هدایت شده از گلزار ادبیات
🔵 نخستین سروده‌ی چاپ‌شده‌ی هوشنگ ابتهاج در سال ۱۳۲۳ در حدود ۱۷ سالگی شاعر🔵
💐به مناسبت ششم اسفند، سالروز تولد ابتهاج(۱۳۰۶)
بس است
بس که بنشسته و ذکر گل و بلبل کردیم
یکسره از وطن خویش، تغافل کردیم
ناله‌ی کارگر خسته به جایی نرسید
ما به بُستان شده و گوش به بلبل کردیم
عرق خستگی از چهره‌ی زردش می‌ریخت
ما نشستیم و همه وصف گل و مُل کردیم
هر کسی خواجه‌ی ما گشت، ثنایش گفتیم
هرچه گفتند به ما، زود تقبّل کردیم
هر که آمد، به سرِ ما زد و ما دم نزدیم
هرچه کردند به ما، باز تحمل کردیم
آوَخ از این همه رنجی که کشیدیم به زور
آه از این درد که امروز تحصّل کردیم*
فخر کم کن که گهی خواجه‌ی عالم بودیم
مخور اندوه [که] امروز تنزّل کردیم
دیگر امّید چه داریم به فردای وطن؟
ما که امروز به هر کار، تعلّل کردیم
سایه، برخیز دگر ناله مکن، چاره بجوی
بس بُوَد هرچه که تا حال، تجاهل کردیم
🌼🌼🌼
* به علت ناخوانا بودن، در مجله، مصراع بدین گونه بود:
آه از این دردی که تحصل [؟] کردیم
از این رو، مصراع، تصحیح قیاسی شد.
(بانو خالقی)
🦋🦋🦋
روزنامه‌ی صورت، چاپ رشت، شماره‌ی مسلسل ۱۸۴، پنج‌شنبه ۱۹ امرداد ۱۳۲۳.
📚📚📚📚
مقاله‌ی پنج مقوله (۱۵)، ۱- نخستین سروده‌ی چاپ‌شده‌ی هوشنگ ابتهاج، ناصرالدین پروین، مجله‌ی بخارا، شماره‌ی ۱۶۷، فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۴، ص ۱۸۹.
#نخستین‌سروده‌ی‌هوشنگ‌ابتهاج
#مجله‌ی‌بخارا
#ناصرالدین‌پروین
https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303
🌻🌻🌻
برای اطلاع از زندگی ابتهاج، به مطلب شاعران معاصر، هوشنگ ابتهاج، ۲۰ فروردین ۱۴۰۳ کانال گلزار ادبیات مراجعه بفرمایید.
🌹🌹🌹