🌅افق مبین گوش دادن به پیام تحویل سال نو رهبر فرزانه #کشورم_ایران، مثل همیشه، کمک ارزشمندی بود برای بهتر فکرکردن... سالی که گذشت، سال سختی بود و پرتلاطم. اما صفحه سفید و نورانی هم داشت؛ « زیبایی هایی که در خلال حوادث سخت خودش را نشان می دهد». مژده باد به آن هایی که صبوری کردند و متوقف نشدند، پاداش دنیوی و اخروی. و برخی چه خوش درخشیدند... «آزمون های سال ۹۸ آزمون‌های دشواری بود، اما غلبه و عبور از دشورای‌ها و حفظ روحیه، این موجب قدرت مند شدن یک ملت می شود.» «با راحت طلبی و رفاه جویی محض انسان به جایی نمی رسد. مواجهه با مشکلات و حفظ روحیه خود در مقابله ی با مشکلات، به ملت‌ها اقتدار و اعتبار می دهد». اما نکات دیگری هم هست... حوادث و مشکلات انسان را متوجه ضعف هایش هم می‌کند. چه بفهمد سقف ایمان و صبر و آرامشش کجاست چه دقت کند که تحت تاثیر حوادث، مبتلا به نگاه مادی افراد پیرامونش نشود و مسبب الاسباب حقیقی را گم نکند. و خدای مدبر و مربی فرصت می‌سازد که ضعف هایمان را بشناسیم. از غرور و غفلت خارج شویم و اراده‌ی خود را در طول اراده او ببینیم. و بر اساس همین افکار آنچه افق آشکار چنین مردمی است، قطع به یقین دست یابی به پیروزی های بزرگ است. فرمود با تلاش توام با رنج خدا را ملاقات خواهی کرد. يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ. انشقاق/۶؛ و این یعنی نابرده رنج گنج میسر نمی شود... افق مبین ایران، ساحل نجاتی است که نجات‌بخش سایر ملت‌ها هم خواهد شد، اگر قلب‌ها و عقل‌های مردمانش همه با بهره‌مندی از این فرصت‌ها با روحیه و با امید و شجاعانه شود و بر مبنای ایمان، قلب مطمئنی داشته باشند که تلخی‌ها خواهد گذشت و یسر انتظارشان را می کشد. هفت سین امسال یک سین متفاوت داشت. سردار سلیمانی... سمبل امنیت و آرامش و معنویت مجسم، امسال اگر مردم کشورم قدر سلامتی را به شکل دیگر می دانند، قدر امنیت را هم به گونه ای دیگر حس می کنند. در سالی که از باب هفتمین راهنمای عقیدتی مان واردش شدیم، و از ابواب سومین و چهارمین این راهنماها و قمر منیرشان خارج خواهیم شد، بی ربط نیست اگر به پیروزی های بزرگ فکر کنیم... هرچند دیگر آموخته‌ایم که آرمان‌های بزرگ و معتبر، سختی های بزرگ به همراه دارد. پس باید بر پایه‌ی این باور و اندیشه، انتهای افق را روشن دید و برای رسیدن به آن از تلاش توام با رنج نترسید! ✨سال پیش‌رو برایتان پرنور،پربرکت و پر عافیت باد؛ توام با پیروزی‌های بزرگ... 🎊🎉 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

دوست ایرانیمون در اسپانیاس. از اوضاع نابسامان شرایط ایجاد شده بخاطر ویروس کرونا می‌گفت. از اینکه دستمال کاغذی سرویس بهداشتی تقریبا یافت نمیشه و صف‌های طولانی برای خرید مایحتاج زندگی ایجاد میشه. از اینکه تا همین چند روز پیش مردم گوششون بدهکار نبوده و جدی نگرفتن و در همه جشن‌های خیابانی تجمع داشته‌اند... از اینکه ایران خیلی بهتر و پخته‌تر شرایط را مدیریت کرده. در بین این بحث‌ها و فکر به قوانین و‌ توصیه‌های جدید رایج شده در جهان، با توییت فوق مواجه شدم. ایشان را نمی‌شناسم اما آنچه به آن فکر می کردم را مختصر و مفید بیان کرده بود: ترجمه: «ظاهراً ، تمام دنیا "قانون شرع" را وضع می‌کنند، حتی بدون آنکه آن را بدانند. - شستشوی مداوم دست ها - وام با بهره صفر - لمس و تماس محدود - شستن خود، با آب، در دستشویی - کمک به فقرا از نظر مالی متأسفانه یک بیماری همه گیر لازم بود تا حقانیت ارزشهای اسلامی آشکار شود.» @ninfrance

#خلاصه_نویسی_هایم «انسان همیشه در کششِ حس و تحلیل قرار دارد. آن‌گاه که به تحلیل‌کردن می‌نشینیم، می‌گوییم: این انسان که مرا تهدید می‌کند، از خود چه دارد و دارای چه توانی است؟ اما اگر توانستیم به آنچه در لفظ به کار می‌بریم و در تحلیل می‌اندیشیم، عمل کنیم، مثل نوح علیه السلام هستیم که فرمود: «پس شما تمام توان و قدرت خود را علیه من به‌کار گیرید و به من مهلت ندهید و یک لحظه مرا زنده نگذارید، اگر می‌توانید.»یونس/۷۱ اگر انسان توانست تحلیل خود را جامه‌ی عمل بپوشاند، فردی خواهد شد که «دین» نقش خود را در او ایفا کرده است. به این ترتیب، تضاد بین حس و تحلیل در وی حل می‌شود. انسان کامل انسانی است که آنچه در بررسی می‌پذیرد، برابر با عمل، فعل، خیال، درک، وجود و حس او باشد؛ یعنی «مشهود» او همان «معقول» باشد. مشهود ما با معقولمان فاصله‌ی زیادی دارد. اگر فردی مشهودش همانی باشد که در تعقل دارد، از هیچ‌کس وحشتی ندارد و تمام مسائل برایش حل شده است. انسان آرام‌گرفته و سکینه داری است که (خداوند سکینه‌ی خود را بر او فرود آورده)توبه/۴۰؛ یعنی او را طوری کرده که در مقام شهود همان‌گونه است که در مقام تعقل. وقتی راحت بر زمین نشسته‌ای می‌گویی که همه‌چیز قائم به اراده‌ئ حق است و تا خدا نباشد چیزی صورت نمی‌گیرد؛ ولی اگر مردی در عمل بگو! زمانی که پشه‌ای یا مگسی به تو حمله‌ور می‌شود، این‌گونه باش. آن‌وقت است که انسان همه چیز را فراموش می‌کند و می‌فهمد که چقدر ضعیف، و پرادعاست. وقتی انسان می‌بیند که اگر یک موجود ضعیف، یک انسان کوچک برایش گارد بگیرد، دست و پایش را گم می‌کند، آن وقت است که می‌فهمد بسیاری از چیزهایش خیالات بوده و آنچه باید می‌شده، نشده و به آنچه می‌بایست برسد، نرسیده است... مؤمنان، آن‌هایی که به جایی رسیده و ساخته شدند، وضع مشهودشان در ثبوت و سکون نبود؛ بلکه در حال حرکت به سوی معقولشان بود؛ یعنی روز به روز به آنچه مومن‌اند، نزدیک می‌شدند. این قرب به حق است؛ تقرب انسان به خداست. نماز باعث کم شدن فاصله‌ی مشهود و معقول میشود و غفلت موجب زیادشدن فاصله‌ی مشهود و معقول می‌گردد و مشهود را روزبه‌روز از معقول دورتر می‌کند، تا آنجا که معقول هم از انسان گرفته می‌شود...» 📚برگرفته از کتاب ارزشمند «نماز»؛ محی‌الدین حائری شیرازی 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

روزی روزگاری در هالیوود تیتر، نام فیلم است. نمی‌دانم این فیلم را دیده‌اید یا نه، اما وقتی سراسر شهر در فرانسه تبلیغش پر شد، منتظر بودیم برسد تا ما هم ببینیم که دو ستاره معروف سینمای هالیوود با هم چه شاهکاری ساخته‌اند. فیلم که تا اواسطش کاملا کسالت‌بار و نچسب بود و واقعا روزی روزگاری... روزمرگی بازیگران هالیوودی در سال ۱۹۶۹ میلادی. اما تقریبا نزدیک به اواخر فیلم، صحنه‌های بسیار سیاهی رخ داد که سراسر جنایت و خشونت و وحشی‌گری و بعد حیوانی و روان پریشی انسان را به نمایش می‌گذاشت. روال داستان را تعریف نمی‌کنم که شرحش در نت هست، فقط نکته‌ای هست که قصد دارم به آن اشاره کنم. چند جوان مستضعف دوره‌گرد، با نام کولی در فیلم هستند که بنا به دلایلی که در فیلم رخ می‌دهد نقشه می‌کشند که این بدل و بازیگر هالیوود که بردپیت و دکاپریو باشند، شبانه بکشند. دیالوگ‌ اینها برایم مهم است... زمانی که به سمت خانه آن‌ها در حرکت هستند یکی‌شان می گوید: سال‌ها با انواع بازی‌هایشان در هالیوود کشتن را یاد ما دادند و ما با دیدن این فیلم‌ها بزرگ شدیم، حالا باید نشان دهیم چه یاد گرفته‌ایم... این چند جوان ساده‌لوح به خانه آن‌ها وارد می‌شوند و این دو بازیگر و بدل به دلیل حرفه‌ای بودن و تجهیزات داشتن، به فجیع‌ترین حالت ممکن این جوان‌ها را می‌کشند و می‌سوزانند... انقدر کش‌دار و طولانی فرایند کشتن این‌ها را با جزئیات و صدای بلندمدت جیغ کشیدن پخش می‌کند که واقعا تعجب عمیق انسان را از این همه خوی وحشی‌گری و بی‌رحمی و نمایش آن بر می‌انگیزد. من که جز لحظاتی نتوانستم این بخش را ببینم، اما صدای جیغ‌کشیدن و هیاهوی فیلم تا مدتی از ذهنم نمی‌رفت. شنیدم پس از صف‌های طولانی برای خرید کالا در آمریکا، و پس از حمله به برخی فروشگاه‌ها، مردم به سمت اسلحه‌فروشی‌ها هجوم بردند و دیدم که شهردار یکی از ایالت‌ها در مصاحبه‌ای گفته مردم کمتر به سمت هم اسلحه بکشند، در این اوضاع ایجاد شده بخاطر کرونا، تخت خالی نداریم... و اندیشیدم... و اندیشیدم فقط و فقط سینمای هالییود با جهان که هیچ، با مردم کشور خودش چه کرد... خدمات این سینما به بشریت چه بود، و بودنش چه به انسان و انسانیت افزود و چه‌ها از انسان و انسانیت کاست... 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

فیلم مرتبط با متن روزی روزگاری در هالیوود... @ninfrance

ایرانِ ناشنوا! داستانی تمثیلی شنیده بودم که روزی سه نفر با هم مسابقه می‌گذارند که از عرض رودخانه‌ای خروشان شناکنان به آن سوی رود برسند. مردم هم که با خبر می‌شوند همه جمع می شوند تا این رقابت سخت را شاهد باشند. وقتی چشم مردم به خروشان بودن و تلاطم رودخانه می‌افتد شروع می‌کنند به اما و اگر آوردن که مگر می‌توانند اینها چنین کاری کنند؟! برخی آن را بی عقلی می‌نامند، برخی اشاره به ضعف و ناتوانی آن‌ها می‌کنند، برخی مدام می گویند امکان ندارد و نمی شود و کسی نتوانسته و ... مسابقه که شروع می‌شود حرف‌های یاس آور بیشتر می‌شود. مردم مدام و متصل اظهار نگرانی می‌کنند و حرف های ناامید کننده می زنند، برخی دست به تمسخر می‌زنند و با خنده و نیش و کنایه سعی در منصرف کردن آنها می کنند... انقدر فشار حرف‌ها و حدیث‌ها زیاد می‌شود که نفر اول کلا از شرکت در مسابقه انصراف می‌دهد، نفر دوم مقاومت می‌کند اما به نیمه راه هم نرسیده از سختی که می‌چشد، ترس بر او غلبه می‌کند و باز می‌گردد، اما نفر سوم، بی توجه به حرف‌ها و فشارهای روحی، موفق به عبور می‌شود و به آن سوی رود می‌رسد. وقتی همه متحیرانه به این موفقیت چشم دوخته‌اند و برخی صادقانه تشویق می‌کنند و برخی که ضایع شده‌اند با قلب‌های پرحرص و حسادت سکوت کرده‌اند، علت موفقیت فرد سوم را جویا می‌شوند. پس از کمی پرس و جو متوجه می‌شوند که نفر سوم ناشنوا بوده است! و هیچ هیاهو‌ها و حرف‌های منفی و جملات یاس آور و تلقینات ناامید کننده را نشنیده است. اراده کرده، مصمم بوده، انرژی های منفی را دریافت نکرده و موفق شده! ایرانِ امروز ما، به دست کسانی در حال پیشروی است که همچون این فرد و البته با اراده! خود را به نشنیدن زده‌اند، تا افکار و حرف و نظر و ناله و نق و غر و تضعیف و تخریب برخی موجودات دوپای داخلی و خارجی بر آن ها اثر نگذارد و تا رسیدن به ساحل نجات پیروزی و موفقیت متوقف نشوند. تلاش تاسف آور برخی چهره‌های معروف شده به ناله زدن، غر زدن و تضعیف و تخریب کردن هر اقدام این کشورِ در حال حرکت، و تلاش مذبوحانه‌ی آن کسانی که تنها وجه اشتراکشان متاسفانه تولدشان در این سرزمین مطهر است، و در آن سوی مرزها، برای تضعیف و تخریب کشورشان حقوق می‌گیرند و رزق و روزی که با آن گوشت تنشان را می‌سازند، هر روز بیش از پیش به چشم می آید... این روزهای پرتلاطم هم می‌گذرد؛ اما تاریخ حیات انسان بر این کره خاکی ثابت کرده که از این تجربه گریزی نیست. همچون کسانی که به ساختن کشتی نجات به حضرت نوح کمک می کردند و کسانی که به تمسخر و تضعیف و توهین عمر را سپری می‌کردند، هرچند وقتی روز موعود می رسد همین ها آویزان کشتی نوح خواهند شد... ✨در سالگشت میلاد مردی که توجه نکرد وقتی به او گفتند تعداد شما کم‌تر از دشمن است و فرمود: در محاسبه الهی تعداد ملاک نیست؛ هدف مهم است و اگر هدف، تحقق امر اوست که حفاظت و حراست از داشته‌هایی باشد که اگر به نسل های آینده نرسد تباهی همه بشر را خواهد گرفت، این متن را می نویسم و برای همه کسانی که بی توجه به تمام تضعیف ها و تخریب ها با ایثار و فداکاری در حال پیشروی هستند از محضرش طلب مدد و یاری و عنایت می‌کنم. 🌺صلی‌الله‌علیک‌یا‌حسین‌ابن‌علی‌، 💫 ای مهربان‌امام، یا‌ابا‌عبدالله 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

تصویر مرتبط با متن ایرانِ ناشنوا در اینستا https://www.instagram.com/p/B-R4IMTpVpF/?igshid=p6sso5ouaego @ninfrance

✨عارفان گویند در بهداری کوی حسین 🦋درد‌ها را بیشتر عباس درمان می‌کند... و عباس‌ابن‌علی سلام الله علیه، باب الحوائج، قمر منیر ما، یل‌ام‌البنین، ابوالفضائل، اگر مصلحت الهی اذن دهد، کسی است که هرکس به بهداری‌اش رود با اعتقاد، پذیرشش می‌کند. حتی غیر شیعیان پدرش علی را... با اعتقاد و طبق تجربه می‌گوییم و دیده ایم... 🌸مشاهدات، تجارب و یادداشت های یک دانشجوی ایرانی🇮🇷 در فرانسه تا انتهای افق در: تلگرام: https://t.me/ninfrance بله: https://ble.ir/ninfrance ایتا: eitaa.com/ninfrance سروش: https://sapp.ir/ninfrance اینستا: https://www.instagram.com/p/B-R4IMTpVpF حسین روح الحیات علی سرالصلات ابوالفضل باب النجات... 🎊تبریک در تبریک 💫نور علی نور

با خودم گفتم سری به اخبار روز فرانسه بزنم. تمام صفحاتِ تمام خبررسانی‌‌ها، فقط حول یک موضوع... بحران کرونا ویروس ۱.لوموند ۲. فیگارو ۳. بیست دقیقه ۴. فرانس ۲۴ جهان حادثه‌ی بی‌سابقه‌ای را تجربه می‌کند... @ninfrance

جوشن صغیر یا جوشن کبیر دو؟! حتما با دعای جوشن کبیر آشنایی دارید. اسما و صفات خداوند. چرا نامش جوشن شده است؟ یعنی اگر کسی آن را بخواند زرهی می شود که از او محافظت می‌کند؟ محافظت از چی؟ باید فکر کرد... معنای جوشن همان زره است. لباسی در شرایط جنگی، برای حفاظت از جسم در برابر حملات. اما در کتاب مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی، بعد از دعای جوشن کبیر، دعایی است با نام جوشن صغیر. نمی دانم چرا ترتیب نام گذاری به این شکل است. آیا حجم دعا مد نظر بوده؟ نمی دانم. این روزها، روزهای خاصی است که شاید از بهترین زمان‌های خواندن این دعا باشد. آیا تا بحال خوانده اید؟ جوشن صغیر نام گذاری شده است اما بسیار بزرگ به چشم می آید؛ در روزهایی که عادی ترین نعمت‌ها و فرصت ها و لذت‌ها به محدودترین شکل ممکن رسیده است، برای انسان دو حال ساخته است. هم به نوعی ساده‌ترین و معمولی‌ترین داشته هایش را که به چشمش نمی‌آمد و بابتش خدایش را شکر نمی‌گفت، امروز از محروم شدنش درد می‌کشد، غصه می‌خورد، نام می برد و یادش بخیر می گوید و آرزویش می‌کند. هم حال دیگری نیز بر انسان ممکن است حمل شده باشد و آن هم حالِ شکوه و غرزدن و احساس خستگی کردن و بریدن و کم آوردن است. انسانی که تحمل محدود شدن و محصور شدن و محروم شدن را ندارد... حالا این مایی که دچار ابتلای همزمان شده ایم؛ یعنی هم با در تعلیق گرفتن برخی راحتی ها و نعمت‌ها پرتوجه شده‌ایم و هم بخاطر فشار وارده، شاکی و در ناراحتی، شاید بهترین زمان باشد برای پوشاندن این زره بر تن روح... این دعا می‌شمارد که می‌توانست بدتر از این باشد، کما اینکه همین الان خیلی ها در سراسر جهان در شرایطی به مراتب بدتر یا سخت‌تر از این در حال سپری کردن عمر هستند. و شامل حال ما نیست... با اتمام این دعا، بند بند روح انسان شکر می شود، قدردانی می شود، الحمدلله ورد زبانش می شود. و این یعنی این دعا کار خودش را کرده است. جوشنی شده است و بر تن روح قرار گرفته است. زره‌ای شده است برای سالم و در امنیت نگه داشتن روح و روان از هرچه ناراحتی و غم و شکوه و نارضایتی و خستگی است. تا بشود آن موجودی که خداوند فرمود: در راحتی‌ها شکرگزار است و در سختی ها صبور. تا به سلامت از این جنگ هم عبور کند؛ ان شا الله. 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشتهای یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

کودکان، خانه، والدین، کرونا، فرانسه یک‌سالی می‌شود که در فرانسه حضور کودکان در مدرسه از سن سه سالگی اجباری شده است. در حالی‌که تا پیش از این از سن شش سالگی اجباری بود. یکی از دلایلش را تنوع ملیت و فرهنگ و دین و زبان والدین و به تبع کودکانشان اعلام کرده‌اند که به بازه بیشتری برای تربیت مشترک و یک دست سازی فرهنگی نیاز است. این سه سال اول، از درس و تحصیل و کتاب و دفتر خبری نیست و فقط اجتماعی‌کردن و فرهنگ‌سازی کودکان با انواع بازی و کارهای فردی و جمعی انجام می‌شود. البته غالب والدین چون شاغل هستند تقریبا از بدو تولد، کودک را یا به پرستار خانگی می‌سپارند یا در مهدکودک‌های خصوصی و پولی می‌گذارند... بعد از شیوع ویروس کرونا و خانه‌نشین شدن اجباری کودکان و والدین با هم در خانه. غالب والدین دچار مشکل شده‌اند... دوست فرانسوی‌مان می‌گفت: تابحال سابقه نداشته این همه زمان با فرزندش در خانه باشد و واقعا نمی‌داند چگونه سرگرمش کند... این معضل قابل‌توجه بود برایم. 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance

ترجمه عنوان: من دیگر از معلم‌ها انتقاد نخواهم کرد. مرتبط با مدیریت فرزند در 🏠 معضل والدین در فرانسه، در ایام شیوع ویروس کرونا مقاله چاپ شده در مجله فیگارو https://www.instagram.com/p/B-e1zbBDMBu/?igshid=lbgd5a5af6b7 🌸 مشاهدات، تجارب و یادداشت‌های یک دانشجوی ایرانی 🇮🇷 در فرانسه @ninfrance