#داستان_واقعی با عنوان ⏬ #دختری_که_از_پنجره_ها_میترسد ⚜قسمت پنجم در مرحله اول روسری ام را جلو کشیدم و محکم تر از همیشه بستم... در مرحله بعدی شروع به پوشیدن مانتوهای بلندتری کردم مانتوهایی که به عقیده بعضی ها چیزی از #چادر کم نداشت... من اما از هر چیزی #اوج اش را دوست دارم.. نوک قله اش را...بنابراین سیاهی چادرم را بر تمام #دخترانگی هایم کشیدم... تا #خالقم برسرم #تاج_اطاعت بگذارد... بلاخره پس از یکسال به شهرمان بازگشتیم... در کمال ناباوری اولین نفری که دیدم #او بود.. اما انگار واقعا او نبود...از دیدنش جا خوردم...و به گمانم اوهم از دیدن من... شاید چون من هرگز او را با #ریش ندیده بودم ... و او هم مرا با #چادر... در #چهره_اش نور خاصی وجود داشت که هرگز ندیده بودم... فردای ان روز اولین روز از ماه #رمضان بود... اما مثل هیچ یک از رمضان های عمرم نبود... به #پیشنهاد یکی از خواهران دینی ام به #مسجد رفتیم تا انرا برای شب های رمضان و برپایی #تراویح اماده کنیم... در هنگام بازگشت بازهم او را دیدم ... برای #نماز مغرب به مسجد میرفت.... #سبحان_الله ...پاک و منزه است خدایی که دعایم راشنید، و آن را مستجاب نمود...تازه فهمیدم آن نوری که درچهره اش دیدم را از #خانه_خدا خریده بود... تمام شب #خالق_بی_همتا را بخاطر #نور_هدایتی که در #دل هر دویمان روشن نمود ستودم... روزها و شب های پر فضیلت #رمضان گذشت و همین طور دو ماه از برگشتن مان به خانه... دو ماه ازشب هایی که نور ملایمی از پنجره بر من میتابید و مرا به #عبادت ربم فرا میخواند...نوری که از پنجره ی روبرویی میتابید... دو ماه از صبح هایی که باصدای #اذان او برمیخواستم گذشت...دو ماه از عصرهای جمعه ای که کنار پنجره می نشستم و به صوت دلنواز سوره #کهف از پنجره ی روبرویی گوش جان میسپاردم گذشت... دیگر خبری از آن میس کال ها و پیام هایی که بوی تند #پشیمانی میداد نبود... انگار تمام ببخشیدهایش را چشمانش قورت داده بودند... با #معصومیت خاص چشمانش از دلم حلالیت گرفت... #اشکش را که دیدم ناخدا آگاه بعد از ان همه اتفاق درست مثل پاییز ۶سال پیش لبخندی کنج لبم نشست..‌. با ابروهای گره خورده #لبخندی زدم و پنجره را بستم... او اما از جلوی #پنجره کنار نرفت... این را #دزدکی از گوشه پنجره دیدم... همانجا کنار پنجره خوابم برد... نزدیکی های اذان بود... بیدار شدم و باز هم دزدکی او را دیدم که همانجا ایستاده بود و به پنجره بسته ی اتاق من خیره شده بود... اذان را که گفتن به #مسجد رفت اما..... ✍ با یک کوله پشتی و لباس هایی که هیچوقت آن اول صبحی نمی پوشید... نگران شده بودم بعد از #نماز کنار پنجره منتظر ایستادم...از #مسجد برگشت... سرش را بالا آورد مرا که دید... #اشکش را زیر دستان مردانه اش زنده به گورکرد...و با یک نگاه و یک #لبخند و یک #بغض مرا #تنها گذاشت ... او رفت و #اشکهایم بدرقه اش کرد ... چند دقیقه بعد'،یک پیام تا #عمق استخوانم را لرزاند... نوشته بود: ان شاء الله این آخرین باریست که مزاحمت میشم...نوشته بود: بزرگترین #آرزوی این دنیام بودی.... 🔮 ادامه دارد⬅️ #برای_حمایت_از_ما_لطفا_مطالب_کانال_را_فوروارد_کنید @NASEMEBEHESHT 🌸

استاد تحریری: بايد دقت داشت كه انسان چند نوع درک دارد. 🔹درک‏هاى فطرى ظاهرى كه به اقتضاى قواى حسى او مرتبط است و درک‏هاى #فطرى باطنى كه به قواى درونى‌اش ارتباط پيدا مى‏كند؛ مانند قوه واهمه، متخیله و عقليه كه درک ‏معانى جزئى و كلى را از جهان به ‏عهده دارند و نيز داراى تمايلات ظاهرى و باطنى است به تمایلاتی كه به قواى حسى مربوط مى‏شود؛ مانند ميل به خوردن، نوشيدن، پوشيدن، گفتن، شنيدن، لمس‌كردن و ديدن. تمایلات ظاهری گفته می‌شود، و آن كشش‏ها و تمايلاتى كه پشتوانۀ اين‏هاست و تمايلات ظاهرى را تحريک مى‏كند و مى‏خواهند آن‌ها بدون حدومرز اعمال شود؛ مانند #كمال مطلق‏طلبى و زيباطلبى، تمايلات باطنى ناميده مى‏شود. 🔹 اگر اين درک‏ها به طور صحيح چينش شود، انسان به نتيجۀ مطلوب مى‏رسد. دنيا صحنۀ امتحان و انسان همواره بين درک‏ها و تمايلات حقيقى (فطرى) و ظاهرى در كشاكش است تا كدام‏يک بر ديگرى غلبه كند. 👌خداوند متعال در این رابطه می‌فرماید: «إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِينَةً لَّهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا»؛ ما آنچه را روى زمين است زينت آن قرار داديم تا انسان‏ها را بیازماییم كه كدام‌يک عمل نيكوترى دارند. 🔹انسان همواره و همه‌جا درگير اين كشاكش است، چه در مكانی مقدس مانند كنار #خانه_خدا و مشاهد ائمه(علیهم السلام)يا در جاهای ديگر مانند بازار و اداره باشد و نيز چه در زمانی مقدس مثل ماه مبارک رمضان و شب‏هاى قدر يا زمانى كه ظاهراً برایش تقدسی نداشته باشد. 🔹انسان اگر كمال واقعى خودش را مى‏خواهد بايد اول آن درک‏هاى واقعى خويش را به كار بندد و سپس خواسته‏هايش را در طريق آن‌ها قرار دهد. در غير اين صورت، كمالات حسى، نزديک و زودرس (کمالات دنیایی) را درک كرده و در تلاش برای رسيدن به آن‌هاست، زيرا #انسان به‌هرحال تلاش مى‏كند و در این رابطه خود را به زحمت می‌اندازد. «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ»؛ همانا انسان را در رنج آفريديم. 🔹مثلاً براى گذران زندگى، در روز كارى انجام مى‏دهد و بعد استراحت مى‏كند و به ‌همين صورت، زندگانى را مى‏گذراند. اگر همتش تنها اين‏گونه زندگى‌كردن باشد قهراً از كمالات حقيقى دور خواهد شد. 👌اميرالمؤمنين على(علیه السلام) مى‏فرمايد: مَنْ صَغُرَتْ هِمَّتُهُ بَطَلَتْ فَضیلَتُهُ؛ كسى كه همتش كوچک باشد، فضيلتش باطل مى‏شود