#پاسخ_شبهات 💢فاطمه وارد خانه شد و دید #سر کنیز روی پای علی است و بین آنها کدورت پیش آمد! کدورت بین حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) بر سر #کنیزی که #ابوذر به ایشان هدیه داد، در منابع شیعه هم آمده است! #پاسخ ✅داستان چیست؟ برخي كتابها، رواياتي نقل شده است كه نشان ميدهد، گاهي بين حضرت علي و همسرش فاطمه زهرا(س) #كدورت پديد آمده، تا جايي كه باعث شده حضرت فاطمه نزد پيامبر شكايت كند، و پيامبر از ميان آنان رفع كدورت نمايد. قصه مذكور نيز يكي از آن روايت هاست كه از #ابوذر نقل شده است كه فرمود: من و جعفر بن ابي طالب به حبشه هجرت نموديم، من #كنيزي به قيمت چهار هزار درهم به جعفر هديه كردم، وقتي از حبشه به مدينه آمديم، جعفر آن را به حضرت عليهديه نمود، تا حضرت آن را خادم قرار دهد، حضرت علي را به منزل فاطمه آورد. در يكي از روزها، حضرت فاطمه وارد منزل شد، ديد سر حضرت علي در #دامن كنيز است ]گويا قلباً ناراحت شد و[ تصميم گرفت خدمت پيامبر برود و... ✅اصل ماجرا چیست؟ ذيل اين روايت در پاورقي بحارالانوار (ج 43، ص 147) آمده است: اصلاً #ابوذر به حبشه هجرتي نداشته است. بنابراين معلوم ميشود اين قصه ساختگي است. در طول حدود صد سال از حكومت اموي و عباسي (يعني تا دوره ثبت و ضبط اسناد در كتابها) دشمنان حضرت علي (ع)تا آن جا كه توانستند در نكوهش آن حضرت، حديث ساختند. طبيعي است كه حديث هايي هم جعل كنند تا نشان دهند نه تنها مردم بيرون از خانه از حضرت علي ناخشنود بودند، بلكه نزديكترين كسان وي، درون خانه هم از او رضايت نداشت. 📚زندگاني فاطمه زهرا ص33 هر چند بسيار طبيعي است كه بين صميميترين دوستان گاهي كدورتي پيش مي آيد، اما از نظر اعتقادات شيعه، علي و فاطمة زهرا(س) داراي مقام عصمت اند، و نسبت اختلاف بين آنها، آن هم بدان درجه كه كار به شكايت نزد پيامبر بكشد، با مقام و منزلت آنان سازگار نخواهد بود، لذا علامه مجلسي بعد از نقل يكي از اين روايات، به نقل از شيخ صدوق، مينويسد: اين روايت قابل اعتماد نيست، زيرا روش زندگي فاطمه و علي به گونه اي نبوده است كه ميان آنان رنجشي رخ دهد كه نياز به ميانجيگري پيامبر داشته باشد زيرا حضرت علي سيد وصيين و فاطمه زهرا سيده نسأ العالمين هر دو در حسن خلق به پيامبر اقتدا كرده بودند. 📚بحارالانوار، ص 147

#پاسخ_شبهات 💢اگر مسخره کردن کار ناپسندی است، چرا خداوند در قرآن در سوره توبه آیه 79 منافقان را #مسخره میکند؟ ✅آیه مورد اشاره: آنهایى که از مؤمنان اطاعت کار، در صدقاتشان عیب‌جویى می‌کنند، و کسانى را که(براى انفاق در راه خدا) جز به مقدار(ناچیز) توانایى خود دست‌رسى ندارند، مسخره می‌نمایند، خدا آنها را #مسخره می‌کند و براى آنها عذاب دردناکى است. ✅مسخره‌کردن خدا بدان معنا می‌تواند باشد که خدا پاسخ #تمسخر مسخره‌کنندگان را خواهد داد و یا آنکه موقعیتى برای چنین مسخره‌کنندگانی پیش خواهد آورد که آنان مورد تمسخر دیگران قرار گیرند. در همین راستا به بررسی یکی از #آیات ناظر به #تمسخر خدا می‌پردازیم. از آن‌جا که منافقان به خدا و ارزش‌هاى الهى ایمان واقعی نداشتند، نمی‌توانستند از ایمان مؤمنان واقعی و فداکاری‌هاشان در راه خدا، تصور #درستی داشته باشند؛ لذا تلاش و فداکاری آنان را به تمسخر می‌گرفتند. به بیان دیگر؛ خدا آنان را #مسخره خواهد کرد، به این #معنا است که خدا کیفر مسخره کردن آنان را خواهد داد و در قیامت موقعیتى پیش خواهد آورد که این منافقان مورد #مسخره مسلمانان باشند و مؤمنان آنان را #مسخره کنند و بر آنان بخندند ✅شأن نزول نقل می‌کنند؛ هنگامی که #آیه صدقه نازل شد،«عبد الرحمن بن عوف» یک کیسه درهم نزد رسول خدا(ص) آورد، و درهم‌ها به اندازه‌‏اى بود که #مشت را پر می‌کرد. «عقبة بن زید حارثى» یک صاع(سه کیلو) خرما آورد و گفت: اى رسول خدا من به اندازه دو صاع خرما کار کردم، یک صاع آن‌را براى زن و بچه‌‏ام گذاشتم و یک صاع دیگر را به پروردگار خود وام دادم. و «زید بن اسلم» نیز چیز مختصرى آورد. در این‌جا بود که «معتب بن قشیر» و «عبد اللَّه بن نبتل»(دو تن از منافقان) گفتند: عبد الرحمن مردى ریاکار است که تظاهر را #دوست دارد و خوش دارد نامش بر سر زبان‌ها بیفتد! خداوند از یک صاع خرما بی‌نیاز است! خلاصه این‌که آنها از کسانى که به مقدار زیادترى #صدقه می‌دادند به نام ریاکارى عیب‌جویى می‌کردند، و از آنها که کمتر داشتند به همان عنوان کمى و ناچیزى، زبان به عیب‌جویى آنها باز می‌کردند. ✅همچنین در شأن نزول آیه ذکر شده است که امام على(ع) یک روز کار کرد و مزدش را خدمت رسول خدا(ص) آورد، و منافقان این کار او را به #تمسخر گرفتند. 📚المیزان 📚تفسیر نمونه 🇮🇷🇮🇷 https://eitaa.com/nasimeasr