بسم الله الرحمن الرحیم #سیدعلی_ترکِ_دیوانه_‌۱ آدم‌ها کسانی‌اند که تعریف آدم بودن را به آنچه هستند تقلیل داده‌اند من نمی‌خواهم مثل آنها باشم آدم‌ها به اصطلاح همان کسانی‌اند که زندگی این چند روزه دنیا را جدی گرفتند و برای آن می‌جنگند آدم‌های عاقل، با هوش و بادرایت که گمان می‌کنند تا ابد در این کره خاکی زندگی خواهند کرد. دیوانه بودن که دلیل نمی‌خواهد. اصلاً دیوانه کیست؟ و عاقل کیست ؟ اگر عقل آن است که عشق را پس می‌زند و طراوت هستی را از صفحه وجود انسان می‌زداید همان بهتر که نباشد و تو را دیوانه بخوانند. اگر دیوانگی نداشتنِ آن عقلی است که به وسیله آن برای حفظ خودت دست درازی به هویت دیگران کنی من از همه دیوانه‌ترم. اگر جنون ، آن بومی است که عشق در آن نقاشی می‌شود بگذار که عالمی مرا دیوانه بخوانند. من خسته بودم از مردمانی که درکشان به چشمشان و فهمشان و قضاوتشان به گشادی جیبشان بود لباس پاره‌ای بر تن کردم و دارایی‌ام را رها و آواره ی بین الحرمین کربلای معلی شده بودم. برای آنکه عاقلان سراغت نیایند لبت را کج می‌کنی کمی صدایت را تغییر می‌دهی... آدم ها مزاحم طلوع عشق از پسِ قله‌های هستی ات می‌شوند آن کس که در این دنیا خام بماند و عشق جانش را به آتش نکشد تخم آدمیت در وجودش رشد نکرده است آدم آن است که در دیوانگی به مردانگی رسیده باشد نه در خیال آدمیت حیوانی باشد که در پندارهایش صبح را به شب می‌رساند و شب را به صبح. تراوش‌های قلب‌هایتان را می‌بینم؛ افکار کودکانه‌تان؛ شهواتی که در پیش چشمانتان تا عمیق‌ترین سیاه‌چاله‌های مغزهایتان رسوخ کرده است صدای زمزمه‌های خودخواهی و خودپنداری‌تان، گوش قلبم را که سال‌هاست در این شهر رو به امواجی از عوالم غیبی باز شده مجروح و زخم آلود کرده است. ادامه دارد 📚 گوشه ای از کتاب کهشکان نیستی فصل چهلم #سیدالشهداء #اربعین #مرگ_خویشتن #کتابخوانی #کهکشان_نیستی #نو_نگاه لینک نو نگاه : https://eitaa.com/no_negah

بسم الله الرحمن الرحیم #سیدعلی_ترکِ_دیوانه_‌۱ آدم‌ها کسانی‌اند که تعریف آدم بودن را به آنچه هستند تقلیل داده‌اند من نمی‌خواهم مثل آنها باشم آدم‌ها به اصطلاح همان کسانی‌اند که زندگی این چند روزه دنیا را جدی گرفتند و برای آن می‌جنگند آدم‌های عاقل، با هوش و بادرایت که گمان می‌کنند تا ابد در این کره خاکی زندگی خواهند کرد. دیوانه بودن که دلیل نمی‌خواهد. اصلاً دیوانه کیست؟ و عاقل کیست ؟ اگر عقل آن است که عشق را پس می‌زند و طراوت هستی را از صفحه وجود انسان می‌زداید همان بهتر که نباشد و تو را دیوانه بخوانند. اگر دیوانگی نداشتنِ آن عقلی است که به وسیله آن برای حفظ خودت دست درازی به هویت دیگران کنی من از همه دیوانه‌ترم. اگر جنون ، آن بومی است که عشق در آن نقاشی می‌شود بگذار که عالمی مرا دیوانه بخوانند. من خسته بودم از مردمانی که درکشان به چشمشان و فهمشان و قضاوتشان به گشادی جیبشان بود لباس پاره‌ای بر تن کردم و دارایی‌ام را رها و آواره ی بین الحرمین کربلای معلی شده بودم. برای آنکه عاقلان سراغت نیایند لبت را کج می‌کنی کمی صدایت را تغییر می‌دهی... آدم ها مزاحم طلوع عشق از پسِ قله‌های هستی ات می‌شوند آن کس که در این دنیا خام بماند و عشق جانش را به آتش نکشد تخم آدمیت در وجودش رشد نکرده است آدم آن است که در دیوانگی به مردانگی رسیده باشد نه در خیال آدمیت حیوانی باشد که در پندارهایش صبح را به شب می‌رساند و شب را به صبح. تراوش‌های قلب‌هایتان را می‌بینم؛ افکار کودکانه‌تان؛ شهواتی که در پیش چشمانتان تا عمیق‌ترین سیاه‌چاله‌های مغزهایتان رسوخ کرده است صدای زمزمه‌های خودخواهی و خودپنداری‌تان، گوش قلبم را که سال‌هاست در این شهر رو به امواجی از عوالم غیبی باز شده مجروح و زخم آلود کرده است. ادامه دارد 📚 گوشه ای از کتاب کهشکان نیستی فصل چهلم #سیدالشهداء #اربعین #مرگ_خویشتن #کتابخوانی #کهکشان_نیستی #نو_نگاه لینک نو نگاه : https://eitaa.com/no_negah