😷 #خواندنی | * تنهایی در اوضاع کرونایی 🌀 یادداشتی از خانم #مرضیه_نفری | نویسنده* 😱 چرا اینقدر از تنهایی می‌ترسیم؟ چرا بلد نیستیم خودمان را مشغول کنیم؟ چرا همه‌اش یکی باید از بیرون بیاید تا ما را سرگرم و حالمان را خوب کند؟ چرا باید مدام یک سروصدایی از اسپیکر و تلویزیون بلند باشد تا ما از تنهایی نترسیم و دلمان نلرزد؟ اصلاً باور می‌کردیم که پر کردن حجم تنهایی خودش یک مهارت است؟ 😔 کرونا آمده، اولین راه شکست آن‌ هم همین تنهایی و در خانه ماندن و قرنطینه است. اگر از قبل یاد می‌گرفتیم خُب بهتر بود. ولی حالا هم دیر نیست. تنهایی‌ات را هر وقت از آب بگیری تازه است. بهتره، دست به‌کار بشوی و برای خودت یک برنامه اساسی بچینی. برنامه‌ای که فقط به داشته‌هایت نگاه کند. به امید مؤسسه‌ها و کلاس‌های هنری و باشگاه‌ها نباش. فقط به خانه و آنچه درون خانه‌ داری باید اکتفا کنی. اولین شرط موفقیت این است که از تنهایی نترسی. یک فرصت ناب است. خیلی‌ها برای به دست آوردن همین خلوت و تنهایی به غار و کوه و بیابان پناه می‌بردند. 😉 خوب فکر کن! برنامه‌های سال آینده‌ات را بنویس. کتاب بخوان. درست‌ و حسابی، بدون اینکه هر شش ثانیه یکبار گوشی‌ات را چک کنی. فهرست آدم‌هایی که برایت مهم هستند را بردار و بهشان زنگ بزن. حرف زدن خیلی خوب است. دل‌ها را ضدعفونی می‌کند. کینه‌ها را می‌برد و پاکِ پاک می‌کند. یادداشت بنویس. از حال و هوای دلت، شعر، داستان، دل‌نوشته، هر چه که دوست داری. این روزها را بنویس. آرزوها و ای‌کاش‌ها را. بعداً به دردت می‌خورد. شاید هم استعدادهای جدیدی کشف شد و نوبل ادبی را گرفتی. نقاشی بکش و کارهای هنری بکن. آشپزی و شیرینی‌پزی و تعمیر لوازم خراب خانه هم لطف خودش را دارد. 👌 این را باید اول می‌گفتم حواست به پدر و مادر و بزرگترها باشد. آن‌ها این روزها باید بیشتر استراحت کنند. هوای جسم و دلشان را داشته باش و هی نگو من چیکار کنم؟ حوصله‌ام سر رفته. تنهایی دیوانه‌ام کرده. دیگه از تنهایی نترس. پاشو و دست‌ به‌کار شو. 💫 نو+جوان؛ انرژی امید ابتکار 🌱 @nojavan_khamenei

😷 #خواندنی | بسپر به خدا 🌀 یادداشتی از خانم #مرضیه_نفری | نویسنده 📻 رادیو روشن بود و سخنران مشغول صحبت. حرف از امام سجاد علیه‌السلام بود و صحیفه سجادیه. دعای سی و پنجم که در مقام رضا بود و اینکه ما باید به‌جایی برسیم که راضی باشیم از آنچه برای ما مقدر شده است. من این حرف‌ها را خیلی نفهمیدم ولی ذهنم مشغول شد. وقتی آمدم خانه، رفتم سراغ صحیفه سجادیه تا خودم مطالعه کنم چون یک‌چیزهایی توی ذهنم وول می‌خورد و کنجکاویم را قلقلک می‌داد که باید بدانم و این مسئله را برای خودم حل کنم. چند روزی توی این فضا بودم و ارشمیدس‌وار تحقیق می‌کردم. 🙏 الْحَمْدُ لِلَّهِ رِضًى بِحُكْمِ اللَّهِ، شَهِدْتُ أَنَّ اللَّهَ قَسَمَ مَعَايِشَ عِبَادِهِ بِالْعَدْلِ، وَ أَخَذَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ بِالْفَضْلِ (سپاس خدای را که راضی به‌حکم اویم. گواهی می‌دهم که خدا روزی بندگانش را عادلانه تقسیم نمود و با همه آفریدگانش با فضل رفتار کرد.) 🙃 راضی بودن یعنی پذیرفتن، گله نکردن، نق نزدن، یعنی تمام تلاشت را بکنی(حواست باشد دور یکجا نشستن، تنبلی کردن و امید الکی داشتن را خط قرمز بکشی) مشورت‌هایت را انجام بدهی و یک مسیر درست انتخاب کنی. حالا در این مسیر اگر مشکلی پیش آمد، گره‌ای در کارت افتاد، خودت را نکشی و الکی دادوبیداد نکنی؛ آرام باشی، صبر کنی و دوباره فکر کنی. فقط نگاهت به جلو باشد و رسیدن به هدف مهم‌ترین برنامه‌ات. اگر وسط مسیر بایستی و شروع کنی به دادوبیداد و لگدزدن به ماشین زندگی‌ات، نه‌تنها به مقصد نمی‌رسی، بلکه روشنی روز می‌رود و شب تاریک می‌رسد. راه نیمه و ترس از تاریکی و خطر. (خدایا به من اعتمادی بخش تا به اینکه قضای تو جز به نیکی جاری گشته اعتراف کنم.) 👌 وقتی اتفاقی در زندگی‌ات می‌افتد همه‌چیز را به خودش می‌سپاری و بعد از تلاش و توکل به خدا راحت می‌خوابی، چون خدا بیدار است و حواسش به تو و مشکلت هست. صبح خورشید را بیرون می‌آورد و آسمان آبی‌اش را با ابرهای سفید برایت آماده می‌کند تا بلند شوی و مشکلت را حل کنی. خودش هم‌دستش را دراز می‌کند تا هر جا که خواستی دستت را بگیرد. نترس، نگران نباش، دست خدا همه‌جا هست و به‌قدری قوی و بزرگ است که همه مشکلات را حل می‌کند. فقط به‌موقع و به‌جایش، باید صبوری را یاد بگیری. بلند شو و از امروز همه‌چیز را به خودش بسپار و راضی باش به آنچه خداوند برایت مقدر کرده است. به همین سادگی، به همین راحتی دل به خدایی بده که مهربان است و دانا، مهربان‌تر از پدر و مادر. 💫 نو+جوان؛ انرژی امید ابتکار 🌱 @nojavan_khamenei