#یادداشت_های_فقهی_حقوقی227 در باب حقیقت #اجاره در مورد ماهیت عقد اجاره دو دیدگاه مهم وجود دارد. اولی مشهور میان گذشتگان(محقق،علامه، شهیدان) بوده و دومی از زمان عروه به صورت احتمالی مطرح و سپس در حواشی این کتاب تقویت شده است . توضیح مطلب اینکه : آیا اجاره یک قرار داد تملیکی است که به مجرد عقد، هر طرف مالک عوض شود یا اینکه آنچه در این عقد اتفاق میفتد فقط تعهد موجر به تقدیم موضوع عقد برای تسلط مستاجر بر منافع است لاغیر.. مرحوم سید در عروه هر دو تعریف را باهم ذکر کرده و چون دومی متأخر و جدیدتر است می توان گفت آن را قبول دارد: هی تملیک عمل او منفعة بعوض و یمکن أن یقال ان حقیقتها التسلیط علی عین للانتفاع بها بعوض(عروه5/7) برای دیدن اشکالات تعریف اول و دوم : آیت الله حکیم، مستمسک 12ص3_4 و نیز: آیت الله خویی:موسوعه30ص3_9 که بطور جدی از تعریف اولی دفاع و آن را درست می دانند. ثمرات متعددی بین این دو مبنا وجود دارد که فهرست آنها را در اینجا ببینید: (دکتر محقق داماد، مکتب اجتهادی سید طباطبائی یزدی58_64) نکته ها: 1_اجاره حقیقت شرعیه نیست و آنچه هست دیدگاه و تعریف عقلا درباره این عقد است (علامه جوادی آملی، کتاب الإجارة53، علامه فضل الله، فقه الإجارة 8) بنابراین در تعیین و اختیار یکی از این دو مبنا_یا احیانا دیدگاه سوم و جدید _باید به کلمات و مرتکزات عقلا توجه کرد. 2_قانون مدنی دیدگاه مشهور گذشتگان را در این بحث قبول کرده و می نویسد : "اجاره عقدی است که به موجب آن مستاجر مالک منافع عین مستأجرة می شود.." ماده466 تحقیق در این موضوع در کتاب الإجارة ان شاء الله 97/12/3 @muslims_1