبت که این تعلق بیشتر باشد بهره و بهره برداریمان نیز بیشتر است.
▫تا نیمه دوم قرن بیستم فهم و درک این قضیه که علم جدید علم تکنولوژیک است و تکنولوژی صرفاً وسیلهای نیست که ما آن را مصرف کنیم بسیار دشوار بود اما در زمان کنونی با پدید آمدن وسایل ارتباطی و تکنولوژیهای اطلاعاتی آدمیان در وضعی قرار گرفتهاند که گاهی برنامه زندگی و فکر و عمل هرروزیشان را نیز فضای مجازی معین می کند. آنها به این عالم #عادت کردهاند. در چنین شرایطی طبیعی است که وقتی در خود نظر میکنند قدرت فضای مجازی را در آیینه وجود خود ببینند و خود را همه توان و منشأ این قدرت بیابند. مع ذلک در سی چهل سال اخیر نه فقط #همبستگی و یگانگی میان علم و تکنولوژی کم و بیش نمایان شده است، بر وسیله انگاشتن تکنولوژی هم کمتر اصرار می شود و چگونه میتوان فضای مجازی را - که تا چندین سال پیش از آن خبر نداشتهایم و هرگز تقاضای وجودش نکرده بودیم - #وسیله انگاشت. این فضا که با مجموعهای از کدها و رمزها سامان یافته است ما را در خود فرو میبرد و چشمها و گوشها ناگزیر باید از طریق آنها چیزها را ببینند و فراگیرند. البته همه میتوانند نظر خود را هر چه باشد در فضای مجازی اعلام کنند و حتی اصحاب معرفت ممکن است از طریق آن به تبلیغ و ترویج معارف دینی و تعلیم عرفان و فلسفه بپردازند. اما هر چه در این فضا وارد شود به رنگ آن در میآید. در فضای مجازی چشمها و گوشها مثل همه چیز دیگر به هم خیلی نزدیک و شبیه میشوند و بیشتر حرفها و چیزهای مشابه را میبینند و میشنوند.
ادامه دارد....
@monir_ol_din