خدایا ؛ عریضه خاصی ندارم . . فقط خواستم بگم شبی که برای آسایشمون قرارش داده بودی شروعِ بی‌قراریامون شده . . شروعِ دلتنگی ، شروع هجومِ خاطرات ، شروع تنهایی ، شروع بی‌خوابی ، شروع غرق شدن تو افکار . .

-

کاش سوزن گرامافونی بودم که روی صفحه گرامافونِ خونه تو می‌رقصه .

- حاضرم بپرم . .

دوری ازم ؛ اونقدر دور که دستِ دلم بهت نمی‌رسه .

- 𝑯𝒆 𝑩𝒖𝒊𝒍𝒕 𝒂 𝑩𝒂𝒍𝒍𝒐𝒐𝒏 . .

برای شکوهمندیِ غم ؛ میتونم زانو بزنم .

"یک قاب از لحظات آخر" وَ اگر می‌خواستم از ترسِ پنهان شده‌یِ پشت این عبارت بترسم ، هرگز شروعش نمی‌کردم. حالا که اینجا در مورد آن دستانِ گره خورده در زیر آوار می‌نویسم ، وقتی برای جا زدن برایم باقی نمانده‌است. گویی همه چیزش را سرش شرط بسته‌ا‌ند. و زندگیِ قمار باز ، از وجودش چه میخواهد جز همراهی در لحظات آخر؟... - زلزله -