eitaa logo
کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت
5.4هزار دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
984 ویدیو
0 فایل
سلام خوش آمدید فعالیت کانال ۲۴ساعته‌ اهداف کانال: زنده نگهداشتن یاد و خاطره شهدای گرانقدر رصد اخبار لحظه ای منطقه و محور مقاومت رهگیری و شناسایی تحرکات دریایی و هوایی شناور ها و هواگرد های نظامی در منطقه فعال سیاسی تبلیغات @hosyn405
مشاهده در ایتا
دانلود
❣️❣️ سلام ای همه هَستیَم، تمام دلم سلام ای که به نامت،سرشته آب و گلم سلام حضرت دلبر، بیا و رحمی کن به پاسخی بنوازی تو قلب مشتعلم.. امام خوب زمانم هر کجا هستید با هزاران عشق و ارادت سلام✋ السّلامُ عَلَیْکَ یا صاحِبَ الزَّمانِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خَلیفَةَ الرَّحْمانِ ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا شَریکَ الْقُرْآنِ ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا إِمامَ الْإِنْسِ وَالْجانِّ 💚 🤲 کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
در سردسیر سخت زمستان دل‌شان گرمِ نام تو بود « یافاطمةالزَهـۜرا » 🇮🇷 کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd
غريبانه مردم تفنگم كجاست؟ خشابم، قطار فشنگم كجاست؟ دلم، سنگرم، خاكريزم چه شد؟ بگوييد نعش عزيزم چه شد؟ به هر ناكجا چون تجسس كنم؟ چقدر اين زمين را تفحص كنم؟ برادر بگو لشكر «نصر» كو؟ شهيدان تيپ «ولی‌عصر» كو؟ كه افكند در كار مردن گره؟ كه گم گشت «گردان ضد زره؟» پس از جنگ صبر از خدا خواستم‏ زمين خوردم اما به پا خاستم‏ بيا يك تپش غوطه در خون بزن‏ قدم بر سر هفت گردون بزن‏ جنون كن كه از اين همه احتياط بلرزد قدم‏هايمان در صراط و ايمان بياور به خون و جنون‏ كه اين است «قد افلح المؤمنون» برادر بمان در پناه خدا كه من می‌روم التماس دعا... ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂
27.87M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🍂 نواهای ماندگار 🔸 با نوای حاج صادق آهنگران سپه حق روانه به سوی کربلا شد... 🔹 در دیدار رزمندگان اسلام با حضرت امام(ره) در «حسینیه جماران» در سال ۱۳۶۲        ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
در سکوتی که دلت دستِ دعا باز نمود یادِ ما باش که محتاج دعائیم هنوز ... کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd
1_3060344191.mp3
7.07M
شهدا بعد شما کاری نکردم کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd
فرازی از وصیت نامه شهید سعید اژدری🕊 🔸اگر من شهيد شدم و جسدم پيدا نشد شبهاى جمعه مثل تمام مادران و پدران شهدا بر سر مزار شهيدان بياييد و يک فاتحه‌اى بخوانيد و هيچ ناراحت نباشيد كه پسرتان قبر ندارد يا قبرى خالى است و افتخار كنيد كه پدر و مادر شهيد هستيد. شادی روح شهدا صلوات کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd
🍂 این پاها برای چه رفتند؟! برای حجاب برای امنیت برای وطن برای ناموس برای آسایش بچه‌هایمان و یا برای ماندگار شدن غیرت ... ؛ شلمچه ۱۳۷۸ عکاس: حاج محمد احمدیان ▪︎ صبحتان، پر از یاد ولی نعمتان جهاد ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت
🍂‌ مگیل / ۳۳ داستان طنز اثر ناصر مطلق ✾࿐༅◉○◉༅࿐✾ هنوز حرف هایم با مگیل ادامه دارد ک
🍂‌ مگیل / ۳۴ داستان طنز اثر ناصر مطلق ✾࿐༅◉○◉༅࿐✾ [همینطور] با مگیل به حرف می‌زنم ولی به من گوش نمی‌دهد. مدام افسارش در دستم کشیده‌ می شود. آن قدر فشار می آورد که مجبور می‌شوم رهایش کنم. - بابا تو چقدر خری، این سگها تکه پاره‌ات می کنند. در همان لحظه دستی شانه هایم را لمس می‌کند و درست با آمدن اوست که سگ‌ها هم خاموش می‌شوند. با خود میگویم این بار با لباس کردی حتما بیشتر تحویلم می‌گیرند. اما هنوز این فکر درست و حسابی در ذهنم جا خوش نکرده که چند مشت و لگد آبدار را روی گونه ها و گل و گردن و سینه و شکم احساس می‌کنم. قصد برخاستن دارم که با یک لگد دیگر از پشت نقش زمین می‌شوم. - نزن نامرد، نزن، من نمی‌بینم نمی‌شنوم. تقصیر من نیست. این قاطر احمق من را آورد تو باغ شما. آخ!! نزن، بابا نزن، نمی‌دانم چند دقیقه چند ساعت و شاید چند روز بعد است که در یک اتاق دربسته نمور و سرد به هوش می‌آیم. هنوز روی گردنم کوفتکی مشت و لگدها را احساس می‌کنم. - این دفعه دیگر بز آوردی. به جای پذیرایی می‌خواهند دخلت را بیاورند. کورمال کورمال، روی زمین دست می‌کشم. تکه های خُردشده کاه و یونجه معلوم می‌کند که مرا در آغول گوسفندان حبس کرده اند؛ شاید هم طویله قاطر و گاو و الاغ دیوارهای کاهگلی و کج و مأوج هم مواید همین قضیه هستند. بخصوص لبه کوتاه کنار دیوار که انگار ظرف غذای دام است و یک زین و یراق که روی دیوار آویزان شده. دستم که به زین می‌خورد یاد کاغذی می‌افتم که اهالی ده قبلی نوشته و زیر تنگ مگیل گذاشته بودند. راستی آن نامه چه بود و خطاب به چه کسی نوشته شده بود؟ دوباره دیوارها را لمس می‌کنم و به جلو میروم و در همین حال با خود گرم صحبت می‌شوم. فکر کنم جای من و مگیل را عوض کرده‌اند. مگیل باید توی این اتاق زندانی می‌شد. من را باید می‌بردند توی یک اتاق دیگر. اتاق زندانی‌ها و شاید هم اتاق اسرای مجروح. یک پله بلند، طویله را به اتاقی دیگر وصل می‌کرد که هم گرمتر بود و هم دل بازتر. - به‌به طویله دوبلکس ندیده بودیم. ای کاش حاج صفر زنده بود و از نزدیک می‌دید چه جوری طویله دوبلکس می‌سازند. البته آن که میخواست چادر تدارکات را دوبلکس کند، یعنی کرده بود، خودش شب‌ها می‌رفت بالای کارتن‌ها می‌خوابید. می‌گفت از این بالا می‌توانم همه چیز را کنترل کنم و وسایل تدارکات را از شر پاتک بچه ها حفظ کنم. خودش می‌گفت: «چادر من دوبلکس است. اما اینجا بهتر ساخته شده.» در همین حال و هوا هستم که دستم به سر و گردن آدمهایی می‌خورد که ردیف به ردیف پای دیوار اتاق بالایی نشسته اند. آدم‌هایی که تا آن لحظه، در تاریکی و سکوت زل زده بودند به کارهای من. یک آن از خجالت آب شدم. دعا کردم که ای کاش فکرهایم را به زبان نیاورده باشم. یعنی نمی‌دانستم که چیزی گفته ام یا نه. صدایم را صاف می‌کنم و با لحنی ملتمسانه می‌گویم: سلام برادرها حالتان خوب است؟ یکی که انگار متوجه نابینایی من شده دستم را می‌گیرد و از من می‌خواهد تا همان جا بنشینم. ای دادوبیداد آدم توی تنهایی چه حرفهایی که با خودش نمی‌زند. نه اینکه همه اش دوست دارد به همزبانی چیزی پیدا کند، برای همین هرچی از ذهنش می‌گذرد روی زبانش هم جاری می‌شود. این ها را می گویم که اگر از من چیزی شنیدند، ندیده بگیرند؛ اما انگار نه انگار. کار که به اینجا می کشد لحنم را عوض می‌کنم و قیافه حق به جانب به خود می گیرم. ماشاء الله یک گردان آدم توی این طویله نشسته اند و یکی‌شان نگفت خرت به چند. حالا ما که از خودتان هستیم آمدیم و یک غریبه بود. بعضی‌ها را باید مالیات داد تا دو کلمه با آدم حرف بزنند. این را می‌گویم و ساکت می‌شوم اما بازهم زبان بیچاره، خودش را به این سو و آن سو می‌زند تا تکانی بخورد. گویا وقتی چشم و گوش کار نمی‌کند زبان آدم بیشتر می جنبد.        ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂
🍂‌ مگیل / ۳۵ داستان طنز اثر ناصر مطلق ✾࿐༅◉○◉༅࿐✾ ده قبلی، ما را به حمام بردند و با غذاهای جورواجور از ما پذیرایی کردند. اما اینجا از این خبرها نیست. کسی که کنارم نشسته سامی است. او سرباز ارتش است و از بقیه کم سن و سالتر. دستم را می‌گیرد و با انگشت سبابه‌اش روی لب‌ها و بینی ام علامت هیس می کشد. یعنی اینکه ساکت باشم. بعداً فهمیدم که این کار را به خاطر خودم کرده است. گرچه من از این حرکت بی ادبانه اش ناراحت شدم - دوست عزیز سوء تفاهم نباشد من بیچاره به خاطر موج انفجار و نوشجان کردن چند ترکش، نه می‌بینم و نه می‌شنوم. باید با من به زبان اشاره حرف بزنی. یا مثل فینقی ها با نشان دادن و پیش آوردن اشیا حرفها را حالی ام کنی! سامی که سرباز سه ماه خدمت بود، پس از گذراندن دوره آموزشی، به کردستان مأمور می‌شود و تازه داشته با پارتی بازی خودش را به تهران منتقل می کرده که اسیر گروهک پ.ک.ک می‌شود؛ گروهی که به نام کارگران کرد کردستان معروف شده است. از قضا خانواده سامی آدمهای پولداری هستند و او را برای اخاذی گرفته اند. قرارشان بیست میلیون تومان بوده و حالا این گروه منتظر بودند تا پولهای پدر سامی، جان او را نجات دهد. وقتی سامی این چیزها را برایم تعریف کرد تازه فهمیدم که احتمالا مرا هم برای همین منظور گرفته‌اند. می‌زنم زیر خنده. حالا نخند و کی بخند. اگر کسی حال و روز مرا می دانست، می فهمید که این خنده ها برای چیست. - خوش به حال تو که خانواده ات حاضرند برای تو پول بدهند! اما راجع به من سخت در اشتباه اند. البته پدر من خیلی پولدار است ولی به این سادگی ها دم به تله نمی‌دهد. یک تهران است و یک قاسم سیاست. فکر کنم از این کردهای گروه پ ک ک یک پولی هم بگیرد. سامی، که انگار از حرفهای من خوشش آمده، می‌زند به شانه هایم و از خنده ریسه می رود. واقعاً زندگی من از جوک هم خنده دار تر است. اما من نگران چشمهایم هستم. گوشها و چشمها می‌ترسم تا آخر عمر دیگر نه ببینم و نه بشنوم. روزهای اول با نان خشک و چای از ما پذیرایی می‌کردند اما همین که پدر سامی اولین قسط را به گروگان گیرها رساند، اوضاع عوض شد. گوسفند بریان و برنج با ماست محلی و شیره انگور فقط قسمتی از پذیرایی آنها بود. ظاهراً پدر سامی علاوه بر پول مقدار زیادی هم خوراکی و تنقلات برای ما فرستاده بود. البته برای سامی اما ما هم این وسط بی فیض نماندیم. طی آن چند هفته من حسابی با سامی قاطی شدم. نمی‌دانم از روی دلسوزی بود یا احتیاج او به یک همدل که این همه مرا تحویل می‌گرفت در اصل سامی بود که روز به روز خود را به من نزدیک می‌کرد بخصوص از وقتی که قصه مجروحیت و بلایی را که سر دسته‌مان آمده بود. برای او تعریف کردم جور دیگری روی من حساب می‌کرد. او قهرمان قصه هایش را پیدا کرده بود و روز به روز ارادت بیشتری به من نشان می‌داد. این را وقتی فهمیدم که او عاشقانه دوستی اش را نثارم کرد و من گاهی او را تا حد مرگ می‌خنداندم. البته فقط چند خاطره کوتاه برایش تعریف می‌کردم در اصل او آدم خوش خنده ای بود. مثل همانهایی که حاج صفر می‌گفت که به ترک روی دیوار هم می‌خندند.        ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂
🍂‌ مگیل / ۳۶ داستان طنز اثر ناصر مطلق ✾࿐༅◉○◉༅࿐✾ در ساول یا همان طویله دوبلکس، که شاید بهترین اتاق باغ به حساب آمد، آدمهای دیگری هم بودند که حضورشان با توجه به شرایط چشم و گوش من پررنگ نبود. یکی‌شان خلبان عراقی بود که کردها او را برای معاوضه نگه داشته بودند. سامی می‌گفت همه‌اش عکس خانواده اش را نگاه می کند و آبغوره می‌گیرد. یکی دیگر سرباز فراری ژاندارمری بود، نزدیکی‌های بیرجند خدمت می‌کرده، اما چه جوری سر از اینجا درآورده خدا می‌داند. یک سرکار استوار داشتیم که ماشاءالله گوله نمک بود. بچه تبریز بود و سالها در ارتش خدمت کرده بود. او به دلیل اختلافات خانوادگی خودش را به کردستان منتقل می‌کند. از آنجا که هر روز یکی از اعضای خانواده خودش یا زنش، که البته دختر عمویش می‌شود به مقرشان می آمدند و دادگاه و دادگاه کشی داشتند کردهای پ.ک.ک فکر کرده بودند که از شدت علاقه است که هر روز به او سر می‌زنند و او را هم گرفته بودند تا شاید بتوانند مثل ما پولی از خانواده‌اش تلکه کنند. وقتی این چیزها را دانستم، فهمیدم که ما چند نفر برای چه اینجا هستیم، دلم آرام شد؛ چراکه هنوز به دست عراقی‌ها نیفتاده بودیم. اگرچه زندانی به حساب می آمدیم اما جزء اسرا حساب نمی شدیم. شب‌ها تا دیروقت با سامی بیدار می‌ماندیم و از هر دری حرف می‌زدیم. نگهبان کردها هم بعضی وقتها هم پیاله ما می‌شد. سامی که حالا حرفش خیلی برش داشت تقاضای یک دست استکان و نعلبکی و کتری و قوری داده تا بتوانیم خودمان گوشۀ طویله چای درست کنیم و کنار آتش دم بیاوریم. همانجا بود که صحبتمان تا نزدیک صبح گل می‌انداخت. گروهبان تبریزی هم گه‌گاه مهمان ما می‌شد. اما با بقیه سر اینکه می‌خواهند بخوابند و ما مدام حرف می‌زدیم دعوایمان می‌شد. البته درحد بگومگو؛ بخصوص من که نمی‌شنیدم و معمولا بلند بلند صحبت می‌کردم. خلبان عراقی از این وضع خیلی شاکی بود؛ چراکه سحرخیز بود و شبها هم زود می‌خوابید. یک شب سامی به او گفت می‌دانم برای چی مثل مرغ وقت غروب میخزی زیر پتو. برای اینکه سالها توی ارتش عراق کارت همین بوده، حالا عادت کرده ای. گروهبان که از ما بزرگتر و دنیادیده تر بود گفت: «نه بالام جان، اولاً این آقای خلبانه، مرغ نیست و خروس است. دوماً این قدر خانواده دوست است که زود می‌خوابد، مگر خواب مرغ و جوجه هایش را ببیند.» گروهبان وقتی این حرفها را با لهجه شیرین ترکی می آمیخت. و تعریف می‌کرد بقیه که می‌شنیدند از خنده روده بر می‌شدند. خلبان عراقی دید که ما در حال مسخره کردن او هستیم با گروهبان گلاویز شد و خلاصه یک بادمجان بزرگ پای چشم گروهبان بیچاره کاشت. این وضعیت اوضاع را پیچیده کرد. من هم مانده بودم که چرا آنها اولش گفتند و خندیدند و بعد کار به دعوا کشید. وقتی سامی قضیه را برایم تشریح کرد من هم از خنده روی زمین افتادم.        ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂
🍂‌ مگیل / ۳۷ داستان طنز اثر ناصر مطلق ✾࿐༅◉○◉༅࿐✾ چند شب گذشت و گروهبان و خلبان عراقی با هم قهر بودند. اما بالاخره ما توانستیم این دو را باهم آشتی بدهیم. گروهبان البته حرفش را پس نگرفت و گفت من حرف بدی نزدم. این خلبان عراقی متوجه منظور من و نشده حرفهای مرا وارونه فهمیده. اما آشتی خلبان فقط به خاطر اصرار ما نبود، او داشت در افکار و عقیده اش تجدید نظر می‌کرد. یک شب پای آتش همه چیز را برای ما تعریف کرد. او می گفت صدام توی کله ما کرده بود که شما ایرانیها مجوس و آتش پرست هستید. قرآن و پیامبر اسلام را قبول ندارید و دشمن اعراب و مسلمین به حساب می آیید. اما وقتی با چشم خودم می‌بینم که زودتر از من بلند می‌شوید و وضو می‌گیرید و نماز می‌خوانید، غیبت کسی را نمی‌کنید، دروغ نمی‌گویید و قرآن می‌خوانید و کلی حدیث و روایت از حفظ دارید، تازه فهمیدم که صدام علیه العنه چه کلاهی بر سرمان گذاشته. این اول راه خلبان بود. شب‌های بعد، کلی پول خرجمان کرد و فرستاد تا برایمان میوه و شیرینی محلی بخرند. سامی که عاشق دیوان حافظ بود و همیشه یک جلد از آن را همراهش داشت اشعار این شاعر بزرگ ایرانی را برای خلبان می‌خواند و ترجمه و تفسیر می‌کرد. شب‌های بعد او را دیده بود که گوشه زندان برای خودش نماز شب می‌خواند و الا یا ایها الساقی را زمزمه می‌کند. کمک‌های پدر سامی همچنان می‌رسید و کردها هر روز بیشتر و بیشتر ما را تحویل می‌گرفتند. برادر بزرگتر سامی برای رساندن کمک‌ها و پول به کردهای پ.ک.ک آمده بود و در ترکیه مستقر شده بود. این را از نامه هایی فهمیدیم که لابه لای گز اصفهان و سوهان قم پنهان کرده و برایمان فرستاده بود. حتی نشانی و شماره هتل محل اقامتش را هم نوشته بود. کردها هم که گویا لقمه چرب و نرمی به دست آورده بودند حالا حالاها قصد تحویل دادن او را نداشتند. چند بار از ما فیلم و عکس تهیه کردند و برای پدر سامی فرستادند و از طرفی هم با پولهای پدر سامی، روز به روز اوضاع ما بهتر می‌شد. آن قدر که در طویله تختهای سربازی با پتوهای نو و یک میز غذاخوری کار گذاشتند و حتی برای سرگرمیمان تلویزیون هم آوردند. بودن یا نبودن تلویزیون برای من فرقی نداشت اما بین استوار و بقیه همیشه سر اینکه اخبار تلویزیون بغداد را ببینند و یا به رقص و آواز شبکه های ترک نگاه کنند دعوا بود. سامی در این بین ترجیح می‌داد کنار من بنشیند و با هم اختلاط کنیم. حتی یک بار هم به حرف آمد و گفت ای کاش از کردها نمی‌خواستم که برایمان تلویزیون بیاورند این سرکار استوار هم که انگار شو ندیده است. گویا استوار حرفهای سامی را شنیده بود و به او براق شده بود که «برو بابا ما که عروسک کوکی تو نیستیم. خودت می‌گویی برایمان تلویزیون بیاورند، خودت هم بگویی کدام شبکه را نگاه کنیم. دوره ارباب و رعیتی ور افتاده، ما انقلاب کردیم که این چیزها نباشد. حالا تو یکی توی این جمع از همه پولدارتری قرار نیست که حرفت را به ما تحمیل کنی. اینها را بعداً سامی برایم تعریف کرد و کلی به حرفهای استوار خندیدیم. اما من آن شب پادرمیانی کردم و منبر جانانه ای را ترتیب دادم. - برادرها در شان شما نیست که سر این شبکه و آن شبکه دعوا کنید. این جعبه جادو همه حرفها و تصاویری که نشان می‌دهد پوچ است؛ درست مثل برنامه سازانش فکر می‌کنید حالا اگر اخبار تلویزیون بغداد را نگاه کردید، حرف های راست حسینی شنیده اید؟ برعکسش اگر چهار تا خواننده ترک آمدند و قر دادند لذتتان تکمیل شده؟ بعداً سامی برایم تعریف کرد که استوار از این حرف من بُر گرفته بود و به نفع خودش شبکه رقص و آواز را آورده بود. توجیه او هم این بود که من با این شبکه ها موافقم. به او گفتم: «مرد حسابی، ما آن موقع که چشم داشتیم این چیزها را نگاه نمی‌کردیم حالا که کار از کار گذشته دیگر چرا خودمان را بدنام کنیم. حکایت‌ آش نخورده و دهان سوخته است.» ادامه دارد.....        ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂
بخودم آمدم شهید آوردند یادم آمد که ما بدهکاریم یادم آمد زندگی، عادت اینکه ما واقعا گرفتاریم یادم آمد گریه، تنهایی راستی ما یتیم هم داریم یادم آمد خلوص نیتشان یادم آمدچه تیره و تاریم یادم آمد گل تبسمشان وای برما تمام قد خاریم یادم آمدکه پاره پاره شدند لاجرم زنده ایم و سرداریم یادم آمد که جانشان گشته مایه ی ثروتی که ما داریم یادم آمد که داغ و درفش سهم ما بود تا که برداریم یادم آمد که یادمان رفته ما فراموش کرده بیماریم ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂
❣مجروح شده بود در بیمارستان بستری بود اما تا شنید قراره عملیات بشه ، از بیمارستان فرار کرد با همان حالش راهی جبهه شد نمیخواست حرف امامش روی زمین بماند موقع رفتن با گریه با خانواده خداحافظی کرد شاید می‌دانست آخرین وداع هست... خودش را به همرزمان رساند... در عملیات آزادسازی خرمشهر شجاعانه جنگید بالاخره روز دوم خرداد به دیدار معبودش رسید علیرضا قربانی کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd