پول میدم به من فحش بده! در تبلیغات یک چیز، فرمول‌های متعددی برای به سر زبان انداختن آن، وجود دارد. راههای متنوع و فراوانی برای معرفی یک شی یا یک کالا یا یک فیلم یا یک کتاب یا فرد حتی، یا هر چیز دیگری که تصورش را بکنید وجود دارد. یکی از این طُرق، در صدر اخبار قرار گرفتن است ولو با کثیف ترین حالات. بعنوان مثال، بعضی از کارگردانان یا تهیه کنندگان فیلم‌ها، به منتقدین خود پول‌های گزافی می‌دهند تا اثرشان را با تندترین الفاظ نقد کنند. گاهی هزینه های سنگین می‌کنند تا به آنها فحش دهند. در بستر سیاسی هم این فرمولها کاربرد دارد. یادمان نمی‌رود مثلا در دهه 70 به اعتراف #سعید_حجاریان پولهایی به اراذل و اوباش داده می‌شد تا با لباس حزب اللهیها به مراکز و محل‌های تجمع اصلاح طلبان حمله کنند، فحش بدهند و احیانا زد و خوردی صورت دهند. نتیجه ی همه ی این فرایندهای کثیف تبلیغاتی چند چیز است: اول: در صدر اخبار باقی ماندن (با هر قیمت و هر شیوه ای) دوم: مظلوم نمایی، که بهترین راه برای جذب مخاطب است. سوم: ترور شخصیت و طیف مقابل با هتاک نشان دادنشان (چرا که مخاطب می‌داند این انسان ضعیف است که فحاشی می‌کند و آدمی که استدلال و منطق دارد اهل ناسزاگویی نیست) چرا این نکات را عرض کردم؟! هدفم از طرح این موضوع چه بود؟! عارضم حضور انورتان که باید خیلی تیزبین بود و اشراف کامل داشت تا بتوانیم تشخیص دهیم که مثلا اینی که الان دارد مخالف ما را با بدترین الفاظ به اصطلاح فحش کش می‌کند و به اسم نقد بدترین الفاظ را برایش بکار می‌برد دوست ماست یا عامل دشمن؟! لباس خودی به تن دارد یا مدل حجاریان را دارد پیاده سازی می‌کند؟! راه تشخیص چیست؟! راهش بسیار ساده و روشن است: اهل ناسزا هیچگاه خودی نیستند ولو ظاهری آراسته داشته باشند و پیشانی‌شان متورم از جای مهر باشد و تسبیح از دستش نیفتد. گاهی تشخیص خودی از غیر خودی از نحوه ادبیاتش و طریقه استفاده از الفاظ و کلماتش و جملاتی که به کار می‌برد، میسر است. #فحش_کشان_سیاسی #عوامل_دشمن #خودی_و_غیرخودی ✍#سیدفخرالدین_موسوی ‪| يجاهدون في سبيل الله ولا يخافون لومة لائم | 💡شبکه نفوذ | سیدفخرالدین موسوی 🆔@nofoz_shenasi👈عضو شوید ♦️آرشیو پرونده ها (اینجا) https://eitaa.com/parvandeha

پاسخ: سلام و رحمت وقتی عرض میکنیم اگر قرار باشه به حضرت آقا استناد کنیم، لاجرم باید منظومه فکری ایشون رو لحاظ کنیم یعنی همین. مطلبی که شما آوردید ناظر به بحث اختلاف سلیقه یا اختلاف موردی است، که طبیعتاً قابل اغماض است. اما اختلاف در اصول و مبنا دیگه اختلاف نظر نیست. اختلاف دو دیدگاه محترم نیست. اختلاف حق و باطل است. حالا به کدوم فرمایش رهبری بعنوان چراغ راه، باید متوسل شویم؟! به بحث مفصل ایشان در موضوع #خودی_و_غیرخودی. که پیشنهاد میکنم حتما این بحث را بخوانید و دقت کنید.