🔰 صلح برای جنگ! 📜 نگاهی به فلسفه‌ی صلح امام مجتبی (علیه‌السلام) از منظر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای؛ به بهانه‌ی ۲۶ ربیع‌الأول، سالروز انعقاد پیمان صلح ✍ علی‌رضا ملااحمدی ؛ طلبه سطح ۴ حوزه 🔸 پذیرش صلح از سوی حضرت ابامحمّد (علیه‌السلام) بصورت معمولی اصلاً قابل پیش‌بینی نبود؛ زیرا در هیچ‌یک از اقدامات و موضع‌گیری‌های ایشان، کوچکترین نشانی از تردید یا سستی یا سازش و کوتاه‌آمدن یا چیزی شبیه اینها نبود. 🔹 مثلاً وقتی سپاهش را روانه‌ی میدان جنگ کرد، دو نامه نوشت: یکی خطاب به معاویه؛ آنچنان مقتدرانه و تهدیدآمیز که به تن هر خواننده‌ای رعشه می‌انداخت و دیگری خطاب به فرمانده‌ی سپاهش (همان عبیدالله‌بن‌عباس که ناگهان خیانت کرد و بستر تحمیلِ صلح به امام را فراهم نمود)؛ آنچنان شورانگیز و شجاعانه که هر انسان خمود و بی‌‌انرژی‌ای را بر جنگِ شجاعانه و استوار و قدرتمندانه با معاویه تشجیع میکرد. بخاطر همین‌ها بود که پذیرش صلح از سوی ایشان، دوست و دشمن را سخت غافلگیر کرد! اما چه چیزی پذیرش صلح از سوی حضرت را «ضروری» کرد؟ پس از خیانت بعضی خواصّ و جنگ روانی و تبلیغاتی دشمن در میان خودی‌ها و ساده‌لوحی و عافیت‌طلبی عموم مردم و ازهم‌پاشیدگیِ سپاه پس از خیانت‌ها، حضرت در سخنرانی‌ای پرشور در مدائن برای مردم فلسفه‌ی این جنگ و اهمّیت آن را توضیح داد و یک دو راهی را برایشان ترسیم کرد: از طرفی جنگ برای اعتلای کلمه‌ی توحید که "یکی از دو پایان شیرین (شهادت یا پیروزی) را در پی دارد" و دیگر پذیرش صلح و عافیت که با ذلّت و پایانی تلخ همراه است. اینجا بود که فریادها از سوی مردم بلند شد که "البَقیة البَقية" که یعنی دیگر حوصله‌ی سختی و مشقت نداریم و نمیخواهیم به پیشگاه مرگ برویم و صلح کن!... بنابر این امام حسن(علیه السلام)، بخاطر فاصله‌ی ذهنی و قلبی‌ای که مردم زمانه با ولیّ‌شان داشتند و لازم بود هزینه‌ای بپردازند و تجربه تاریخی ای را کسب کنند و عقل و ایمان‌شان ارتقاء یابد، استراتژی و چشم‌انداز مبارزه‌ی خودش را از کوتاه‌مدت به بلندمدّت و تاکتیک مبارزه را -به‌تعبیر دقیقی که در کتاب #دو_امام_مجاهد تبیین شده- از روی زمین به زیر زمین تغییر داد و در طرحی هوشمندانه، «امکان قیامِ عاشورا» را فراهم کرد. چنانکه بقول علامه شرف‌الدین (ره) «قیام عاشورا، بیش و پیش از آنکه حسینی باشد، حسَنی است.» و بقول آیت‌الله شیخ راضی آل‌یاسین (ره) «قیام عاشورا، آخرین تیری بود که از چلّه‌ی کمانِ سیاست‌ورزیِ امام‌ مجتبی علیه‌السلام خارج شد و به هدف هم خورد و کارِ بنی‌امیّه را یکسره کرد.» پی نوشت: راستی کتاب دو امام مجاهد را هنوز نخوانده‌اید؟ پس چیز زیادی از صلح امام حسن علیه‌السلام و یکی از نقاط اوجِ هوشمندی و سیاستمداریِ جریان امامت نمیدانید! #یادداشت 🆔@manaar_ir