📛📛 اطلاعیه مهم و فوری عده ای به نام <<اتحاد جمهوری خواهان داخل کشور>> یه لیستی دادند و مسئولان حکومت بعد از جمهوری اسلامی رو معرفی کردن اینا افراد پاک مغزی هستند که اصلا خودشونو هیچ میدونن و بند بند وجودشونم برای ایران می تپه. از روی اخلاص و فداکاری اومدن وسط که یه وقت بعد جمهوری اسلامی، ایران از مسوولین خالی نشه. تی جااااان قربان... ولی ایراد کارشون اینه که خب این آدما رو لو دادند😳 الان جمهوری اسلامی میره این ها رو پیدا میکنه و ساک ساک می کنه و دیگه برای حکومت بعدی آدم ندارند، بعدش باز خود جمهوری اسلامی حکومتو ادامه میده😔😁😁 📎لینک دعوت به کانال اندیشکده مستعدان https://eitaa.com/joinchat/1079706013Ceed9a368e3 ❇️ عضو کانال اندیشکده مستعدان شوید

❇️ نظرسنجی 🔰در مورد تاریخ شهادت امام مجتبی علیه السلام، از دیرباز دو دیدگاه وجود داشته است؛ اما لا اقل بعد از انقلاب، بین عموم مردم ایران، ۲۸ صفر به عنوان تاریخ شهادت ایشان مشهور شده است. فارغ از بحث های علمی _ تاریخی، باید بررسی شود که جوانب اجتماعی و فرهنگی رواج ۷ صفر به عنوان شهادت امام مجتبی علیه السلام چیست؟ 💠از فرهیختگان گرامی دعوت می شود در نظر سنجی زیر شرکت بفرمایید: https://EitaaBot.ir/poll/p1r7?eitaafly 📎لینک دعوت به کانال اندیشکده مستعدان https://eitaa.com/joinchat/1079706013Ceed9a368e3 ❇️ عضو کانال اندیشکده مستعدان شوید

بیان ماجرای وصیت پیامبر صلی الله علیه و آله از زبان عالم اهل سنت 🔰از دست دادن رسول خدا صلی الله علیه و آله، مصیبتی گران بود اما انحراف امت پس از ایشان، این مصیبت را بر همگان سخت تر کرد... 📎لینک دعوت به کانال اندیشکده مستعدان https://eitaa.com/joinchat/1079706013Ceed9a368e3 ❇️ عضو کانال اندیشکده مستعدان شوید

🔰استحقاق شفاعت [1] 📝به قلم آقای یاسین نوراهان ماه محرم و صفر، دو ماه ارزشمند است که در رشد و تعالی بشریت تأثیر شگرفی دارد؛ هر کس با هر سطحی از معرفت و مقام، در این دو ماه می­تواند به برکت رسول خدا صلی­ الله علیه و آله و خاندان مکرمشان هر چه بیشتر خود را به پروردگار متعال نزدیک کند. بااین­ حال طبق روایات، هر کس هرچقدر هم برای خود توشه جمع آورد، روز قیامت بازهم به شفاعت محتاج است[1]. مگر اینکه هیچ گناه کبیره­ ای در کارنامه­ اش ثبت نباشد که در این صورت در گروه محسنین است و بدون شفاعت وارد بهشت خواهد شد[2]؛ حتی می­توان گفت طبق نص روایات، همه افراد حتی انبیاء هم برای ارتقاء درجات معنوی محتاج شفاعت رسول خدایند و اینکه در برخی روایات محسنین بی­ نیاز از شفاعت خوانده­ شده­ اند، به این معناست که احتیاج به شفاعت برای رفع عقاب ندارند و شفاعت برای تکامل معنوی، نوع دیگری از شفاعت است که در این روایات مدنظر نیست[3]. به­ هرحال این دو ماه، در این زمینه هم­ دست افراد را پر می­کند و عزاداران و محبان را در مظان شفاعت قرار می­دهد. اگرچه مسئله شفاعت به­ صراحت در قرآن مطرح­ شده است و عامه و خاصه (جز فرقه ضاله وهابیت) در اصل وجود آن اختلافی ندارند؛ اما ابعاد گوناگون آن محل تأمل است، مسئله این نوشتار این است که شفاعت مختص چه کسانی است و کدام افراد از آن محروم هستند؟ برخی ادله گروه­ های خاصی را معرفی کرده­ اند که شفاعت شامل حالشان نمی­شود: الف) آیه ۴۸ سوره مدثر از گروهی با عنوان اصحاب شمال یاد می­کند که شفاعت شفاعت کنندگان نفعی برایشان ندارد؛ آن­ها در جایی به نام سقر قرارگرفته­ اند و خودشان علت قرار گرفتن در این مکان را چهار ویژگی دانسته­ اند: ۱. ما از مصلین نبودیم، ۲. اهل اطعام به مساکین نبودیم، ۳. اهل غرق شدن در دنیا بودیم، ۴. روز قیامت را باور نداشتیم. علامه طباطبایی نکته مهمی را تذکر می­دهند و آن­هم اینکه این آیات در ابتدای بعثت و قبل از تشریع نماز و زکات نازل­ شده­اند؛ بنابراین مقصود از نماز و اطعام مساکین، مطلق توجه به خدا و انفاق در راه اوست[4]. ب) طبق آیه ۱۸ سوره غافر شفاعت شامل حال ظالمین نمی­شود که نشان­ دهنده قبح شدید ظلم در دستگاه الهی است. ج) آیه ۲۸ سوره انبیاء دلالت دارد که شفاعت مخصوص افرادی است که خداوند متعال از دینشان رضایت دارد، همچنین آیه ۸۷ سوره مریم نشانگر آن است که شفاعت به کسانی اختصاص دارد که نزد خداوند عهد و پیمانی دارند؛ طبق روایات مقصود از عهد و پیمان اعتقاد به ولایت امیرالمؤمنین علیه­ السلام و فرزندان ایشان است[5]؛ بنابراین شفاعت اختصاص به مؤمنان دارد و شامل غیر شیعیان، مخصوصاً آزاردهندگان اهل­ بیت علیهم­ السلام و ناصبین نمی­شود[6]. در برخی روایات ذکرشده که اگر کسی بعد ارتکاب گناه از عمل خویش نادم نشود مؤمن نیست[7] و چون طبق آیات، شرط استحقاق شفاعت ایمان است، شفاعت در حق این شخص پذیرفته نخواهد شد. شاهد این مطلب روایاتی است که ذیل آیه ۱۸ سوره غافر واردشده­ اند و اهل­بیت علیهم­ السلام در توضیح اینکه ظالمین استحقاق شفاعت ندارند، کسانی را که از گناه خود پشیمان نمی­شوند را ملحق به ظالمین کرده­ اند[8]. لازم به ذکر است در برخی روایات از رسول خدا صلی­ الله علیه و آله نقل­ شده که ایشان به­ طور مطلق شفاعت چند دسته را وعده داده­ اند که معلوم می­شود غیر شیعیان از این دسته­ ها ملحق به شیعیان شده­ اند، آن­ها عبارت هستند از کسانی که اهل­ بیت علیهم­ السلام را تکریم کنند، یا حوائج آن­ها را برآورده سازند، یا آن­ها را در کارهایشان یاری رسانند و یا آن­ها را به قلب و زبان دوست داشته باشند[9]. مخصوصاً در مورد حب حضرت فاطمه سلام­ الله علیها ذکرشده است که هرکسی دیگری را به خاطر حب حضرت زهرا سلام­ الله علیها دوست داشته باشد یا به او غذا بدهد یا لباسی به او بپوشاند یا غیبتی از او رد نماید، مورد شفاعت قرار خواهد گرفت[10]. ه) در روایاتی آمده است که اگر کسی به شفاعت اعتقاد نداشته باشد شیعه نیست و شفاعت نیز شامل حالش نمی­گردد[11]. ادامه در پست بعد ... 📎لینک دعوت به کانال اندیشکده مستعدان https://eitaa.com/joinchat/1079706013Ceed9a368e3 ❇️ عضو کانال اندیشکده مستعدان شوید

استحقاق شفاعت [2] 💠درنتیجه از روایات گذشته و اخراج برخی دسته­ ها از مستحقین شفاعت، معلوم شد شفاعت برای رفع عقاب فقط به مؤمنین تعلق می­گیرد و ازآنجا که محسنین برای عذاب نشدن نیازی به شفاعت ندارند، مشخص است که این نوع شفاعت به مؤمنین گناهکار اختصاص دارد، حتی اگر هیچ حسنه­ ای نداشته باشند و بزرگ­ترین واجبات الهی را ترک و مرتکب بزرگ­ترین حرام­ها شوند. این معنا با صراحت در برخی روایات ذکرشده است: دسته­ای از روایات دلالت دارند که اگر مؤمنی هیچ حسنه­ ای هم نداشته باشد، به خاطر کوچک­ترین خیری که به یکی از شیعیان رسانده مورد شفاعت قرار می­گیرد[12]. روایات فراوان دیگری هم نشانگر آن هستند که شفاعت مخصوص مؤمنینی است که مرتکب گناهان کبیره شده­ اند[13]. البته تأکید می­شود گناه این افراد نباید از روی سرکشی و طغیان در بندگی باشد، بلکه باید صرفاً یک ضعف عملی محسوب شود، ازاین­ روست که امام سجاد علیه­ السلام در دعای ابوحمزه فرموده­ اند: إلهی لم أعصک حین عصیتک وأنا بربوبیتک جاحد، ولا بأمرک مستخف، ولا لعقوبتک متعرض، ولا بوعیدک متهاون، ولکن خطیئة عرضت، وسولت لی نفسی، وغلبنی هوای، وأعاننی علیها شقوتی، وغرنی سترک المرخی علی فَقَدْ عَصَیتُک وَخالَفْتُک بِجُهْدی اما روایت مشهوری که از امام صادق علیه­ السلام نقل­ شده و ایشان سبک شمارنده نماز را محروم از شفاعت خویش دانسته­ اند[14] با روایاتی که دلالت دارند حضرت رسول صلی­ الله علیه و آله شفاعت خود را برای افرادی از امت خود که اهل گناه کبیره هستند ذخیره کرده است تعارض ظاهری دارد، در مورد حل این تعارض چند احتمال مطرح است: ۱. مراد از سبک شمارنده نماز، کسی است که از روی عناد و لجاجت در مقابل خداوند ایستاده و صرفاً یک ضعف عملی نداشته است. این احتمال با توجه به خطر غلو و اباحه گری در میان شیعیان، احتمالی قوی محسوب می­شود. ۲. مجلسی اول احتمال داده­اند مراد از عدم استحقاق شفاعت این است که بدون در نظر گرفتن رحمت پروردگار او مستحق شفاعت نیست، اما با در نظر گرفتن آن رحمت ویژه الهی در روز قیامت، شفاعت شامل حالش خواهد شد[15]. این احتمال قوی به نظر نمی­رسد چون شفاعت بدون در نظر گرفتن رحمت الهی بی­معناست، همان­گونه که برخی روایات به این مطلب اشاره دارند[16]. ۳. احتمال دیگر آن است که شفاعت رسول خدا صلی­ الله علیه و آله شامل این مورد خاص نشود و در حقیقت این روایت شفاعت عام ایشان را تخصیص بزند. مجلسی اول این احتمال را با توجه به گستره رحمت الهی مناسب نمی­داند[17]. ۴. احتمال دارد شفاعت رسول خدا صلی­ الله علیه و آله مخصوص آخرین مرحله از قیامت باشد یا مانع از خلود در جهنم شود و شفاعت مدنظر حضرت صادق علیه­ السلام، شفاعتی باشد که مانع از ورود در آتش جهنم است. این احتمال با اطلاق کلام حضرت و استفاده ایشان از لفظ مضارع برای نفی شفاعت که سبب تأکید در کلام می­شود سازگار نیست. ۵. این احتمال هم وجود دارد که حضرت صادق علیه­ السلام خبر از عدم وقوع فعلی شفاعت برای چنین شخصی داده­ اند؛ درحالی­که روایات دال بر مقام شفاعت رسول خدا صلی­ الله علیه و آله صرفاً اثبات چنین مقامی برای ایشان است و دلالتی بر وقوع فعلی آن برای همه گناهکاران ندارد. این احتمال هم با توجه به این­که در برخی روایات تصریح­ شده که جز شاک و کافر و منافق شامل شفاعت نمی­شوند[18] صحیح به نظر نمی­رسد. 📚 منابع: [1] المحاسن، ج ۱، ص ۱۸۴/ تفسیر العیاشی، ج ۲، ص ۳۱۴/ تفسیر القمی، ج ۲، ص ۲۰۲ [2] التوحید، ج ۱، ص ۴۰۷ [3] تفسیر نمونه، ذیل آیه ۴۸ سوره بقره [4] المیزان، ج ۱، ص ۱۶۹ [5] بحار الانوار، ج ۸، ص ۳۶ [6] کافی، ج ۸، ص ۱۰۱/محاسن ج ۱ ص ۱۸۶ [7] کافی، ج ۲، ص ۲۳۲ [8] التوحید، ج ۱، ص ۴۰۷ [9] امالی طوسی، ج ۱، ص ۳۶۶ [10] بحارالانوار، ج ۱، ص ۵۸ [11] بحارالانوار، ج ۸، ص ۳۷/ همان، ج ۸، ص ۴۰ [12] کافی، ج ۸، ص ۱۰۱/ بحار الانوار، ج ۸، ص ۴۴ [13] من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص ۵۷۴ [14] من لا یحضره الفقیه، ج ۱، ص ۲۰۶ [15] لوامع صاحبقرانی، ج ۳، ص ۷۸ [16] بحارالانوار، ج ۸، ص ۴۴ [17] لوامع صاحبقرانی، ج ۳، ص ۷۸ [18] بحارالانوار، ج ۸، ص ۵۱ 📎لینک دعوت به کانال اندیشکده مستعدان https://eitaa.com/joinchat/1079706013Ceed9a368e3 ❇️ عضو کانال اندیشکده مستعدان شوید

❇️ بارقه ای از الطاف جلی و خفی امام رضا (ع) به بزنطی ⬅️ احمد بن محمد بن ابی نصر معروف به بزنطی یکی از یاران با عظمت و جلیل القدر امام رضا (ع) بوده است و روایات زیادی را از امام رضا (ع) و دیگر معصومان نقل کرده است. ⬅️ وی در کوفه زندگی می کرده و اصالتا غیر عرب بوده است. برخی وی را ایرانی و برخی نیز بیزانسی دانسته اند. 🔰 بزنطی پس از شهادت امام کاظم(ع)، مدت کمی در امر امامت دچار تحیر شد. اما بعد از مکاتبه با امام رضا (ع)، به امامت ایشان هدایت گردید. بزنطی می‌گوید: «من از کسانی بودم که به امامت موسی بن جعفر (ع) اعتقاد داشتم ولی درباره امامت حضرت رضا (ع) در حال تردید بودم. نامه‌ای به امام (ع) نوشتم و از چند مسئله سؤال کردم، ولی مهم‌ترین مسئله‌ای که در نظر داشتم، از یادداشت آن غفلت نمودم. نامه را به امام (ع) رساندم و ایشان در نامه‌ای جواب همه آن مسائل را آورده بودند و در آخر نامه اضافه فرموده بودند که مهم‌ترین مسئله خود را فراموش کرده بودی، ایشان هم سؤال فراموش شده من و هم جواب آن را مرقوم داشتند. این چنین شد که به امامت ایشان معتقد شدم.» 🔰 احمد بن محمد بزنطی می گوید یک بار که به مدینه رفته بودم افتخار داشتم تا پاسی از شب مهمان امام رضا (ع) باشم. اواخر شب امام می فرماید: فكر نمی كنم در این موقع شب بتوانى به منزل خود باز گردى، امشب را نزد ما بمان و صبح به یارى خداى ـ عزّ و جلّ ـ حركت كن. آنگاه امام کنیز خود را صدا می زنند و به او می گویند: بستر خواب مرا براى وى بگستران، و ملحفه مرا كه در زیر آن می خوابم بر آن بستر بیفكن، و بالش مرا زیر سر او بگذار. بزنطی که از این همه موهبت و لطف امام بهت زده می شود، اندکی به خود مغرور می شود. او می گوید: در ذهن خود گفتم: كیست كه این مقدار مقام و منزلت که اکنون نصیب من گشته او را نصیب شده باشد؟! این خیالات را در دل مى گذراندم كه ناگهان امام به سوی من آمد و رو به من فرمود: اى احمد! امیر مؤمنان علىّ بن ابى طالب(ع) از صعصعه عیادت كرد و به او گوشزد كرد كه این عیادت را سبب فخر و مباهات خود بر خویشانت نگیر و تواضع پیشه كن.(۱) (۱) عيون اخبار الرضا(ع) ج ۲، ص ۲۱۲. 📎لینک دعوت به کانال اندیشکده مستعدان https://eitaa.com/joinchat/1079706013Ceed9a368e3 ❇️ عضو کانال اندیشکده مستعدان شوید

🔰حمایت از تولید ملی: بایدها و نبایدها [1] 📝به قلم استاد گرانقدر، حجت الاسلام و المسلمین #میثم_رستمی (منتشر شده در روزنامه فرهیختگان) هیچ کشوری نمی‌تواند به رشد پایدار و طولانی‌مدت برسد مگر از مسیر تولید داخلی و افزایش آن. بنابراین حمایت از تولید داخلی یک ضرورت انکارنشدنی است. این حمایت هم باید از سوی دولت انجام بگیرد و هم از سوی نخبگان و اثرگذاران بر جامعه و هم از سوی مردم. یکی از نمونه‌های معروف و جالب حمایت از تولید داخلی توسط دولت را می‌توان در دوران انقلاب صنعتی در انگلستان مشاهده کرد. به صورت خیلی خلاصه ماجرای صنعت نساجی انگلستان به این صورت بود: 💠صنعت اصلی انگلستان از قرون وسطی تا قرن هجدهم، صنعت نساجی بود و از این جهت دولت انگلستان بیش از هر صنعت دیگری، در کنار کشاورزی، به آن توجه می‌کرد. با توسعه‌ تجارت انگلستان با هند، منسوجات پنبه‌ای هند به بازار انگلستان سرازیر شد و صنعت نساجی انگلستان را که چندان توسعه‌یافته نبود، مورد تهدید قرار داد. درنتیجه، دولت قوانینی در سال‌های 1719 تا 1721 وضع کرد تا ابتدا ورود کالاهای پنبه‌ای را به انگلستان محدود و درنهایت ممنوع کند. در نتیجه تقاضا برای منسوجات انگلستان مجددا رشد کرد و سبب شد این صنعت برای برآورده کردن این تقاضاها از عقب‌ماندگی خارج شده و گسترش یابد و افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌ تولید را به دنبال داشته باشد. حالا دیگر منسوجات انگلستان قادر بود با منسوجات هر کشوری ازجمله هند رقابت کند و از این به بعد خواهان بازار آزاد و تجارت بین‌المللی شود و دخالت‌های دولت‌ها در تجارت را امری مذموم نشان دهد!۱ اما این داستان همه‌ ماجرا نیست و حمایت از تولید داخلی تنها در حمایت سیاسی دولت به واسطه‌ مالیات بر واردات یا ممنوعیت آن خلاصه نمی‌شود. باید در کنار چنین حمایتی، بایدها و نبایدهای متعددی را ملاحظه کرد تا بتوان از تولید داخلی حمایت واقعی کرد. از این رو در این نوشتار برخی از الزامات حمایت از تولید داخلی را بیان می‌کنیم تا بتوان با نگاهی جامع‌تر و کارشناسی‌تر به مساله‌ حمایت از تولید ملی پرداخت. واقع‌بین باشیم، نه ایده‌آل‌گرا: معمولا هر تصمیم اقتصادی و سیاسی دارای مجموعه‌ای از منفعت‌ها و ضررهاست و نوعا با اجرای یک سیاست عده‌ای ذی‌نفع شده و عده‌ای دیگر متضرر خواهند شد. بنابراین سیاستگذار در اجرای سیاست‌های حمایتی خود، باید اولا به روند بلندمدت اقتصاد و ثانیا منافع اکثریت مردم توجه کند. هرگونه اراده‌ای بر نفع‌رسانی به همه‌ مردم و همه‌ گروه‌ها در کوتاه‌مدت و بلندمدت، ناشی از انگاره‌های غلط یا پوپولیستی خواهد بود. به‌طور مثال اگر سود بانکی زیاد باشد، در بلندمدت به کسب‌وکارها ضرر می‌رساند، هرچند کسانی که در بانک‌ها پس‌انداز کرده‌اند در کوتاه‌مدت از این سود منتفع خواهند شد و در نتیجه با هرگونه کاهش نرخ سود بانکی مخالفت خواهند کرد؛ چراکه با کاهش سود، متضرر خواهند شد. پس بالا یا پایین بودن سود بانکی همواره عده‌ای ذی‌نفع و عده‌ای متضرر خواهد داشت. یک دولت کارآمد و مقتدر با رعایت مصالح عمومی از فشار گروه‌های ذی‌نفع نمی‌هراسد و جنجال‌های آنان را به معنای بد شدن اوضاع تفسیر نمی‌کند. شاید مساله فوق در نگاه اول بدیهی به نظر برسد. ولی به نظر نگارنده یکی از مهم‌ترین خطاهای شناختی سیاستمداران در طول سالیان متمادی همین مساله بوده است. تغییر متعدد سیاست‌ها و جهت‌گیری‌ها در بسیاری از موارد ناشی از این انگاره است که می‌توان تصمیماتی گرفت که دردی برای کسی ایجاد نکند حتی برای بانک‌های آینده! از مهم‌ترین چالش‌های این مساله تعارض‌های زیست‌محیطی و رشد اقتصادی است. اگر کسی هم خواهان حفظ محیط‌زیست باشد و هم خواهان حفظ جنگل‌ها و هم معتقد باشد نباید از سوخت‌های کثیف مثل زغال‌سنگ استفاده کرد و هم بخواهد منابعی چون نفت و گاز را برای نسل‌های آینده باقی بگذارد و هم به فکر سوراخ لایه اُزون باشد و در کنار آن هم بخواهد رشد اقتصادی ایجاد کند، دچار همین انگاره‌ غلط شده است... 📎لینک دعوت به کانال اندیشکده مستعدان https://eitaa.com/joinchat/1079706013Ceed9a368e3 ❇️ عضو کانال اندیشکده مستعدان شوید

🔰حمایت از تولید ملی: بایدها و نبایدها [۲] 📝به قلم استاد گرانقدر، حجت الاسلام و المسلمین #میثم_رستمی (منتشر شده در روزنامه فرهیختگان) ... بهتر است یک‌بار دیگر به انگلستان برگردیم. تا قبل از بهره‌برداری گسترده از معادن زغال‌سنگ، سوخت اصلی عمده‌ کارخانه‌ها و کارگاه‌های ریز و درشت تولیدی در انگلستان چوب بود. از 69 جنگلی که در قرون وسطا در انگلستان وجود داشت، در پایان قرن هجدهم (دوران انقلاب صنعتی) فقط چهار جنگل باقی‌مانده بود.۲ بدیهی است منظور نویسنده این نیست که از فردا جنگل‌ها و مراتع کشور را نابود کنیم. شرایط حال حاضر کشور ما بسیار متفاوت از دوران قرن هفدهم و هجدهم انگلستان است. بگذارید یک مثال امروزی بزنم. کشوری مانند آلمان که از انرژی پاک دم می‌زند و زبانزد شده است که حدود نیمی از انرژی خود را از خورشید و باد تامین می‌کند، با ورود به بحران انرژی، تامین انرژی خود از سوخت زغال‌سنگ را به‌شدت افزایش داده است؛ یعنی بدترین و آلوده‌ترین منبع انرژی دنیا در عصر حاضر! همان زغال‌سنگی که سوخت کثیف بود و سال‌های سال به دیگر کشورها، توصیه به کنار گذاشتن استفاده از این منبع انرژی را داشتند! البته که با استفاده‌ کشورهای اروپایی طبعا در ماهیت زغال‌سنگ استحاله صورت ‌گرفته است و از پاک‌ترین انرژی‌ها به حساب می‌آید. هرچند این شدت یافتن استفاده از زغال‌سنگ مختص آلمان نیست و کشورهای دیگر اروپایی و چین نیز به این روند پیوسته‌اند. 💠سخن اصلی بر سر اولویت‌ها و پذیرش ریسک و مضرات جانبی تصمیمات صحیح اقتصادی است. مثلا ممکن است استفاده بهینه و بیشتر از نفت در کشور، نفع نسل‌های آینده از نفت را کاهش دهد، اما رشد پایدار اقتصادی برای نسل حاضر، زندگی بهتری را حتی برای نسل‌های بعدی رقم می‌زند و درنتیجه اکثریت نسل حاضر و نسل بعد، از این تصمیم منتفع می‌شوند. درنتیجه سیاستمدار بعد از وزن‌کشی و انتخاب اولویت‌ها باید به‌عنوان مغز متفکر جریان اقتصادی، پای لرز آن بنشیند و با اولین لرز و لرزه‌ها عقب‌نشینی نکند. اگر منابع انرژی در ایران موجود است باید تبدیل به توسعه و رشد اقتصادی شود تا برای نسل‌های آینده نیز رفاه اقتصادی ایجاد کند. بعد از این تصمیم، باید از برخی اولویت‌های دست‌‌چندم چشم ‌پوشید و آنها را بعد از مسلم انگاشتن چنین تصمیمی، به‌عنوان مساله و چالش پیش رو قرار داد. البته این فقط یک مثال بود و نه راهکاری جامع و مانع. بدیهی است ظرافت‌های تصمیم‌گیری برای منابع انرژی و کمک به تولید از طریق آن، باید مورد ملاحظه و دقت کارشناسی قرار گیرد. از همین قبیل است مشکل انرژی در تابستان. اگر اولویت تولید است و حمایت از تولیدکنندگان، باید تامین سوخت آنها در اولویت باشد و مشکلات بعدی به‌عنوان چالش در نظر گرفته شود و راهکارهای حل آن مورد بررسی قرار گیرد. «قطع سوخت کارخانه‌ها، شاید تابستان بهتری نصیب خانوارها کند، اما یقینا زمستان گران‌تری برایشان رقم خواهد زد.» ادامه دارد... 📚 منابع 1- به نقل از کتاب آدام اسمیت و ثروت ملل نوشته محمدعلی کاتوزیان، ص 41 2- تاریخ تمدن نوشته ویلیام دورانت، ج9، ص 70 📎لینک دعوت به کانال اندیشکده مستعدان https://eitaa.com/joinchat/1079706013Ceed9a368e3 ❇️ عضو کانال اندیشکده مستعدان شوید

🎮 آمار game در ایران که حرف های زیادی دارد ... ▫️این گزارش میتواند پایه ای برای تحلیل های مختلف فرهنگی اجتماعی قرار بگیرد. 📎لینک دعوت به کانال اندیشکده مستعدان https://eitaa.com/joinchat/1079706013Ceed9a368e3 ❇️ عضو کانال اندیشکده مستعدان شوید

✍️ اعتبارسنجی روایات؛ «سندی» یا «فهرستی»؟! 📝 تقریر نشست علمی استاد حیدری فطرت برای اعضای اندیشکده مستعدان به قلم آقای #امیررضا_ملکی 💢رویکرد رایج در اعتبارسنجی روایات، رویکرد «سندی» بوده، که با ابزار «علم رجال» به بررسی راویان احادیث و ثقه یا ضعیف بودن آنها میپردازد و بر اساس آن، روایات را قبول یا رد میکند. ⭕️ رویکرد دیگری که در اعتبارسنجی روایات وجود دارد، تحلیل «فهرستی» اسناد روایات است. 👈این رویکرد، احادیث را بر پایه داده های کتاب شناسی منابع فهرستی بررسی میکند. آنچه در این رویکرد مهم است، این است که حدیث مدنظر از چه کتابی نقل شده است. 🔹به عنوان مثال ممکن است روایتی در اصول کافی وجود داشته باشد که یکی از راویان آن، ضعیف باشد؛ این روایت در رویکرد «سندی» ضعیف بوده و فقیه نمیتواند به آن تمسک کند. 🔹اما در رویکرد «فهرستی» ممکن است احراز شود که مرحوم کلینی، این روایت را از روی یکی از کتب همان راوی نوشتند که آن کتاب، مورد اعتماد اصحاب است. در این صورت، سند روایت بی اشکال بوده و می توان به آن تمسک کرد. ♦️قائلین به رویکرد «فهرستی» معتقدند اصحاب ائمه علیهم السلام و فقهای متقدم، اعتبارسنجی روایات را بر همین مبنا انجام میدادند. 1️⃣ یکی از شواهد آنها، فرمایش مرحوم شیخ صدوق در مقدمه من لایحضره الفقیه است. ▪️ایشان میفرمایند قصد من در این کتاب، ذکر تمام روایات نیست، بلکه روایاتی را نقل میکنم که طبق آن فتوا میدهم و اعتقاد به صحت آنها دارم. ▪️سپس میفرمایند: «و جَمِيعُ مَا فِيهِ مُسْتَخْرَجٌ مِنْ كُتُبٍ مَشْهُورَةٍ عَلَيْهَا الْمُعَوَّلُ وَ إِلَيْهَا الْمَرْجِع‏»، یعنی تمام روایات این کتاب، از کتب مشهور استخراج شده است که مورد اعتماد بوده و محل رجوع است.(1) 2️⃣ از شواهد دیگر آنها بر این مطلب، فرمایش مرحوم شیخ طوسی است. ▫️ایشان میفرمایند علمای شیعه اجماع دارند بر اینکه طبق روایاتی که اصحاب در تصانیف و نوشته هایشان نقل کرده اند، فتوا میدهند. ▫️سپس میفرمایند: «اگر یکی از فقها فتوایی دهد که سایر فقها آن را نمیشناسند [و برای آنها جدید است]، از او میپرسند که از کجا چنین حرفی را زدی؟ و اگر آن فقیه، آنان را به کتاب یا اصل(2) مشهوری ارجاع میداد و راوی آن کتاب نیز ثقه بود، ساکت می شدند و قول او را قبول میکردند.» ▫️سپس میفرمایند عادت اصحاب از زمان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نیز همین بوده است.(3) 🟢 قائلین به رویکرد «فهرستی» معتقدند طبق این شواهد، رویکرد اصحاب ائمه علیهم السلام و فقهای متقدم در اعتبارسنجی روایات، رویکرد «فهرستی» بوده و حدیث منقول در کتاب مورد اعتماد و معروف را میپذیرفتند. 📚منابع و توضیحات: 1- من لایحضره الفقیه، ج1، ص3 2- منظور از ـ«اصل»، کتابی است که نویسنده آن، احادیث آن را به طور مستقیم از امام معصوم علیه السلام شنیده و نوشته است. 3- العدة فی اصول الفقه، ج1، ص127 📎لینک دعوت به کانال اندیشکده مستعدان https://eitaa.com/joinchat/1079706013Ceed9a368e3 ❇️ عضو کانال اندیشکده مستعدان شوید

🔰 نقد ترجمه ای رایج از حدیث معروف 📝 به قلم آقای #امیررضا_ملکی 📣 حدیث مشهوری پیرامون حسن خلق وجود دارد که غالبا اشتباه ترجمه میشود. امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: «أَكْمَلُكُمْ إِيمَاناً أَحْسَنُكُمْ خُلُقاً»(1) که ترجمه رایج آن این است: «کامل ترینِ شما از نظر ایمان، خوش اخلاق ترینِ شماست.» ❌ اشتباه این ترجمه، آنجاست که معنا و مفهوم «اخلاق» در عرف رایج زبان فارسی، با معنای آن در زبان عربی و روایات متفاوت است. ▪️کلمه «اخلاق» در زبان فارسی، انصراف به اخلاق اجتماعی و چگونگی برخورد و مواجهه با دیگران دارد. ▪️در حالیکه این کلمه در روایات، اعم از اخلاق اجتماعی است. ♦️لذا «خوش اخلاقی» در زبان فارسی، مترادف با «خوش برخوردی» بوده، در حالیکه در روایات، اعم از «خوش برخوردی» است. 🔹در زبان فارسی، به کسی میگویند «خوش اخلاق»، که رفتار و برخورد خوبی با دیگران داشته باشد، هرچند باطن او مملوّ از حسادت، بغض و کینه، حرص و طمع، بدخواهی، محبت به دنیا و ... باشد. 🔹اما در روایات، به کسی «خوش اخلاق» گفته میشود که علاوه بر خوش برخورد بودن با دیگران، سایر صفات اخلاقی مانند زهد، خیرخواهی، حیا و ... را داشته باشد. ♦️با توجه به این مطلب، اگر در توضیح روایت فوق، به همان ترجمه رایج اکتفا شود، مخاطب چنین برداشت میکند که: «هر کس خوش برخوردتر باشد، ایمانش کامل تر است» در حالیکه معنای روایت چیز دیگری است. 👈لذا هنگام توضیح این روایت به دیگران، اگر توجه به این نکته داده نشود، مخاطبِ فارسی زبان برداشت اشتباهی از معنا و مفهوم روایت میکند. 📚 منبع: 1- عیون اخبار الرضا، ج2، ص38 📎لینک دعوت به کانال اندیشکده مستعدان https://eitaa.com/joinchat/1079706013Ceed9a368e3 ❇️ عضو کانال اندیشکده مستعدان شوید

🌺 حدیث جلسه: "ایمان کامل در گرو اخلاق نیکو" 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الكافي، [مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ جَمِيلِ بْنِ صَالِحٍ [صَالِحٍ خ ل] عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ] عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ: «إِنَّ أَكْمَلَ اَلْمُؤْمِنِينَ إِيمَاناً أَحْسَنُهُمْ خُلُقاً.» 🖊 شرح حدیث: 🍃 این یک نمونه‌ از ارزش‌گذاری‌های دین مقدّس اسلام است. از جمله چیزهایی که کمال ایمان به آن وابسته است، عبارت است از اخلاق نیکو. ❌ این تصوّر که اگر عقاید و معارف الهی در قلب انسان مستحکم بود، اعمال شرعی و وظایف معمولی زندگی را هم انجام داد، ایمانش کامل است، اگرچه به فضایل اخلاقی توجّه نکند و آن‌ها را مهمّ نشمرد، و در خودش آن‌ها را به وجود نیاورد، از اخلاق بد اجتناب نکند، این یک تصوّر غلط و باطلی است. 🍃 بنابراین، اخلاق یک رکن اصلیِ ایمان است که موجب کمال ایمان می‌شود، و اگر کسی آن را نداشته باشد، ایمان او کامل نیست؛ 🍂 مثلاً تواضع نکردن، حرام فقهی و شرعی نیست، یا سخاوت و جود مثلاً، یا برخورد خوب با انسان‌ها و بِشر در صورت، نبودن اين‌ها فعل حرامی نیست، یک کسی جوانمردی نداشت، ترحّم نداشت، محبّت به دیگران نداشت، اين‌ها به احکام فقهی ارتباطی پیدا نمی‌کند، امّا نبودن آن‌ها نقص ایمان است. 🍃 پس ایمانِ یک مؤمن آن وقتی کامل است که این خصوصیات اخلاقی را هم داشته باشد. 🍃 البته اخلاق در این روایات، به معنای خُُلق خوش در اصطلاح فارسی نیست (خوشرو بودن و خوش‌اخلاق بودن با این و آن) بلکه مراد، فضائل نفسانی است، که یکی‌ از آن‌ها هم البته همین خوش‌خلق بودن و بداخلاقی نکردن است. این‌ها پایه‌های اصلی دین محسوب می‌شوند. در کنار معارف حقّه ی الهیّه و فرایض و محرّمات که تکالیف انسان است، تحلّی و آراسته بودن به اخلاق خوش و فضائل اخلاقی هم یکی از ارکان ایمان است. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ جلد ۱، صفحه ۵۴۴؛ فیض کاشانی 📆 ۱۰ آذر ۱۳۸۷ (جلسه ۲۵۲ مکاسب محرّمه). به نقل از کانال استاد گرانقدر، حجت الاسلام و المسلمین اصغری: https://eitaa.com/doros_howze_asghari 📎لینک دعوت به کانال اندیشکده مستعدان https://eitaa.com/joinchat/1079706013Ceed9a368e3 ❇️ عضو کانال اندیشکده مستعدان شوید