eitaa logo
علی مترقّب
778 دنبال‌کننده
62 عکس
30 ویدیو
12 فایل
هوالعزیز 📌 ادمین کانال: @al_abd
مشاهده در ایتا
دانلود
هوالبصیر 🔹ببینید مردم چه چیزی لازم دارند. : قم، مرکزی است برای اینکه بتواند جواب جامعه را بدهد. آقایان! من عرض کنم شماها خودتان خوب می‌دانید که فلسفه حوزه علمیه، مردم‌اند؛ یعنی برای مردم است. ما اگر یک روز، مردمی، مقلدانی و عاملین به دینی نداشته باشیم، اصلاً وجود این‌همه فقیه و اینها هم لازم نیست؛ کار بی‌فایده‌ای است. فلسفه هر گوینده و هر مبلغی، این است که مردمی باشند که نیاز به او داشته و مستمع او باشند. ما باید ببینیم مردم امروز، به چه چیزهایی نیاز دارند. این غیر از آن حرفی است که گاهی به‌غلط - یا نیمه غلط، نیمه‌درست - گفته می‌شود که ببینید مردم چه می‌خواهند؟! اینجا، بحث «می‌خواهند» نیست؛ بحث «لازم دارند» است؛ مردم، چه چیزی لازم دارند؟ 📚 بیانات در ابتدای درس خارج فقه، ۲۶ فروردین ۱۳۷۲ https://eitaa.com/joinchat/2337342120C0f71cd5687
هوالحکیم 🔹 کارگزاران انبیاء در جامعه امروز : فرض کنید انبیاء در جامعه اسلامی یا در جامعه بشری، حضور پیدا کرده‌اند... دینشان را آورده‌اند و احکامشان را تدوین کرده‌اند؛ اینها بایستی در بین مردم مرتب ترویج و تبیین بشود و سؤال‌ها پاسخ داده بشود و جهالت‌ها برطرف گردد. اینها به مجموعه شاگردانی احتیاج دارد. امروز، فرضا اگر پیغمبر مکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم بنا بود در این دنیای بزرگ و پیچیده، حضور داشته باشند...، لابد برای اینکه کارهای خودشان را انجام بدهند - فکر را، امربه معروف را، نهی از منکر را، تبیین احکام را، همان کاری که آن زمان، گروهی را به اینطرف و گروهی را به آن طرف می‌فرستادند - سازمانی لازم داشتند ... اگر آن بزرگوار، در این زمان می‌خواستند چنین سازمانی درست کنند، این سازمان، شما (حوزه علمیه) بودید! امروز، روحانیت باید خودش را در این موضع ببیند. چون بنا نبود کارها با امور غیبی و با معجزه پیش برود؛ بالاخره باید از طرق عادی و با زبان انسان‌ها، کارها انجام می‌گرفت. بنابراین، از سازمانی استفاده می‌کردند که امروز، نام آن، روحانیت است. 📚حوزه و روحانیت، ص ۶ https://eitaa.com/joinchat/2337342120C0f71cd5687
هوالخبیر 🔹راهبرد خیلی مهم رهبری برای طلاب و حوزه‌ها : آنچه در درجه‌ی اول من در این جمع نورانی و معنوی به نظرم میرسد که عرض کنم، همین حکایت سنگینی مسئولیت است. علماء دین در اسلام، پیشروان اصلاح و ترقی و پیشرفت ملتند. این مسئولیت بر عهده‌ی عالمان دین گذاشته شده است. اینکه در خطبه‌ی نهج البلاغه هست که: «و ما اخذ اللَّه علی العلماء ان لا یقارّوا علی کظّة ظالم و لا سغب مظلوم»؛ یعنی عالم دین در مقابل ظلم، بیعدالتی، تجاوز انسانها به یکدیگر نمیتواند ساکت و بی‌طرف بماند. بی‌طرفی در اینجا معنا ندارد. فقط مسئله این نیست که ما حکم شریعت و مسئله‌ی دینی را برای مردم بیان کنیم. کار علماء کار انبیاء است. «انّ العلماء ورثة الأنبیاء». انبیاء کارشان مسئله‌گوئی فقط نبود. اگر انبیاء فقط به این اکتفا میکردند که حلال و حرامی را برای مردم بیان کنند، این که مشکلی وجود نداشت؛ کسی با اینها در نمیافتاد. در این آیه شریفه‌ «الّذین یبلّغون رسالات اللَّه و یخشونه و لا یخشون احدا الّا اللَّه»، این چه تبلیغی است که خشیت از مردم در او مندرج است که انسان باید از مردم نترسد در حال این تبلیغ. اگر فقط بیان چند حکم شرعی بود که ترس موردی نداشت که خدای متعال تمجید کند که از مردم نمیترسند؛ از غیر خدا نمیترسند. این تجربه‌های دشواری که انبیاء الهی در طول عمر مبارک خودشان متحمل شدند، برای کی بود؟ چه کار میکردند؟ «و کأیّن من نبىّ قاتل معه ربّیّون کثیر فما وهنوا لما اصابهم فی سبیل اللَّه و ما ضعفوا و ما استکانوا». چی بود این رسالتی که باید برایش جنگید؟ باید جنود اللَّه را برای او بسیج کرد، پیش برد؛ فقط گفتن چند جمله‌ی حلال و حرام و گفتن چند مسئله است؟ انبیاء برای اقامه‌ی حق، برای اقامه‌ی عدل، برای مبارزه‌ی با ظلم، برای مبارزه‌ی با فساد قیام کردند، برای شکستن طاغوتها قیام کردند. طاغوت آن بتی نیست که به فلان دیوار یا در آن زمان به کعبه آویزان میکردند؛ او که چیزی نیست که طغیان بخواهد بکند. طاغوت آن انسان طغیانگری است که به پشتوانه‌ی آن بت، بت وجود خود را بر مردم تحمیل می‌کند. طاغوت، فرعون است؛ «انّ فرعون علا فی الارض و جعل اهلها شیعا یستضعف طائفة منهم». این، طاغوت است. با اینها جنگیدند، با اینها مبارزه کردند، جان خودشان را کف دست گذاشتند، در مقابل ظلم ساکت ننشستند، در مقابل زورگوئی ساکت ننشستند، در مقابل اضلال مردم سکوت نکردند. انبیاء، اینند. «انّ العلماء ورثة الأنبیاء». ما اگر در کسوت عالم دین قرار گرفتیم - چه زنمان، چه مردمان، چه سنیمان، چه شیعه‌مان - ادعای بزرگی را با خودمان داریم حمل میکنیم. ما میگوئیم نحن ورثة الأنبیاء. این وراثت انبیاء چیست؟ مبارزه‌ی با همه‌ی آن چیزی است که مظهر آن عبارت است از طاغوت؛ با شرک، با کفر، با الحاد، با فسق، با فتنه؛ این وظیفه‌ی ماست. ما نمیتوانیم آرام بنشینیم، دلمان را خوش کنیم که ما چند تا مسئله گفتیم. با این، تکلیف برداشته نمیشود. 📚بیانات در دیدار روحانیون و طلاب تشیع و تسنن کردستان‌ ۲۳ اردیبهشت ۸۸ https://eitaa.com/joinchat/2337342120C0f71cd5687
هواللطیف 🔹 خطر انحراف مردم به دستِ طلبه! : شما که امروز در این حوزه ها تحصیل می‌کنید و می‌خواهید فردا رهبری و‏‎ ‎‏هدایت جامعه را به عهده بگیرید، خیال نکنید تنها وظیفۀ شما یاد گرفتن‏‎ ‎‏مشتی اصطلاحات می‌باشد، وظیفه‌های دیگری نیز دارید. شما باید در‏‎ ‎‏این حوزه ها خود را چنان بسازید و تربیت کنید که وقتی به یک شهر یا ده‏‎ ‎‏رفتید، بتوانید اهالی آنجا را هدایت کنید و مهذّب نمایید. از شما توقع‏‎ ‎‏است که وقتی از مرکز فقه رفتید، خودْ مهذب و ساخته شده باشید تا‏‎ ‎‏بتوانید مردم را بسازید و طبق آداب و دستورات اخلاقی ـ اسلامی، آنان را‏‎ ‎‏تربیت کنید. اما اگر خدای نخواسته در مرکز علم خود را اصلاح نکردید،‏‎ ‎‏معنویات کسب ننمودید، به هر جا که بروید العیاذ بالله مردم را منحرف‏‎ ‎‏ساخته، به اسلام و روحانیت بدبین خواهید کرد.‏ شما وظایف سنگینی دارید. اگر در حوزه ها‌به وظایف خود عمل‏‎ ‎‏نکنید و درصدد تهذیب خود نباشید و فقط دنبال فراگرفتن چند اصطلاح‏‎ ‎‏بوده مسائل اصولی و فقهی را درست کنید، در آتیه خدای نخواسته برای‏ اسلام و جامعه اسلامی مضرّ خواهید بود؛ ممکن است. العیاذ بالله ؛‏‎ ‎‏موجب انحراف و گمراهی مردم شوید. اگر به سبب اعمال و کردار و رفتار‏‎ ‎‏ناروای شما یک نفر گمراه شده از اسلام برگردد، مرتکب اعظم کبائر‏‎ ‎‏می باشید؛ و مشکل است توبۀ شما قبول گردد. 📚 جهاد اکبر، ص ۱۲ https://eitaa.com/joinchat/2337342120C0f71cd5687
هوالمدبّر 🔹بدون خودسازی کار اجتماعی ممکن نیست. : اگر یک فهرستی از مسئولیت های ما -عمامه به سرها و مسئولین روحانی- تهیه شود، سر لوحه این فهرست، عبارت است از «خودسازی» در درجه اول، ما باید متوجه بشویم به خودمان و بنیه معنوی و دینی خودمان را تقویت کنیم، آن کسی که بنیه معنوی قوی دارد، می تواند بارهای سنگین را بر دوش حمل کند. 📚 بیانات معظم له در تاریخ ۸۷/۱۱/۲ 🔰 علی مترقّب🔰 https://eitaa.com/joinchat/2337342120C0f71cd5687