در ادامه مبحث #تربیت_جنسی نقش #حیا از کتاب ادب الهی ،کتاب سوم،تربیت فرزند ،بیانات حضرت آیت الله مجتبی تهرانی ( ره) #معرفی_کتاب #ادب_الهی #تربیت_فرزند https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444 #نسل_تمدن_ساز

اهمیت یاد دادن #اذن گرفتن به کودکان در تقویت حیا در ادامه مبحث #تربیت_جنسی نقش #حیا از کتاب ادب الهی ،کتاب سوم،تربیت فرزند ،بیانات حضرت آیت الله مجتبی تهرانی ( ره) #معرفی_کتاب #ادب_الهی #تربیت_فرزند https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444 #نسل_تمدن_ساز

📸 مهمه که جلوی بچه چطور لباس بپوشیم #حیا #عفاف @Farsna https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444

*تمرین ادب* ، اولین مرحله از فراگیری مهارت مبارزه با نفس در کودکان/ از هفت سالگی، زندگی کودکان در خانه باید توام با نظم و مقررات باشد. مبارزه با نفس به معنای پاسخ منفی به برخی دل‌بخواهی‌ها و خواسته‌های نابجای نفس است و اولین مراحل آن در کودکی با فراگیری حیاء و ادب آغاز می‌شود. 💡 *حیاء* نوعی خودداری است، و ادب برنامه‌ای مستمر است که شامل یک سلسله مقررات و احترام به اطرافیان است. رسول خدا(ص) درباره حیا می‌فرمایند: الحیاءُ هُو الدِّینُ کلُّهُ(کنزالعمال/5761) و «الحیاءُ مِفْتاحُ کُلِّ الخَیرِ»(غررالحکم/340) امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند: «حیاء انسان را از هر زشتی باز می‌دارد؛ الحیاءُ یَصُدُّ عنْ فِعْلِ القَبیحِ»(غررالحکم/1393) 👈حیاء را شاید بتوان حداقل مبارزه با نفس دانست که اگر کسی از آن محروم بود، در او هیچ امید و خیری نیست. لذا در روایات متعدد از رسول خدا(ص) آمده است که فرمودند: از ضرب‌المثل‌های پیامبران(ع)، جز این سخنِ مردم بر جاى نمانده است: اگر حیا نداشتى، دیگر هر کارى می‌‌خواهى بکن. (یعنی دیگر به خیر تو امیدی نیست)؛ لَمْ یَبْقَ مِنْ أَمْثَالِ الْأَنْبِیَاءِ ع إِلَّا قَوْلُ النَّاسِ إِذَا لَمْ تَسْتَحْیِ فَاصْنَعْ مَا شِئْتَ»(عیون اخبار الرضا/2/56) 🍃ادب را هم باید اولین برنامه مبارزه با نفس دانست که در صورت پایبندی به آن، موجب اصلاح انسان می‌شود.🍃 امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: «ادب خوب، عامل تزکیۀ اخلاق است؛ سبَبُ تزکیةِ الأخلاقِ حُسنُ الأدبِ»(غررالحکم/5520) و نیز می‌فرماید: بهترین چیزی که پدران برای فرزندان به میراث می‌گذارند، ادب است؛ خیرُ ما وَرّثَ الآباءُ الأبناءَ الأدبُ»(غررالحکم/5036) ادب نیز مانند مبارزه با نفس و تقوا، از جنس اجتناب و خویشتنداری است: «کَفاکَ أدبا لنفسِکَ اجتِنابُ ما تَکْرهُهُ مِن غیرِکَ»(نهج البلاغه/حکمت412) و در جای دیگر نیز امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: «خویشتندارى(ایستادن در برابر خواهش نفس) در بیم و امید، از برترین ادبهاست؛ ضَبْطُ النّفْسِ عندَ الرَّغَبِ و الرَّهَبِ مِن أفضلِ الأدبِ»(غررالحکم/5932) با توجه به روایات، اولین دورۀ آموزشی مبارزه با نفس برای فرزندان از سن 7 سالگی آغاز می‌شود. پدر و مادر از سن هفت سالگی باید رعایت «ادب» را به فرزندان خود آموزش بدهند تا بچه‌ها اصل مبارزه با هوای نفس را درک کرده و بدانند که باید با «دلم می‌خواهد» های نابجای خودشان مبارزه کنند. طبق دستور اسلام، ادب و نظم را از 7 تا 14سالگی و در خانواده باید یاد گرفت، نه از 18 سالگی و در سربازی که امروزه برخی پسرها تنها در طول خدمت سربازی رعایت نظم و برخی آداب را تمرین می‌کنند؛ 18 سالگی برای این منظور خیلی دیر است. (قَالَ الصَّادِقُ ع: دَعِ ابْنَکَ یَلْعَبْ سَبْعَ سِنِ ینَ وَ یُؤَدَّبْ سَبْعَ سِنِینَ وَ أَلْزِمْهُ نَفْسَکَ سَبْعَ سِنِینَ فَإِنْ أَفْلَحَ وَ إِلَّا فَإِنَّهُ مِمَّنْ لَا خَیْرَ فِیهِ؛ من‏لایحضره‏الفقیه/3 /492) و (قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع:‏ یُرَبَّى الصَّبِیُّ سَبْعاً وَ یُؤَدَّبُ سَبْعاً وَ یُسْتَخْدَمُ سَبْعاً؛ من‏لایحضره‏الفقیه/3 /493) 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 بر اساس روایات، بچه از 7 تا 14 سالگی باید مانند یک عبد در مقابل ارباب قرار بگیرد(الْوَلَدُ سَیِّدٌ سَبْعَ‏ سِنِینَ‏ وَ عَبْدٌ سَبْعَ سِنِینَ وَ وَزِیرٌ سَبْعَ سِنِینَ؛ وسائل ‏الشیعة/21/476) 👈 البته پدر و مادر مانند یک ارباب مهربان هستند و دستوراتشان را با نرمش و مهربانی به بچه می‌گویند، ولی بچه باید همان‌طور که یک سرباز از فرماندۀ خودش اطاعت می‌کند، از آنها اطاعت کند. در این هفت سال زندگی کودک باید توام با نظم و مقررات (و از این لحاظ تا حدودی شبیه پادگان) باشد، تا بچه در این محیط، رعایت نظم و ادب را یاد بگیرد. بچه باید کارهایی مثل مرتب کردن وسایل شخصی و محل زندگی، رعایت وقت خواب و بیدار شدن، احترام به بزرگتر و خیلی از آداب را در این سال‌ها رعایت کند تا بفهمد که دنیا جای راحت‌طلبی و بی‌مبالاتی نیست. پدر و مادرها نباید از سر دلسوزی‌های بی‌جا و به خاطر اینکه رعایت کردن این آداب، برای فرزندشان کمی سخت است، او را از این کارها معاف کنند. باید بدانند که این سختی‌ها‌ در ذات زندگی دنیا وجود دارد و این مخالفت با هوای نفس برای رشد و تربیت فرزندشان لازم و ضروری است. البته آموختن مقررات و الزام کودکان به نظم باید توام با مهربانی و نشاط باشد. و برای اینکه نظم پذیری برای فرزندان آسان شود باید پدر و مادر خود در این زمینه الگو باشند. #ادب #حیا #نوجوانی #مبارزه_با_دلبخواهی #مدیریت_تمایلات https://eitaa.com/joinchat/1670054016Ca1b358c444 #نسل_تمدن_ساز

سخن بزرگان در حوزه تربیت فرزند: #آیت_الله_حائری_شیرازی ✍ شیوه ی اصلاح رفتار کودک رفتار ناپسندی که از فرزند خویش می بینید به روی وی نیاورید، زیرا گاهی اوقات، باید “#تغافل” نمود. یعنی وقتی مادری فهمید که فرزند وی مرتکب کاری قبیح شده است، خود را به “ندانستن” بزند. امّا سعی را بر آن دارد، که به نحو خردمندانه ای این مشکل را برطرف سازد. مثلاً، با نقل یک “قصه” به کودک وانمود کند که هر کس فلان کار بد را انجام دهد، کاری زشت و ناپسند مرتکب شده است. چون اگر شما صریحاً به روی او بیاورید که فلان اشتباه را مرتکب شده است، فوراً در صدد “دفاع” از خویش بر می آید، و سعی می کند که خود را بی گناه جلوه دهد، و عذرهایی می تراشد. اما وقتی به صورت داستان و حکایت باشد، دیگر دلیلی نمی بیند که از خود دفاع کند. وقتی با کنایه و غیر مستقیم به او تفهیم شد که نباید کار خلاف کند، و از سویی نیز توجه یافت که خود نیز این کار قبیح را مرتکب شده است، سعی می کند خود را “اصلاح” نماید. و این، بهترین شیوه برای “اصلاح” کودک است. به هر حال سعی کنید بین شما و فرزندانتان پردۀ “#حیا”و “شرم حضور” وجود داشته باشد، زیرا اگر شما آمدید و صریحاً به او گفتید که فلان کار را انجام داده ای، و من آن را می دانم، در این صورت دیگر نمی توان توقّع داشت که او حیا و شرم را رعایت کند؛ چون دیگر او احساس می کند که شما از عیوبش باخبر شده اید، و شخصیت و حیثیتش نزد شما خُرد و خود نیز تحقیر شده است. لذا دیگر لزومی در حفظ شخصیت خود نزد شما نمی بیند،و همین امر، منشأ آفاتی عدیده، و گاهی هم عامل طغیان خواهد شد. برای روشن شدن مطلب مثالی می زنیم: فرض کنید شما ظرفی پر از شیر، از مغازه ای گرفته، و می خواهید به منزل ببرید، چون این ظرف پر می باشد، بسیار آهسته و با احتیاط کامل حرکت می کنید، تا چیزی از شیر بر زمین نریزد، اما اگر در این حال کسی آمد و به شما تنه زد، و نصف ظرف شیر بر زمین  ریخت، در این هنگام، دیگر شما در حرکت، احتیاط نمی کنید، و آهسته نمی روید، بلکه بدون هیچ هول و هراسی، می توانید به سرعت حرکت کنید؛ چون دیگر خوف ریختن شیر وجود ندارد. دربارۀ کودکانِ خود نیز سعی کنید کودک شما خیال کند که ظرف حیثیت و حرمت او پر می باشد، و باید احتیاط کامل رفتار کند، و تلاش کند کسی به او تنه نزند، امّا اگر شما آمدید و به او تنه زدید دیگر ظرف حرمت و شخصیت او تقلیل خواهد یافت، و طبعاً دیگر نباید داشته باشید که این کودک رفتارش با شما مثل سابق باشد. پس، این نکتۀ مهم را فراموش نکنید که گاهی “تغافل” لازم است، به این معنا که شما از عیوب فرزندانتان آگاه باشید، اما کودک شما اطلاع نداشته باشد که شما از عیوب او آگاه هستید. آگاه بودن شما از عیوب فرزندانتان خوب است، اما آگاه بودن ایشان از این که شما عیوب وی را می دانید، خوب و به صلاح نیست. #سخن_بزرگان #تربیت #اصلاح_رفتار @nasletamadonsaz