#story 🏴 جامانده در فکر توام... 🏴 برای بازماندگانی که هرجا نگاه می‌کنند کربلا میبینند... #روایت_اربعین @tahlile_siasi @tahlile_siasi

مسیر ما هم شروع شد ... قدم به قدم تا حرم‌ ❌️پ.ن : بهترین زمان برای حرکت وقت غروب ساعت ۱۸ هستش چرا که گرما هوا کمتر شده ! حرکت ادامه داره تا وقت نماز صبح بعد نماز هم استراحت میکنیم ان شاء الله تا عصر ! و همینطور تا حرم سیدالشهدا #روایت_اربعین 🔴 #بیداری_ملت 👇 http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13

اینجا وادی السلام! چرا بزرگانی اینجا در خاک آرمیده اند #روایت_اربعین 🔴 #بیداری_ملت 👇 http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13

یه نکته مهم ! اول تذکر به خودم بعد زائرین مسیر سیدالشهدا(ع) #روایت_اربعین 🔴 #بیداری_ملت 👇 http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13

شیر زنان حسینی ! #روایت_اربعین 🔴 #بیداری_ملت 👇 http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13

همه زیر پرچم حسینیم ! #روایت_اربعین 🔴 #بیداری_ملت 👇 http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13

خط و نشون کشیدن یک عراقی برای زوار اربعین!😂 ذره ای شوخی توی چهرش نیست! کاملا جدی! #روایت_اربعین 🔴 #بیداری_ملت 👇 http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13

. امام ایستاد و خطبه‌ای كربلایی خواند: «...می‌بینید كه كار دنیا به كجا كشیده‌است! جهان تغییر یافته ، منكَر روی كرده‌است و معروف، چهره پوشانده و از آن جز ته‌مانده ظرفی، خرده نانی و یا چراگاهی كم مایه باقی نمانده‌است. زنهار! آیا نمی‌بینید حق را كه بدان عمل نمی‌شود و باطل را كه از آن نهی نمی‌گردد تا مؤمن به لقای خدا مشتاق شود؟ پس اگر اینچنین است، من در مرگ، جز سعادت نمی‌بینم و در زندگی با ظالمان، جز ملالت.» . #ببینید 🎥 حریف سرمای سرسخت روزگار #روایت_اربعین #کربلا #تکیه_اربعینی_ها @soha_sima

سلام آقا ! السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْفَضْلِ الْعَبَّاسَ ! #اختصاصی #روایت_اربعین 🔴 #بیداری_ملت 👇 http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13

خیلی منتظر این لحظه بودیم ... با بیداری ملت همراه بشید تا به زیارت آقا اباعبدالله الحسین علیه سلام بریم #اختصاصی #روایت_اربعین 🔴 #بیداری_ملت 👇 http://eitaa.com/joinchat/963837952Cb758f6bd13

لیوان آب را بردم بالا سر بکشم، که دوستم گفت: "مریم نیست!" دستم روی هوا ماند. چشم چرخاندم؛ مریم نبود. برای یک لحظه تصور کردم دخترم وسط یک جمعیت میلیونی، در مملکت غریب، جایی که حتی حرفش را نمی‌فهمند، رها شده. انگار بچه‌ام را وسط اقیانوس تاریک گم کرده باشم. وحشت کردم. دوستم به پیش‌رو دوید، همسرم برگشت عقب، من رفتم دم جاده. ماشین‌ها با سرعت رد می‌شدند و پیاده‌ها آرام از جاده‌خاکی می‌رفتند. بی‌هدف این‌سو و آن‌سو دویدم. نظامی عراقی با دست‌هایش پرسید چی شده؟ گفتم: "بنتی! بنتی‌مفقود!" و کلمه "مفقود" مثل آوار روی سرم خراب شد. "اگر پیدا نشود چی؟! چطوری برگردم؟! چه کار کنم؟! خدایا... من نمی‌توانم... من ضعیفم... این طوری امتحانم نکن!" چشمه‌ی چشم‌هایم جوشید. مرد نظامی با دیدن اشک‌ها دوید. دخترهای کوچک از کنارم رد می‌شدند، ولی هیچ‌کدام دختر من نبودند. چشم دوختم به انتهای جاده -جایی که باید حرم اباعبدلله باشد- گفتم: "ما زائر شماییم آقا! چنین استیصالی رو به زائرت نبین... چنین وحشتی رو برای یک مادر نخواه.‌‌.. دخترم رو بهم برگردون!" گوشی زنگ خورد. شماره ناشناسی گفت: "دخترتون اینجاست. عمود شماره‌ی... " دویدم... نه، پرواز کردم! از لابه‌لای جمعیت پر زدم تا برسم به صورت خیس از اشک دخترم. پرید بغلم. برایم تعریف کرد زنی عراقی برایش آب و خوراکی آورده بود، و مرد ایرانی شماره من را خواسته بود، و مانده بودند پیشش تا ما برسیم، و بهش اطمینان داده بودند که مامانت الان می‌آید، و دل‌داری‌اش داده بودند که نگران نباشد و نترسد... دخترم را گرفتم بغلم و با قدم‌هایی آرام برگشتم، اما اشک توی دلم بند نمی‌آمد. در دلم روضه می‌خواندند: آقاجان، ممنونتم. ممنونم که برای دلداری دختر من زائرهایت را فرستادی، هرچند دختر تو را کسی دل‌داری نداد... و به دخترم آب رساندی، هرچند شیرخواره‌ات را کسی آب نداد... و بچه‌ام را برگرداندی، هرچند بچه‌هایت از خیمه‌های سوخته فرار کردند و گم شدند... بمیرم برای استیصال خواهرت! که در تاریکی، زیر خارهای بیابان دنبال بچه‌های تشنه‌ی حسین می‌گشت و هیچ مردی نبود یاری‌اش کند... لا یوم کیومک یا اباعبدلله. گلی گم کرده‌ام می‌جویم او را به هر گل می‌رسم می‌بویم او را گل من یک نشانی در بدن داشت یکی پیراهن خونین به تن داشت ✍ منصوره مصطفی‌زاده 📝 روایت ۴۰۴ #خط_روایت #روایت_مردمی #روایت_اربعین @khatterevayat @motherlydays