#حكمت٦ #خودپسندى 📌امام(علیه السلام) در آخرین نکته مى فرماید: ✨و مَن رَضِی عَن نَفْسِه کَثُر السَّاخِط عَلَیْه✨ 💠 «آن کس که از خود راضى باشد افراد خشمگین بر او بسیار خواهند بود» ✍🏻 فرمايش امام اشاره به يكى از صفات زشت انسانى به نام عُجب يا همان خودپسندى و از خود راضى بودن است ✔️خودپسندی صفتى است که سبب می شود افراد کمالات داشته یا نداشته خود را بزرگ شمارند و خود را بدون عیب و بی نیاز از دیگران بدانند یا مدام مشغول تعریف از خود باشند؛ 💢در حالی که اميرالمومنين (ع) مى فرمايد: (أَقْبَحُ‏ الصِّدْقِ‏ ثَنَاءُ الرَّجُلِ عَلَى نَفْسِه‏؛ زشت‏ترين راستى، ثناگويى مرد از خويشتن است). 📚 غررالحکم، حکمت 1181. 💢يا در جاى ديگر خودپسندی را، عین نادانی مى داندو مى فرمايد: ✨ (الْعُجْبُ‏ رَأْسُ‏ الْحَمَاقَة؛ عُجب سرآمد نادانی است).✨ 📚 غررالحکم، حکمت 5090 🔹در اين حكمت حضرت به يكى از آثار عجب اشاره مى كنند و آن اينكه انسان از خودراضى ، ديگران را عصبانى مى كند. دلیل آن روشن است، زیرا انسان از خود راضى ، انتظار دارد دیگران براى او احترام زيادى قائل شوند، همه به او سلام کنند، در مجالس، صدر مجلس را به او اختصاص دهند، روى حرف او سخنى نگویند و مدام زبان به مدح و ثنایش بگشایند. .. زمانى که این احترامات را نمى بیند و مردم او را در جایگاه اصلى اش مى شناسند نه آنچه خودش ادعا دارد نسبت به مردم بدبین مى شود و زبان به بدگویى مى گشاید و بى اعتنایى پیشه مى کند و همین امر مردم را به او خشمگین مى سازد. 🔴 آثار خودپسندی ✔️خودپسندی منشأ کبر است تكبّر (خود برتربينى) با عجب (خود بزرگ بينى) تفاوت دارد، در عجب هيچ گونه مقايسه ‏اى با ديگرى نمى ‏شود، بلكه انسان به خاطر علم يا ثروت يا قدرت و يا حتّى عبادت، خود را بزرگ مى ‏بيند، ولى در تكبّر حتماً خود را با ديگرى مقايسه مى ‏كند و برتر از او مى ‏بيند. فراموش نكنيم كه « کبر » نیز منشأ بسیاری از رذایل اخلاقی دیگر خواهد بود . ✔️تباه کردن اعمال نیک؛ 💢از پیامبر(ص) نقل شده که عجب اعمال ۷۰ ساله انسان را از بین می‌برد. 📚نهج‌الفصاحه، ص۲۸۵. 💢در روایتی که از امام صادق نقل شده؛ دو نفر فاسق و عابد وارد مسجد شدند اما هنگامی که از مسجد بیرون می‌آمدند، فرد فاسق، عابد و عابد فاسق شده بود زیرا عابد در مسجد دچار عجب شده بود و به عبادت خود می‌نازید، اما فاسق در فکر توبه بود و استغفار می‌کرد. 📚کافی، ج۲، ص۳۱۴. ✔️ یکی از آثار خودپسندی آن است که فرد، گناهان خویش را کوچک می شمارد، بلکه خویشتن را از هرگونه گناه و پلیدی پاک و پاکیزه می داند. در واقع، عجب و خودخواهی نمی گذارد که بدی های خود را ببیند و ازاین رو، در پی استغفار و پوزش خواهی بر نمی آید. نیز چنین شخصی خود را میان مردم، انسانی خوب و بلندمرتبه می پندارد. ✔️اثر دیگر اینکه عجب، آتش دشمنی و کینه توزی را در فرد خودخواه می افروزد. از امیرالمؤمنین علی علیه السلام نقل شده است: «ثَمَرةُ العُجبِ البَغضاهُ؛ میوه خودپسندی، دشمنی و کینه توزی است». ✔️از آثار دیگر خود پسندى این است که فرد را از هرگونه پیشرفت در زندگی و كمالات انسانى باز می دارد. «گویند: اسب سواری به نهر آبی رسید، ولی هر چه اصرار کرد، اسب از آن نهر کوچک و کم عمیق عبور نکرد. مرد حکیمی رسید و گفت: آب نهر را به هم زنید تا گل آلود شود. این کار را کردند و اسب به راحتی عبور کرد. وقتی سرّ این کار را از آن مرد کارآزموده خواستند، گفت: هنگامی که آب صاف بود، اسب عکس خود را در آب می دید و می پنداشت خود اوست و حاضر نبود پا به روی خویش بگذارد و همین که آب گل آلود شد و خویش را فراموش کرد، به راحتی از آن گذشت». 🔴 از نظر عیسی (علیه السلام) احمق کیست؟ عيسى بن مريم (عليه السّلام، فرمود: ✨من بيماران را به اذن خدا شفا دادم، افراد كور و پيس را به يارى خداوند سالم گردانيدم و مردگان را به اذن خدا زنده كردم، ولى نتوانستم احمق را معالجه كنم. گفتند: يا روح اللَّه، احمق كدام است؟ فرمود: كسى كه از خود راضى مى‏باشد، به فكر و نيت خود عمل مى‏كند، به سخنان ديگران گوش نمى‏دهد، همه را به نفع خود مى‏داند و زيانى براى خود نمى‏داند، هميشه خود را محق جلوه مى‏دهد و براى ديگران حقى قائل نيست، اين را مى‏گويند احمق كه علاجى براى آن نیست. ✨ 📚ایمان و کفر ج2، ص493. (ترجمه ج64بحارالانوار، ترجمه عطاردی) @nahjolbalaqhe1 ═✼✼═✼═✼✼═ 🖥 کانال علی(ع) راز نهج البلاغه #حکمت ها