❇️ #سلسله_مباحث_ازدواج_و_خانواده
🔅 شماره ۱۳
💠 توجه به عیوب خود، پس از تشکیل زندگی
🔰 پس از تشکیل زندگی، انسان خودش هم عیبهای زیادی دارد که برای #خودش کشف خواهد شد. فقط به تحقیق متکی #نباشیم که من تحقیق کردم و صد درصد اینطور یا آنطور میشود.
📌 انسان بعضی خصوصیات #پنهان دارد که پس از تشکیل زندگی ظهور میکند. #هیچ کس هم نمیدانست که در او این اخلاق، اصلاً وجود دارد یا نه.
❗️ در خانوادهها زیاد دیده شده است، خانوادهای که حتی کارشان به متارکه میکشد. در نتیجه درگیری آقا و خانم، خودش یک گره و حساب خاصی دارد که بعد از ازدواج این را نفس #آشکار میکند، قبلاً پنهان بود.
🔺 از آن بالاتر اینکه بعضی از دوستان میگفتند که من #الآن متوجه شدم که در من غرور وجود دارد، آرام آرام متوجه میشوم در من خودبرتربینی وجود دارد. تا حالا این را متوجه نشده بودم.
👈 چون شخص به دنبال غیر «سلوک الیالله» نیست، همیشه به کشف عیبهای خودش توجه دارد، به تربیت خودش توجه دارد، بنابراین عیبها را در خود کشف میکند و میتواند متوجه شود و شروع میکند به مبارزه با آنها و یک صحنه بسیار #عجیبی است.
🌱 خلاصه اگر دیدگاه انسان به وسیله #ازدواج کمی #عمیقتر باز شود و واقع بینانه شود، از نظر #خودسازی به چیزهای شگفتانگیزی میرسد، اینجا است که انسان آرام آرام شروع به #تربیت خود در آن مکان میکند. فضای سخت و تنگ و فشرده، #مسئولیت سنگین و گریزناپذیری است.
📑 جزوه "شش گفتار در باب ازدواج و خانواده" ص ۱۶
💠کانال ندای پاک فطرت
🆔 @nedayepakefetrat
❇️ #سلسله_مباحث_فطرت
🔅 شماره ۷۵
💠 تفاخر و تکبر
🔰 «اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ.»
🔹 «وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ» یعنی یکی از وجوه زندگی دنیوی #تفاخر بین همدیگر است.
🔻 #تفاخر یعنی دو نفر از دو طرف باهم فخر میفروشند. و این فخر، همان #کبر درون انسان است که وقتی در اعضا و جوارح انسان ظهور پیدا میکند، معنایش #فخر میشود.
📍پس در درون، کبر است؛ وقتی بیرون زد، معنای فخر پیدا میکند.
🌀 بزرگان از قرآن اینگونه استفاده کردهاند که #کبر منشأ #خیالی دارد، یعنی یك حالتی است که منشأ آن در قوه خیال است و وجود خارجی و واقعیتی ندارد.
🔸 قوه خیال میآید و باور میکنیم که «من» یك موجود #مستقل هستم و «من» هستم. این تخیل است که نمیگذارد بفهمم که «من» نه تنها مستقل و بزرگ نیستم، حتی «من» #نیستم، بلکه حتی این من، هرچه هست، «اوست»!
❗️چقدر زحمت میخواهد تا این را حس کند؟! تا بفهمد که این همچون سایه است که هیچ نوری از خود ندارد.
🌱 انسان در لحظه جاندادن، خواهد دید که خودش #هیچ است. خوشا به حال کسانی که قبل از این که جان بدهند و به صورت جبری برسانند، در همین عالم اختیار، در همین عالم #غفلت، به این مقام برسند.
📚 کتاب "فطرت" ص۴۵۶
💠کانال ندای پاک فطرت
🆔 @nedayepakefetrat
❇️ #سلسله_مباحث_فطرت
🔅 شماره ۱۳۵
💠 تکیه به فضل خدا نه عمل خود
🔰 درست است که چیزهایی متوجه میشویم، اما مَثلش به این میماند که بچهای در کلاس اول ابتدایی قلم به دست گرفتن و خط نوشتن را یاد بگیرد و نمره بیست هم بگیرد و مخصوصاً اگر تشویق هم بکنند، باورش میشود که واقعاً باسواد است.
👈 در حالیکه اگر قلم گرفتن و حرفها و املا و جدول ضرب و... را هم یاد بگیرد، تازه باز هم میگویند در ابتدایی درس میخواند.
🔹 درست است که نسبت به آن زمانی که اصلاً نمی دانستیم سیر الی الله یعنی چه، خیلی پیشرفت کردهایم، اما فعلاً در مقطع ابتدایی هستیم تا برسیم به این که، بفهمیم ما #هیچ نیستیم.
📌 احساس کنیم که آنچه را که میفهمیم، اینها از طرف خداست و فضل خداست، نه نتیجه همت من، و کاملاً احساس کنیم که هرچه هست، #فضل_اوست نه مجاهدهی من.
🌀 هرچه هم که بگویم: «نه! ما باور داریم این فضل خداست». در درون نمیفهمیم که چگونه میشود که هرچه هست، فضل خداست.
🔖 باید این، مشاهده شود، یعنی برسیم به اینکه هرچه هست، فضل خداست و من هم باید #وظیفهام را انجام بدهم، وگرنه مستوجب عذابم و اگر هم انجام دهم، طلبکار نیستم. وقتی این معنا، به صورت مشاهدهای معلوم شد، قدم به #زندگی_توحیدی میگذاریم.
📚 کتاب "فطرت" ص۴۲۷
💠کانال ندای پاک فطرت
🆔 @nedayepakefetrat