۵ اسفند سالروز درگذشت کمال اجتماعی جندقی "گلبانگ" (زاده ۸ اسفند ۱۳۰۸ شیراز -- درگذشته ۵ اسفند ۱۴۰۱ تهران) شاعر، نویسنده، طنزپرداز و ویراستار او در سال ۱۳۲۵ برای تحصیل وارد دانشسرای مقدماتی شد و در ورامین، توفیق همخانه شدن با «مهدی اخوان ثالث» را پیدا کرد. اخوان به‌عنوان استادش، نارسایی شعرش را گوشزد کرد و چند ماه بعد که با وی دیدار داشت و غزلی برای او خواند، اخوان شعرش را با تخلص «گلبانگ» پسندید. در سال ۱۳۳۲ وزارت فرهنگ، گروهی از معلمان را در اختیار وزارت کار قرار داد و او مشغول کارهای دفتری شد. در همان زمان به دفتر مجله‌ای رفت و با «دکتر اسلامی ندوشن» آشنا شد. همزمان به بنگاه نشر و ترجمه کتاب هم رفت و کتاب «هیوبر دارک» در مورد تپه‌های سیلک با تنظیم، مقدمه، ویرایش و فهرست‌نگاری او منتشر شد. وی در دهه ۳۰ و ۴۰ به ویراستاری مشغول شد و با نویسندگان برجسته مانند «عبدالحسین زرین‌کوب» کار کرد و بیش از هزار کتاب با کوشش او به‌چاپ رسید. او ویراستاری شد که ۷۰ سال مورد اعتماد منوچهر ستوده، ایرج افشار، شفیعی‌کدکنی و... بود.  وی نظارت دقیقی بر چاپ فرهنگنامه‌های سخن داشت و از او ۶ عنوان کتاب منتشر شده است که از آن‌جمله «اسم گل» منتخب اشعار‌، «کلیات سعدی» با کوشش او، «منظومه پندگذار در ادب فارسی» و «مجموعه اشعار گلبانگ» است.   او با نام‌های مستعار کمالو، نیمسوز و کماج با نشریات طنز توفیق، چلنگر و آهنگر همکاری داشت. آرامگاه وی در قطعه نام‌آوران است. @arayehha

🔵 نخستین سروده‌ی چاپ‌شده‌ی هوشنگ ابتهاج در سال ۱۳۲۳ در حدود ۱۷ سالگی شاعر🔵 💐به مناسبت ششم اسفند، سالروز تولد ابتهاج(۱۳۰۶) بس است بس که بنشسته و ذکر گل و بلبل کردیم یکسره از وطن خویش، تغافل کردیم ناله‌ی کارگر خسته به جایی نرسید ما به بُستان شده و گوش به بلبل کردیم عرق خستگی از چهره‌ی زردش می‌ریخت ما نشستیم و همه وصف گل و مُل کردیم هر کسی خواجه‌ی ما گشت، ثنایش گفتیم هرچه گفتند به ما، زود تقبّل کردیم هر که آمد، به سرِ ما زد و ما دم نزدیم هرچه کردند به ما، باز تحمل کردیم آوَخ از این همه رنجی که کشیدیم به زور آه از این درد که امروز تحصّل کردیم* فخر کم کن که گهی خواجه‌ی عالم بودیم مخور اندوه [که] امروز تنزّل کردیم دیگر امّید چه داریم به فردای وطن؟ ما که امروز به هر کار، تعلّل کردیم سایه، برخیز دگر ناله مکن، چاره بجوی بس بُوَد هرچه که تا حال، تجاهل کردیم 🌼🌼🌼 * به علت ناخوانا بودن، در مجله، مصراع بدین گونه بود: آه از این دردی که تحصل [؟] کردیم از این رو، مصراع، تصحیح قیاسی‌ شد. (بانو خالقی) 🦋🦋🦋 روزنامه‌ی صورت، چاپ رشت، شماره‌ی مسلسل ۱۸۴، پنج‌شنبه ۱۹ امرداد ۱۳۲۳. 📚📚📚📚 مقاله‌ی پنج مقوله (۱۵)، ۱- نخستین سروده‌ی چاپ‌شده‌ی هوشنگ ابتهاج، ناصرالدین پروین، مجله‌ی بخارا، شماره‌ی ۱۶۷، فروردین و اردیبهشت ۱۴۰۴، ص ۱۸۹. #نخستین‌سروده‌ی‌هوشنگ‌ابتهاج #مجله‌ی‌بخارا #ناصرالدین‌پروین https://eitaa.com/joinchat/3003253043Ce1ab333303 🌻🌻🌻 برای اطلاع از زندگی ابتهاج، به مطلب شاعران معاصر، هوشنگ ابتهاج، ۲۰ فروردین ۱۴۰۳ کانال گلزار ادبیات مراجعه بفرمایید. 🌹🌹🌹

🔴توضیح تاریخ مجله🔴 تاریخ مجله، سال ۱۴۰۴ درست است. چند روز پیش به دستم رسید و معمولاً مجلات دوره‌ای را زودتر آماده می‌کنند. گرچه گاهی هم دیرتر از تاریخ نوشته شده، فراهم می‌گردد. 🙏🙏🙏