💠 شرکِ گناه

🔸 هیچ کسی گناه نمی ‌کند مگر اینکه #مشرک است، چرا؟ گناه تنها در جایی است که شخص، عالمِ عامد است؛ یعنی می ‌داند این مال، رومیزی است زیرمیزی است حرام است، مضطر هم نیست ساهی هم نیست ناسی هم نیست. 🔸 مال حرام را حرام گفتند چون خدا آدم را از اینها محروم می ‌کند؛ فرمود مال حرام ﴿فَیسْحِتَكُم﴾؛ اسحات می ‌کند یعنی پوست شما را می ‌کَنَد! حالا این شخص می ‌داند که این رومیزی، زیرمیزی یا آن اختلاس یا آن نجومی حرام است، اضطراری هم ندارد ولی گناه می ‌کند، این یعنی چه؟ یعنی خدایا من می ‌دانم که تو گفتی نکن ولی من می ‌کنم! این غیر از شرک چیز دیگر نیست. این تحلیل از #صدر_الدین_قونوی است که هیچ گناهی نیست مگر اینکه سر از شرک در می ‌آورد. 🔸 اینکه در سوره مبارکه «یوسف» دارد که ﴿وَ مَا یؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلّا وَ هُم مُشْرِكُونَ﴾ همین است. آنجا که سهو است، نسیان است، اضطرار است که با حدیث «رُفِعَ ... مَا لَا یعْلَمُونَ» برطرف شده است؛ اما آنجا که هیچ مانعی ندارد یعنی جهل نیست سهو نیست نسیان نیست اضطرار نیست اکراه نیست، معنایش این است که خدایا! جناب عالی نظرتان این است ولی #من_نظرم_این_است! درون هر گناهی شرک است. #رمضان #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه واقعه جلسه 7 تاریخ: 1396/10/02 http://eitaa.com/joinchat/1114374154C3a90a19db7