📕 #اسفار #جلد_ششم #استاد_عشاقی 📌 جلسه بيست و سوم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 37 سطر 2 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم #استاد_عشاقی 📌 جلسه سي و چهارم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص72 س 10 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #اسفار #جلد_ششم #استاد_عشاقی 📌 جلسه بيست و چهارم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 37 سطر 13 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم #استاد_عشاقی 📌 جلسه سي و پنجم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص73 س 10 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #اسفار #جلد_ششم #استاد_عشاقی 📌 جلسه بيست و پنجم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 37 سطر 14 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم #استاد_عشاقی 📌 جلسه سي و ششم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص74 س 10 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #اسفار #جلد_ششم #استاد_عشاقی 📌 جلسه بيست و ششم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 38 سطر 8 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

🔵 متن مناظره نوشتاري جناب استاد حسين عشاقي با دكتر عبدالرسول كشفي 🔶 موضوع: وحدت شخصي وجود 🔻در گروه تلگرامي «الاهيات اسلامي» 🔻تدوين: گودرزي #مناظره #برهان‌هاي_وحدت_شخصي_وجود #توحيد_عرفاني #وحدت_شخصي_وجود @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم #استاد_عشاقی 📌 جلسه سي و هفتم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص76 س 3 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #اسفار #جلد_ششم #استاد_عشاقی 📌 جلسه بيست و هفتم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 39 سطر 1 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

🖌موضوع : برهانهايي بر وحدت شخصي وجود (14) 🔵 برهان بر اساس صدق نقيض هر وجود بر ساير وجودات: مدعا: وجود در هستي خداوند منحصر است؛ 🔶زيرا اگر «الف» و «ب» و «ج» و «د».... وجودات متغايري باشند؛ بايد از هر شيء وجودي، ساير وجودات مغاير با او سلب شوند؛ و مثلا بايد بگوييم («الف»، «ب» نيست) و («الف»، «ج» نيست) و («الف»، «د» نيست)... ولي در هر يك از اين گزاره‌ها تناقضي شكل مي‌گيرد كه درستي اين گزاره‌ها را ناممكن و ناپذيرفتني مي‌كند؛ 🔷 بيان تناقض در گزاره هاي فوق با فرض تكثر در وجود 1) وقتي هر يك از الف، ب ، ج و د از سنخ وجود باشند مي توانيم بگوييم«الف وجود است»، «ب وجود است»، «ج وجود است» و «د وجود است». و بر فرض كثرت در وجود، «الف» ب، ج، و د نيست. 2) وقتي هر يك از «ب» و «ج» و «د».... از سنخ وجود بودند نقيض هر يك از اين امور وجودي از سنخ عدم خواهند بود؛ به عبارتي «عدم ب، عدم ج، و عدم د» از سنخ «عدم» خواهند بود؛ زيرا نقيض هر وجودي از سنخ عدم و نيستي خواهد بود؛ 3) وقتي «الف»، هيچ يك از «ب، ج و د» نبود چون ارتفاع نقيضين از هر موضوع مفروض، محال و باطل است، پس وقتي «ب» و «ج» و «د» از «الف» سلب شدند بايد هر يك از عدم «ب»، و عدم «ج»، و عدم «د» بر «الف» صادق باشند؛ و گرنه ارتفاع نقيضين لازم مي‌آيد پس مثلا خواهيم داشت («الف»، عدم «ب» است). 4) نسبت بين (عدم «ب»)، و «عدم» كه به قيدي مقيد نيست، نسبت خاص و عام است؛ و هر عام بر خاص خود، صادق است يعني خواهيم داشت كه («عدم «ب»، «عدم» است)؛ 5) از «3» و «4» يك قياس اقتراني شكل اول به وجود مي آيد بدين صورت: (الف «عدم ب» است). («عدم ب» عدم است». نتيجه مي‌گيريم كه («الف»، عدم است). 🔳نتيجه: در «1» پذيرفته بوديم كه «الف وجود است» و در «5» نتيجه گرفتيم كه «الف عدم است». و اين اجتماع نقيضين است. 🔸در بقيه گزاره‌ها نيز همين بيان نيز جاري است و هر يك از آنها هم وجود است و هم عدم و تناقض مذكور لازم مي‌آيد؛ بنابراين تكثر وجودات به تناقضات متعددي منجر مي‌گردد. #برهان‌هاي_وحدت_شخصي_وجود (14) #توحيد_عرفاني #وحدت_شخصي_وجود @oshaghierfan