#نکات_تربیتی كودكان تقريبا هر وقت كه در كنار شما باشند، در حال حرف زدن اند! حتي سوال خاصي هم ندارند! قطعا از شنيدن اين همه صحبتهاي بي ربط كلافه ميشويد. اما اگر ميخواهيد در آينده نه چندان دور، بازهم براي حرف زدن، شما را انتخاب كنند، امروز ناچاريد كه حرفهايشان را با حوصله گوش دهيد!!!! پس شنونده خوبي برايشان باشيد.

#نکات_تربیتی کودک باید بداند مانند دیگر اعضای خانواده وظایفی دارد که باید انجام بدهد، بدون این که انتظار پاداشی داشته باشد. رفتار اشتباه اورا ندیده بگیرید, تذکر و توجه روی رفتار منفی نه تنها انرا خاموش نمیکند که باعث انجام بیشتر ان میگردد. البته تشویق های کلامی را فراموش نکنید و رفتارهای پسندیده فرزندتان را جلوی خودش به زبان بیاورید. این کار باعث می شود با شور و شوق بیشتری دوباره آن کار را تکرار کند و در او یک صفت و کار پسندیده تثبیت گردد 🌺🍀🌺🍀🌺🍀🌺🍀

#نكات_تربيتي ♦️اگر کودکی کار نادرستی انجام داد، دلیل نادرستی آن کار را برایش توضیح دهید نه اینکه بگویید.(تو را دوست ندارم) و با این گفته در او ایجاد ناامنی و اضطراب کنید.

#راهنمایی‌_های_والدین #نکات_تربیتی اون چیزی که توی ذهن بچه برای همیشه باقی میمونه، #توجه و #بازی هاییه که در کودکی باهاش کردید. پس فراموش نکنید که هر روز برای مدتی بشید هم سن فرزندتون بشید

#نکات_تربیتی 💠هیچ وقت به کودک احساس گناه ندهید 🔸ما اجازه نداریم اشتباه های ساده و تجربه های ارزشمند کودک را تا حد گناه بزرگ کنیم. 🔸اگر کودک اشتباهی کرد این احساس که کار او غیرقابل بخشش و یا جبران است در او ایجاد نکنید. 🔸بیان جمله هایی مانند "خدا تو رو نمی بخشه"، " به بهشت نمیری"، "دل مامان را شکستی"، "بابا دیگه تو رو دوس نداره" و ... موجب می شود تا کودک احساس گناهکاری کند. 🔸بهتر است کار کودک را توصیف کنیم و احساس خودمان را بیان کنیم و راهنمای عملی او برای روش درست باشیم. 👈مثال: کودکی که لیوان را می شکند. واکنش صحیح والد: لیوان را شکستی بیا با هم آن را جمع کنیم.

#نکات_تربیتی شرایط مراقبت از کودک وقتی کودکی متولد میشه، تنها بخشی از بدن که به لحاظ ساختاری هنوز کامل نیست، مغزه. مغز تا چند سال اول زندگی همینطور در حال رشده، دقیقا بخش‌هایی از اون در حال رشده که قراره بعد سن بلوغ و شکل گیری تعاملات اجتماعی پیچیده، در تنظیم احساسات و هیجان‌ها نقش ایفا کنه. خب، طبیعتا هر والد سالمی دوست داره فرآیند رشد مغز فرزندش به خوبی شکل بگیره ولی این وسط‌ها یه چیزی هست که وجودش برای شبکه‌سازی مغز بچه‌ها مثل سم می‌مونه و نمی‌ذاره سلول‌ها به درستی و در جای درست خودشون قرار بگیرن. حالا اون فاکتور مخرب چیه؟ اضطراب! حالا اضطراب چرا میاد سراغ بچه؟ حساس بودن به حال نوزاد، پاسخگویی سریع به نیاز نوزاد و دسترسی لحظه به لحظه نوزاد به مراقبش سه تا خصیصه‌س که اگه هر کدومش نباشه، اضطراب شدیدا افزایش پیدا می‌کنه، اضطرابم بره بالا ساختار سخت‌افزاری مغز دستخوش تغییر قرار می‌گیره. خب حالا اگه محیط اضطراب‌زا باشه، مغز چه بلایی سرش میاد؟ سلول‌سازی در بخش‌هایی که قراره منطقی بودن، خود‌-کنترلی داشتن، تنظیم هیجان داشتن رو مدیریت کنن کاملا مختل میشه و بجاش نواحی که کارش شناسایی خطر و تزریق ترس و استرسه گردن کلفت میشن. واسه همینه که همچین کودکی تو بزرگسالی از همه چی می‌ترسه، همش دلشوره داره، همش مضطربه، چرا؟ چون اون نواحی از مغز که باید امن بودن محیط رو صحه بذاره کار نمی‌کنه و فقط بخش‌هایی کار می‌کنن که کارشون اعلام خطره. خب حالا با همه این توضیحات، شما مادران عزیز بعد زایمان باید شرایطی فراهم کنید که تنش فرزندتون تا دو سه سال اول در کمترین میزان ممکن باشه، حالا با هر روشی که بلدید، چه می‌خواید خودتون مراقب اصلی فرزندتون باشید یا هر شخص دیگه‌ای، حساس بودن به حال نوزاد، پاسخگویی سریع به نیاز نوزاد و دسترسی لحظه به لحظه نوزاد به مراقبش سه تا خصیصه‌س که باید برای ایشون فراهم بشه @morabikodak5159

#نکات_تربیتی 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 👈گاهی اتفاق می افتد کسی از فرزند شما سوالی می پرسد، ولی قادر نیست جواب سوال طرف مقابل را به خوبی پاسخ دهد. 👈ممکن است در این شرایط حتی دستش را جلوی صورتش بگیرد یا خود را پشت سر شما قایم کند. 👈در این مواقع لازم نیست شما به جای او پاسخ سوال را دهید یا حتی به جای او به خاطر پاسخ ندادنش معذرت خواهی کنید. فقط کافی است موضوع بحث را سریعا عوض کرده و او را از حالت فشار و تنش ایجاد شده خارج نمایید. 👈یادمان باشد هر کجا که می نشینیم از نگرانی خود در رابطه با کم رویی و خجالتی بودن فرزندمان سخن نگوییم. بازگو کردن این مسئله به طور مداوم، این ذهنیت را برای فرزندمان ایجاد می کند که مشکل او بسیار مهلک و لاینحل است و از طرفی او را به خاطر عدم روابط اجتماعی صحیح اش نیز مورد مواخذه قرار ندهید. 👈به جای سرزنش سعی کنیم که راهکارهای اساسی برای حل مشکل پیدا کنیم @morabikodak5159

#نکات_تربیتی فرزندتان را مجبور به بوسیدن دیگران نکنید: مجبور کردن کودک برای اینکه فردی را ببوسد و یا به آغوش بگیرد، نشانه‌ٔ ادب و احترام نیست. در واقع این کار یعنی شما کودک را مجبور می‌کنید با بدنش جوری رفتار کند که خودش دوست ندارد و این نوعی بی‌احترامی به بدن کودک است. اگر دوست دارید کودکتان در آینده توانایی نه گفتن را داشته باشد و از بیان احساسات واقعی خود نترسد، باید مفهوم حریم شخصی را در سنین پایین تر به او نشان دهید @morabikodak5159

❇️ یکی از مهم‌ترین راهکارها جهت تقویت تمرکز در کودکان اینست که؛ شرایط محیطی کودک و همینطور انتظاراتی که از او داریم به گونه‌ای باشند که؛ کودکمان بتواند صرفا بر روی یک تکلیف یا انجام یک‌ کار تمرکز کند. ◀️ زمانی که کودک مشغول انجام تکالیف درسی‌‌ است، تلویزیون باید خاموش باشد و‌ سروصدا در اطراف کودک نباشد. ◀️ حتی زمانی که کودک مشغول بازی با اسباب‌بازی‌هایش است نباید؛ محرک‌های مختلف محیطی مثل تلویزیون و یا دستگاه پخش موسیقی بطور همزمان روشن باشند. ◀️ همچنین باید دقت کنیم که؛ در یک زمان مشخص، انجام دو وظیفه و‌ یا تکلیف را از کودکمان نخواهیم. و حتی برای انجام دو کار یا نوشتن دو تکلیف؛ یک فاصله‌ی زمانی را جهت استراحت بین آنها حتما در نظر بگیریم. 🔺 عدم در نظر گرفتن این موارد، تمرکز کودک در انجام کارها و یا تکالیفش را بسیار پایین می‌آورد. #نکات_تربیتی @morabikodak5159

#نکات_تربیتی 📌چطور کودک: مسئولیت‌پذیر تربیت کنیم؟ (بدون زور، تنبیه یا باج دادن!) بیشتر والدین دوست دارن فرزندشون از همون سال‌های کودکی مسئولیت‌پذیر، منظم و متعهد بار بیاد. اما این ویژگی‌های درونی، مثل "لباس" نیستن که یک روزه تن کودک کنیم. مسئولیت‌پذیری، در واقع یک مهارته، که در یک بستر امن، با الگوگیری، تمرین، حق انتخاب، و البته درک احساسات شکل می‌گیره. در این نوشته، می‌خوام با شما درباره‌ی لایه‌های تربیت مسئولیت‌پذیری کودک صحبت کنم، با نگاهی علمی و البته از دل تجربه‌ی زیسته‌ی یک مادر و مربی: 🟣 گام اول: مسئولیت‌پذیری رو ساده و قابل لمس کنیم برای کودک، مفاهیمی مثل "وظیفه"، "تعهد"، یا "مسئولیت اجتماعی" خیلی انتزاعیه. پس باید اون رو در قالب‌های ساده و روزمره تجربه کنه: مثلاً: جمع‌ کردن اسباب‌بازی بعد از بازی ریختن لباس‌های خودش در سبد لباس چرک کمک در چیدن سفره یا جمع کردن آن مراقبت از یک گیاه کوچک نکته مهم اینه که این کارها نباید با زور یا تهدید همراه باشن. بلکه با تکرار، همراهی، و فرصت تجربه، در کودک به عادت رفتاری تبدیل می‌شن. 🟣 گام دوم: از درک احساسات شروع کنیم، نه دستور دادن برخلاف باور رایج، کودک زمانی مسئولیت‌پذیر می‌شه که احساساتش دیده بشن. مثال ساده: وقتی کودک از انجام کاری طفره می‌ره، به‌جای اینکه بگیم «باید انجام بدی، این وظیفه‌ته»، بهتره بگیم: 🔸 «می‌فهمم خسته‌ای و نمی‌خوای الان وسایلت رو جمع کنی. ولی مرتب کردن اسباب‌بازی‌هات، یه کاریه که بهش متعهدیم. من کنارتم که با هم شروع کنیم.» ✅ این سبک بیان، هم احساس کودک رو به رسمیت می‌شناسه و هم مرزها و مسئولیت‌ها رو شفاف می‌کنه. 🟣 گام سوم: حق انتخاب، کلید تربیت کودک مسئول بچه‌ها وقتی انتخاب می‌کنن، بیشتر احساس مسئولیت می‌کنن. حتی یک کودک دو ساله هم می‌تونه در چیزهای کوچک انتخاب کنه: «می‌خوای شیرتو توی لیوان آبی بخوری یا سبز؟» «می‌خوای اول لباس بپوشی یا مسواک بزنی؟» این انتخاب‌ها ساده‌ان، اما پیام عمیقی دارن: «تو دیده می‌شی. نظر تو مهمه. و تو مسئول تصمیمی هستی که می‌گیری.» 🟣 و در نهایت، نقش مهم والد: کودکی که همیشه با جایزه تشویق شده، یا با تهدید تنبیه، یاد می‌گیره فقط برای فرار از پیامد، یا رسیدن به سود، کاری رو انجام بده؛ نه از روی تعهد درونی. ولی کودکی که: احساساتش شنیده می‌شن، فرصت انتخاب داره، رفتار مسئولانه‌ی والدین رو الگو می‌بینه، و در کارهای کوچک مشارکت می‌کنه... تبدیل به انسانی می‌شه که مسئولیت‌پذیری در وجودش نهادینه شده؛ نه فقط برای "رضایت دیگران"، بلکه برای رشد خودش. 📣 تجربه‌ی شما چیه؟ شما چطور به فرزندتون مسئولیت دادن رو آموزش دادین؟ منتظرم نظراتتون رو زیر همین پست بخونم. #تربیت_کودک #مسئولیت_پذیری #فرزندپروری_آگاهانه #والدگری_مثبت #مهارت_زندگی #کودک_مستقل @morabikodak5159