✅💠 چراغ هدایت 🔹 خالق اثر : علی صادقیان #گرافیک #پوستر #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh

✅💠 اصلا رقیه نه، دختر خودت یک شب میان کوچه بماند چه میکنی؟ 🔹 خالق اثر : سید امین علمداری #گرافیک #پوستر #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh

🌺 نمونه پوسترهای تولید شده در کارگاه گرافیکِ مطالبه‌گر شهر اصفهان 🌀 از کارگاه‌های نخستین سوگواره بین‌المللی ملت امام حسین علیه‌السلام 🇮🇷 اداره فضای مجازی، هنر و رسانه 🇮🇷 دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان 🌐 @Morsalat_ir

✅💠 مقام اول ⚫️ مقام خون‌خواهی امام حسین علیه السلام 🔹خالق اثر : زهرا اسحاقیان #عکس_نوشت #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh

✅💠 زندانی بی قرار نذر داشت هر سال اربعین، پای پیاده، به زیارت امام حسین ع برود. اما بخاطر شرایط بد اقتصادی، کارش رونق نداشت و همین امر، باعث شد ، چک بکشد و پنج میلیون ، فقط پنج میلیون، از آشنایی، قرض کند.‌ و صد افسوس که نتوانست قرضش را ادا کند و طلبکار، گرفتار زندانش کرد. در خلوت ناخواسته زندان، اصلی ترین غمی که بر سینه اش، سنگینی می کرد، جا ماندن از غافله اربعین بود. بی تابی هایش بقیه را هم کلافه می کرد و همین مساله، موجب شد تا به رییس زندان از حال بد او شکایت کنند. وقتی به دفتر ریاست زندان احضار شد ، تصورش را هم نمی کرد که چه چیزی منتظر اوست، رئیس زندان، خبر آزادیش را به او داد. خیران، مبلغ چکش را به طلبکار پرداخت کرده بودند و فقط ده روز بعد از زندانی شدنش، آزاد می شد.‌ او اصلا خوشحال نبود. چرا؟ چون بدرستی پیش خودش فکر می کرد، با این سوء سابقه و دست خالی، کربلا رفتن، آرزو و رویا شد. پایش را که از در زندان بیرون گذاشت، پیرمرد تپلی، که بنظر خیلی سرحال می آمد، صدایش کرد. و منتظر جواب او نشد. پیرمرد، خودش بسمت او آمد و تعارفش کرد تا سوار ماشینش بشود. او با تعجب و بی حوصله، سوار ماشین پیرمرد شد. به هرحال، گزینه دیگری هم نداشت. پیرمرد، از خیران نیکوکار بود و احوال او را می دانست، کارش را ردیف کرد و راهی سفر کربلا شد. در راه فقط به یک چیز فکر می کرد.‌طلبیده را میله های زندان هم نمی تواند اسیر کند. هوا صاف و آفتابی بود اما هواشناسی قلبش، بارش های تند و رگبار های شدیدی را خبر می داد. ✍ به قلم: محمد رحیمی #داستانک #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh

✅💠 میان نخل خورشید قصد نداشت دست از وظیفه‌اش بردارد. خاک سرد را کوره آتش، بدن‌های خسته را خشک و لب‌های تر را کویری می‌کرد. حسین عرق از پیشانی‌اش پاک کرد. زبان روی‌لب‌های خشکیده اش کشید. چشم‌هایش میان شبح‌های انسانی به دنبال قامت رعنای علی گشت. ساعتی قبل پسرش را در آغوش گرفته بود. شانه‌های پهنش را وجب و چشم‌های سیاهش را نظاره کرده بود؛ بازوهایش را میان بازوهای خود گرفته و پیشانی‌اش را بوسیده بود؛ اما تمام وجودش همچنان تشنه به آغوش کشیدن علی بودند. صدای علی را از میان جهش جرقه‌های آهن و هیاهو جمعیت شنید: « تشنه‌ام بابا، جرعه‌ای آب می‌خواهم. » حسین به میان نخل‌ها چشم دوخت جایی که آب خنک و روان از میان درختان عبور می‌کرد. سمت نخل‌ها قدم برداشت. چهره‌های سرخ و عرق کرده‌ی جماعت عهد شکن مقابلش صف کشیدند. تیر و نیزه از هر سو به سمتش پرتاب شد. سپر مقابل صورت گرفت و تیر و نیزه‌ها را پیش از رسیدن به بدنش به آغوش خاک مهمان کرد؛ اما قبل از اینکه قدمی دیگر بردارد موج دیگری از تیر و نیزه به سمتش پرتاب شد. لب‌های تشنه‌ی علی از جلو چشم‌هایش دور نمی‌شد. رو به سوی علی از میان لب‌های ترک خورده اش فریاد زد: « کمی صبر کن پسرم، به زودی جدت را ملاقات می‌کنی، او چنان شربت آبی به تو بنوشاند که هرگز تشنه نشوی.» لبخند روی لب‌های علی را بدون دیدن هم حس کرد. او عاشق پدربزرگش بود و همیشه دلش می‌خواست او را ملاقات کند. میان چکاچک شمشیرها و قدم‌هایش به سمت نخلستان، قلبش صدای افتادن قامت علی را شنید. چشم به سوی جماعت و گردوغبار دور علی دوخت. به سمتش پرواز کرد. جمعیت دورش را با شمشیر از هم شکافت. جلوی بدن پاره پاره و خونی علی نشست. سر علی را از روی خاک داغ بلند کرد و روی پای خود گذاشت. لب‌های خشکش را به صورت خاکی علی چسباند. کنار گوشش نجوا کرد: « خداوند بکشد کسانی که تو را کشتند! چقدر اینان نسبت به خداوند و هتک حرمت رسول خدا گستاخ شده‌اند. پسرم! بعد از تو خاک بر سر این دنیا.» ✍ به قلم : زهرا باغبانان #داستانک #گروه_تبلیغی_مسطور #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh

✅💠 اللهم ارزقنا کربلا... 🔹خالق اثر : نفیسه شامحمدی #عکس_نوشت #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh

✅💠 «رقیه» چرا منو برداشتی؟ با توام خانوم... چراااااا گوش نمیکنی؟ تو رو خدا منو نبر. ولی زن جوان هیچ توجهی به فریادهای من نمیکرد. انگار کر شده بود. زدم زیر گریه :تو حق نداری منو ببری، حق نداری. میفهمی؟؟ ولی باز هم جوابی نشنیدم. من را در پارچه‌ای پیچیدند. باورم نمیشد دارند به زور من را از کنار کسی که این همه دوستش داشتم می بردند. همه جا تاریک شد. خاطرات بودنم در کنارش را مرور می‌کردم و به پهنای صورت اشک می ریختم. بالاخره چمدان بعد از ساعت ها باز شد. ابتدا نور کمی دیده میشد ولی بعد همه چمدان پر از نور شد. آنجا پر از سوغاتی های رنگارنگ بود. دستی به داخل چمدان و به سمت من آمد. خودم را کنار کشیدم، هر کاری کردم، که خودم را پنهان کنم. نشد که نشد. آن دست من را گرفت و از چمدان بیرون برد. همهمه ی عجیبی بود. هر کس مرا در دستش می‌دید می‌گفت: یه کمم به من بدید. اندازه ی پر یه مگسم خوبه. با تعجب نگاهشان می کردم. من را کجا می بردند؟ ناگهان زن وارد اتاق کوچکی که دختر بچه ای با موهای بلوند، چشم های سبز و صورتی مثل قرص ماه در آن خوابیده بود شد. از دیدن دخترک که به شدت مریض بود ناراحت شدم. زن کنار تخت زانو زد: رقیه جان مادر، تربت امام حسین رو آوردم و آرام من را روی لبهای دخترش گذاشت. دلم قرار گرفت. لبخند رضایت روی لبهایم نشست. چقدر زیبا، نامش رقیه بود و منتظر تربت امام حسین علیه السلام، برای شفا. خودم را به او سپردم تا عشق حسین مثل قبل سر پایش کند. چه سفر دلنشینی داشتم و چه سوغاتی گرانبهایی برای رقیه بودم. ✍ به قلم: آمنه خلیلی #داستانک #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh

✅💠 عشق یعنی استخوان و یک پلاک سالها تنهای تنهازیر خاک 🔹خالق اثر : زهره عنایتی #عکس_نوشت #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh

✅💠 دلی که جا گذاشتم 1⃣ قسمت سوم 🔹 گوینده و تدوین گر : زهره بهرامی #کلیپ_تصویری #قصه_گویی #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh

✅💠 بیا اینجا پایم تاول زده بود کوله را روی یک شانه انداختم یک دست لباس و یک بطری آب برایم مثل کوه شده بود موکب پنجمی بود که سر می زدم. چند نفر بر می گشتند.« اینا که جا نیست بریم یک موکبه دیگه » بطری آب را در آوردم کمی خوردم همه سالن پراز مسافران سپاهپوش بود که از خستگی کنار هم روی زمین خوابیده بودند. یا برای خواب آماده می شدند . به ساعت نگاه کردم ساعت ۱۱شب بود کفش ها را کنار زدم ، نشستم تا نفسی چاق کنم . بلند شدم کوله را بر داشتم به امید موکب بعدی. ضربه ای شانه ام را لمس کرد :« خانم، خانم» بر گشتم -«شما یک نفرید » -« بله » - «بیا اینجا جا هست » - «خدا را شکر ممنون مونده بودم کجا برم .» لبخند روی لبانش نشست. سرم را روی کوله گذاشتم و دراز کشیدم با صدای اذان بیدار شدم .نشستم پایین پایم خانمی کوله به بغل نشسته به خواب رفته بود . با دست تکانش دادم -«بیا من می رم نماز جای من بخواب » چشمهایش را باز کرد خشکم زد:« شما جای خودتون دادید به من. » لبخند بر روی لبش نشست «من که کاری نکردم .» ✍ به قلم: مریم حقیری #داستانک #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh

✅💠 روشنایی دنیای سیاهم باش حسین 🔹خالق اثر : ملیحه نبی #عکس_نوشت #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh

✅💠 شعار عاشورایی 🏴🏴 🤔 به نظر شما امام حسین علیه السلام با دادن شعارهایی که بیان فرمودند خواستند چه نکاتی را برای دنیا متذکر شوند⁉️ 🔹 تدوینگر : فاطمه زمانی #کلیپ_تصویری #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh

✅💠 جامانده ام ببخش حسین جان 🔹خالق اثر : نفیسه شامحمدی #عکس_نوشت #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh

✅💠 علمدار نیامد...🏴 🔹تدوینگر : ملیحه نبی #کلیپ_تصویری #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh

🔰 پویش نذر شعار 🔹با موضوع ملت امام حسین علیه السلام 💡 تمدید تا ۱۵ مهرماه 📝 ثبت نام و ارسال آثار: dte.bz/esrr 🇮🇷 دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان 🌐 @Morsalat_ir 🌐 @Eshragh_dte

✅💠 مهندسی فرهنگی قرآن قرآن از طریق دگرگونی باورها و ارزش‌ها به مهندسی فرهنگی جامعه می‌پردازد. مثلاً در زمان جاهلیت، دختران زنده‌به‌گور می‌شدند؛ زیرا داشتن فرزند دختر مایه‌ی ننگ آنان و ضد ارزش محسوب می‌شد. نزول آیات سوره‌ی تکویر «وَ اِذَا المَوُودَهُ سُئِلَت، بِأَیِّ ذَنبٍ قُتِلَت» سبب شد که آن‌ها به بزرگی این گناه پی برده و بدانند که در قیامت در مورد آن بازخواست خواهند شد. 🔹 الهه دهقانی، عضو گروه تبلیغی صریر https://hawzahnews.com/xbmvZ #یادداشت #قرآن #گروه_تبلیغی_صریر @taaghcheh

🌹 «کارگاه آموزشی تولیدی نوشتن با فونت آزادگی» سوگواره بین‌المللی ملت امام حسین علیه السلام در اصفهان برگزار می‌شود 🔹 مهدی پایون، سرپرست اداره فضای مجازی، هنر و رسانه دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان خبر داد؛ 📝 مرسلات: dte.bz/144mo 📝 خبرگزاری حوزه: dte.bz/144hw 📝 خبرگزاری ایکنا: dte.bz/144iq 📝 خبرگزاری شبستان: dte.bz/144sh 📝 خبرگزاری موج: dte.bz/144mj 📝 صاحب نیوز: dte.bz/144sa 📝 ندای اصفهان: dte.bz/144ne 🇮🇷 دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان 🌐 @Morsalat_ir

✅💠 یادگار امیر 🔹تولید و تدوین: علی نوربخش اداره فضای مجازی، هنر و رسانه #آوانمایی #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh

✅💠 خودم بهش آب می دم سرش را روی پای مادر گذاشت و دراز کشید و پاهای کودکانه اش را در هوا تکان داد. مادر چادر را روی صورتش کشید اشکهایش پهنای صورتش را طی کرد و روی صورت کودک چکید. ناگهان صدای کودک بلند شد «خودم بهش آب می دم ،خودم بهش آب می دم » مادر با دست اشکهایش را پاک کرد وبا تعجب پرسید:«به کی آب می دی ابوالفضل » «مگه نمی شنوی مامان » «چی را پسرم» «آقاهه میگه : نی نی آب می خواست باباش رفت براش آب بگیره بهش ندادند تیرش زدند .» هق هق مادر بلند شد. «گریه نکن مامان خودم بهش آب می دم» کودک را به بغل چسبانید و بوسید :« تو چهار سالته ،چطوری این روضه را فهمیدی . » ✍ به قلم : مریم حقیری #داستانک #گروه_تبلیغی_مسطور #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh

✅💠 اندکی با ما مدارا کن که ما را می کشد این فراق کربلا، امروز و فردا یا حسین... 🔹 خالق اثر : نفیسه شامحمدی #عکس_نوشت #محرم_1400 #آثار_نمونه @taaghcheh