eitaa logo
در محضر نهج البلاغه
404 دنبال‌کننده
864 عکس
176 ویدیو
391 فایل
🔹️فایلهای ناب درباب نهج البلاغه خادم کانال: @Khomool اگر نهج البلاغه را خوب بخوانیم ، خوب بفهمیم و خوب عمل کنیم در جهت تسهیل امر ظهور پیش رفته ایم ...
مشاهده در ایتا
دانلود
👤 ادامه حکمت ۳۸ نهج‌البلاغه “ترسناک‌ترین تنهایی، خودپسندی است.” امام علی (ع) در این سخن کوتاه و پرمعنا به خطری جدی اشاره می‌کنند که شاید اغلب نادیده گرفته شود: خودپسندی و غرور. ایشان می‌فرمایند بدترین نوع تنهایی، زمانی است که انسان فقط به خود و توانایی‌هایش اعتماد دارد و خود را از همه برتر می‌بیند. چنین فردی در واقع از دیگران دور می‌شود و هیچ دوستی، مشاوری یا همکاری واقعی نخواهد داشت. 🤝 تنهایی ناشی از خودپسندی 🔹 انسان خودخواه و مغرور، نمی‌تواند با دیگران ارتباط خوب و صمیمی برقرار کند. 🔸 به همین دلیل، به‌تدریج دوستانش را از دست می‌دهد و در مشکلات و تصمیم‌گیری‌ها تنها می‌ماند. ⚡️ خطر غرور 🔹 غرور و خودبینی مانع رشد و پیشرفت است. 🔸 کسی که عیب خود را نمی‌بیند و تصور می‌کند همیشه حق با اوست، دیگران را از خود دور می‌کند و راه اصلاح خود را می‌بندد. 📝 نکات اصلی این حکمت قطع ارتباط با دیگران، نتیجه خودپسندی: 🚧 کسی که فقط خودش را قبول دارد و نظر دیگران را بی‌ارزش می‌داند، دچار تنهایی واقعی می‌شود. تنهایی روحی: 💔 این گونه تنهایی حتی در جمع هم وجود دارد و فرد، در درون خود احساس تنهایی می‌کند. خودپسندی، مانع دوستی و یادگیری: 🙅 فرد خودپسند نمی‌تواند دوستان واقعی پیدا کند و از تجربه‌های دیگران بی‌بهره می‌ماند. غرور، دشمن رشد و اصلاح: ⛔️ وقتی خود را بی‌نقص ببینیم، هیچ پیشرفتی نصیب‌مان نمی‌شود. 💡 پیام‌های کلیدی به حرف و نظر دیگران گوش دهید: 👂 هیچ‌کس کامل نیست و همیشه می‌توان از دیگران یاد گرفت. از خودپسندی دوری کنید: 🚫 خودپسندی موجب می‌شود دیگران از شما دور شوند و تنها بمانید. اهمیت دوستی و همکاری: 🤗 پذیرش نظر و کمک دیگران، موجب دوستی پایدار و رشد می‌شود. انتقادپذیر باشید: 📝 پذیرش نقد و بازنگری در رفتارها، نشانه عقل و بلوغ فکری است. 🖌 جعفر روحی (کارشناس ارشد نهج البلاغه)
🌱 حکمت ۴۶ نهج‌البلاغه امام علی (ع): «گناهى که تو را پشیمان کند، بهتر از کار نیکی است که تو را به خودپسندی وادارد.» این سخن ارزشمند از امام علی (ع) به اهمیت نیت و اثرات درونی اعمال انسان اشاره دارد. امام (ع) در این کلام کوتاه اما عمیق، تفاوت میان ندامت بعد از گناه و خودپسندی بعد از کار نیک را بیان می‌کند: 🧎‍♂️ گناه با پشیمانی گناه، به ذات خود عملی ناپسند و زیان‌آور است، اما اگر پس از ارتکاب گناه انسان پشیمان شود و در پی اصلاح و جبران برآید، این پشیمانی او را به سوی توبه و بازگشت به خداوند سوق می‌دهد. در واقع، این پشیمانی می‌تواند آغاز یک تحول معنوی و رشد اخلاقی باشد. 🌧🌈 🧗‍♂️ کار نیک همراه با خودپسندی انجام کار نیک پسندیده است، اما اگر با خودپسندی و غرور همراه باشد، ارزش آن از بین می‌رود؛ چرا که خودپسندی نشانه‌ای از عدم خلوص نیت و غرور درونی است. چنین حالتی نه تنها مانع رشد معنوی می‌شود، بلکه انسان را از خدا دور و گرفتار تکبر می‌کند. 🙅‍♂️👑 📌 نکات اصلی این حکمت پشیمانی، کلید بازگشت: 🙇‍♂️ گناه اگر باعث پشیمانی و توبه شود، دریچه‌ای به سوی اصلاح و نزدیکی به خدا باز می‌کند. خطر خودپسندی: 🫡 هر کار نیک، اگر با خودپسندی و غرور همراه باشد، ارزشش را از دست می‌دهد. نیت، معیار ارزش اعمال: 🫀 ارزش واقعی کارها به نیت انسان‌ها وابسته است، نه فقط ظاهر آن‌ها. رشد درونی از پشیمانی: 🌱 پشیمانی از گناه، باعث دقت و خودسازی بیشتر در آینده می‌شود. 💡 پیام‌های کلیدی گناه، فرصتی برای رشد است: اگر پس از گناه، پشیمانی به دنبال داشته باشد و توبه صورت گیرد، این اتفاق نقطه شروعی برای پاک‌سازی و نزدیکی دوباره به خداست. 🔄🕊 غرور، مانع تعالی: خودپسندی و غرور، نتیجه کار نیک را نابود و انسان را از خدا و خلق دور می‌کند. 🚫😔 ارزش در تواضع است: حتی بعد از کار نیک، باید فروتنی داشت و نعمت هدایت را از خدا دانست. 🤲 خودشناسی در توبه: پشیمانی بعد از گناه، راهی برای شناخت نفس و مرور باورهای اخلاقی است؛ همین باعث رشد معنوی خواهد شد. 🧠✨ 🖋 جعفر روحی (کارشناس ارشد نهج‌البلاغه)