-شهید!!؟؟😳 مگه هنوزم شهید هست!؟؟ با لبخند نگاهم کرد، -آره عزیزم.هنوز خیلی از مادرها چشم به راه جگرگوششون هستن! شونه‌م رو بالا انداختم و بی تفاوت رو صندلی نشستم و خودم رو با گوشیم مشغول کردم. دوربین جلوی گوشیم رو باز کرده بودم و داشتم قیافه ی بدون آرایشم رو ارزیابی میکردم که زهرا هم اومد و کنارم نشست. -انگار خیلی خوشت نیومد از جایی که آوردمت!😊 -راستشو بگم؟! نخودی خندید و به جعبه هایی که حالا فهمیده بودم تابوتن،نگاه کرد. -خیلی وقت بود دلم هوای اینجا رو کرده بود! وقتی میام اینجا خیلی حالم خوب میشه. -احساس نمیکنید دیگه دارید زیادی شلوغش میکنید!؟ خودشون خواستن برن دیگه! به زور که نفرستادیمشون!!😒 -آره،خودشون رفتن. هیچوقت هم نخواستن کسی براشون مراسمی بگیره،اما ما بهشون نیاز داریم. یکمی قد و قواره ی ما برای رسیدن به اون بالا،مالاها کوچیکه! من احساس میکنم خدا شهدا رو مثل یک نردبون گذاشته تا راحت تر بهش برسیم! -کلافه نفسم رو بیرون دادم. -خدا!؟ بعد یهو انگار که یچیزی یادم اومده باشه،سریع تو چشماش نگاه کردم! -ببین تو چندوقته میری اون جلسه!؟ -خب خیلی وقته!چطور!؟ -من یچیزی شنیدم که هنوز معنیش رو نفهمیدم! خودمم که زیاد اونجا نمیام! میخوام ببینم تو ازش سر در میاری!؟ -نمیدونم.بگو ببینم چیه! -یه همچین چیزی بود فکرکنم! خدا رو تو اتفاقات زندگیت ببین! -اممم...آره. چندباری حاج آقا تو هیئت راجع بهش حرف زدن! -خب!؟؟ یعنی چی این حرف!؟؟ منظورش چیه؟ -خب ببین... اتفاقایی که از صبح تا شب برای همه ی ما پیش میاد،الکی که نیستن! بالاخره یه منشاء دارن،از یه جایی مدیریت میشن! یکی داره اینا رو طراحی میکنه، یکی که میدونه برای من چه اتفاقی بیفته مناسبه و برای تو چه اتفاقی! یه نفر که از همه چی خبر داره! وقتی همین رو بدونی،میتونی وجود خدا رو تو تک تک این اتفاقا احساس کنی... پوزخندی زدم و تکیه دادم -پس احتمالا از من یکی خیلی بدش میاد!!😏 -چرا این حرفو میزنی؟؟ -یکم زیادی بدبختم کرده با این طراحی‌هاش!! -شاید همه همین فکرو داشته باشن، اما به ته ماجرا که فکرمیکنی،میبینی همه اینا لازم بود برات اتفاق بیفته! هر کدوم به نوعی! یه جورایی خیلی از اتفاق‌های بد،پیشگیری خدا از اتفاق‌های بدتره! شاید اینو دیر بفهمیم،اما هممون یه روز میفهمیم! بعضیاشم برای قوی کردنته! آدم باید سختی ببینه تا قوی بشه. بعضیاشم که برمیگرده به همون ماجرای واقعیت های دنیا!😉 -هه!پس لازم بود اینهمه بیچارگی بکشم!! اصلا باشه،قبول. دنیا همش رنجه،پس این لذتی که میگه ما باید بهش برسیم و ما براش خلق شدیم کجای اینهمه رنجه!!؟؟😒 -اینم که حاج‌آقا گفت! بعد از قبول واقعیت ها،باید بری سراغ مدیریت تمایلاتت تا به لذت برسی! -اوهوم.فکرکنم دیشب یچیزایی ازش تجربه کردم! نمیدونم!!خیلی احساس گیجی میکنم. زهرا من به بن‌بست رسیدم، تنهاچیزی که فعلا امیدوارم کرده همین حرفاست! واسه همین میخوام بهشون عمل کنم تا ببینم چی میشه. اگر یه روز بفهمم همه اینا دروغه،دیگه هیچ امیدی برام نمیمونه! هیچی!! نفس عمیقی کشیدم و چشمام رو بستم. چقدر دلم برای کسی که منو با این حرف‌ها آشنا کرده بود،تنگ شده بود...!

مادر یعنی ریشه و اساس انسان که اگر او نبود، وجود انسان معنا نداشت. حضرت زهرا(س) هم مادر هستی است، یعنی این بانوی گرانقدر، ریشه و اساس آفرینش بوده و دنیا به گل روی او آفریده شده است. همانطور که خداوند فرمود: «اى پیامبر! اگر تو نبودى، جهان را نمى‏آفريدم و اگر على(ع) نبود، تو را نمی آفریدم؛ و اگر فاطمه نبود، شما دو نفر را نمى‏آفريدم».1 به تعبیر ساده تر، خداوند اساس هستی و آفرینش را بر پایة وجود مبارک دختری بهشتی، بانوی مهتاب و مادر عصمت و پاکدامنی بنا نهاده است، تا همگان با ارزش و جایگاه یک زن حقیقی، باایمان، عفیف و پاکدامن آشنا گردند و بدانند که آن حضرت نه تنها در پوشش و حجاب، بلکه آینه ای تمام‌نما از یک زن آرمانی در تمام ابعاد زندگی سعادتمندانه و الگویی جامع و کامل برای تمام نسل ها، فرهنگ ها و زمان هاست؛ تا جایی که فرزندش مهدی موعود امام زمان(عج)، برگزیدة خدا برای نجات بشر و بهترين فرد روي زمين هم، مادرش فاطمه زهرا(س) را اسوة شايستة زندگی خود معرفي نموده و مي‌فرمايد: «دختر رسول خدا، براي من الگويی شايسته است».2 1. «لولاک لما خلقت الافلاک و لولا علی لما خلقتک و لو فاطمه لما خلقتکما». مستدرک سفینة البحار، ج3، ص169. 2. «فِي إبنَةِ رَسُول اللهِ لِي اُسْوَةٌ حَسَنَةٌ». الغیبه، شیخ طوسی، ص286؛ بحارالانوار، ج53، ص180.

آخِرُ الزّمان دورة پایانی دنیا و زمان شکل‌گیری ظهور و حکومت مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) «آخرالزمان» ترکیبی اضافی و به معنای بخش پایانی زندگی دنیا است. توجه به «آخِرالزمان» در فرهنگ بیشتر دین‌ها و آیین‌های بزرگ ـ به‌ویژه در ادیان ابراهیمی ـ به چشم می‌خورد. این توجه در فرهنگ اسلامی از اهمیّت ویژه‌ای برخوردار است. واژة آخرالزمان در قرآن به کار نرفته است؛ اما مطالب گوناگونی در بارة آن، از آیات قابل استفاده است. قرآن کریم به طور کلّی، جهانیان را به دو بخش پیشینیان و پسینیان تقسیم کــرده(1) و بـــرای هـــر یک ویژگی‌هایی بیان نموده است. به نظر می‌رسد بتوان پسینیان را بخشی از انسان‌های آخرالزمان دانست. در بـــارة آغـــاز شکــل‌گیری و چگونگی انجام جهان، سخن روشنی در آیات و روایات به چشم نمی‌خورد؛ امـا آن‌گـــاه کــه سخــن از دوران آخرالزمان به میان می‌آید، همواره به دو پدیدة بسیار مهم و بزرگ اشاره می‌شود: 1. ولادت و برانگیخته شدن پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) در جایگاه واپسین فرستادة الهی؛(2) 2. ظهور و قیام موعود نجات‌بخش، حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) . از این رو شکی نیست اینک ما در دوران «آخِرالزمان» به سر می‌بریم. این دوران، دارای دو ویژگی مهمّ و اساسی است: نخست: آخرین مرحلة زندگی در دنیاست. با سپری شدن این دوران، زندگی در دنیا به پایان رسیده، مرحله‌ای دیگر در نظام آفرینش آغاز می‌شود. دوم: این دوران، خود به دو بخش با ویژگی‌های خاص تقسیم می‌شود. یک. دورانی سراسر انحطاط اخلاقی، ستم و بیداد؛ دو. دورانی سرشار از معنویت در پرتو حکومت شایستگان. بنیان‌های کلی باور به این دوران را همة مذاهب و گــــروه‌هــای بـزرگ اسلامی پذیرفته‌اند، ولــی در راستای وابستگی این دگرگونی‌ها به ظهور و قیام حضرت مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و نیز ویژگی‌های شخص آن مصلح جهانی، دیدگاه‌های ناهمگونی پدید آمده است. شیعة دوازده امامی، با بهره‌گیری از آموزه‌های پیشوایان معصوم (علیهم السلام) حضرت مهدی (علیه السلام) را موعود امت‌ها و حکومت ایشان را نیکوترین فرجام زندگانی انسان‌ها بر زمین می‌داند. در این نگاه، با ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ، افزون بر بهره‌مندی مردمان آن دوران، برخی از نیک‌ترین و صالح‌ترین و نیز بدترین و تبه‌کارترین انسان‌ها که پیشتر از دنیا رفته‌اند، به دنیا باز می‌گردند، تا شایستگان، از برپایی حکومت عدل و قسط شادمان، و تبهکاران، از آن عدل جهانی آزرده خاطر گردند.(3) و دنیا، همچنــــان بــر مدار دادگری خواهد گشت، تا زندگی دنیایی پایان یابد. پیشوایان معصوم (علیهم السلام) ، با الهام از وحی الهی و سرچشمه‌های آن، پیوند مهدویّت و آخِرالزمان را به روشنی بیان کرده‌اند: رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «دنیا به انجام نمی‌رسد؛ مگر این‌که امت مرا مردی رهبری کند که از اهل‌بیت من است و به او مهدی گفته می‌شود.»(4) امیرمؤمنان علی (علیه السلام) نیز بر منبر مسجد کوفه فرمود: «اگر از دنیا بیش از یک روز باقی نماند، خداوند متعال آن روز را چنان طولانی خواهد کرد، تا این که مردی از خاندانم برانگیخته شود.»(5) نشانه‌های آخِرُالزّمان(6) در آیات قرآن و سخنان (علیهم السلام) معصومان (علیهم السلام) نشانه‌هایی برای آخرالزمان گفته شده است کــــه در اصطــلاح «علایـــــم آخِرالزمان» خوانده می‌شود. ختم نبوت و نزول واپسین شریعت که با ظهور پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) پدیدار شد، نخستین نشانة آخرالزمان به شمار می رود؛ لذا مفسران، مقصود ازنشانه‌های قیامت را در ذیل آیة فَهَلْ یَنْظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِیَهُمْ بَغْتَةً فَقَدْ جاءَ أَشْراطُها؛(7) «آیا [کافران] جز این انتظار می‌برند که رستاخیز به ناگاه بر آنان فرارسد؟ و علامات آن اینک پدید آمده است.» بعثت پیامبر (صلی الله علیه و آله) دانسته‌اند که در مقایسه با عمر جهان، فاصلة بسیار کمی تا قیامت دارد. در آخرالزمان، پدیده‌های فراوان دیگری نیز پیش‌بینی شده است، که بیشتر به دوره پایانی آن (آستانة ظهور مهدی (علیه السلام) ) مربوط می شود که برخی از آن‌ها بدین قرارند: 1. بحران معنویّت پیش از ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) جوّ حاکم بر جهان، جوّ ستم، گناه و فساد خواهد بود: اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فی غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ؛(8) برای مردم، [وقت] حسابشان نزدیک شـده است، و آنان در بی خبــــری روی‌گردانند. در این آیه، مردم آخرالزمان، به غفلت و اعراض از خداوند متّصف شده‌اند. در روایات نیز منظور از «اشراط الساعة» که در آیه 18 سورة محمد (صلی الله علیه و آله) ، به آن اشاره شده است، رواج بیش از حدّ کفر، فسق و ظلم دانسته شده و موارد متعدّدی از آن بر شمرده شده است. پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) دربارة ویژگی‌های انسان‌های این دوران فرمود:

زمانی بر مردم خواهد آمد… که دِرهم‌های آنان دینشان خواهد بود و همّت ایشان شکمشان و قبلة آن‌ها زنانشان. برای طلا و نقره، رکوع و سجود به جای می آورند. آنان همواره در سرگردانی و مستی خواهند بود. نه بــــر مذهب مسلمانی اند و نه بـر مسلک نصرانی.(9) 2. وقوع اختلاف‌ها و درگیری های بسیار یکی دیگر از نشانه‌های آخرالزمان، اختلاف‌ها و درگیــری‌های فـــراوان میان گروه‌های گوناگون است: فَاخْتَلَفَ الْأَحْزابُ مِنْ بَیْنِهِمْ فَوَیْلٌ لِلَّذینَ کَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ یَوْمٍ عَظیمٍ؛(10) اما دسته‌ها[ی گوناگون] از میان آن‌ها به اختلاف پرداختند، پس وای بر کسانی که کافر شدند از مشاهده روزی دهشتناک. روایات، این آیه را به ظهور فرقه‌های گوناگون در جهان اسلام مربوط دانسته‌اند که در آخـرالـــزمان پدید آمده، موجب اختلاف‌هـــــای بسیار خواهند شد. آیة یَلْبِسَکُمْ شِیَعاً وَ یُذیقَ بَعْضَکُمْ بَأْسَ بَعْضٍ؛(11) «… شما را گروه گروه به هم اندازد [و دچار تفرقه سازد] و عذاب بعضی از شما را به بعضی [دیگر] بچشاند» نیز به وقوع اختلاف‌ها و کشتار در آخرالزمان تفسیر شده است. در این دوران، انسان‌های فراوانی به کــژی می‌گــرایند، اما ایـن گونه نیست که تمام انسان‌ها در مسیر باطل گام بردارند؛ بلکه برخی به سبب ویژگی‌ها و صفاتی که در خود پدید می‌آورند، از نجات یافتگان این مرحله خواهند بود. دراین باره وقتی پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله) از چهره‌های پیروز این دوران یاد می‌کند، با شگفتی تمــام به حضـــرت علـی (علیه السلام) چنین می‌فرماید: ای علی! بدان شگفت‌آورترین مردم در ایمان و بزرگ‌ترین آنان در یقین، مردمی هستند که در آخِرالزمان ـ با آن که پیامبر خود را ندیده و از امام خود در پرده‌اند ـ به نوشته که خطی سیاه بر صفحه‌ای سپید است، ایمان می‌آورند.(12) 3. ظهور دجّال در هر سه دین آسمانی یهود، مسیحیت و اسلام، ظهور فاسدترین و مخرّب‌ترین جریان منحط در طول تــــاریخ، پیش بینی و از خطــر آن پرهیز داده شده است. دجّال که تجسّم کفر، فریب و گمــراهی است، در آخرالزمان ظاهر شده، مردم را به پرستش خویش می‌خواند. این پدیـــده سرانجـــام به دست عیسی (علیه السلام) محو و نابود خواهد شد. 4. وقوع مصیبت‌های بزرگ برخی از آیات، عذاب بر کافران و گنه‌کاران آخرالزمان که نزول عذاب را انکار می‌کنند، تطبیق داده شده است: إِنْ أَتاکُمْ عَذابُهُ بَیاتاً أَوْ نَــهاراً مــاذا یَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ؛(13) اگـــر عذاب او شب یا روز به شما دررسد، بزهکاران چه چیزی از آن به شتاب می خواهند؟ 5. خروج سفیانی بیشتر مفسّران، از ظهور لشکری طغیانگر که آخرالزمان در کشورهای اسلامی به ستم و تعدّی پـــرداخته، سرانجام در صحرایی بیرون از مکّه، گرفتار عذاب الهی می‌شود، خبر داده و آیه: وَ لَوْ تَری إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَکانٍ قَریبٍ؛(14) «و‌ای کاش می دیدی هنگــــامی را که [کافران] وحشت‌زده‌اند [آن‌جا که راهِ] گریزی نمانده است و از جایی نزدیک گرفتار آمده‌اند» را دربارة آن لشکر دانسته‌اند. در روایات شیعه و سنّی، نام رهبر این لشکریان، سفیانی ذکر شده است. 6. ندای آسمانی بنابر روایات شیعه، جبرئیل نخستین کسی است که با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بیعت و با صدایی بلند به گونه‌ای که به گوش همة جهانیان برسد، این آیه را تلاوت می‌کند: أَتی أَمْرُ اللَّهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ؛(15) فرمان خدا رسید؛ پس دیگر شتاب مکنید. 7. ظهور منجی بزرگ بشر مهم‌ترین رخداد آخرالزمان، ظهور دوازدهمین امام شیعیان (علیه السلام) برای رهایی انسان‌ها است: جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً؛(16) حق آمد و باطل نابود شد. آری، باطل همواره نابودشدنی است. این آیه که از پیروزی چشمگیر حق بــر بـــاطل سخن می‌گوید، در روایات، به ظهور مهدی (علیه السلام) تأویل شده است. 8. نزول حضرت عیسی (علیه السلام) یکی از رخدادهای آخرالزمان، فرود آمدن عیسی (علیه السلام) است. مفسّران با استفاده از آیاتوَ إِنَّهُ لَعِلْمٌ لِلسَّاعَةِ فَلا تَمْتَرُنَّ بِها؛(17) «و همانا آن، نشانه‌ای برای [فهم] رستاخیز است؛ پس زنهار در آن تردید مکن! و وَ إِنْ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ إِلاَّ لَیُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ؛(18) «و از اهلِ کتاب، کسی نیست، مگر آن‌که پیش از مرگ خود حتماً به او ایمان می آورد.» ظهور دوبارة عیسی (علیه السلام) در آخرالزمان را پیش‌بینی کرده‌اند. در روایات نیز تصریح شده است که وی در بیت‌المقدّس به نماز امام‌زمان (علیه السلام) اقتدا و در جنگ‌های ایشان نیز شرکت خواهد کرد.

براساس این تفسیر، فرود آمدن عیسی (علیه السلام) ، یکی از نشانه‌های نزدیکی قیامت شمرده شده و از ایمان آوردن همة اهل کتاب به حضرت عیسی (علیه السلام) در آخرالزمان که یکی از فرماندهان امام‌زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به شمار می‌رود،

خبر داده شده است 9. خروج جنبنده‌ای از زمین قرآن با رمز و ابهام از خروج جنبده‌ای حکایت می‌کند که هنگام روی‌گردانی مردم از معنویّت، از زمین خارج شده، با مردم سخن می‌گوید: وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُکَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ کانُوا بِآیاتِنا لا یُوقِنُونَ؛(19) و چون قول [عذاب] بر ایشان واجب گردد، جنبنده‌ای را از زمین برای آنان بیرون می آوریم که با ایشان سخن گوید که: مردم [چنانکه باید] به نشانه‌های ما یقین نداشتند. در تفاسیر، مطالب بسیاری دربارة این موجود شگفت بیان شده است که تا حدّ بسیاری غیرواقعی و بی‌اساس به نظر می‌رسد و در ظاهر، برگرفته از منابع اسرائیلی است. 10. هجوم یأجوج و مأجوج قومی وحشی و فاسد، با تخریب سدّ ذوالقرنین، در اندک زمانی سرتاسر جهان را پر از ظلم و فساد خواهد کرد، تا آن که بنابر روایات، در عصر ظهـــور مهدی (علیه السلام) ، به طـور کلّی از بین خواهد رفت: حَتَّی إِذا فُتِحَتْ یَأْجُوجُ وَ مَأْجُوجُ وَ هُمْ مِنْ کُلِّ حَدَبٍ یَنْسِلُونَ؛(20) تــا وقــتی کــه یأجوج و مأجوج [راهشان] گشوده شود و آن‌ها از هر پشته‌ای بتازند. 11. رجعت در آخرالزمان، برخی از نیکوکاران و بدکــاران زمان‌های گذشته، دوباره زنده می‌شوند: وَ یَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ کُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِمَّنْ یُکَذِّبُ بِآیاتِنا؛(21) و آن روز که از هر امّتی، گروهی از کسانی را کــه آیات مــا را تکذیب کرده‌اند محشور می گردانیم. این آیه، فقط به برانگیخته شدن عدّه‌ای از مکذّبان و نه همة آن‌ها اشاره کرده است؛ بدین دلیل، روایات و مفسّران شیعه، میان مصداق این آیه و قیامت، تفاوت قائل شده و آیه را به آخرالزمان مربوط دانسته‌اند که عدّه‌ای از نیکوکاران و بدکاران اعصار گذشته، زنده شده، هــر یک نتیجه دنیایی اعمال خویش را خواهد دید. 12. صلح و آرامش پایدار در سرتاسر جهان پس از پیروزی حضرت مهدی (علیه السلام) و یارانش، آرامش و معنویّت بر جهان حاکم خواهد شد: وَعَدَ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا… وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً…. ؛(22) خدا به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، وعده داده است که… و بیمشان را به ایمنی مبدل گرداند…. إِنَّ الْأَرْضَ لِلَّهِ یُورِثُها مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقینَ؛(23) …زمین از آنِ خداست؛ آن را به هر کس از بندگانش که بخواهد می‌دهد؛ و فرجام [نیک] برای پرهیزگاران است. این آیات و آیات دیگر که از میراث‌بری صالحــان و مستضعفان و جانشینی آنان در زمین یاد می‌کند،(24) همگـــی بیـــانگـر این واقعیّتند که سرنوشت این جهان، پس از جهادی الهی به امامت امام‌زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) سرانجام به دست مؤمنان افتاده و جهانیان همگی در سایة حکومت حضرت در صلح و معنویّت به سرخواهند برد. زندگی در آخِرُالزّمان با توجه به ویژگی‌ها و نشانه‌های یاد شده و سخنان بزرگان دین، سیمـــای زنـــدگی در آخِرالزمان را می‌توان این‌گونه ترسیم کرد: 1. دین در آخِرُالزّمان روزبه‌روز عوامل فراوانی، گوهر تابناک دین را در هاله‌ای از غبار فرو می‌برند از ایــن رو در جوامع انسانی همـــواره دیـــن رو به کم‌رنگ‌شدن می‌رود و خـرافــــه‌ها و انحراف‌های فراوانی، گریبانگیر آن می‌شود، تا این که وقتی حضــرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قیــام کـــرده، غبار از چهرة دین بر‌گرفت، همگی گمان می‌کنند این دین جدیدی است کــه آن حضرت آورده است. امیرمؤمنــــان علـــی (علیه السلام) این حقیقت را این‌گونه بیان فرمود: ای مردم! به زودی زمانی بر شما خواهد رسید که اسلام چونـان ظرف واژگـــــون شده، آنچـه در آن است ریخته می‌شود.(25) 2. مردان آخِرُالزّمان آزمایش‌های خداوند متعال برای زنان و مردان یکسان است؛ ولی پاره‌ای از روایات، به‌ویژه در بارة مردان نقل شده است، آن گونه که در برخی روایت ها سخن از زنان به میان آمده است. امام صادق (علیه السلام) فرمود: مردی را می‌بینی هنگامی که یک روز بر او گذشته و گناه بزرگی انجام نداده است‌ـ از قبیل فحشا، کم‌فروشی، کلاه‌برداری و یا شرب خمر ـ بسیار غمگین و اندوهگین می‌شود.(26) 3. زنان آخِرُالزّمان امام علی (علیه السلام) فرمود: در آخِرُالزّمان و نزدیک شدن رستاخیز که بدترین زمان‌ها است، زنانی آشکار می‌شوند که برهنه و لخت هستند؛ زینت‌های خود را هویدا می‌سازند، به فتنه‌ها داخل می‌شوند و به سوی شهوت‌ها می‌گرایند. به لذت‌ها می‌شتابند، حرام‌های الهی را حلال می‌شمارند و در جهنم جاودانه خواهند بود.(27) نیز ن.ک: اشراط الساعة، رجعت، خروج دابة الارض، نزول عیسی، خروج یأجوج و مأجوج، آستانة قیامت.

منبع: 1- سوره واقعه (56): 13و40 و 49. 2- «…أَنَّهُ یَأْتِی فِی آخِرِ الزَّمَانِ نَبِی…»، محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، ج26، ص199، ح12؛ همچنین ر.ک: محمد بن احمد قرطبی، تفسیر قرطبی، ج4،

ص306؛ محمد بن جریر طبری، تفسیر طبری، ج1، ص557. 3- ر.ک: نگارنده، بازگشت به دنیا در پایان تاریخ. 4- «لاتَذهَبُ الدُّنیا حَتّی یَلِیَ اُمَّتِی رَجُلٌ مِنْ اَهلِ بَیْتِی یُقالُ لَهُ المَهْدِی»، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص182، ح141. نیز ر.ک: سنن ترمذی، ج4، ص505؛ مسند احمد، ج1، ص377؛ ابن ابی شیبه، المصنف، ج15، ح19484. 5- «لَو لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنیا اِلاَّ یَوْمٌ واحِدٌ لَطَوَّلَ اللّهُ ذلک الیَومَ حَتی یَبْعَثَ اللّهُ رَجُلاً مِنّی»، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص46. نیز ر.ک: شیخ صدوق، کمال‌الدین و تمام النعمة، ج1، ص317، ح4؛ ابن شهرآشوب، المناقب، ج2، ص227؛ سنن ابی داود، ج4، کتاب المهدی، ح4282. 6- برگرفته از: دایرة المعارف قرآن کریم، مدخل آخرالزمان، علی معموری، ص119ـ 124(با تصرف). 7- محمد(47): 18. 8- انبیاء (21): 1. 9- «یَأتِی عَلَی النَّاسِ زَمانٌ…دینُهُم دَراهِمُهُمْ وَ هَمُّهُمْ بُطُونُهُمْ وَقِبلَتُهُمْ نِساؤُهُمْ یَرکَعُونَ لِلرَّغِیفِ وَیَسْجُدُونَ لِلدِّرْهَمِ حیارَی سُکاری لا مُسلِمینَ وَ لا نَصاری»، محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج71، ص166، ح31؛ ر.ک: صحیح مسلم، ج1، ص131. 10- مریم (19): 37. 11- انعام (6): 65. 12- «یا عَلی اَعجَبُ النَّاسِ اِیمانا ًوَ اَعْظَمُهُمْ یَقیناً قَوْمٌ یَکُونُونَ فِی آخِرِالزَّمانِ لَمْ یَلْحَقُوا النَبِی وَحُجِبَ عَنْهُم الحُجَّةُ فَآمَنُوا بِسَوادٍ عَلَی بَیَاضٍ…»، شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج4، ص366؛ همو، کمال‌الدین و تمام النعمة، ج1، ص288، باب 25، ح8. 13- یونس (10): 50. 14- سبأ (34): 51. 15- نحل (16): 1. 16- اسراء (17): 81. 17- زخرف (43): 61. 18- نساء (4): 159. 19- نمل (27): 82. 20- انبیاء(21): 96. 21- نمل (27): 83. 22- نور (24): 55. 23- اعراف (7): 128. 24- انبیاء (21): 105 و اعراف (7): 137 و قصص (28): 5. 25- «أَیُّهَا النَّاسُ سَیَأْتِی عَلَیْکُمْ زَمَانٌ یُکْفَأُ فِیهِ الْإِسْلَامُ کَمَا یُکْفَأُ الْإِنَاءُ بِمَا فِیه»، سیّد رضی، نهج‌البلاغه، خطبه103. 26- «…وَرَأَیتَ الرَّجُلَ اِذَا مَرَّ بِهِ یَوْمٌ وَلَمْ یَکْسِبْ فِیهِ الذَّنبَ العَظِیمَ مِنْ فُجُورٍ اَوْ بَخْسِ مِکْیالٍ اَوْ مِیزانٍ اَوْ غِشیَانِ حَرامٍ اَوْ شُرْبِ مُسْکِرٍ کَئیباً حَزِیناً…»، محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج8، ص40. 27- «یَظْهَرُ فِی آخِرِالزَّمانِ وَاقتِرَابِ السَّاعَةِ وَهُوَ شَرُّ الاَزمِنَةِ نِسْوَةٌ کَاشِفاتٌ عَارِیاتٌ مُتَبَرِّجاتٌ مِنَ الدِّینِ دَاخِلاتٌ فِی الفِتَنِ مَائِلاتٌ اِلَی الشَّهَواتِ مُسرِعاتٌ اِلَی اللَّذَّاتِ مُستَحِلّاتٌ لِلْمُحَرَّمَاتِ فِی جَهَنَّمَ خَالِداتٌ»، شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج3، ص390.

#دنیای_مدیریت_مومنانه 19 ☢️ گفتیم که انسان مجبوره که اطراف خودش رو مدیریت کنه. اگه کسی نخواد خودش مدیریت کنه، ناخود آگاه از طرف محیطش مدیریت خواهد شد. 👈🏼 اولین اقدام برای مدیریت چیه؟ اینکه من یه نیازهایی دارم و میخوایم کارای مختلفی انجام بدم ولی کدوم کار رو اول باید انجام بدم؟ 💥 پس باید #صبر کنم....

این صبر کردن آغاز انسانیت هست. 💥 و اتفاقا آغاز دینداری هم دقیقا از همین صبر کن شروع میشه. آغاز دینداری ایمان به خدا #نیست. ✅ دینداری در واقع عمل به یه #برنامه هست. کسی که کلا زندگیش بدون برنامه هست معلومه دین به دردش نمیخوره اصلا نمیفهمه که چرا باید دین داشته باشه.

متاسفانه توی مدارس ما دین رو خییییلی غلط به بچه ها یاد میدن! همون اول میگن خب فرزندم تو باید به خدا ایمان بیاری؛ اینم دستوراتش انجام بده دیگه!!! گوش نکردی میری جهنم! 😒 - عهههه! این چه طرز آموزش دینه؟!🙄 🔵 قبل از اینکه حرفی از خدا بزنی اول باید به بچه بگی: عزیزم تو #انسان هستی و انسان برای اینکه بتونه درست زندگی کنه نیاز به #برنامه و #مدیریت داره.