دوران کودکی تکرار نمی شود.
بگذاریم فرزندمان بچگی ایمن
و شاد را تجربه کنند.
کودکان را به دنیا نیاورده ایم تا
زیر بار حجمی از توقعاتمان، آرزوهای
بر باد رفته ما را برآورده سازند.
ناکامی های ما، از آن ماست...
فرزندمان را به قیمت فخر فروشی
به اقوام و دوستان، تبدیل به
بزرگسالانی ناخشنود نکنیم.
#کانال_تربیتی_نوردیده 👇
Join @nooredideh
💢 آب نبات تلخ
بعضی پدرها بچهای را که خطایی کرده و نمیتوانند او را بگیرند، دست در جیب میکنند و میگویند بیا آب نبات به تو بدهم و به مجرد آمدن، او را گرفته و کتک میزنند و فکر میکنند خیلی زرنگ بودهاند! این بچه از این به بعد میداند علاوه بر اینکه پدر قدرتمند است، نقشهکش هم هست و سایر نصیحتها و تذکرات پدر را از همین قبیل میداند که دارد نرمم میکند که مرا بگیرد. مثلا پدر میخواهد قصه پیغمبران را برای او بگوید، او در خیالات خودش میگویدک پدر میخواهد این کار را بکند که من حرفش را گوش بکنم! لذا پس از این هر موقع معلّم، مربی و روحانی حرفی بزنند، تداعی میکند که این حرفها را میگویند که رامم کنند.
💠مرحوم آیتالله حائری شیرازی
19.81M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
رسیدیم به شب قدر ... رسیدیم به وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا ...
شب قدر هر قدر جایی که برای انجام اعمال اعبادی انتخاب میکنیم برای حضور بچهها مهیاتر باشه، طبیعتاً خود ما هم بهتر میتونیم در مراسمات حضور داشته باشیم
سوای این چند موردی که در کلیپ عرض شد، یه نکته رو یادمون نره! حتماً برای بچهها دعا کنیم 🤲 خدا رحمت کنه حاج آقا مجتبی تهرانی رو، میگفتند من بعد از هر نماز برای فرزندانم این پنج دعا رو میکنم:
✅ خدایا این اولاد من را و فرزندان من را سالم، صالح، خوش قدم، خوش روزی و عاقبت به خیر قرار بده 🤲🤲
راستی امشب همدیگه رو دعا کنیم 🌹🌹
پینوشت: نقل قول از کتاب خاطرات «حاج آقا مجتبی» بود. رحمهاللهعلیه ...
#شب_قدر
تربیت فرزند نوردیده
تنبیه سه شرط دارد: 🔸شرط اول : از صبح تا شب راه نیفتید و دائم بچه را صدا کنید و این مراسم تنبیه را ا
چند نکته در مورد تنبیه :
🔸 تنبیه برای تخلیه ی عصبانیت های والدین نیست. ما از دست روزگار و همسر دلخور هستیم، سر فرزندمان تلافی درمی آوریم.
🔸 تنبیه برای بازدارندگی است نه برای ایجاد انگیزه. می خواهیم فرزندمان لباس بپوشد، "پاشو لباستو بپوش" باید به او انگیزه بدهیم که پاشه و لباسشو بپوشه. برای این که کودک حرکت کنه و کاری را انجام بده، تشویق لازمه. با تنبیه نمی توانیم انگیزه ایجاد کنیم بلکه تنبیه اجبار ایجاد می کند، "بلند می شی یا بلندت کنم!"، "میام خدمتت می رسم ها" تنبیه چه صحیح و چه غیر صحیح برای ایجاد حرکت نیست؛ برای بازدارندگی است.
🔸تنبیه باید متناسب با عمل باشد. یک دلیل این که جرم در جامعه زیاد است اینه که مجرمین خودشان را بستان کار می دانند. تنبیه های خشونت آمیز و کیفرهای بی دلیل، بچه ها را طلب کار بار می آورد. یک مجرم میگه که من یک خلافی کردم، فوقش 6 ماه زندانی بشم پس چرا 2 سال برام نوشتند حالا من یک سال و نیم از جامعه طلب دارم.
تنبیه های خشونت بار بچه ها را می برد به سمت خلاف بیشتر چون آن ها را به سمت درک مظلوم سوق می دهد. به یاد دارید که گفتم درک مظلوم بسیار خطرناک است. وقتی این درک از یک حدی بالاتر می رود، این شخص خودش را از خانواده و بعد از جامعه طلبکار می داند در نتیجه بدتر می کند.
🔸 در تنبیه با بچه ها حساب نسیه نداشته باشیم. تنبیه مال کاری است که در این لحظه اتفاق افتاده. اگر کاری خلاف ارزش است، همان موقع واکنش نشان بدهید. اگر نمی توانید فراموشش کنید. یک روز از صبح بلند شده اید کودک چندین بار از ارزش ها عبور می کند، شما هم حالتان خیلی خوب است و می گید ولش کن بچه س دیگه، اشکالی نداره؛ بچه ادامه میده تا ظهر میشه حالا ممکنه که از موضوعی ناراحت شده باشید یا فامیل شوهر زنگ می زنند و می خوان امشب بیان منزل شما دیگه کلی بهم می ریزید، همسرتان تلفن می کند یکسری با او دعوایتان می شود و در همین موقع بچه یکی از اون کارهایی را می کند که از صبح انجام داده و شما هیچی نگفتید؛ حالا گیرش میارید که بیا این جا ببینم این از صبحت این هم از ظهرت اون هم ازدیروزت و اون هم از فلان روزت و از هفته ی پیش و اون از عمه هات و این هم از بابات و خلاصه هر چی دق و دلی دارین سر بچه ی بیچاره خالی می کنین؛ بچه هم می مونه که اصلاً موضوع چیه؟ این حرفا چیه؟ برای بچه ها حساب نسیه باز نکنید اگر باید تنبیه بشه همان موقع انجام دهید وگرنه ولش کنید و دیگه اصلاً بهش فکر هم نکنید.
🔸 یادتان باشد که تنبیه و تشویق در حوزه ی رشد نیستند. یک نقش بسیار کوچکی دارند و خود تربیت هم نقش بسیار کوچکی دارد و نقش تنبیه و تشویق کوچک تر از تربیت هستند. پس این قدر مسئله ی تنبیه و تشویق را در زندگی بچه ها بزرگ نکنید. زندگی عرصه ی زندگی کردن است. عرصه ی تعامل، ارتباط، با هم بودن، لذت بردن و رشد کردن و دوستی و محبت و خلاقیت است. تنبیه و تشویق هم جای خودش را دارد.نه باعث رشد می شوند و نه باعث شکوفایی خلاقیت. زندگیتان را به عرصه ی این دو تبدیل نکنید. (ادامه دارد...)
#نشست_تنبیه {قسمت18}
[مباحث کودک متعادل]
@nooredideh👈کانال تربیتی نوردیده
پر پرواز کودکتان را نچینید
مأموریت فرزند نوپای شما در زندگی این است که به موجودی مستقل تبدیل شود.
پس زمانی که از لحاظ رشدی به مرحلهای رسید که توانست اسباببازیهایش را در سر جای خود قرار دهد، بشقابش را از روی میز غذا بردارد و ببرد و خودش لباس بپوشد، بگذارید این کارها را خودش انجام دهد.
سپردن مسئولیت به بچهها برای عزتنفس آنها (و سلامت روانی شما) لازم است.
@nooredideh
مشکلات اقتصادی که بعضا خانواده ها با آن درگیرند نتیجه هوش اقتصادیِ پایین است. هوش اقتصادی در کودکی از بازی ها و اسباببازیها شروع می شود.
وقتی کشاورزی می کنید، گل می کارید، بذر می کارید بچه ها غیر مستقیم تمرین می کنند و یاد میگیرند که تولید اسباب بازی به جای خرید اسباببازی. اسباببازی ابزار بازی هست نه خود بازی..
کانال تربیتی نوردیده
Join @nooredideh
بازی نباید کودک را خسته کند. بازی سازنده به واسطه ویژگی هایی که دارد از سوی ما والدین یک ارتباط کامل و حضور کامل است و از سوی کودک یک تجربه بی بدیل که علاوه بر تخلیه انرژی اضافه و هیجانات او به او فرصت کشف میدهد او روابط بین پدیده ها را کشف می کند.
مثلا تصور کنید می خواهید با هم یک املت برای صبحانه درست کنید در این فرآیند کودک روابط زیادی را کشف میکند "شکستن تخم مرغ با ضربه زدن ، روان شدن کره با حرارات دیدن ، پختن تخم مرغ و ..." او در این بین از حمایت شما نه مداخله و ایجاد انسداد برخوردار خواهد بود. و در نهایت همین مواجه و تجربه ناب که در آن علاوه بر درست کردن صبحانه بیش از بیست تعامل گرم با شما را تجربه نموده و یک فرایند را همراه شما طی نموده بخشی از انرژی او تخلیه شده، احساس خوبی پیدا کرده و این احساس هیجانات ناشی از دوست نداشته شدن یا نا امنی از جانب شما را تخلیه کرده یک مهارت خوب "درست کردن املت" را تمرین کرده اگر در روز شما حدود ده بازی لذت بخش این چنین را با فرزندتان انجام دهید و او به شما اعتماد پیدا خواهد کرد و مطمئن باشید آرام تر از آنچه تصور کنید خواهد شد.
البته روزهای اول که این مدل رابطه را با کودکان شروع می کنیم چون انرژی و هیجان انباشت شده دارند کار بیشتر میبرد.
#کانال_تربیتی_نوردیده 👇
Join @nooredideh
هفت قاعده در برخورد با نوجوانان
۱- کارهای شما اهمیت دارند
بسياى از پدر و مادرها فكر مىكنند با بزرگتر شدن كودكانشان دیگر به عنوان مربی کاری از دستشان برنمیآید. اين نظر كاملاً اشتباه است. بررسیهای علمی به وضوح نشان میدهند که فرزندپروری به شیوه درست همچنان به رشد سالم فرزندان در دوره نوجوانی، دورماندن آنها از دردسرها و عملکرد تحصیلی خوب یاری میرساند.
۲- از محبت دريغ نكنيد
ستایش شفاهی فرزندتان و نشان دادن عواطفتان به طور فیزیکی را کنار نگذارید. هيچ دليل نداريم كه فكر كنيم نوجوانان از محبت بیدریغ پدر و مادرشان صدمهاى مىبينند. البته در صورتى كه آنها را جلوى دوستانشان در آغوش نكشيد!
۳- خود را كنار نكشيد
بسيارى از پدر ومادر ها كه در سال هاى كودكى با كار و زندگى كودكان خود همراهند، به محض بزرگ تر شدنشان خود را كنار مىكشند. اين كار اشتباه است. هنوز هم مهم است که در زندگی فرزندتان دخیل باشید- شاید حتی بیشتر از قبل. در برنامههای مدرسه فرزندتان شرکت کنید. دوستان او را بشناسيد. و زمانهایی را با هم بگذرانید.
۴-روشهای فرزندپروریتان را با سن فرزندتان سازگار کنید
بسیاری از راهبردهای فرزندپروری که در یک دوره سنی موثر بودهاند، در مرحله بعدی رشد فرزندتان کارآییشان را از دست میدهند. برای مثال بزرگتر شدن کودکان توانایی استدلالشان هم بيشتر مىشود و اگر چیزی که از آنها میخواهید، از نظرش بیمعنا باشد، با شما مخالفت خواهد كرد.
۵- حد و حدود بگذارید
مهم ترين نياز كودكان عشق و محبت والدين است. اما اولویت بعدی به همان اندازه مهم ایجاد یک ساختار است، حتى نوجوانان نيز نياز به تعیین قواعد و حدود دارند. محكم و در عين حال منصف باشيد. در صورتی که فرزندتان پختگی بیشتری از خود نشان داد، قواعدتان آسانتر کنید. اگر او نمیتواند به درستی از این آزادی استفاده کند، دوباره قواعد را سختتر کنید و چند ماه دیگر آزادتر کردن او را امتحان کنید.
۶- مشوق استقلال باشيد
بسيارى از پدر ومادرها به نادرست ميل به استقلال در فرزندان خود را به سركشى، نافرمانى و يا بىاحترامى تعبیر میکنند؛ اما ميل به استقلال رفتارى كاملاً طبيعى و سالم است. فضاى روانى لازم براى اتكا به خود را در اختیار فرزندتان قرار دهيد، وسوسه كنترل همیشگی او را در خودتان مهار کنید.
۷- دليل تصميماتتان را بيان كنيد
هر پدرومادر خوبى انتظاراتى از فرزندانشان دارد، اما برای آنکه نوجوانتان این انتظارات را برآورده کند، قواعد و تصمیماتتان باید واضح و متناسب باشند. در حالیکه فرزندتان با افزایش سن مهارت بیشتری در استدلال پیدا میکند. ديگر اصلاً خوب نيست كه به او بگوييد: «حرف حرف من است.»
@nooredideh
اگر میخواهید بر خشم خود در برابر کودک مقابله کنید با چشمان فرزندتان دنیا را ببینید:
کودکان عمدا کارهایی نمیکنند که شما ناراحت شوید بلکه دلیل کارهایشان این است که مثل بزرگسالان فکر نمیکنند. اگر اجازه دهید رفتارشان شما را بیازارد مرتب در رنج و عذاب خواهید بود.
روش درست این است که بخشی از رفتار آنها را ناشی از شرایط سنی بدانید.
یک کودک دو ساله در حال یادگیری است و وقتی بشقاب را پرت میکند میخواهد ببیند چه میشود. اگر یک بشقاب پلاستیکی به وی بدهید خواهید دید که پس از پرت کردن آن به سراغ چیز دیگری رفته و شما نیز کمتر ناراحت خواهید شد پس محیط را برایش بیخطر کنید.
وقتی خود را جای او بگذارید، محیط را آماده کرده و بسیاری از اوقات به جای عصبانی شدن میخندید.
Join @nooredideh
وقتی پدر یا مادری دچار نمایش زندگی نزیسته است اصولا در فرزند او تمایلی برای مقاومت در برابر این افراط شکل می گیرد. " مثلا در مقابل پدر یا مادری که بیش از حد منظم یا وسواسی است فرزندی بزرگ می شود که شلخته و بی نظم است !
در برابر پدر یا مادری که بیش از حد درویش مسلک و پارسا نماست، کودکی رشد می کند که پول دوست و حسابگر است" و این همان چیزی است که یونگ می گوید : «هیچ چیز بیش از زندگی نزیسته والدین بر فرزندانشان تاثیر نمی گذارد ! »
به همین خاطر یونگ توصیه می کند که هنگامی که با فرزندانتان بر سر موضوعی اختلاف نظر شدید و درگیری دارید و نمی توانید همدیگر را تحمل کنید زمانی را به این اندیشه و پرسش اختصاص دهید که " آیا این افراط فرزندم پاسخی به افراط من در جهت معکوس نمی باشد ؟" همچنان که در قانون سوم نیوتن می خوانیم : "هر عملی را عکس العملی است مساوی و در خلاف جهت آن" !
@nooredideh
کودکان زیر شش سال در دنیای حسی هستند و بعد از این سن تازه شروع به تفکر می کنند. قبل از آن با احساسات خود با دنیا در تماس هستند، مخصوصا قبل از سه سالگی تنها با تقلید از بزرگترها شکل می گیرند. هر چه ما بگوییم باور می کنند پس چیزی بگویید و عمل کنید که حس خوبی به آنها بدهد و عزت نفس آنها را بالا ببرید .
مثلا وقتی با کسی تلفنی صحبت می کنید یکی از خوبی های فرزند خود را با لحنی زیبا بیان کنید، فکر نکنید او حواسش جای دیگری است، کودک شما تمام مدت با ذره بین گفتار و اعمال شما را زیر نظر دارد !
این بیان غیر مستقیم به کودک حس خوبی می دهد باور می کند مهم است و شما دائم در فکر او هستید حتی موقع صحبت با دیگری باز هم حرف اوست.
#کانال_تربیتی_نوردیده 👇
Join @nooredideh