#جبهه_مقاومت: گسترش میدان و چالش های پیش رو؛ "گره ژئوپلتیکی آذربایجان و یمن" در نگاه ابتدایی فاصله جغرافیایی #آذربایجان در شمال غربی #ایران با #یمن در جنوب #عربستان جغرافیایی بدون مسئله و روابط #ژئوپلتیک است اما در نگاه دقیق تر این دو کشور در حال گره خوردن سیاسی به دلیل موقعیت ویژه خود هستند. یمن سال ها پیش در چنبره عربستان در معادلات غرب آسیا نقشی نداشت و مقدرات آن تا وقوع بیداری اسلامی در عربستان تعیین میشد. تحولات پیچیده یمن چنان در هم تنیده است که تحلیل آن مجالی دیگر می طلبد اما در نهایت #انصارالله در سایه جنگ تحمیلی عربستان، توانست رهبری سیاسی - نظامی خود را در بخش های بزرگ یمن گسترش دهد و متحد ایران در یکی از حساس ترین مناطق دنیا شود. یمن تحت رهبری انصارالله به عنوان متحد عقیدتی - استراتژیک ایران تبدیل به دشنه ای در پهلوی عربستان و عقابی در کمین رژیم صهیونیستی شد. این تحول شگرف در ژئوپلتیک منطقه با رشد کیفی و کمی چشمگیر نظامی و اعتقادی یمن و گسترش کم نظیر عرصه و میدان جبهه مقاومت موجب هراس جبهه استکبار شد. تا جائیکه تصریح شد که با جنگ سعودی، صنعا به دامن تهران افتاد. طبیعی است که می بایست منتظر پاسخ جدی جبهه استکبار می بودیم. عراق و افغانستان علی رغم التهابات درونی به دلیل اهرم های سیاسی - اجتماعی ایران در درون آنها، ظرفیت بحران سازی برای ایران را ندارند و نزاعات دور از مرزهای ایران نیز موجب تغییر سیاست و یا توقف ایران نخواهد شد؛ حادثه ای نزدیک به مفهوم داعش که به نزدیکی مرزهای ایران رسیده بود لازم است. کدام جغرافیا؟ تاریخ پر فراز و نشیب منطقه قفقاز و ناسازگاری های ساختاری و مرزی بین سه منطقه آذربایجان، ارمنستان، نخجوان از گذشته بوده است، اما این آتشفشان تاریخی به صورت فزاینده ای فعال و احیا شد و توانست به عنوان نقطه ثقلی برای توقف ایران، طراحی شود؛ اما چرا؟ #رژیم_صهیونیستی و #آمریکا علی رغم سرمایه گذاری طولانی مدت در #کردستان #عراق و چندبار تلاش برای استقلال این منطقه و تجزیه عراق، به دلیل ناکامی پروژه شان و دریافت ضربات مستقیم از داخل و بیرون عراق از ظرفیت نهایی کردستان چشم پوشی کرده و چشم به منطقه ای دوخته اند که نخست ظرفیت درونی مانند عراق برای ایران ندارد و دوم آنکه میتواند بدون تعرض به خاک ایران چالشی بزرگ برای ایران درست کند(کریدور زنگزور و "قطع ارتباط سرزمینی ایران با ارمنستان و بستن یکی از تنفس گاه های اقتصادی و سیاسی ایران"). احیا و فعال سازی آتشفشان و نزاعات تاریخی - ساختاری منطقه قفقاز با دستور کار مشخص، پاسخ استراتژیک به متحد سازی یمن با ایران و دشنه در پهلو رفته عربستان و احساس خطر رژیم است. آینده این سناریو چه خواهد بود؟ قطعا هر سناریو و برنامه ای دارای مراحل مختلف و پلن دوم خواهد بود؛ اما پیش بینی نگارنده با توجه به دخالت های فزاینده رژیم (دشمن) و #ترکیه (خطرناک ترین رقیب) و اخیرا بازی آشکار عربستان (زخم خورده)، و با توجه به دیگر عوامل (روابط اقتصادی و نظامی ایران با روسیه؛ رقابت بر سر کریدورهای ترانزیتی جدید؛ پیمان شانگهای؛ تحولات مثبت اقتصادی به نفع ایران؛ و غیره) به جنگی بزرگ تر ختم خواهد شد. ۱. آذربایجان با تحریک سه عامل فوق تلاش میکند به اهداف خود برسد (تز) ۲. در بزنگاه روسیه و ایران مانعیت خود را بروز خواهند داد(آنتی تز) ۳. سنتز تولید خواهد شد: دخالت ترکیه! پیش بینی نگارنده درگیری ترکیه (نماینده ناتو) با ایران و روسیه خواهد بود؛ اگرچه ممکن است به جنگ فراگیر و طولانی نیانجامد اما امکانش هروز پر رنگ تر میشود. م.ص.صادقی - تابستان ۱۴۰۱ #اطراف #نظریه_مقاومت. #جبهه_مقاومت @atraf_man

نامه خواندنی نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی یک ماه قبل از استعفا نامه نخست وزیر #بنت به اکثریت #صهیونیست‌های خاموش در سالگرد ۷۵ سالگی #رژیم_صهیونیستی *** در طول تاریخ، یهودیان دو بار در این سرزمین صاحب یک کشور مستقل و یکپارچه بودند . اولین بار به مدت ۸۰ سال یک حکومت یهودی وجود داشت و سپس به دلیل درگیری های داخلی تجزیه شد. بار دوم، حکومت یهودیان حدود ۷۷ سال وجود داشت و سپس به دلیل درگیری های داخلی، حاکمیت آن توسط رومیان از بین رفت. اسرائیل سومین دوره حکومت یهودیان است. اکنون این کشور در ۷۵ سالگی خود قرار دارد. همه ما در برابر این آزمون قرار داریم که آیا به عنوان یک کشور مستقل و متحد موفق خواهیم شد از دهه هشتاد عبور کنیم، یا به دلیل درگیری های داخلی دوباره شکست خواهیم خورد؟ از آنجایی که مردم تمایل دارند مسائل را سریع فراموش کنند، من وضعیت یک سال پیش اسرائیل را به شما یادآوری می کنم. اسرائیل چهار انتخابات متوالی را پشت سر گذاشته بود. شهروندان اسرائیل از کمپین های مبارزاتی وحشیانه بی پایان ناراحت، عصبانی و خسته شده بودند. بودجه دولتی وجود نداشت. ادارات دولتی فلج و سردرگم بودند. صدها هزار بیمار کرونا به دلیل سیاست تعطیلی و مرخصی موقت دولت سابق خانه نشین شده بودند. و در این هنگام موج کرونای دلتا در شرف ورود به دنیای ما بود. اقتصاد اسرائیل به دلیل انتخابات بی پایان و به دلیل ترس از تعطیلی های مخرب تر، در رشد منفی و در یک وضعیت عدم اطمینان هولناکی قرار داشت. اسرائیل کنترل مخارج خود را از دست داد و به رکورد کسری ۱۰.۱ درصدی رسیده بود. حماس نتانیاهو را تهدید کرد که مراسم رژه پرچم ها را در مسیر معمول برگزار نکند، نتانیاهو نیز در مقابل تهدید تعظیم کرد و مسیر مراسم را تغییر داد. در مقابل، حماس و جهاد اسلامی گستاخانه و جسورانه به سمت اورشلیم، پایتخت اسرائیل، موشک شلیک کردند. آنها بوی ضعف و دو قطبی شدن داخلی را حس کردند. ساکنان اورشلیم صدای آژیر خطر را می شنیدند و در پیاده‌روها پناه میگرفتند. جلسه عمومی کنست به حالت تعلیق درآمد و اعضای کنست به سرعت به اتاق های امنیتی منتقل شدند. ساکنان جنوب به پناهگاه هایی بازگشتند که در دهه گذشته به آن عادت کرده بودند. در لود و عکا، شورشیان عرب شهروندان اسرائیلی را مورد ضرب و شتم قرار دادند، مشاغل و کنیسه ها را سوزاندند و کنترل دولت از بین رفت. شهرهای درگیر برای روزها در واقعیتی مشابه وضعیت پیش از بوجود آمدن کشور و قانون زندگی می کردند. صحنه های۱۹ سپتامبر ۲۰۲۰ تا سپتامبر ۲۰۲۱، شبیه وقایع ۱۹۲۹ (قیام فلسطینی ها بر علیه صهیونیست ها) بود. هیچ قانون و عدالتی وجود نداشت. روزهای وحشتناکی بود. دولت اسرائیل از صبح تا غروب مشغول دعواهای داخلی بود که به فلج کامل کشور انجامید. درگیری های داخلی در اسرائیل به اوج خود رسید و دولت اسرائیل کنترل خود را از دست داده بود. پ.ن: نامه مفصل و ادامه دار است. #مقاومت #کابوس_دهه_هشتاد @atraf_man

#رژیم_صهیونیستی بر سر دو راهی! آیا می‌تواند با جنگی محدود و کنترل شده بر اوضاع جنوب و شمال مسلط شود و اقتدار از دست رفته‌اش را بازیابد؟یا به مانند کشتی در حال غرقی است که می‌خواهد همه دشمنان‌اش را با خود غرق کند؟ هر کدام از این دو سناریو نیازمند تمهیداتی است.اگر رژیم به دنبال احیا و امیدوار به آینده خود باشد احتمالا به دنبال کسب آبرو و کم کردن تنش‌ها باشد. از این روی به سراغ جنگ بزرگ و فراگیر نخواهد رفت چه آنکه می‌داند حمایت آمریکا بواسطه پایگاه‌ها و ناوها اگرچه موثر است اما در نهایت چیزی از رژیم باقی نخواهد ماند و مقاومت می‌تواند تمام داشته‌های ۷۰ ساله‌شان را اگرچه با هزینه زیاد به باد دهد! اما رویکرد دوم می‌تواند با ذهنیت دهه هشتم نفرین شده یهود (دولت‌های یهود از دهه هشتم عبور نکرده‌اند) امری محتمل باشد. اگر رژیم به این نقطه برسد که بصورت تدریجی در پایان عمر خود است امکان دارد با نقش بازیگر دیوانه به ضربه زدن به همه چیز بپردازد. حمایت کشورهای غربی و حضور و همدلی آنها با کیان غاصب می‌تواند در این سناریو گنجانده شود که آنها به دنبال حمایتی هستند که به دیوانگی رژیم و حس احتضار منجر نشود. نوعی کنترل برای بازیابی جایگاه برتر کیان در منطقه. واقعیت آن است که اقتدار نظامی و اطلاعاتی رژیم کاملا خرد شده و آبروریزی بزرگی رخ داده است. این واقعه در معادلات منطقه و نظم حاکم بر آن تاثیرگذار است. و رژیم دیگر توان اعمال قدرت سابق را نخواهد داشت. از این روی بنظر میرسد دولت‌های غربی در پی ترمیم چهره شکست خورده رژیم‌اند. م.ص.صادقی|۲۵مهر۱۴۰۲ روز۱۰ام جنگ #نظم‌مقاومت https://eitaa.com/mssadeghi_ir