📌روایت اسماعیل یکتایی لنگرودی راوی کتاب خاطرات شفاهی"رقص روی یک پا" از روزهای آزادی از اسارت به دست دژخیمان بعثی عراق 🔸ده روز آخر، ما را به بیمارستان تموز نیروی هوایی عراق در بغداد بردند. آنجا با پرده‌های بیمارستان و پتوها، پرچم ایران درست کردم. 🔹وقتی داشتیم از پله‌های هواپیما بالا می‌رفتیم، پرچم را به دست گرفتم و هر لحظه نگران بودیم که نکند سقوط کند و دوباره در خاک عراق جا بمانیم. ▪️وقتی سوار هواپیما شدیم و پرواز کرد، مدام به هم می‌گفتیم نکند دوباره برگردیم. اما وقتی اعلام کردند که به خاک ایران رسیده‌ایم، همه با هم صلوات فرستادیم. ▫️حس عجیبی بود؛ حس پرواز و آزادی. وقتی ساعت ۱۲ شب، ۲۱ شهریور ماه گفتند «شما آزادید»، واقعاً احساس کردم دارم پرواز می‌کنم. □وقتی هواپیما در تهران نشست، تنها چیزی که می‌خواستم، رسیدن سریع به زمین بود. به محض اینکه رسیدیم، سجده شکر کردم. ●در لنگرود اعلام کردند: «شهید اسماعیل یکتایی زنده شد.»لحظه‌ای پدرم را دیدم؛ موهایش سفید شده بود. وارد اتاق شد ○مادر رو دیدم، او پاچه‌های شلوارم را بوسید و گفت: «منتظر بودم فقط تکه‌ای از تو بیاید، حالا خودت آمدی.»اشک‌هایش با حرف‌هایش ترکیب شد و همه چیز عمیق‌تر حس شد. 🔻فردای آن روز، مرا به سر قبر خودم بردند؛ روی سنگ قبر نوشته بود: «پاسدار شهید اسماعیل یکتایی.» #اسارت #آزادگان #رقص_روی_یک_پا #جانباز_اسماعیل_یکتایی 💠 با ما همراه باشید👇 #️⃣ #موسم_آزادگی ┈┈••✾•🍃🌸🍃•✾••┈┈