اگر حقیقتا انسان با قرآن رابطه برقرار كند و قرآن را بخواند برای استناره و استفاده و استضائه‌ی قلبی و معنوی خود، این برای او از هر واعظی بالاتر است. ‌بیانات‌ در دیدار کارگزاران حج،۱۳۸۶/۰۸/۲۳ #ما_و_قرآن

نورانیت‌ نماز، و رازها و رمزهای‌ آن‌، و درسهایی‌ که‌ در آن‌ گنجانیده‌ شده‌، و اثر آن‌ در ساختن‌ فرد و جامعه‌، چندان‌ نیست‌ که‌ بشود در مقالی‌ کوتاه‌ از آن‌ سخن‌ گفت‌،بلکه‌ چنان‌ نیست‌ که‌ بی‌خبری‌ چون‌ من‌ بتواند از اعماق‌ آن‌ خبری‌ آورد. آنچه‌ من‌ با قلم‌ قاصر و معرفت‌ ناچیز خود می‌گویم‌ آن‌ است‌ که‌ مردم‌ ما و جامعه‌ی‌ ما، و بخصوص‌ جوانان‌ ما که‌ اکنون‌ بار امانت‌ سنگینی‌ را بر دوش ‌گرفته‌اند باید نماز را منبع‌ قدرتی‌ لایزال‌ بدانند و در برابر جبهه‌ی‌ فساد وبی‌عدالتی‌ و کجروی‌ که‌ امروز بشریت‌ را تهدید می‌کند، از نماز و یاد خدا نیروبگیرند. میدان‌ مبارزه‌یی‌ که‌ امروز پیش‌ روی‌ ماست‌، ما را به‌ تکیه‌گاه ‌مستحکم‌ ذکر خدا و امید و اعتماد به‌ او، بیش‌ از همیشه‌ و بیش‌ از همه،‌ محتاج ‌می‌سازد، و نماز آن‌ سرچشمه‌ی‌ جوشانی‌ است‌ که‌ این‌ امید و اعتماد و قدرت ‌معنوی‌ را به‌ ما می‌بخشد. پیام به اولین اجلاس سالیانه‌ی اقامه‌ی نماز در مشهد مقدس‌،۱۳۷۰/۰۷/۱۶ #ما_و_نماز

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «مفاهیم انقلاب و مفاهیم اسلام، مثل عطر گلهای بهاری است؛ هیچ کسی نمیتواند جلوی آن را بگیرد؛ پخش میشود، همه‌جا میرود؛ نسیم روح‌افزا و روان‌بخشی است که همه‌جا را به خودی خود میگیرد» ۱۳۹۳/۰۹/۰۶ پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR به‌مناسبت فرارسیدن ایام دهه‌ی فجر و سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، نماهنگ «رایحه انقلاب» را منتشر میکند.

سخنرانی در فرودگاه مهرآباد (بیان چگونگی جریان انقلاب)،۱۲ بهمن ۱۳۵۷/ ۳ ربیع الاول ۱۳۹۹،تهران، فرودگاه مهرآباد توضیح تاریخی با ورود امام به سالن فرودگاه، فریاد «الله اکبر» سالن فرودگاه را به لرزه در آورد. استقبال‌کنندگان با خواندن سرود «خمینی ای امام»، اشک‌های مشتاقان را بر گونه‌هایشان جاری کردند. امام سپس از آنجا عازم بهشت زهرا شدند. ر.ک. www.irdc.ir بسم الله الرحمن الرحیم‌‌ من از عواطف طبقات مختلف ملت تشکر می‌کنم. عواطف ملت ایران به دوش من بار گرانی است که نمی‌توانم جبران کنم. من از طبقه روحانیون که در این قضایای گذشته جانفشانی کردند، تحمل زحمات کردند، از طبقه دانشجویان که در این مسائل مصایب دیدند، از طبقه بازرگانان و کسبه که در زحمت واقع شدند، از جوانان بازار و دانشگاه و مدارس علمی که در این مسائل خون دادند، از اساتید دانشگاه، از دادگستری، قضات دادگستری، وکلای دادگستری، از همه طبقات، از کارمندان، از کارگران، از دهقانان، از همه طبقات ملت تشکر می‌کنم. گام نخست پیروزی‌ آن زحمتهای فوق العاده شماست که با وحدت کلمه پیروز شدید؛ البته در قدم اول، پیروزی شما ... الآن [در مرحله اول است‌] و آن اینکه خائن اصلی را که محمد رضا نام دارد، از صحنه کنار زدید. گرچه گفته می‌شود که در خارج از کشور به دست و پا افتاده است... جلد ۶ صحیفه امام خمینی (رضوان الله علیه)، از صفحه ۸ تا صفحه ۹ متن کامل را از اینجا بخوانید: http://emam.com/posts/sahifehbydate/57/11/12/1 #امروز_در_صحیفه #امام_آمد #وحدت_کلمه

پروردگارا! امام بزرگوار را که گشاینده‌ی این راه نورانی و پُربرکت است، با انبیا و اولیا محشور کن. پروردگارا! روزبه‌روز بر عزّت شهدای عزیز ما در کشورمان، در میان ملّتمان، در دلهای ما، در زندگی ما بیفزا؛ خانواده‌ی شهدا را روزبه‌روز عزیزتر و سربلندتر بفرما؛ مجاهدین راه خدا در هر نقطه‌ی از دنیا که هستند، مشمول لطف و رحمت و تفضّل خودت قرار بده؛ قلب مقدّس ولیّ‌عصر را از ما راضی و خشنود کن. #دعای_پایانی در پایان مراسم عزاداری هیئت‌های دانشجویی به‌مناسبت اربعین حسینی،۱۳۹۷/۰۸/۰۸

باید در قرآن تدبّر کرد. خودِ قرآن در موارد متعدد از ما می‌خواهد که تدبّر کنیم. بیانات در مراسم اختتامیه‌ی مسابقات قرآن‌،۱۳۷۳/۱۰/۱۴ #ما_و_قرآن

نماز با حضور و باتوجه‌، نمازی‌ که‌ از یاد و ذکر سرشار است‌، نمازی‌ که‌ آدمی‌ در آن‌ با خدای‌ خود سخن‌ می‌گوید و به‌ او دل ‌می‌سپارد. نمازی‌ که‌ والاترین‌ معارف‌ اسلام‌ را پیوسته‌ به‌ انسان‌ می‌آموزد،چنین‌ نمازی‌ انسان‌ را از پوچی‌ و بی‌هدفی‌ و ضعف‌ می‌رهاند و افق‌ زندگی‌ را در چشمش‌ روشن‌ می‌سازد و به‌ او همت‌ و اراده‌ و هدف‌ می‌بخشد و دل‌ او را از میل‌ به‌ کجروی‌ و گناه‌ و پستی‌ نجات‌ می‌دهد. از این‌ روست‌ که‌ نماز در همه‌ی‌حالات‌، حتی‌ در میدان‌ نبرد و سخت‌ترین‌ آزمایشهای‌ زندگی‌، اولویت‌ خود را از دست‌ نمی‌دهد. انسان‌ همیشه‌ به‌ نماز، محتاج‌ است‌، و در عرصه‌های‌ خطر،محتاج تر. پیام به اولین اجلاس سالیانه‌ی اقامه‌ی نماز در مشهد مقدس‌،۱۳۷۰/۰۷/۱۶ #ما_و_نماز

سخنرانی در مدرسه علوی (لزوم ادامه مبارزه تا سقوط رژیم)،۱۳ بهمن ۱۳۵۷/ ۴ ربیع الاول ۱۳۹۹،تهران، مدرسه علوی توضیح تاریخی اگرچه فرماندهان ارتش تا 21 بهمن 1357 از حکومت سابق حمایت می‌کردند اما بسیاری از ارتشی‌ها با انقلاب همراه بودند و رژه همافرها در 19 بهمن در مقابل امام، نمونه بارز آن بود؛ رژه‌ای که تیر خلاصی بر رژیم شاهنشاهی بود. برخی از گروه‌ها از جمله سازمان مجاهدین خلق، چریک‌های فدایی خلق و احزاب کومله و دموکرات کردستان خواستار انحلال ارتش بودند. امام اما مخالف انحلال بودند و می‌گفتند می‌خواهند ارتش را کنار بزنند بعد به سراغ انقلاب و روحانیت و مردم بیایند. ر.ک. دایره‌المعارف مصوّر تاریخ تاریخ جنگ ایران و عراق، جعفر شیرعلی‌نیا، نشر سایان، صفحه 27. رادیو بی.بی.سی در تاریخ 13بهمن 1357 گفت: آیت‌الله شریعتمداری گفته است در تبدیل رژیم سلطنتی به جمهوری باید جانب احتیاط رعایت شود و تهیه مقدمات فراوانی لازم است. نامبرده از قانون اساسی که اساس آن موجب بقای رژیم سلطنتی است، حمایت می‌کند. ر.ک. سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی www.irdc.ir شاه در یازدهم اسفند 1353، طی سخنانی، آغاز عصر رستاخیز را اعلام کرد و نوید تشکیل یک حزب واحد و سراسری را داد. به این ترتیب احزاب موجود برچیده شدند و حزب رستاخیز به عنوان تنها حزب قانونی مطرح شد. دوره بیست و چهارمِ مجلس شورای ملی توسط این حزب آماده و در شهریور 1354، افتتاح گردید. ر.ک. سایت مرکز اسناد انقلاب اسلامی www.irdc.ir بسم الله الرحمن الرحیم‌ بنده در این مدت که از ایران خارج بودم دعاگوی همه آقایان بودم، و حالا هم که برگشتم به خدمت آقایان برای خدمتگزاری، خدمت به روحانیت، خدمت به آقایان علما و فضلا، خدمت به جامعه ایرانی، حالا می‌بینم که رفقایی که ما داشتیم با ریش سیاه اینجا گذاشتیم با ریش سفید تحویل می‌گیریم. ما اشخاصی در زندان داشتیم که وقتی که از پیش ما رفتند در زندان، سالم بودند، قوی بودند؛ وقتی که از زندان بیرون آمدند، آنهایی که زنده مانده‌اند و از زندان بیرون آمده‌اند ضعیف شده‌اند، پیرمرد شده‌اند، مریض شده‌اند. این نیروهای انسانی که از دست ما رفته است، این از همه چیزها بالاتر بود. جنایاتی که سلسله پهلوی در جامعه ما کرد، شاید هیچ جنایتی بالاتر از این جنایت نبود که نیروهای فعاله انسانی ما را، یا از بین بردند یا فعالیت آنها را خنثی کردند برای مدتهای زیاد. آنهایی که باید به این امت خدمت کنند، مثل علمای اعلام و اشخاص روشنفکر، اینها را در زندان بردند. ده سال، پانزده سال، پنج سال در زندان اینها را بردند. صرفِ نظر از آن زجرهایی که به اینها کردند، آن خلافِ انسانیتهایی که با این اولیای خدا کردند، این نیرو را هدر دادند؛ یعنی نیرویی که باید در جامعه فعال باشد. اگر مدرس است، عده‌ای را تربیت بکند؛ اگر محصل است، خودش تربیت بشود؛ اگر فعالیتهای سیاسی دارد، فعالیت سیاسی بکند؛ فعالیتهای مذهبی دارد، فعالیتهای مذهبی بکند- تمام اینها را اینها به هدر دادند. مسئله توبه شاه‌ گاهی گفته می‌شود، گفته می‌شد، به اینکه خوب شاه می‌آید توبه می‌کند و توبه هم کرد؛ خوب دیگر چه می‌گویید؟ خدا که توبه را قبول می‌کند، شماها چه می‌گویید دیگر؟! این را من کراراً عرض کردم که اولًا توبه شرایطی دارد که تا آن شرایط تحقق پیدا نکند، خدای تبارک و تعالی قبول نمی‌کند. آنچه بی‌شرطْ خدای تبارک و تعالی قبول می‌کند آن چیزهایی است که مربوط به حقوق الله است: کسی نماز نخوانده، کسی روزه نگرفته، کسی حج نرفته است، اینها چیزهایی است که اگر توبه بکند، شرطی ندارد، توبه‌اش را قبول می‌کند. و اما حقوق ناس- حقوق ناس را، توبه‌اش را تا این حق رد نشود قبول نمی‌کند. شما بفرمایید که حالا این شخص که آمده توبه کرده- فرضاً عرض می‌کنم- این راضی است به اینکه بیاید اموالی را که از مردم برده پس بدهد و کارهایی که از قبیل چپاول هست، اینها را جبران بکند؟ فرضاً که یک همچو کاری بکند و او مالی داشته باشد تا بتواند جبران کند- مال ملت را که نمی‌شود به خود ملت داد برای جبران مالهایی که اینها دارند! همه‌اش مال ملت است؛ مال خودشان نیست. برداشتند و فرار کردند و در بانکهای خارجه انبار کردند. جنایات جبران ناپذیر شاه‌ و اگر ما دستمان رسید محاکمه‌اش می‌کنیم [اگر] توانستیم که بیاوریم او را به اینجا و محاکمه بکنیم یعنی تحویل ما دادند، محاکمه‌اش می‌کنیم- محاکمه حضوری؛ و اگر تحویل ندادند او را، ما محاکمه غیابی می‌کنیم، و او را محکوم می‌کنیم و آن مقداری که در ایران دارد از او می‌گیریم؛ آنی که در بانکها دارد اعلام می‌کنیم که این محکوم است و مال ملت است... جلد ۶ صحیفه امام خمینی (رضوان الله علیه)، از صفحه ۲۴ تا صفحه ۳۷ #امروز_در_صحیفه #نهضت_ادامه_دارد #فرهنگ_استعماری

پروردگارا! آنچه گفتیم، آنچه میکنیم، آنچه کردیم و آنچه شنیدیم، برای خودت و در راه خودت قرار بده؛ به آنچه گفتیم و میخواهیم بکنیم برکت عنایت بفرما؛ ما را در راه اسلام زنده بدار و در راه اسلام بمیران. #دعای_پایانی رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری،۱۳۹۷/۰۶/۱۵

من یک‏وقت می‏خواستم بحثی قرآنی در این خصوص عرض کنم که فعلًا مجالش نیست. بحث قرآنی مربوط به ماجرای حضرت موسی علیه‏السّلام است که از آن ماجراهای عبرت‏آمیز و عجیب تاریخ است. در باره‏ی این ماجرا هرچه بگویم تمام نمی‏شود. واقعاً قرآن گنجینه‏ی عظیمی از تجربه‏ی موسوی برای ماست. در این ماجرای عجیب، یکی از نقاط برجسته، خراب و فاسد شدنِ کسانی از همراهان موسی علیه‏السّلام است که از همراهیِ او برگشتند. من این‏ها را عرض می‏کنم تا کسانی که اهل تأمّل در آیات قرآنند، دنبالش بروند. بیانات در خطبه‌‌های نمازجمعه،۱۳۷۳/۱۱/۲۸ #ما_و_قرآن

🔰 بدگویی و بدزبانی در جامعه باید جمع شود و ادب اسلامی گسترش یابد 🔺 رهبر انقلاب اسلامی در نشست تصویری با جمعی از مداحان به‌مناسبت سالروز ولادت حضرت زهرا(سلام الله علیها): مداحان و شعرای اشعار مداحی از مطالب متقن و محکم و متین استفاده کنند. ادب اسلامی را در جامعه بگسترانید. ادب اسلامی در برخی محیطهای رسانه‌ای و فضای مجازی کمرنگ شده است. بدگویی و بدزبانی در جامعه باید جمع شود و ادب اسلامی گسترش یابد. دو خطبه طوفانی حضرت زهرا(سلام الله علیها) پس از رحلت پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله) در عین مضامین مهم و اعتراضی و اعلام خطر درباره انحراف از مفاهیم برجسته اسلامی، با کلمات محکم و متین و بدون بیان حتی یک کلمه توهین‌آمیز بیان شده است. مکتب اهل‌بیت از مسائلی مانند قول بغیر علم، غیبت، تهمت، بدگویی و بدزبانی مبرّا است و شما مداحان نیز باید این معارف را در زبان و عمل به مردم تعلیم دهید. #انقلاب_فاطمی 💻 @Khamenei_ir

📋 فحش را عشق است ✍️ #محمد_فاضلی ، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی ✅ ادبیات سیاسی کشور به ابتذال سقوط کرده است. این وضع فجیع نتیجه چیست؟ چرا فقط ناسزای سیاسی در سطح عمومی تولید می‌شود و نشان چه چیزی در عرصه سیاسی و سیاست عمومی است؟ رواج «کلام سیاسی مبتذل» نه «کلام سیاسی عقلانی مولّد خرد،‌ تدبیر و حل مسأله» را می‌توان حداقل نتیجه سه عامل دانست. ✅ عامل اول، فقدان ماشین تولید خرد سیاسی و سیاستی؛ عامل دوم، بی‌شمار شدن محدودیت‌های سیاست‌ورزی و برنامه‌ریزی؛ عامل سوم، شهروندی نابرابر و بهره ناعادلانه شهروندان از قدرت. هر کدام را توضیح می‌دهم. ⭕️ یک. خرد سیاسی و سیاستی یا آن‌چه که ارزش شنیدن، ظرفیت برنامه‌ریزی و پیشبرد منافع ملی، و قابلیت حل مسأله داشته باشد، فکر و منظومه اندیشه‌ای ارزشمندی است که در فرایند کار تخصصی سیاسی-سیاستی تولید می‌شود. تجهیز نمایندگان مجلس یا وزارتخانه‌های دولت به برنامه سیاسی و سیاست درست، به نهادی تخصصی برای تولید چنین محصول پیچیده‌ای نیاز دارد. تولید یک پُرس چلوکباب هم سازمانی به نام رستوران نیاز دارد، چگونه می‌شود «فکر سیاسی-سیاستی» و برنامه اداره درست کشور بدون نهاد یا ماشینی به نام حزب، که یک نهاد بسیار مهم تخصصی تولید نرم‌افزار اداره کشور است، تولید شود؟ ⭕️ دو. برنامه‌ریزی نیازمند «فضای برنامه‌ریزی» است. فضای برنامه‌ریزی، در واقع فضای مفروضات، امکانات، بایسته‌ها، اختیارات و توانمندی‌هایی است که برنامه‌ریز برای طراحی در اختیار دارد. محدودیت‌ها در فضای طراحی هر قدر بیشتر شود، طراح کارش دشوارتر و نیازش به خلاقیت البته بیشتر می‌شود. برنامه کشورداری ایران امروز هم قرار است در فضایی تهیه و اجرا شود که: اکثریت مردم و نظرشان معیار نباشد، فقط معدود نخبگان خودی سهیم باشند، اقلیتی کم‌شمار از آن‌ها که به برخی ایده‌ها ارادت تام دارند حق اثرگذاری داشته باشند، تنش سیاست خارجی تا درازمدت باقی باشد و در نتیجه سرمایه‌گذاری خارجی و سرمایه ایرانیان خارج از کشور به‌کار گرفته نشود، رابطه مالی و بانکی با جهان محدود باشد، و هیچ ایده، رفتار یا سازماندهی سیاسی تغییر نکند. این فضای برنامه‌ریزی چنان محدودکننده است که نتیجه‌اش می‌شود همین وضعیتی که در واقع همه شعارهایی را تکرار می‌کنند که مابه‌ازای واقعی و روی زمین آن‌ها معلوم نیست؛ همه «باید» تعیین می‌کنند اما هیچ کسی درباره «چگونه این بایدها محقق شوند؟» ایده‌ای ندارد و حس استیصال از سر و روی سیاست‌گذار و سیاست‌مدار می‌بارد. ⭕️ سه. عرصه سیاسی و سیاستی ایران امروز به شدت از شهروندی نابرابر و توزیع نامتوازن قدرت عذاب می‌کشد و به مرحله امتناع گفت‌وگوی مؤثر رسیده است. عقلانیت سیاسی و سیاستی در شرایط گفت‌وگو بروز می‌کند. ما اما در شرایطی هستیم که برخی طرف‌ها چنان از قدرت بهره دارند که خود را از استدلال عقلانی، بی‌نیاز احساس می‌کنند. کنشگر سیاسی اگر بتواند حمله کند، ناسزا بگوید و بازی را هم به نفع خودش تمام کند، نیازی به اندیشیدن ندارد؛ و در مقابل او اکثریتی باشند که در بیان استدلال و عقلانیت خود نیز انباشته از بیم و هراس عقوبت‌اند، گفت‌وگو بی‌معنا و بی‌حاصل می‌شود. ✅ میدان سیاستی که تحت محدودیت‌ها و خط قرمزهای بسیار به شدت کم‌امکانات و محدود شده است (حتی امکانات مالی گذشته نظیر ظرفیت فروش نفت هم ندارد)؛ سازمان و ماشین تخصصی تولید برنامه و سیاست (حزب) هم ندارد، و بنابراین سازماندهی و هماهنگی تولید دانش اداره کشور در آن ضعیف است؛ و در همین میدان پرمحدودیت دارای فقر سازمانی، عده‌ای قادرند بی‌محابا و بدون ترس از عقوبت با تکیه بر قدرت نابرابر بر دیگران بتازند؛ چه حاصلی خواهد داشت؟ گفت‌وگویی در این فضا امکان‌پذیر است؟ کدام عقلانیت، ایده افق‌گشا یا بن‌بست‌شکن از دل این ساختار بیرون می‌آید؟ ✅ این شرایط آدم‌ها را به کسانی تبدیل می‌کند که از سر استیصال، پنجه به صورت یکدیگر می‌کشند. آدم‌هایی که به هم فحش می‌دهند، البته با تنفر، عاشق بودنِ یکدیگر هم هستند. ایده‌ای افق‌گشا و بن‌بست‌شکن که تولید نشود، فحش دادن توجیهِ وجود و تداوم آدم‌ها می‌شود. اصحاب مدیریت اجرایی استدلال می‌کنند که «ناسزاگویان بی‌انصاف و بن‌بست‌ساز» مانع کنش سازنده‌اند؛ و منتقدان تندخو و ناسزاگو هم خوب می‌دانند که هیچ طرحی برای برون‌رفت از این وضعیت، جز مشتی شعار ندارند؛ بنابراین دعا می‌کنند اصحاب قدرت اجرایی باشند تا هدف ناسزاهای ایشان قرار گیرند و نقش بز بلاگردان را ایفا کنند. دو طرف برای هم کارکرد و فایده پیدا کرده‌اند. ✅ عرصه سیاست در این شرایط به کلام سیاسی مبتذل آلوده می‌شود و همه از سر استیصال و در دل، ساکت فریاد می‌زنند: «فحش را عشق است.» #یادداشت #باز_نشر 🔰نقد و نظر خود را با ما در میان بگذارید: @Manaar_admin مَنار (معارف ناب امام و رهبری) 🆔@manaar_ir