🌹؛🌴🌹 🌴؛🌹 🌹 جنایت در خرمشهر / ۲۹ از زبان افسران حاضر در خرمشهر ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔸 سرهنگ اسعد عبدالعزیز سخنانش را در برابر صدام چنین تکمیل کرد: سرورم! به او گفتم این مسأله به تو ربطی ندارد دستورات صادره به تو می‌گویند گلوله باران کن و تو هم وظیفه داری اجرا کنی. صدام بار دیگر سخنان او را با ناراحتی قطع کرد و گفت: این شخص الان کجاست؟ سرهنگ اسعد جواب داد هنگام آزادسازی خرمشهر به شهادت رسید. صدام ادامه داد: لعنت بر پدرش. سگ! پدرسگ. بر قوم و قبیله اش لعنت. سرهنگ اسعد در ادامه گفت: سرورم. بعد از آن فرمانده گروهان دوم سرگرد عبدالله سلمان تکریتی مخالفت کرد؛ او می گفت: این شیوه درست نیست به او گفتم حضرت رئیس جمهور رهبر خودشان این طرح و شیوه را پسندیده‌اند. او در جواب گفت: ایشان با مسائل نظامی آشنا نیستند. صدام به خشم آمد و گفت من معتقدم که نقص در تو و در افسران زیر دست توست. آنگاه خطاب به محافظین گفت این گمراه را دستگیر کنید. محافظین، سرهنگ اسعد را در میان جمع چون سگ با خود کشیدند و بردند. اما او فریاد می‌زد سرورم! سرورم! من دوستدار شما هستم. من به شما علاقه مندم. صدام در جواب گفت: «برو بیرون پدرسگ. برو بیرون.» افسر دیگری برخاست و گفت: سرورم! سروان ماهر العبيدي فرمانده گروهان سوم از گردان اول تیپ دهم زرهی هستم. خاطراتم را درباره آزادسازی خرمشهر به عرض شما می‌رسانم. سرورم در واقع اگر حمایت حضرتعالی و طراحی شما نبود محمره همچنان در دست فارسها باقی می‌ماند. سرورم! در ابتدای پیشروی به سوی خرمشهر به یک خودروی غیر نظامی برخورد کردیم که حامل یک خانواده ایرانی عربی الاصل بود. این خودرو قصد داشت فرار کند و به نیروهای ایرانی پناهنده شود. به راننده گفتم: کجا میخواستید بروید؟ گفت: از ما چه می‌خواهید؟ آنگاه به التماس و گریه زاری افتاد. اما من سرنیزه را در شکم او فرو کردم و او فریادی کشید و افتاد. صدام گفت: آفرین بر تو. آنگاه آن افسر کمی آب نوشید و گفت: سپس به سوی بقیه افراد خانواده رفتم که متشکل از چهار خانم جوان بود. صدام لبخندی زد و گفت در واقع جنس مخالف گاهی انسان را در شرایط خاصی قرار می‌دهد. به هر حال شما جوان هستید و جوانان دارای شرایط خاصی هستند. بله... ادامه بده قهرمان. آن زنان را به طور مساوی سرورم من وسایل همراه آنها و میان بقیه تقسیم کردم. صدام حسین :گفت این خاطره در متن خود عناصر قدرت را نهفته دارد. افسران ما اگر بخواهند خود را با زندگی دوران معاصر وفق دهند و با گذشته پیوند داشته باشند باید زندگانی خالدبن ولید را مورد مطالعه قرار دهند که چگونه با اسرا و زنان رفتار کرد. ما عرب هستیم و به جنس مخالف علاقه داریم. از ذکر خاطرات احساسی خودداری نکنید. من که در واقع رئیس حکومت هستم، تا به امروز همچنان دارای زندگانی عاطفی و پر از احساس هستم. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #جنایت_در_خرمشهر #خاطرات_اسرای_عراقی کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂

🌹؛🌴🌹 🌴؛🌹 🌹 جنایت در خرمشهر / ۳۰ از زبان افسران حاضر در خرمشهر ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔸 سپس یکی دیگر از افسران در پشت میکرفون قرار گرفت و گفت: جناب رئیس جمهور! من سرگرد عزام محمد الحلفی از آتشبار توپخانه صحرایی به شماره ۴۴۳ هستم. آنگاه افزود: حضرت رئیس جمهور! در هر نبردی اگر فرماندهی بخواهد موفق شود باید به همه گروه ها و رسته ها به یک چشم نگاه کند و گروههای پیاده، زرهی، توپخانه و نیروی هوایی همه برای او به یک اندازه اهمیت داشته باشند. سرورم واقعیت امر این است که ما نیروهای توپخانه توانستیم محمره را غرق در آتش و گلوله کنیم. توپخانه های ما شبانه روز می کوبیدند. صدام در حالی که سرش را تکان می‌داد گفت: آفرین بر تو! سرگرد عزام افزود: سرورم ما سدی از آتش ایجاد کرده بودیم و منابع انسانی مانعی در مقابل اجرای طرح آتش نگردید. یک طرح آتش وجود داشت که ما به طور دقیق اقدام به اجرای آن کردیم؛ حتی یکی از افسران به این طرح اعتراض کرد و گفت چنین طرحی برخلاف اصول اخلاقی و انسانی است زیرا در خرمشهر زنان، کودکان و پیرمردانی به سر می برند. گناه آنها چیست؟ اینجا صدام صحبتهای او را قطع کرد و گفت: این ملعون چه خواست؟ سرگرد عزام پاسخ داد: سرورم او می خواست به این خانواده ها آسیب نرسد. صدام پرسید: او کیست و چه مسؤولیتی دارد و چه کسی به او این اجازه را داده بود که چنین مزخرفاتی به زبان آورد؟ آنگاه رو به سوی عدنان خیرالله کرد و گفت: ماشاء الله ما در ارتش دارای رجال دینی هستیم و خودمان خبر نداریم. سپس رو به سوی سرگرد کرد و گفت: با او چه کردی؟‌سرگرد عزام گفت سرورم فرار کرد و به ایران پناهنده شد. صدام حسین گفت: افسوس باید دهانه هفت تیر را روی سرش می گذاشتی و دست کم ده تیر بر سرش خالی می‌کردی. افسوس بر تو! سپس سرگرد عزام سخنانش را کامل کرد و گفت: سرورم! ما بر اساس طرح و برنامه کلی اقدام می‌کردیم و برای ما مهم نبود که کسانی از مسیر اصلی منحرف شده‌اند. سرورم گذشت زمان افراد ناپاک را از پیکره ارتش جدا می سازد؛ والسلام. سپس یکی دیگر از افسران برخاست و گفت: سرورم. من ستوان نورى فيصل القيسی فرمانده دسته اول از گروهان سوم گردان اول تیپ ۳۳ نیروهای ویژه هستم. سپس چنین ادامه داد: سرورم گروهان ما مأموریت داشت به بندر محمره حمله کند. در بندر تعدادی خودروهای غیرنظامی مواد و کالای صنعتی بود. دستور مصادره کالاها و خودروها و به آتش کشیدن بندر به ما داده شد. صدام حسین گفت این یک امر طبیعی است تا اینکه به دنیا ثابت کنیم ما پیروزیم و دارای رسالت مقدسی هستیم. آنگاه این افسر در ادامه چنین گفت سرورم! علاوه بر مصادره خودروها ما افرادی را که گفته می‌شد طرفدار [امام] خمینی هستند زنده به گور کردیم. صدام گفت: آنها را زنده به گور کنید تا برای کسانی که فریب می خورند و می خواهند به عراق تجاوز کنند درس سختی باشد. چنین اقدامی درس فراموش نشدنی به خائنان ستمگر است. ستوان نوری فیصل افزود: سرورم ما در بندر لنگرگاه کشتی‌ها را تخریب کردیم همچنین مواد و کالاهای با ارزش در آنجا را میان سربازان و افسران به طور مساوی تقسیم کردیم. صدام خندید و گفت این کالاها را به عنوان هدیه به آنها می‌دادید تا از نظر شرعی حلال باشد. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ پیگیر باشید #جنایت_در_خرمشهر #خاطرات_اسرای_عراقی کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂

🌹؛🌴🌹 🌴؛🌹 🌹 جنایت در خرمشهر / ۳۱ از زبان افسران حاضر در خرمشهر ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔸 ستوان نورى فيصل القيسی در ادامه رو به صدام گفت: سرورم! مسأله دیگری را که باید به عرض برسانم این است که به محض ورود به بندر و پیشروی به سوی انبارهای بزرگ با مقاومت شدیدی مواجه شدیم. آنها از انواع اسلحه در مقابل با ما استفاده میکردند. در پایان کار ما موفق شدیم مقاومت آنها را در هم شکنیم و به کمک هواپیماها تمام مواضع و سنگرهای آنها را منهدم کردیم. صدام گفت در واقع نیروهای هوایی نقش بارزی در این عملیات داشت؛ باید بگویم اگر مردان قهرمان ما در نیروی هوایی نبودند ما نمی توانستیم محمره را تصرف و آزاد کنیم. به هر حال شماها نقش بارزی داشته اید. اما در تمام مراحل آزادسازی محمره عقابان تیز پرواز ما نقش ویژه ای ایفا کردند. افسر دیگری برخاست و خود را چنین معرفی کرد: من سروان اسماعيل عبد القادر الدیوانی هستم. در واقع از اینکه امروز در محضر حضرت عالی هستم و میتوانم گوشه ای از عملیات آزادسازی محمره را به استحضار برسانم باعث سعادت و خوشبختی من است. در تاریخ ۱۹۸۰/۹/۲۹ در ساعت هشت شب، فرمانده با من تماس گرفت و دستور پیشروی به سوی پادگان حمید را صادر کرد. هنگامی که به آنجا رسیدم یک دستگاه از تانکهای ما به آتش کشیده شد و تمام افراد آن کشته شدند. صدام دمکراسی و قومیت عرب و عزت میهن باید درد و رنج ها را تحمل کرد و دست و پاهایی قطع شود. سروان اسماعیل افزود: بعد از تصرف پادگان حمید جناب فرمانده تیپ سرهنگ ستاد عبدالهادی العامری با ما تماس گرفت و گفت به سوی کارون حرکت کن. واحد تانک را به سوی کارون به حرکت در آوردم. در همان اثنا به ما حمله شد. هنگام شب به محل مأموریت رسیدیم. در درگیری ستوان فرحان علیوی العماری به شهادت رسید. در واقع علت به شهادت رسیدن او این بود که از تانکش بیرون آمده بود و با هفت تیرش با تعدادی از ایرانی ها مقابله می کرد. او گفت، آنها در راهراه آزادی وطن کشته شده اند. صدام گفت: بهشت گوارای او باد! سروان به سخنانش چنین ادامه داد ما به ساحل کارون رسیده بودیم، در این هنگام نیروهای ما برای فریب نیروهای اسلامی دست به مانورهایی زدند. بعد از آن لشکرهای ما به نزدیکی خرمشهر رسیدند و با برخورداری از پشتیبانی هواپیماها و آتش توپخانه اقدام به آزادسازی خرمشهر کردند. بعد از آن به ما دستور داده شد وارد خرمشهر شویم. سرورم، بعد از آن به سوی خرمشهر حرکت کردیم. تعداد زیادی از واحدهای ما در حال پیشروی و یا بازگشت به عقب بودند. یکی از سربازان دژبان در ایستگاه شماره یک به من گفت: جناب سروان کجا میروید؟ گفتم: جناب فرمانده به من دستور داده تا به خرمشهر بیایم. آن سرباز گوشی تلفن را برداشت و با فرمانده خودش صحبت کرد. او هم گفت بگذارید برود. سرورم! حدود یک کیلومتری خرمشهر رسیده بودیم که دو دستگاه از تانک های ما به آتش کشیده شد. صدام گفت ظاهراً همه تانکهای تو باید آتش گرفته باشند و تو و یک تانک باقی مانده باشد! سروان افزود: جناب رئیس جمهور! بعد از آن به خرمشهر رسیدیم. شرایط اهالی بسیار رقت انگیز بود. صدام گفت: به به جهنم نباید کسی دلش برای آنها بسوزد. سروان سخنانش را این گونه تکمیل کرد به سوی یکی از خانواده ها رفتم و به آنها گفتم کجا می خواهید بروید؟ گفتند: قصد داریم به مکان امنی برویم. سرورم آنها را به محلی که تحت کنترل نیروهای ما بود بردم و در آنجا استقرار یافتند. اما در این اثنا تعداد دیگری از تانکهای ما به آتش کشیده شد. صدام با حالت خشم و غضب گفت: معلوم است، اشخاص بزدل و ترسویی مانند تو تانکهایش سالم نمی‌ماند. من تعجب می‌کنم چه کسی تو را انتخاب کرد تا مدال شجاعت بگیری؟ سروان گفت جناب فرمانده لشکر! فرمانده لشکر نیز خودش در آن جلسه حاضر بود. صدام خطاب به محافظین گفت: این افسر را به اتاق ویژه ببرید؛ میخواهم خودم او را تکه پاره کنم تا رحم و شفقت از قلبش بیرون آید. او را ببرید تا از او درس حقوق بشر بیاموزیم. از جلوی چشمانم دور شو! محافظین به سوی او آمدند به دستانش دستبند زدند و او را با خود بردند. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #جنایت_در_خرمشهر #خاطرات_اسرای_عراقی کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂

🌹؛🌴🌹 🌴؛🌹 🌹 جنایت در خرمشهر / ۳۲ از زبان افسران حاضر در خرمشهر ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔸 سروان سخنانش را این گونه تکمیل کرد به سوی یکی از خانواده ها رفتم و به آنها گفتم کجا می خواهید بروید؟ گفتند: قصد داریم به مکان امنی برویم. سرورم آنها را به محلی که تحت کنترل نیروهای ما بود بردم و در آنجا استقرار یافتند. اما در این اثنا تعداد دیگری از تانکهای ما به آتش کشیده شد. صدام با حالت خشم و غضب گفت: معلوم است، اشخاص بزدل و ترسویی مانند تو تانکهایش سالم نمی‌ماند. من تعجب می‌کنم چه کسی تو را انتخاب کرد تا مدال شجاعت بگیری؟ سروان گفت جناب فرمانده لشکر! فرمانده لشکر نیز خودش در آن جلسه حاضر بود. صدام خطاب به محافظین گفت: این افسر را به اتاق ویژه ببرید؛ میخواهم خودم او را تکه پاره کنم تا رحم و شفقت از قلبش بیرون آید. او را ببرید تا از او درس حقوق بشر بیاموزیم. از جلوی چشمانم دور شو! محافظین به سوی او آمدند به دستانش دستبند زدند و او را با خود بردند. صدام یک عدد سیگار آمریکایی روشن کرد و گفت بس است دیگر. به افتخار افسرانمان جشنی تدارک دیده ایم. هیچگاه در طول عمرم آن صحنه های زشت روز اعطای مدال شجاعت و سخنان صدام را فراموش نمی‌کنم، به خصوص هنگامی که رقاصه ها آمدند و با بدنی نیمه عریان شروع به رقصیدن کردند. صدام هر از گاهی پیاله ای شراب می نوشید و خطاب به رقاصه ها و افراد حاضر می گفت: خوش باشید. محمره، نیز امشب همراه با شما می رقصد. مجلس به اتمام رسید و همه افراد سالن را ترک کردند. کسی نمی داند چه بسا وقتی صدام تنها ماند به این مسأله فکر می کرد که سرانجام اهالی خرمشهر روزی خواهند آمد تا آن را بازپس بگیرند. در حالی که از آن مراسم باز می‌گشتیم هنوز هم باورمان نمی شد که آیا آن صحنه ها واقعی بود یا اینکه خواب و خیال؛ اما به هر حال واقعی بودند. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #جنایت_در_خرمشهر #خاطرات_اسرای_عراقی ‌کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂

🌹؛🌴🌹 🌴؛🌹 🌹 جنایت در خرمشهر / ۳۳ از زبان افسران حاضر در خرمشهر ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔸 قبل از آنکه توفان بوزد مرا تهدید به اعدام کردند. - سرگردهانی السامرائی‌ پس از تصرف خرمشهر ، من از طرف فرمانده گردان دوم تیپ ۶۰ لشکر دهم مأمور شدم تا فرماندهی یک گشت شبانه را در منطقه ای نزدیک خطوط تماس آبادان - خرمشهر به عهده بگیرم. در واقع مکان مورد نظر خیلی دور بود و احتمال درگیری تا ۹۰ درصد وجود داشت. پس از بررسی وضعیت از روی نقشه با فرمانده تیپ ملاقات کردم و سخنان زیر میان ما رد و بدل شد. جناب فرمانده من موضوع را از روی نقشه مورد بررسی قرار دادم، منطقه مورد نظر فاصله اش با ما خیلی زیاد است و رفتن به آنجا واقعاً خطرناک است آیا امکان تغییر مکان وجود ندارد؟ - نه به هیچ وجه امکان تغییر مکان گشتی وجود ندارد. اطلاعات به دست آمده توسط استخبارات تأکید می‌کند که ایرانی ها قصد دارند از این منطقه به خرمشهر رخنه کنند. - جناب فرمانده! اما احتمال وقوع درگیری در این مأموریت وجود دارد! - شما یک گشتی رزمی را فرماندهی می کنید و وقوع درگیری امری طبیعی است؛ این همه سؤال برای چیست؟! ساعت هشت شب گروهان به راه افتاد. واحد برای انجام مأموریت از همه نوع امکانات برخوردار بود. سربازان لباس مخصوص به تن داشتند. همچنین همه افراد به آنچه از نظر مواد غذایی و رزمی احتیاج داشتند مجهز شده بودند. در روشهای مرسوم نظامی معروف است که تعداد یک واحد گشتی باید حدود پانزده نفر باشد و مأموریت هر یک از آنها تکنیکی و ویژه است؛ یعنی هر کس در گروه دارای وظیفه خاصی است. در واقع دلایل چندی موجب شده است که تعداد افراد گشتی اندک باشند که یکی از مهمترین آن دلایل ، مسأله حفظ امنیت است؛ یعنی تعداد اندک موجب رعایت امنیت می‌شود و در نتیجه موفق می‌شوند تا دشمن را غافلگیر کنند. اما تعداد افراد گشتی مورد نظر در آن شب به ۱۸۰ نفر می رسید. بنابراین چگونه میتوان تصور کرد که این تعداد زیاد ملزم به رعایت مسائل امنیتی باشند و چگونه می‌توان تصور کرد که دستورات از بالاترین فرد تا آخرین نفر اجرا خواهد شد. با وجود این ما عازم منطقه مورد نظر شدیم. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ پیگیر باشید #جنایت_در_خرمشهر #خاطرات_اسرای_عراقی کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂

🌹؛🌴🌹 🌴؛🌹 🌹 جنایت در خرمشهر / ۳۴ از زبان افسران حاضر در خرمشهر ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔸 خرمشهر شب‌های بسیار سنگینی داشت؛ از هر طرف منورهایی به فضا شلیک می شد. وقتی به دور دست نگاه می‌کردی گلوله های منوری را مشاهده می کردی که از سوی ایرانی‌ها شلیک می شد. با این همه ما به راه خودمان ادامه می‌دادیم و از ترس دست‌هایمان بر روی قلب هایمان بود. سازمان رزم هر دسته کاملاً مشخص بود و در مقر فرماندهی یک دستگاه بیسیم بود که ما هر لحظه با آن ارتباط داشتیم. ترس و وحشت مرا فرا گرفته بود. از مواضع خودمان دور بودیم. صحنه هایی از حوادث احتمالی برایم مجسم شد. اگر به اسارت در آمدیم چه عکس العمل مناسبی انجام دهیم؟ سرنوشت خانواده ام چه می شود؟ کودکانم چه خواهند شد؟ در مقابل این سؤالات و صحنه ها ناگهان فکری به خاطرم رسید و آن این بود خودم منطقه مأموریت را به منطقه ای که به مواضع خودمان نزدیک تر باشد تبدیل کنم. بدین ترتیب با فرماندهان دسته های اول تا سوم، ستوان جاسم عبدالله، ستوان یکم عبد الحي يعقوب و ستوان ستار عبد الناصر الحکیم تماس گرفتم و به آنها گفتم بنا به اوامری که همین الان به من ابلاغ شد ما باید میان درختان واقع در نزدیکی جاده عمومی اهواز - خرمشهر توقف کنیم. هیچ سؤال یا اعتراضی نسبت به این تصمیم وجود نداشت. درست ساعت یازده شب به آن نقطه رسیدیم و دسته ها در طول منطقه ای که برای آنها معین شده بود گسترش پیدا کردند. در آن نقطه به انتظار برخورد با دشمن شب را پشت سر گذاشتیم؛ اما حادثه ای رخ نداد. من هم وضعیت را تغییر ندادم. در ساعت چهار صبح تصمیم گرفتیم بازگردیم. بیشتر افراد گشتی از آن جهت که درگیری رخ نداده بود خیلی خوشحال بودند. واقعیت آن است که تنها هم و غم سربازان عراقی این بود که آن شب هیچ درگیری رخ نداده است. به واحد خودمان در داخل خرمشهر مراجعه کردیم؛ همه احساس خوشحالی می‌کردند؛ زیرا یک مأموریت خطرناک را به سلامت پشت گذاشته بودند. یکی از افسران به من گفت: تبریک می گویم. شب را سپری کردید بدون اینکه درگیری رخ دهد. به او گفتم نیت‌ها پاک و صادقانه بود. من تمایلی به درگیری ندارم. از خونریزی متنفرم. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #جنایت_در_خرمشهر #خاطرات_اسرای_عراقی کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂

🌹؛🌴🌹 🌴؛🌹 🌹 جنایت در خرمشهر / ۳۵ از زبان افسران حاضر در خرمشهر ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔸 خورشید کم کم در دل آسمان نمایان شد. افسران به سوی غذاخوری مخصوص به راه افتادند اما من در دفترم ماندم و خودم را به خواب زدم و از سرباز امر بر خواستم که صبحانه مرا برایم بیاورد. ساعت ده صبح تلفن زنگ زد. سرهنگ دوم ستاد مدحت عبدالحق الصافی آن طرف خط بود. از من پرسید واقعاً شما دیشب به نقطه مورد نظر رفتید؟ جواب دادم: بله جناب سرهنگ ما به همان منطقه مورد نظر رفتیم. سرهنگ جواب داد: در این باره دروغ می‌گویی. من به گفته های رفیق حزبی، سرباز، صدام الناصری ایمان دارم. دنیا به دور سرم چرخید! در آن لحظات آرزو داشتم سقف دفتر روی سرم خراب شود. صحنه ها و چهره های افراد مختلف در ذهنم مجسم شد. ناگهان چهره صدام الناصری همان رفیق حزبی که همه گروهان از او متنفرند برایم مجسم شد. همراه من می آمد و سؤالات متعددی از من می کرد. دریافتم که واقعاً اهل دوزخ است؛ زیرا به روز قیامت معتقد نبود. به یاد آن سؤال مشکوک او افتادم که پرسید: جناب سروان! واقعاً این همان منطقه مورد نظر است؟! به او گفته بودم: بله، این همان نقطه است. حدود ساعت یازده روز به قرارگاه گردان رفتم؛ به فرمانده گردان گفتم: جناب سرهنگ به من اطمینان داشته باشید، من به منطقه مورد نظر رفتم اما آن تأسیساتی که روی نقشه مشخص شده بود، در آنجا وجود نداشت. با ناراحتی در جواب به من گفت برادر! چرا نسبت به دروغی که گفته ای اصرار می ورزی؟ تو به این نقطه رفته ای – نقشه را بیرون آورد و با دست به آن اشاره کرد - در حالی که باید به اینجا می‌رفتی! نگاه کن! ببین میان منطقه مورد نظر و نقطه ای که تو انتخاب کردی چقدر فاصله است. حدود پنج کیلومتر با هم فاصله دارند. لحظه ای ساکت شد و سپس افزود: من مسؤولیت این کار را نمی پذیرم. نامه ای به فرماندهی لشکر نوشته ام و جواب آن ظرف ۲۴ ساعت داده خواهد شد. فرمانده لشکر از من خواستند تو را تحویل زندان بدهم. اما به او گفتم که خودم ضامن او می شوم. روز بعد آقای صبری عبدالرشید اقدامگر گردان به من اطلاع داد که نامه مربوط به من، به فرماندهی سپاه فرستاده شده و آنها در انتظار پاسخ از سوی این فرماندهی هستند. از او پرسیدم به نظر شما از نظر قانونی چه حکمی درباره من صادر خواهد شد؟ لحظه ای ساکت شد و سپس جواب داد: اعدام. ناگهان به روی تخت افتادم و گفتم: اعدام! گفت: بله. ماده ۲۴ قانون ارتش مصوبه سال ۱۹۶۱ می‌گوید: هر افسری که در انجام مأموریت نظامی‌اش هنگام مقابله با دشمن کوتاهی کند مجازات زیر درباره او اعمال می‌شود. ۱ - اعدام. ۲- خانواده معدوم موظف است بهای گلوله های شلیک شده سوی شخص اعدامی را بپردازد. به اعدام در محلی به اجرا در می آید که نمایندگانی از دیگر واحدها در آنجا حضور داشته باشند. به او گفتم به نظر تو در قبال این وضعیت چه باید بکنم؟ گفت: من فقط می‌توانم به اموری پاسخ بدهم که به مکاتبات واحد مربوط می شود؛ اما هر کس خودش عقل دارد و شما هم باید پاسخ به این سؤالات را با کمک عقل خودت پیدا کنی؛ خودت فکر کن چه باید بکنی. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #جنایت_در_خرمشهر #خاطرات_اسرای_عراقی کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂

🌹؛🌴🌹 🌴؛🌹 🌹 جنایت در خرمشهر / ۳۶ از زبان افسران حاضر در خرمشهر ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔸 صحبت صبری عبد الرشید جرقه ای در ذهنم ایجاد کرد به نحوی که این جرقه کم کم شعله ور شد و ذهنم را روشن تر کرد. یک شب به خاطرم افکار و خیالاتی خطور کرد که از خط قرمز عبور کرده بود. به خود گفتم چرا به ایران فرار نکنم به خصوص که این روزها برادران بسیجی پیام می‌فرستند و از ما می‌خواهند که فرار کنیم یا پناهنده شویم. آنها از طریق بلندگو خطاب به واحدهای مستقر عراقی در خرمشهر پیام می‌فرستادند. روز سوم پس از یک بررسی کلی در سطح گردان پی بردم که تعداد دیگری از افسران هم وجود دارند که با من هم عقیده هستند. آنها دست در دست من گذاشتند به تدریج و گام به گام به دور از چشم عناصر اطلاعاتی که در میان افراد گروهان حضور داشتند با تعدادی از سربازان صحبت کردم و سعی کردم آنان را تحت تأثیر افکار خودم قرار دهم. از میان افرادی که با من هم عقیده بودند می توانم از طیب الغومه و عزام العوادی نام ببرم. یک شب در تاریخ ۱۹۸۱/۱۰/۱۶ فرمانده گردان مجدداً به من مأموریت انجام یک گشت را محول کرد. رفتار آنها با من فریبکارانه بود. فرمانده گردان گفت: ببین سروان هانی! اگر با شجاعت این مأموریت را انجام بدهی و بتوانی دشمن را از بین ببری نامه ای به فرماندهی سپاه نوشته می شود و برای تو تقاضای تخفیف مجازات خواهد شد. در غیر این صورت مجازات تو اعدام است. به او گفتم جناب سرهنگ من به عنوان یک سرباز بعثی وفادار باقی خواهم ماند به شرطی که خانواده ام در امان باشند. ساعت هشت شب فرا رسید و واحد گشتی آماده حرکت به سوی منطقه قبلی شد. این بار دیگر آن سرباز خبیث همراهمان نبود. همراه با گروه بر اساس یک طرح محرمانه گام به گام حرکت کردیم. همه افراد گشتی می‌دانستند که قصد پناهنده شدن به ایران را داریم. به یک مکان کم ارتفاع که عبارت از یک سنگر بزرگ بود، رسیدیم. افراد از من خواستند برای استراحت و کشیدن سیگار کمی توقف کنم. به آنها گفتم: راحت باشید؛ اینجا برای مخفی شدن و استتار مکان مناسبی است. وقتی در آن سنگر توقف کردیم تعداد سه نفر را به سمت جاده عمومی فرستادم تا نگهبانی بدهند. بعد از یک ربع ساعت یکی از آنها دوان دوان آمد و گفت: جناب سروان آن طرف تعدادی عراقی هستند. می پرسند شما کی هستید و چه می خواهید؟ برخاستم و به نزدیک آنها رفتم و گفتم: شما کی هستید و اینجا چه می‌کنید؟ :گفتند ما از شما سؤال می‌کنیم که شماها کی هستید و چه می خواهید؟ پس از این مشاجره و تبادل سؤالات بی پاسخ، پیشنهاد داده شد که دو نفر از آنها و دو نفر از ما بیایند و به دور از آتش و در انظار با هم مذاکره کنند. به یکی از آنها نزدیک شدم و به او گفتم حقیقت را بگو آیا قصد پناهنده شدن به ایران را دارید؟ گفت: شما می خواهید چه بکنید؟ گفتم ما هم همین طور می‌خواهیم به ایران پناهنده شویم، ما در پشت سر خودمان پرونده های اعدام را به جا گذاشته ایم. گفت: در واقع ما تعداد ده افسر هستیم که تصمیم گرفته ایم قبل از آنکه توفان بوزد پناهنده ایران شویم. علت هم این است که این جنگ ادامه خواهد یافت و ارقام کشته شدگان زیاد خواهد شد. خطاب به یکی از نگهبانان گفتم: برو به افراد بگو که همه در امان هستند. این برادران هم طرح شان با ما یکی است باب گفت و گو میان ما آغاز شد؛ به ویژه که برادران افسر، اطلاعاتی از جبهه و اوضاع آن داشتند. یکی از آنها به نام سلام المقدادی گفت: واقعیت این است که ایرانی ها قصد حمله به خرمشهر را دارند و اگر این حمله انجام شود تمام آرزوها و رؤیاهای رهبری به باد خواهد رفت. یکی دیگر از آنها به نام سروان عبدالله فرج الله الکریم گفت: کسی که می خواهد نسبت به دنیا و آخرتش اطمینان داشته باشد باید پناهنده ایران بشود، ما در حاکمیت بعثی ها چه به دست آورده ایم، نه خانواده هایمان خیر و خوشی دیده اند و نه خودمان امنیت داریم. رئیس ما سرتاسر وجودش را غرور و ماجراجویی فرا گرفته و هر روز ما گرفتار ماجرایی هستیم، هر روز فرمان جدیدی صادر می‌شود. نمی‌دانیم چه سرنوشتی در انتظار ماست. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #جنایت_در_خرمشهر #خاطرات_اسرای_عراقی کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂

🌹؛🌴🌹 🌴؛🌹 🌹 جنایت در خرمشهر / ۳۷ از زبان افسران حاضر در خرمشهر ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔸 صحبت با افسران به پایان رسید در حالی که ما در نزدیکی‌های مرز ایران و عراق قرار داشتیم. به آنها گفتم باید همین جا منتظر بمانیم تا به نحوی به ایرانی ها اطلاع دهیم و از آنها بخواهیم که به ما پناهندگی بدهند. یکی از همراهان گفت: باید همین جا بنشینیم و یکی از افراد را بفرستیم. یکی از سربازان همراه من کرد بود و به زبان فارسی به خوبی صحبت می‌کرد. به سوی یکی از رزمندگان ایرانی رفت. این ایرانی تنها بود و سن و سال بالایی داشت. او از افراد بسیجی بود. می گفت اسمش حاج رستمی است. سرباز به او گفت حاجی بنا به سفارش امام خمینی ما آمده ایم تا به شما پناهنده شویم. حاج عبدالله رستمی گفت: من چه کار می توانم برای شما بکنم. به او گفتم حاجی اینجا چای یا آبی هست تا بنوشیم. گفت: یک قمقمه هست اما برای این تعداد زیاد کافی نیست. بعد از آن پیرمرد خواستیم که ما را به راهی راهنمایی کند که به مقر نیروها منتهی شود. گفت: آن ساختمانهای بلند را نگاه کنید، آنجا مقر نیروهای ماست. شما باید همین امشب به آنجا بروید چون از آنجا به جای دیگری خواهند رفت. بدین ترتیب، تصمیم گرفتیم ادامه مسیر دهیم. هر از گاهی خودروهای ایرانی می آمدند و با حداکثر سرعت می رفتند. ما برای آنها دست تکان می دادیم، اما آنها توقف نمی کردند. بعداً دریافتیم که آنها مشغول انتقال نیرو و تجهیزات به منظور آماده شدن برای حمله آینده بوده اند. پس از ساعت ها راه به مقر نیروهای ایرانی رسیدیم. یکی از فرماندهان میان ما آب و غذا تقسیم کرد. او گفت در واقع، خداوند و اهل بیت پیامبر (ص) حامی شما هستند و خداوند شما را دوست دارد. خرمشهر در انتظار یک حمله بزرگ است. هیچ شخص عراقی نمی‌تواند از آن حمله جان سالم به در ببرد. یا مرگ در انتظار اوست یا اسارت. با این فرمانده درباره مسائل نظامی صحبت کردم. روی زمین مواضع نیروهایمان را برای او به طور دقیق ترسیم کردم و همچنین محل های مخفی تجهیزات، سوخت و غذا را برای او توضیح دادم. همچنین مقرهای استخبارات، فرماندهی و مقرهای جایگزین و جاده ها و محل‌های دژبانی و ایست بازرسی را برایش ترسیم کردم. او به من گفت برادر! امروز به ما خدمت بزرگی کردی، اگر ما خودمان می خواستیم این اطلاعات را به دست آوریم ماه ها طول می کشید. به آن فرمانده :گفتم تقاضا داریم همین امروز ما را به مراکز پناهندگی بفرستید. گفت: یک دستگاه خودرو برای جابه جایی رزمندگان خواهد آمد. اگر جای مشخصی برای شما تعیین شد، شما را با آن خودرو می فرستیم. مدتی طول کشید نه خودرویی آمد و نه آنچه ما می خواستیم انجام شد. به آن رزمنده گفتم: ما چه باید بکنیم. گفت: شما هم همراه ما به خط بیایید. گفتم: من باید نظر دیگر برادران همراه را هم جویا بشوم. آنها گفتند: میرویم و در کنار رزمندگان اسلام می‌جنگیم. در آن لحظاتی که لباس رزمندگان اسلامی را بر تن کردم احساس خاصی به من دست داد. این لباس نظامی با اونیفورم نظامی کشورهای دیگر تفاوت داشت. در لباس نظامی رزمندگان اسلام در انسان احساس خاصی ایجاد می کرد، شاید به خاطر اینکه مزین به ارزشهای اسلامی و آزادگی بود. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ پیگیر باشید #جنایت_در_خرمشهر #خاطرات_اسرای_عراقی کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂

🌹؛🌴🌹 🌴؛🌹 🌹 جنایت در خرمشهر / ۳۸ از زبان افسران حاضر در خرمشهر ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔸 به دوستان گفتم آیا خوابیم یا بیدار؟ تا دیروز در کنار صدام می جنگیدیم. اما امروز در کنار سپاهیان اسلام دشمن او شده ایم! آن لحظات دریافتم که افراد من خود را برای شهادت آماده کرده اند. یکی از آنها به من گفت: جناب فرمانده تا دیروز تو را به فرماندهی قبول نداشتم اما امروز به تو می‌گویم که فرمانده منی زیرا ما را از بردگی آزاد کردی و به ساحل اسلام ناب محمدی (ص) رساندی. به او گفتم این عنایت خداوند عزوجل و اهل بیت علیهم السلام بود. ما به همراه نیروهایی که از اصفهان آمده بودند در عملیات شرکت کردیم. آنها ترجیح می‌دادند که ما در خط اول حضور پیدا نکنیم. به آنها گفتیم ما مصمم هستیم به خط اول برویم. شاید بعضی ما را متهم به مبالغه و گزافه گویی کنند. اما لازم است بگویم ارزشها و اخلاق آن رزمندگان مثال زدنی بود. مردانی به معنای واقعی کلمه بودند. حتی در حال حاضر که این خاطرات را می نویسم از خود می پرسم: کجایند آن مردان هر یک از آنها مواظب برادر ضعیف ترش بود؛ روحیه ایثار و از خود گذشتگی در تمام کارهای کوچک و بزرگ آنها کاملاً آشکار بود. یکی از ما که زخمی شد مورد عنایت خاصی قرار گرفت و به مداوایش پرداختند. یکی از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب به من گفت سروان هانی امروز تو افسر ارتش اسلامی هستی. همراه ما بیا و با فرماندهان بنشین. به او گفتم می‌دانم در ذهن و خاطر شما چه می گذرد. به هر حال از شما تشکر و قدردانی می‌کنم. دوست دارم به عنوان یک سرباز اسلام و امام خمینی باقی بمانم. به این ترتیب، ترجیح دادم در کنار یک رزمنده سپاهی باقی بمانم. آنها هر ساعت از احوال ما جویا می شدند و گفتند: شما به خاطر اقدامی که کردید برای ما بسیار عزیز و محترم هستید. شما صدام و دار و دسته او را ترک کرده اید. در روز آزادسازی خرمشهر به دست رزمندگان اسلام ما جزو نیروهایی بودیم که به مرکز شهر حمله کردیم. فرمانده گردان [عراقی ] ما و فرمانده عملیات و تعداد دیگری از افسران در داخل خرمشهر اسیر شدند. وقتی چشمشان به من افتاد گفتند اگر به عراق بازگشتیم آنجا با هم تسویه حساب می‌کنیم. به آنها گفتم هنگامی که من این راه را در پیش گرفتم همه این مسائل را مدنظر قرار دادم. نگران سرنوشت خودتان باشید. من فکر نمی‌کنم راه بازگشتی برای شما باشد. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #جنایت_در_خرمشهر #خاطرات_اسرای_عراقی کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂

🌹؛🌴🌹 🌴؛🌹 🌹 جنایت در خرمشهر / ۳۹ از زبان افسران حاضر در خرمشهر ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔸 پس از آزادسازی به گوشه و کنار شهر رفتم. به سنگرهای گروهان قبلی ام سر زدم. به جنازه هایی برخورد کردم که خاک و خون آنها را پوشانده بود. جنازه ها برای هیچ کس قابل شناسایی نبود. از سوی دیگر،‌ ستون هایی از اسیران به سوی تهران در حرکت بودند. با خود گفتم خدایا شکر، اگر من هم از آن لحظات تاریخی بهره نمی بردم، همین سرنوشت در انتظارم بود. آنها تا دیروز رفقای من بودند، اما امروز دشمنان من هستند. آنها مرا تهدید به اعدام کردند اما امروز چتر رحمت بر سر من سایه افکنده است. 🔸 خرمشهر چگونه آزاد شد؟ سرهنگ ستاد فکری حسین در شبی که خرمشهر آزاد شد احساس کردیم که زمین به لرزه درآمده است. فرمانده لشکر می‌گفت در بررسی‌ها و مطالعات جغرافیایی مان نخوانده بودیم که سرزمین خرمشهر، زلزله خیز است. گروهانهای تکاور در منطقه ای که رخنه ایجاد شده بود، مواضع دفاعی گرفتند و در روز دوم آزادسازی خرمشهر نیروهای اسلامی از طریق همین منطقه نیروهای جدیدی وارد شهر کردند و به حضور خود ادامه دادند. دامنه این نفوذ گسترده تر شد و موجب گردید که نیروهای ایرانی تیپ ۲۸ را به محاصره کامل در آورند. به این ترتیب، جناح راست مواضع دفاعی یا جناح اصلی خرمشهر فرو ریخت. با از دست رفتن مواضع این تیپ، نفوذ و رخنه نیروهای ایرانی گسترش یافت و این فرصت برای واحدهای ایرانی فراهم شد که از آن طریق پیشروی کنند. نیروهای اسلامی که در حال پیشروی بودند با نیروهای عراقی در این منطقه درگیر نبردهای شدیدی شدند. به نحوی که در بعضی از مواقع منجر به جنگ تن به تن می‌شد. به تدریج یگانهای عراقی یکی پس از دیگری منهدم شدند، تا آنجا که محاصره نیروهای ما توسط نیروهای اسلامی موجب شد تا بسیاری از یگانهای عراقی مواضع خود را ترک کنند و در فکر فرار دسته جمعی یا تسلیم به نیروهای اسلامی پیشرو بیفتند. به تدریج تمام مواضع دفاعی ما به دست نیروهای اسلامی فتح شد و آنها پیشروی خود را در دو جهت ادامه دادند. محور اول که همان جاده عمومی اهواز - خرمشهر بود و محور دوم که در جهت قصر شیخ خزعل و شط‌العرب (اروندرود) بود ایرانی ها در ساعت هشت و سی دقیقه همان روز، پل مهندسی را که نیروهای ما بر روی شط‌العرب در این منطقه احداث کرده بودند به تصرف درآوردند. هدف از احداث این پل ایجاد ارتباط میان دو ساحل رودخانه بود. بعد از آنکه نیروهای اسلامی پل را تصرف کردند، حلقه محاصره خرمشهر را محکم تر کرده و ضمن تحکیم مواضع خود مواضع رزمی جدیدی نیز احداث کردند. این اقدامات به آن خاطر انجام شد تا آمادگی لازم را برای مقابله با پاتکهای احتمالی نیروهای ما داشته باشند. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #جنایت_در_خرمشهر #خاطرات_اسرای_عراقی کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd

🌹؛🌴🌹 🌴؛🌹 🌹 جنایت در خرمشهر / ۴۰ از زبان افسران حاضر در خرمشهر ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔸 خرمشهر چگونه آزاد شد؟ سرهنگ ستاد فکری حسین نیروهای ما دیواره دفاعی شان از هم پاشیده بود. در عین‌حال نیروهای اسلامی از محورهای مختلف به پیشروی خود به سوی مرکز شهر ادامه دادند. در آن اثنا درگیریهای متعدد به وقوع پیوست که مهمترین آنها، درگیریهایی بود که در منطقه منازل مسکونی رخ داد. این درگیریها در ساعت یک و نیم رخ داد که نبردهای روز ۲۳ ماه می‌۱۹۸۲‌ بسیار شدیدی بود. منطقه خانه های مسکونی در شمال خرمشهر واقع شده است. سرانجام درگیری به نفع نیروهای اسلامی به پایان رسید‌ و نیروهای ما تارومار شدند و باقی مانده آنها به مرکز خرمشهر عقب نشینی کردند. سپس بر روی پل رودخانه «العطيط» واقع در شرق خرمشهر و نزدیکی پل دیلی نبردهای شدیدی رخ داد. قرارگاه تیپ ۳۳ نیروهای مخصوص در این نقطه قرار داشت. مأموریت این تیپ احتیاط محلی در داخل خرمشهر بود. نیروهای اسلامی پل رودخانه العطیط و ایستگاه راه آهن را تصرف کردند، به این ترتیب نیروهای اسلامی کلیه راههای ورودی به شهر را کاملاً به تصرف خود درآوردند و در همان حال حلقه محاصره را بر‌ نیروهایی که در داخل شهر حضور داشتند تنگ تر کردند. از سوی دیگر نیروهای اسلامی پس از پیشروی به داخل شهر و آزاد کردن آن کاملاً مطمئن بودند که نیروهای ما واقع در جناح راست که از جاده عمومی خرمشهر - اهواز تا رود کارون امتداد داشت، چاره ای جز تسلیم شدن ندارند. در این محور تیپهای ۴۸ ، ۲۳۸، ۴۴ حضور داشتند. در آن زمان بود که رهبری عراق دریافت که اوضاع بسیار خطرناک است؛ به همین خاطر به تیپ‌های ۴۸ و ۲۳۸ در همان ساعتهای اولیه صبح دستور ترک مواضع خود و بازگشت به عقب، تا اطراف خرمشهر را صادر کرد. اما به تیپ ۴۴ دستور داده شد برای جلوگیری از نفوذ نیروهای اسلامی به داخل شهر، مواضع دفاعی خود را تقویت کند. برای تقویت بیشتر این تیپ یک گردان از تیپ ۴۸ نیز به آن پیوست. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌺๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ پیگیر باشید #جنایت_در_خرمشهر #خاطرات_اسرای_عراقی کانال ضدصهیونیستی مشتاقان شهادت https://eitaa.com/joinchat/3712811153Cc17969aedd 🍂