✍چند پرده از رخدادهای سال هشتم و نهم هجری که شبیه این روزهای ما است: ۱. پس از #صلح_حدیبیه رسول خدا(ص) پیکی را برای دعوت به اسلام به سوی مرزهای شمالی (امپراتوری روم) فرستادند. یکی از حکام محلی (در منطقه اردن) فرستاده پیامبر(ص) را کشت. خبر که به مدینه رسید، حضرت بدون تعلل در جمادی‌الاولی سال هشتم سپاهی سه هزار نفری را برای مقابله با این جنایت اعزام کردند. همان #جنگ_موته که برترین فرماندهان سپاه اسلام یعنی جعفر بن ابی‌طالب، زید بن حارثه و عبدالله بن رواحه به شهادت رسیدند و لشگر شکست خورده به مدینه بازگشت. ۲. حدود سه ماه بعد، #فتح_مکه رخ داد. در سایه این فتح بزرگ، و #فتح_خیبر که سال هفتم رخ داد، اسلام قدرت بلامنازع حجاز شد. آنها که از ترس اسلام آورده بودند، شبکه‌ای از جریان نفاق را پدید آوردند که با تحرکاتی چون #مسجد_ضرار در سال نهم قصد سازماندهی داشتند. جریان نفاق دو رویکرد عمده داشت: براندازی و ضدیت با جنگ! که در فضای #جنگ_تبوک خود را نمایان کرد. ۳. سال نهم اخباری رسید که امپراتوری روم، لشگری بزرگ برای هجوم به حجاز آماده کرده است. رسول خدا(ص) برای تجهیز سپاه فراخوان داد اما با چند مشکل مواجه بود: گرمای شدید هوا و طولانی بودن مسیر (که فقط افراد دارای مرکب امکان همراهی داشتند)، مشکلات اقتصادی برای تجهیز و تأمین لشکر، فعالیت تبلیغاتی جریان #ضد_جنگ شامل منافقین و مرفهین، کودتای جریان برانداز در زمان دوری از مدینه. ۴. برای حل بحران مالی، به گزارش مغازی واقدی، زنان طلاهای خود را به محضر پیامبر(ص) تقدیم کردند. در برابر جریان تبلیغاتی منافقین، علاوه بر اینکه وحی توطئه‌ها را برملا می‌کرد، جریان مؤمنین در نقطه مقابل، دیگران را به سوی جهاد دعوت کرده و علاوه بر مشارکت مالی و #همدلی، به تعبیر قرآن در سوره توبه، امر به معروف (که مصداق بارز آن در آن برهه جهاد بود) می‌کرد. برای جلوگیری از توطئه براندازی هم، پیامبر(ص) امیرالمومنین(ع) را به جای خود در مدینه گذاشت. ۵. باوجود همه بحرانهای داخلی شامل مشکلات اقتصادی، مخالفت و فعالیت بخشی از اجتماع با جنگ، احتمال کودتا در پایتخت اسلام (مدینه)، رسول خدا(ص) برای دفع خطر تهاجم خارجی (امپراتوری روم) با سی هزار نفر به آن سوی مرزهای حجاز سفر کرد. لشکر اسلام پس از ۲۰ روز به تبوک در مرز اردن رسید. ۲۰ روز هم آنجا ماند. نفس حضور قدرتمند پیامبر(ص) بازدارنده بود. جنگ منتفی شد. قبایل ایله، مقنا و ساکنین دومة الجندل که یهودی و مسیحی و تحت امپراتوری روم بودند، با پیامبر(ص) وارد صلح شدند. در سایه این صلح برخی از نیازمندیهای مدینه که در داخل حجاز امکان تولید نداشت به عنوان جزیه واردات شد. اهالی ایله در مقابل درخواست کردند که امنیت کشتی‌های تجاری آنها در در دریای سرخ تأمین شود. ۶. رسول خدا(ص) پس از پیروزی بدون درگیری در تبوک، به مدینه بازگشت و به سراغ منافقین رفت. مسجد ضرار تخریب و خانه‌ای هم که مقر گردهمایی و توطئه منافقین بود به دستور رسول خدا(ص) به آتش کشیده شد. 🔹https://eitaa.com/h_sobhani_sadr