ناله در ناله صحن چمن شد مادر لاله ها در کفن شد شد شب اوّل درد و غربت آه و واویلتا وا مصیبت با چه حالی علی ناله دارد ناله بر یار نُه ساله دارد پِلک او پر شد از اشک حسرت آه و واویلتا وا مصیبت لب به یا فاطمه می گشاید یاد بازوی او می نماید ساقیِّ کوثر آل عصمت آه و واویلتا وا مصیبت کودکان بَغض مخفی شکستند پیش پهلو شکسته نشستند از جدایی حدیث شکایت آه و واویلتا وا مصیبت جامه ی غم تن غنچه ها شد دست گل گَردن غنچه ها شد مادری ناله زد شد قیامت آه و واویلتا وا مصیبت #محسن_غلامحسینی #حضرت_زهرا_س @nohe_sonnati

غرق خون چشمه ی کوثری شد مادر لاله ها بستری شد سایه اش می رود از سرم وای مادرم مادرم مادرم وای نیمه شب ها به درد و سکوتش ذکر عَجِّل وفاتی قنوتش پیش چشمان زار ترم وای مادرم مادرم مادرم وای قَدِّ طوبای طاها شکسته شد نمازش خمیده نشسته قد کمانی نشد باورم وای مادرم مادرم مادرم وای ناله ها می زند کنج خانه از اثرهای آن تازیانه یاس زخمیِّ در بسترم وای مادرم مادرم مادرم وای داغ و حسرت به قلبم نشانده از تن گل که چیزی نمانده ساقه ی زخمی پرپرم وای مادرم مادرم مادرم وای #محسن_غلامحسینی #حضرت_زهرا_س @nohe_sonnati

شعله تا آسمان سر کشیده شعله بر جسم مادر کشیده می رسد ناله های پریشان فاطمه فاطمه فاطمه جان گل پَسِ در فغان بی عدد زد بس که گلچین بر آن در لگد زد کشته شد غنچه ی گل به دامان فاطمه فاطمه فاطمه جان مادر افتاده بود و نوا کرد ناگهان فضّه اش را صدا کرد زخم پهلوی او شد گل افشان فاطمه فاطمه فاطمه جان دُرّ دردانه اش را شکستند پهلو و شانه اش را شکستند در بغل محسنش گشته قربان فاطمه فاطمه فاطمه جان #محسن_غلامحسینی #حضرت_زهرا_س @nohe_sonnati

ای بهار خزانی یا زهرا یار قامت کمانی یا زهرا از غم رفتنت بی شکیبم من غریبم غریبم غریبم بر شب غصّه هایم تو ماهی بر تسلّای من کن نگاهی من چه سازم به دردم طبیبم من غریبم غریبم غریبم از برم می رَوی حال خسته بازو و دست تو شد شکسته شد جوان مرگی تو نصیبم من غریبم غریبم غریبم می رَوی و قراری ندارم بعد تو من که یاری ندارم ای طرفدار خوب و نجیبم من غریبم غریبم غریبم #محسن_غلامحسینی #حضرت_زهرا_س @nohe_sonnati

مثل ابری عقده ها وا می کند با خروش ناله غوغا می کند با خیال چار فرزند رشید مادرانه دیده دریا می کند این زن غمدیده در خاک بقیع روضه ای مردانه برپا می کند یا علی می گوید و می نالد او یاد فرزندان مولا می کند بیشتر از داغ فرزندان خود گریه بر اولاد زهرا می کند گوئیا اُم البنین در کربلا حال زینب را تماشا می کند با تجسم می رود در قتلگاه پیکری گمگشته پیدا می کند مادرِ عباس با سوز تمام بر حسینش نوحه نجوا می کند با خبر شد از لب خشک حسین ناله بر دستان سقّا می کند می شود مجنون در وقت اذان یاد اکبر، یاد لیلا می کند با ربابه هم نفس می گردد و می زند بر سینه لا... لا.. می کند #محسن_غلامحسینی #حضرت_ام_البنین_س @nohe_sonnati

شد شکوفنده گل روی ابا عبدالله عطر فردوس برین بوی ابا عبدلله عرش و فرش و مه و خورشید و ستاره با هم سر به سجده به سر کوی ابا عبدالله مادرش فاطمه با بوسه شیرین هردم میزند شانه به گیسوی ابا عبدلله تا نظر کرده به رخساره او پیغمبر شده محو رُخ دل جوی ابا عبدلله دست حق دست کشد بر سر دستان حسین که شود حیدری بازوی ابا عبدلله پاسداران حریم حرم زینب او استوارند به نیروی ابا عبدالله در نهایت برسد بر در منزلگه عشق عاشق صادق ره پوی ابا عبدلله سوره فجرِ خدا زمزمه ی جبریل است حق تعالی است ثنا گوی ابا عبدالله کربلا نام دگر دارد اگر میدانی باشد آوازه مینوی ابا عبدالله شب میلاد دلم پر کشد از خانه خویش پر خود وا بکند سوی ابا عبدالله #محسن_غلامحسینی #ولادت_امام_حسین_ع @nohe_sonnati