🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 #حکمت69 💢 إِذَا لَمْ يَكُنْ مَا تُرِيدُ، فَلَا تُبَلْ [كَيْفَ] مَا كُنْتَ.   💠اگر به آنچه كه می خواستی نرسیدی، از آنچه هستی نگران مباش. 🎇🌹🕊 🎇🌿🌹 🎇🎇🎇🎇 @nahjol_balagh

╭❁━═━⊰✼❆🍃🌹🍃❆✼⊱━═━❁╮ ✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت69 ( 1 ) 🔹حفظ روح امیدواری 💠 « إِذَا لَمْ يَكُنْ مَا تُرِيدُ فَلَا تُبَلْ [كَيْفَ] مَا كُنْتَ » ⚜ امیرالمؤمنین(علیه السلام) ، در حکمت ۶۹ نهج‌البلاغه می‌فرمایند: " اگر به آنچه که می خواستی نرسیدی، از آنچه هستی نگران نباش. " ✅ یعنی انسان اگر چه اهداف بلندی دارد که دوست دارد به آن برسد، برایش تلاش هم می‌کند، اما اگر به آن اهداف_همه اش_نرسید، همان مقداری را که به آن رسیده، وضعی را که الان دارد باید قدر بداند. 🔰 دربارهٔ این نکته، در نهج‌البلاغه مصادیق پنجگانه ای آمده؛ یعنی چیزهایی که به بهانه ای که ما زیاد نداریم، کم آن را هم نباید از دست بدهیم: 1⃣ اوّلی تقواست؛ 🔻در حکمت ۲۴۲ حضرت می‌فرمایند: « اتَّقِ اللَّهَ بَعْضَ التُّقَى وَ إِنْ قَلَّ » ؛ " از خدا تقوا داشته باش، ولو اینکه کم باشد. " 2⃣ دوّمی، اعطا و بخشش به نیازمندان است؛ 🔻در حکمت ۶۷ می‌خوانیم: « لَا تَسْتَحِ مِنْ إِعْطَاءِ الْقَلِيلِ فَإِنَّ الْحِرْمَانَ أَقَلُّ مِنْهُ »؛ " هیچ وقت از اینکه چیز کمی در اختیار داری که بخواهی به نیازمند اعطا کنی، خجالت نکش؛ چون محروم کردن از این هم کمتر است. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ╰❁━═━⊰✼❆🍃🌹🍃❆✼⊱━═━❁╯ @nahjol_balagh

╭❁━═━⊰✼❆🍃🌹🍃❆✼⊱━═━❁╮ ✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت69 ( 2 ) 🔹حفظ روح امیدواری 3⃣ و سومی حضور در طریق و جبهه اصحاب حق است، که عددشان کم باشد. 🔻حضرت در خطبه ۲۰۱ می‌فرمایند: «لَا تَسْتَوْحِشُوا فِي طَرِيقِ الْهُدَى لِقِلَّةِ أَهْلِهِ »؛ " در راه هدایت، از کمیِ اهل آن اصلاً نگران نشوید." 4⃣ چهارمی، خیر مداومی است که اندک باشد؛ 🔻 در حکمت های ۲۷۸ و ۴۴۴، معنای واحدی را در دو عبارت شبیه به هم می‌خوانیم، که حضرت می‌فرمایند: " کار خوب اندکی که ادامه پیدا کند، بهتر است از کار بزرگ و زیادی که انسان را به ملالت بکشاند. " 5⃣ و پنجمین و آخرین مصداق، در خوبی هایی که کم آن را هم نباید از دست داد، یک قاعده کلی است؛ 🔻که حضرت در حکمت ۲۸۹ بیان می کنند؛ می‌فرمایند: " خصال نیک را، اگر همه را نمی‌توانی به دست آوری، حداقل کم آن را داشته باش. " « فَاعْلَمُوا أَنَّ أَخْذَ الْقَلِيلِ خَيْرٌ مِنْ تَرْکِ الْكَثِيرِ » 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع @nahjol_balagh

🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 #حکمت70 💢 لَا [يُرَى الْجَاهِلُ] تَرَى الْجَاهِلَ إِلَّا مُفْرِطاً أَوْ مُفَرِّطاً. 💠 جاهل دیده نمی شود مگر یا در حال افراط یا در حال تفریط. 🎇🌹🕊 🎇🌿🌹 🎇🎇🎇🎇 @nahjol_balagh

╭❁━═━⊰✼❆🍃🌹🍃❆✼⊱━═━❁╮ ✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت71 🔹 نسبت بین عقل و سخن 💠 امیرالمؤمنین (علیه السلام) در حکمت ۷۱ نهج‌البلاغه می‌فرمایند: «إِذَا تَمَّ الْعَقْلُ نَقَصَ الْكَلَامُ » ؛ " هنگامی که عقل تامّ و کامل شود، سخن کوتاه و کم می‌شود. " 🔰 موضوع این حکمت همانطور که روشن است، نسبت بین عقل و سخن است. عقل وسیلهٔ سنجش هر عملی، قبل از عمل است. 🔻 لذا در نهج‌البلاغه توصیه شده است که انسان باید مواظب باشد که چه می‌گوید؛ مولا علی(علیه‌السلام) در خطبه ۱۷۶ نهج‌البلاغه، عباراتی دارند که بخشی از آنها را محضر شما می‌خوانم؛ 🔻 ایشان می‌فرمایند: " انسان باید زبانش را حفظ کند؛ زیرا همانا این زبان سرکش، صاحب خود را به هلاکت می‌اندازد. به خدا سوگند پرهیزکاری را ندیده ام که تقوا برای او سودمند باشد، مگر آنکه زبان خویش را حفظ کرده و همانا زبان مؤمن در پس قلب او و قلب منافق در پس زبان اوست؛زیرا مؤمن هرگاه بخواهد سخنی گوید، نخست می‌اندیشد؛ اگر نیک بود اظهار می‌ دارد و چنانچه‌ ناپسند بود پنهانش می‌کند؛ درحالیکه منافق آنچه را بر زبانش می‌آید، می‌گوید و نمی‌داند چه به سود او و چه حرفی به ضرر اوست. " 🔻 پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: " ایمان بنده ای استوار نگردد، مگر دل او استوار شود و دل او استوار نمی شود، تا زبان استوار گردد." 🔻مولا علی(علیه‌السلام) از همین جهت معتقدند که زبان و سخن، یکی از اعمال انسان است؛ 🔻 لذا در حکمت ۳۴۹ می‌فرمایند: " هرکس بداند که سخنش، از مصادیق عمل او محسوب می شود، سخنش کم می‌شود مگر در چیزی که برای او مفید باشد. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ╰❁━═━⊰✼❆🍃🌹 @nahjol_balagh

🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 #حکمت71 💢إِذَا تَمَّ الْعَقْلُ نَقَصَ الْكَلَامُ. 💠 هنگامی که عقل تامّ و کامل شود، سخن کوتاه و کم می‌شود. 🎇🌹🕊 🎇🌿🌹 🎇🎇🎇🎇 @nahjol_balagh

⊰✼❆🍃🌹🍃❆✼⊱ ✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت71 🔹 نسبت بین عقل و سخن 💠 امیرالمؤمنین (علیه السلام) در حکمت ۷۱ نهج‌البلاغه می‌فرمایند: «إِذَا تَمَّ الْعَقْلُ نَقَصَ الْكَلَامُ » ؛ " هنگامی که عقل تامّ و کامل شود، سخن کوتاه و کم می‌شود. " 🔰 موضوع این حکمت همانطور که روشن است، نسبت بین عقل و سخن است. عقل وسیلهٔ سنجش هر عملی، قبل از عمل است. 🔻 لذا در نهج‌البلاغه توصیه شده است که انسان باید مواظب باشد که چه می‌گوید؛ مولا علی(علیه‌السلام) در خطبه ۱۷۶ نهج‌البلاغه، عباراتی دارند که بخشی از آنها را محضر شما می‌خوانم؛ 🔻 ایشان می‌فرمایند: " انسان باید زبانش را حفظ کند؛ زیرا همانا این زبان سرکش، صاحب خود را به هلاکت می‌اندازد. به خدا سوگند پرهیزکاری را ندیده ام که تقوا برای او سودمند باشد، مگر آنکه زبان خویش را حفظ کرده و همانا زبان مؤمن در پس قلب او و قلب منافق در پس زبان اوست؛زیرا مؤمن هرگاه بخواهد سخنی گوید، نخست می‌اندیشد؛ اگر نیک بود اظهار می‌ دارد و چنانچه‌ ناپسند بود پنهانش می‌کند؛ درحالیکه منافق آنچه را بر زبانش می‌آید، می‌گوید و نمی‌داند چه به سود او و چه حرفی به ضرر اوست. " 🔻 پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: " ایمان بنده ای استوار نگردد، مگر دل او استوار شود و دل او استوار نمی شود، تا زبان استوار گردد." 🔻مولا علی(علیه‌السلام) از همین جهت معتقدند که زبان و سخن، یکی از اعمال انسان است؛ 🔻 لذا در حکمت ۳۴۹ می‌فرمایند: " هرکس بداند که سخنش، از مصادیق عمل او محسوب می شود، سخنش کم می‌شود مگر در چیزی که برای او مفید باشد. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ⊰✼❆🍃🌹🍃❆✼⊱ @nahjol_balagh

🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 #حکمت72 💢الدَّهْرُ يُخْلِقُ الْأَبْدَانَ وَ يُجَدِّدُ الْآمَالَ وَ يُقَرِّبُ الْمَنِيَّةَ وَ يُبَاعِدُ الْأُمْنِيَّةَ؛ مَنْ ظَفِرَ بِهِ نَصِبَ وَ مَنْ فَاتَهُ تَعِبَ» 💠دنیا بدن ها را فرسوده ولی آرزوها را تازه می کند، مرگ را نزدیک ولی خواسته ها را دور و دراز می سازد ، کسی که به آن دست یابد ، خسته می شود و کسی که به آن نرسد رنج می برد. 🎇🌹🕊 🎇🌿🌹 🎇🎇🎇🎇 @nahjol_balagh

╭❁━═━⊰✼❆🍃🌹🍃❆✼⊱━═━❁╮ ✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت72 🔹 شناخت چهره فریبنده دنیا 🔰 در حکمت ۷۲ می خوانیم : 💠 «الدَّهْرُ يُخْلِقُ الْأَبْدَانَ وَ يُجَدِّدُ الْآمَالَ وَ يُقَرِّبُ الْمَنِيَّةَ وَ يُبَاعِدُ الْأُمْنِيَّةَ؛ مَنْ ظَفِرَ بِهِ نَصِبَ وَ مَنْ فَاتَهُ تَعِبَ» یعنی ؛ " دنیا بدن ها را فرسوده ولی آرزوها را تازه می کند، مرگ را نزدیک ولی خواسته ها را دور و دراز می سازد ، کسی که به آن دست یابد ، خسته می شود و کسی که به آن نرسد رنج می برد. " 🔻 همچنان که دقت فرمودید، موضوع این حکمت شناخت چهره خطرناک ، فریبنده و آسیب زنندهٔ دنیایی است که فنا در ذات آن قرار دارد. 🔻مولا علی (علیه السلام) ، در همین رابطه در خطبهٔ ۱۱۴ نهج البلاغه ، اینگونه به ما هشدار می دهند که دنیا چگونه است؟ می فرمایند : " آری همانا دنيا خانه نابود شدن، رنج بردن از دگرگونی ها و عبرت گرفتن است، از نشانه نابودی آنکه روزگار کمان خود را به زِه کرده، تيرش به خطا نمی رود و زخمش بهبودی ندارد؛ زنده را با تير مرگ هدف قرار می دهد و تندرست را با بيماری از پا در می آورد و نجات يافته را به هلاکت می کشاند." 🔻مولا علی (علیه السلام) باتوجه به این چهرهٔ مخفی و خطرناک و فریبنده دنیاست، که به فرزند عزیزشان امام حسن (علیه‌السلام)، در بند دوم از نامه ۳۱ اینگونه می‌نویسند: " با بررسی تحوّلات ناگوار دنیا، به او (یعنی به قلب) آگاهی بخش و از دگرگونی روزگار و زشتی های گردش شب و روز او را بترسان، تاریخ گذشتگان را بر او بنما و آنچه بر سر پیشینیان آمده است به یادش آور. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ━⊰✼❆🍃🌹🍃❆✼⊱━ @nahjol_balagh

👆حکمت یک

🎇🎇🎇🎇🌿🌹🌿🎇🎇🎇🎇 #حکمت73 💢 مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً، [فَعَلَيْهِ أَنْ يَبْدَأَ] فَلْيَبْدَأْ بِتَعْلِيمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِيمِ غَيْرِهِ؛ وَ لْيَكُنْ تَأْدِيبُهُ بِسِيرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِيبِهِ بِلِسَانِهِ؛ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا، أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِمْ‏. 💠كسی كه خود را رهبر مردم قرار داد، بايد پيش از آنكه به تعليم ديگران پردازد، خود را بسازد و پيش از آنكه به گفتار تربيت كند با كردار تعليم دهد، زيرا آن كس كه خود را تعليم دهد و ادب كند سزاوارتر به تعظيم است از آنكه ديگری را تعليم دهد و ادب بياموزد. 🎇🌹🕊 🎇🌿🌹 🎇🎇🎇🎇 @nahjol_balagh

╭═━⊰✼❆🍃🌹🍃❆✼═━❁╮ ✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨ 🌹شرح #حکمت73 🔹ادب معلّمی 💠 مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً فَلْيَبْدَأْ بِتَعْلِيمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِيمِ غَيْرِهِ وَ لْيَكُنْ تَأْدِيبُهُ بِسِيرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِيبِهِ بِلِسَانِهِ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِمْ‏   ⚜ در حکمت ۷۳ امیرالمؤمنین (عليه‌السلام) می‌فرمایند: " کسی که خود را رهبر و پیشوای مردم قرار می‌دهد، باید پیش از آنکه به تعلیم دیگران بپردازد، خودش را بسازد و پیش از آنکه با گفتارش تربیت کند، با کردارش تربیت کند؛ زیرا کسی که خودش را تعلیم می‌دهد و تربیت می‌کند، بیشتر از کسی که دیگران را تعلیم می‌دهد و تربیت می‌کند، شایسته تکریم است." 🔻 امیرالمؤمنین(عليه‌السلام) در همین رابطه، در نقطه مقابل، کسی را که دیگران را ارشاد می‌کند و خودش در غفلت است، برای هدایت دیگران سخنان زیبا می‌گوید و خودش در ضلالت است را در حکمت ۱۵۰ معرفی می‌فرماید؛ آنجا می‌فرمایند که: " مانند کسی مباش که بدون عمل صالح، به آخرت امیدوار است؛ توبه را با آرزوهای طول و دراز به تأخیر می‌اندازد؛ در دنیا مانند زاهدان سخن می‌گوید، ولی در رفتار مانند دنیا پرستان است؛ اگر نعمت ها به او برسد، سیر نمی‌شود و در محرومیت قناعت ندارد؛(در ادامه می‌فرمایند که:) دیگران را پرهیز می‌دهد، ولی خودش پروا ندارد؛ به فرمانبرداری خدا امر می‌کند، ولی خودش مطیع نیست؛ نیکوکاران را دوست دارد ولی رفتارشان را ندارد و گناهکاران را دشمن می‌دارد، ولی خودش یکی از گناهکاران است. (در ادامه باز دوباره علی علیه‌السلام اینگونه می‌فرمایند که:) چنین آدمی برای دیگران که‌ گناه کمتر از او دارند، نگران است و بیش از آنچه که عمل کرده، امیدوار؛ اگر بی نیاز گردد، مست و مغرور می شود و اگر تهی دست گردد، مأیوس و سست. " 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع ━═✼❆🍃🌹🍃❆✼═━ @nahjol_balagh