▫️بسم الله الرحمن الرحیم▫️ #درس_های_توحیدی #پیشنهاد_مطالعه 📌 مراد از «روح» در آیهٔ شریفهٔ [ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي ] = از روح خود در او دَمیدم حجر ۲۹ - ص ۷۲. ✏️ ابتداء مقدمه ای را متذکر می‌شویم : ←مطالب بدیهی مطالبی است که عقل به وضوح و روشنی آن ها را می فهمد و مورد قبول همهٔ عقلاء میباشد. برای اثبات اینگونه مطالب نیاز به استدلال های پیچیده نیست و با التفات و توجه همگی آنهارا تصدیق می‌کنند. بدیهیات محدود اند مانند : استحاله وجود معلول بدون علت، اجتماع نقیضین و.... این مسائل از مدرکات اولیه عقل و تغییر ناپذیر است. وحی هم با همین مطالبِ روشن عقلانی ثابت می‌شود و استدلالات آن متکی به آن است. 💠 بر این اساس، هرکجا که ظاهر وحی و مطالبی که به وحی منتسب است با مستقلات و مدرکات اولیه و قطعیه عقل مخالف باشد پذیرفتنی نیست [ البته اگر سند آن درست نباشد و توجیه روشنی هم برای آن نباشد ] البته در صورتیکه سند و صدور آن قطعی باشد، [ و در عین حال وحی با مطالب اولیه و بدیهی عقل مخالف باشد ] باید ظاهر وحی را توجیه‌ و تأویل کرد. ✓روشن است که چنین چیزی [ مخالفت وحی با بدیهیات ] در مدارک وحیانی نیست مگر آنکه قبل از هر توجیهی، خودِ وحی به بهترین صورت آن را توجیه‌ نموده و حقیقت را روشن کرده است. از قبیل آیه شریفهٔ [ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي ] ❌ متاسفانه برخی از پیروان مکاتب بشری بر اثر عدم متابعت از وحی و اهل البیت علیهم السلام، دچار انحراف شده و پنداشته اند که : 👈🏻 این آیه مُشعِر است به ارتباط کُلّ و جُزء. یعنی نفخت فيه من روحي دالّ است بر نسبت آدم به ربّ خود که بعينه نسبت جزء به کُلّ... به عبارت دیگر : خداوند موجودی است که تشکیل شده از روح و غیر روح، و خداوند متعال از روح خود در آدم دمیده است ✅ و حال آنکه اگر انسان به منابع وحیانی مراجعه کند می یابد که مراد از این آیه چیز دیگری است. ⬇ ⬇ ⬇

#پیشنهاد_مطالعه #ا‌شک #حزن ▪️اشک بر امام حسین علیه السلام یکی از علت های برتری امت رسول الله صلی الله علیه وآله بر أمّت های دیگر: حضرت موسی کلیم الله عرض کرد: پروردگارا به چه جهت امت حضرت محمد صلی الله علیه و آله را بر دیگر امت ها برتری دادی؟ خدای عزوجل فرمود: «به ده ویژگی آنان را برتری دادم». حضرت موسی عرض کرد : آن ویژگی ها چیست که ایشان به آن عمل می کنند؟ تا من نیز به بنی اسرائیل بگویم به آن عمل کنند. خداوند فرمود: «نماز، زکات، روزه، حج، جهاد، نماز جمعه، نماز جماعت، قرآن، علم و عاشورا». حضرت موسی عرض کرد: خدایا، عاشورا چیست؟ 👈🏻 خداوند فرمود: «گریه و تباکی بر فرزند محمد و مرثیه خواندن و عزاداری در مصیبت فرزندان مصطفی. ای موسی، هیچیک از بندگان من در آن زمان بر فرزندان مصطفی گریه و تباکی و عزاداری نمی کند، مگر آنکه بهشت برای او حتمی خواهد بود. و هیچ بنده ای از مال خود از روی محبت به پسر دختر پیامبر درهمی برای اطعام با جز آن خرج نمی کند، مگر آنکه در همین دنیا به پول او برکت میدهم؛ هر درهمی را به هفتاد درهم. و با عافیت در بهشت به او جای خواهم داد و گناهانش را می بخشم. به عزت و جلال خود سوگند هر مرد یا زنی که اشک او در روز عاشورا و غیر عاشورا به مقدار قطره ایی خارج شود، پاداش یکصد شهید برای او نوشته می‌شود.» 📕مستدرک الوسائل جلد ۱۰ صفحه ۱۱۹ 🏴#بلاغ_مبین🏴 🇮🇷@mrmazdei🇵🇸

#پیشنهاد_مطالعه 💠 علت ملقَّب شدن امام علی بن موسی الرضا علیه السلام به «رضا» ✍🏻 جای هیچ تردیدی نیست که همه معصومین علیهم السلام به مقدرات الهی راضی بوده؛ و از طرفی خداوند متعال نیز از آنها رضایت کامل داشته است که آنان را به عنوان حجت خود بر انسانهای روی زمین برانگیخت. اما سوالی که در اینجا خودنمائی می کند این است که چرا لقب رضا تنها به امام هشتم اختصاص داده شده است؟ در پاسخ این سۆال به دو روایت که در همین زمینه می باشد اشاره می شود. 1⃣ ... عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی نَصْرٍ الْبَزَنْطِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى ع إِنَّ قَوْماً مِنْ مُخَالِفِیکُمْ یَزْعُمُونَ أَبَاکَ إِنَّمَا سَمَّاهُ الْمَأْمُونُ الرِّضَا لِمَا رَضِیَهُ لِوِلَایَةِ عَهْدِهِ فَقَالَ کَذَبُوا وَ اللَّهِ وَ فَجَرُوا بَلِ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى سَمَّاهُ الرِّضَا لِأَنَّهُ کَانَ رِضًى لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی سَمَائِهِ وَ رِضًى لِرَسُولِهِ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ فِی أَرْضِهِ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ أَ لَمْ یَکُنْ کُلُّ وَاحِدٍ مِنْ آبَائِکَ الْمَاضِینَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ رِضًى لِلَّهِ تَعَالَى وَ لِرَسُولِهِ وَ الْأَئِمَّةِ ع فَقَالَ بَلَى فَقُلْتُ فَلِمَ سُمِّیَ أَبُوکَ مِنْ بَیْنِهِمْ الرِّضَا قَالَ لِأَنَّهُ رَضِیَ بِهِ الْمُخَالِفُونَ مِنْ أَعْدَائِهِ کَمَا رَضِیَ بِهِ الْمُوَافِقُونَ مِنْ أَوْلِیَائِهِ وَ لَمْ یَکُنْ ذَلِکَ لِأَحَدٍ مِنْ آبَائِهِ ع فَلِذَلِکَ سُمِّیَ مِنْ بَیْنِهِمْ الرِّضَا ع. 🔸 ترجمه: از احمد بن محمّد بن ابى نصر بزنطىّ نقل شده است که گفت: به امام جواد علیه السّلام عرض کردم: گروهى از مخالفین شما می‌پندارند که چون مأمون پدر شما را براى ولایت عهدى خود پسندید و برگزید، ایشان را «رضا» نامید. حضرت جواد علیه السّلام فرمودند: به خدا دروغ می‌گویند و مرتکب فسق و فجور شده اند. بلکه خداوند- تبارک و تعالى- او را «رضا» نامید، زیرا او براى خداوند- عزّ و جلّ- در آسمانش، و براى رسولش و ائمّه بعد از او علیهم السّلام در زمینش مورد رضایت بود. بزنطى می‌گوید: عرض کردم: آیا مگر سایر پدرانتان علیهم السّلام از خدا و رسولش و أئمّه علیهم السّلام راضى نبودند؟ حضرت فرمود: چرا، عرض کردم: پس براى چه از این میان فقط پدرتان «رضا» نامیده شده است؟ فرمود: چون همان طور که دوستان و طرفدارانش به ایشان رضایت داده و ایشان را پذیرفتند، مخالفین نیز ایشان را قبول کرده، به ایشان رضایت داده بودند، و این حالت براى پدران و اجداد ایشان اتّفاق نیفتاد؛ و لذا، از بین آنان فقط ایشان «رضا» نامیده شده ‏اند. 2⃣ ... عَنْ عَبْدِ الْعَظِيمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْحَسَنِيِّ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ حَفْصٍ الْمَرْوَزِيِّ قَالَ‌ كَانَ مُوسَى بْنُ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ(ع)يُسَمِّي وَلَدَهُ عَلِيّاً(ع)الرِّضَا 👈🏻 وَ كَانَ يَقُولُ ادْعُوا إِلَيَّ وَلَدِيَ الرِّضَا وَ قُلْتُ لِوَلَدِيَ الرِّضَا وَ قَالَ لِي وَلَدِيَ الرِّضَا وَ إِذَا خَاطَبَهُ قَالَ يَا أَبَا الْحَسَنِ. 🔹 ترجمه: سلیمان بن حفص گوید: امام موسى بن جعفر علیهماالسّلام فرزندش على را رضا لقب داده بود؛ و می فرمود: «فرزندم رضا را نزد من بیاورید»، «به رضا چنین گفتم»، «رضا به من چنین گفت». اما وقتى او را مخاطب قرار می داد می فرمود: یا اباالحسن. 📚 عيون اخبار الرضا عليه السلام جلد ۱ صفحه ۱۳ و ۱۴ @Menhajol_velayat

دعای امام زمان عجل الله فرجه برای شیعیان...💔 ⚠️ #پیشنهاد_مطالعه ▪️نُقِلَ عَنِ ابْنِ طَاوُسٍ رَحِمَهُ اللَّهُ أَنَّهُ سَمِعَ سَحَراً فِي السِّرْدَابِ عَنْ صَاحِبِ الْأَمْرِ ع أَنَّهُ يَقُول‏ : اَللّهُمَّ اِنَّ شیعَتَنا مِنّا خُلِقُوا مِنْ فاضِل طینَتِنا وَ عَجِنُوا بِماءِ وِلایَتِنا اَللّهُمَّ اَغْفِرْ لَهُمْ مِنَ الذُّنُوبِ ما فَعَلُوهُ اِتّکالاً عَلی حُبَّنا وَ وِلائِنا یَوْمَ الْقِیامَهِ وَ لا تُوأخِذْهُمْ بِما اَقْتَرَفُوهُ مِنَ السَّیّاتِ اِکْراماً لَنا وَ لا تُقاصَّهِمْ یَوْمَ الْقِیامَهِ مُقابِلَ اَعْدائِنا فَاِنْ خَفَّفَتْ مَوَازینُهُمُ فَثَقَّلْها بِفاضِلِ حَسَناتِنا 🔹ترجمه :«از سید بن طاووس نقل شده است که ایشان سحرگاهی در سرداب امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف وارد شدند و شنیده اند که حضرت شان میفرمود : پروردگارا شیعیان ما، از ما هستند ، از طینت ما خلق شده‌ اند و به ولایت ما عجین گشته‌‌ اند ، خدایا آنها را بیامرز و گناهانی را که بر محبت و ولایت ما انجام داده اند در روز قیامت عفو فرما. [پروردگارا،] به جهت تکریم ما [ اهل البیت ] در روز قیامت از آنان بگذر و در مقابل چشم دشمنان ما مؤاخذه نفرما چنانچه میزان گناهانشان بیشتر و حسناتشان کم است از اعمال ما بردار و به حسنات آنها بیفزای.» 📔نام کتاب : بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث نویسنده : العلامة المجلسي جلد : 53 صفحه : 303 🖇 کانال علمی تحقیقی "منهاج الولاية" @Menhajol_velayat

#نکات_اعتقادی #پیشنهاد_مطالعه 🔚 پاسخ به یک تفکر اشتباه در تمسک به أدلهٔ نقلیه در عقاید ✍🏻 استاد سيد قاسم علي احمدی حفظه الله : ❌ شاید به ذهن برخی خطور کند که : اصول دین عقلی است و باید با دلیل عقلی آن ها را اثبات کرد، نه تقلیدی که انسان بتواند گفتهٔ دیگران را در آن ها بپذیرد و به دلیل شرعی تمسک کند. ✅ این اشکال ناشی از عدم آشنایی با آیات و روایات است. با مراجعه به آن ها و انس گرفتن با روایات، روشن می‌شود که : سخنان امامان معصوم علیهم السلام در باب اصول دین، تذکرات عقلی [ از باب ارشاد و راهنمایی به حکم عقل ] است. اصولا هیچکس بیشتر از قرآن و پیامبر و اهل بیت علیهم السلام مردم را بر عقل توجه نداده اند... ←پیامبران عقل های مردم را بر می انگیزانند و بارور می سازند تا از احکام عقلی استفاده کنند و با پیروی عقل به سعادت دنیا و آخرت برسند. آن ها آمده اند تا دلایل عقلی را - که بر وجود خداوند و وحدت او و صفاتش دلالت می‌کنند و در عقولْ مستور و نهفته شده اند و با آگاهانیدن و تذکر و اشاره، حجاب های عقول برطرف می‌شوند و مردم به آن دلایل می رسند، - برای آن ها آشکار سازند 💥 پس مراجعه به قرآن و روایات برای اثبات عقاید در واقع مراجعه به عقل است و سبب توجه به اندوخته های عقلی و آشکار کردن آن ها و استدلال کردن به آنها می‌شود 📕 شرح رساله اعتقادات مرحوم علامه مجلسی صفحه ۳۹ و ۴۱ @Menhajol_velayat