eitaa logo
نشر آثار استاد حسین عشاقی
679 دنبال‌کننده
31 عکس
4 ویدیو
98 فایل
📚 پایگاه اطلاع رسانی آثار استاد حسین عشاقی ✅ ارائه کتاب ها، مقالات، دروس و يادداشت هاي جناب حجت الاسلام والمسلمين استاد حسين عشاقي زيد عزه 🔸 متخصص در فلسفه و عرفان اسلامي 🔸 مدرس اسفار و فصوص الحكم @oshaghierfan
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️مؤيدات اين احتمال: 1️⃣: در فرازي در زيارت امير‌المؤمنين چنین آمده است: 🌺«السَّلَامُ عَلَى أَبِي الْأَئِمَّةِ، وَ مَعْدِنِ النُّبُوَّةِ، وَ الْمَخْصُوصِ بِالْأُخُوَّةِ،» 🌺(المزار) چگونه امیرالمؤمنین طبق این فراز از زیارت، باشد و در عین حال فاقد مقام نبوت بوده باشد!؟ 2️⃣: در آيه مباهله حضرت علی علیه السلام نفس حضرت محمد (ص) معرفي شده است پس ؛ جلوه ثانوي است؛ و آنچه به نفس محمدی نازل شده به نفس علوی نیز نازل شده است. 3️⃣: در کتاب شریف در خطبه قاصعه چنین آمده است: 🌸«أَرَى نُورَ الْوَحْيِ وَ الرِّسَالَةِ وَ أَشُمُّ رِيحَ النُّبُوَّةِ وَ لَقَدْ سَمِعْتُ رَنَّةَ الشَّيْطَانِ حِينَ نَزَلَ الْوَحْيُ عَلَيْهِ ص فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا هَذِهِ الرَّنَّةُ فَقَالَ هَذَا الشَّيْطَانُ قَدْ أَيِسَ مِنْ عِبَادَتِهِ إِنَّكَ تَسْمَعُ‏ مَا أَسْمَعُ‏ وَ تَرَى مَا أَرَى إِلَّا أَنَّكَ لَسْتَ بِنَبِيٍّ وَ لَكِنَّكَ لَوَزِيرٌ وَ إِنَّكَ لَعَلَى خَيْر»🌸 🔸در این فراز حضرت علی علیه السلام خود را به عنوان کسی معرفی کرده که : نور وحی و رسالت را می‌بیند و بوی نبوت را استشمام می‌کند 🔸و همچنین در این فراز، امیرالمومنین از رسول خدا صلوات الله علیهما روایت می‌کند که آن حضرت هنگام نزول وحی فرمود تو می‌شنوی آنچه را من می‌شنوم و می‌بینی آنچه را من می‌بینم؛ 🔹روشن است آنچه حضرت محمد (ص) هنگام وحی، می‌دیده و می‌شنیده است پیام مستقیم از منبع وحی بوده است بنابراین آنچه امیر‌المؤمنین نیز می‌دیده و می‌شنیده پیام مستقیم پیامبرانه از منبع وحی بوده است؛ چنانکه جمله «أَرَى نُورَ الْوَحْيِ وَ الرِّسَالَةِ وَ أَشُمُّ رِيحَ النُّبُوَّةِ» به وضوح بر آن دلالت دارد. ❓: ممکن است گفته شود انتهای این فراز این است که «ِالَّا أَنَّكَ لَسْتَ بِنَبِيٍّ وَ لَكِنَّكَ لَوَزِيرٌ» دلالت بر نفی نبوت دارد. ✅ : این قسمت از فراز نافی مقام نبوت آن حضرت نیست؛ بلکه آنچه که در این عبارت نفی می‌شود نبوت اصلی و بالأصاله است؛ یعنی یک نبوت و کمکی برای نبوت محمدی بوده است نه یک نبوت بالأصاله؛ چنانکه تعبیر «لَكِنَّكَ لَوَزِيرٌ» بر آن دلالت دارد 🔸مخصوصا که نبوت حضرت هارون نیز یک نبوت وزارتی و کمکی برای نبوت حضرت موسی بوده است؛ چون حضرت موسی بعد از اینکه به نبوت انتخاب شد، با جمله «وَ أَشْرِكْهُ في‏ أَمْري» از خدا درخواست کرد که هارون را در کار نبوتش شریک گرداند؛ و خداوند با جمله «قالَ قَدْ أُوتيتَ سُؤْلَكَ يا مُوسى» این خواسته و سایر خواسته‌های او را اجابت کرد؛ لذا هارون به مقام نبوت کمکی و وزارتی رسید؛ و طبق ، همین مقام نیز برای امیر‌المؤمنین تحقق می‌یابد مگر بعد از اتمام نبوت محمدی؛ ✳️حاصل بحث بنابراین نفی در جمله «لَا نَبِيَّ بَعْدِي‏» نفی مطلق نبوت نمی‌کند بگونه‌ای که هر نحوه نبوتی را از نفس علوی سلب کند، بلکه این نفی، مقید به اتمام است؛ چون نبوت علوی، نبوت وزارتی و کمکی بوده است؛ 🔸ازین‌رو این نبوت تا جایی ادامه دارد که نبوت اصلی محمدی باقی باشد، و نه بعد از آن. @oshaghierfan &
🔵 يادداشت‌ها 🖌 موضوع: فرازی از درباره : 🔸در بخشی از خطبه 186 امير المومنين عليه السلام چنین می‌خوانیم: 🌸«إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ يَعُودُ بَعْدَ فَنَاءِ الدُّنْيَا وَحْدَهُ لَا شَيْ‏ءَ مَعَهُ كَمَا كَانَ قَبْلَ ابْتِدَائِهَا كَذَلِكَ يَكُونُ بَعْدَ فَنَائِهَا بِلَا وَقْتٍ وَ لَا مَكَانٍ وَ لَا حِينٍ وَ لَا زَمَانٍ عُدِمَتْ عِنْدَ ذَلِكَ الْآجَالُ وَ الْأَوْقَاتُ وَ زَالَتِ السِّنُونَ وَ السَّاعَاتُ فَلَا شَيْ‏ءَ إِلَّا اللَّهُ الْواحِدُ الْقَهَّارُ الَّذِي إِلَيْهِ مَصِيرُ جَمِيعِ الْأُمُورِ؛ بِلَا قُدْرَةٍ مِنْهَا كَانَ ابْتِدَاءُ خَلْقِهَا وَ بِغَيْرِ امْتِنَاعٍ مِنْهَا كَانَ فَنَاؤُهَا»🌸 🔹 ترجمه به اجمال: 🌺«خداوند سبحان بعد از فنای ما سوا، به یگانگی (وجودی) باز می‌گردد؛ یعنی همانگونه که قبل از آغاز آفرینش، او تنها موجود بود بعد از فنای ما سوا نیز این گونه خواهد بود؛ بدون این که وقتی و مکانی و هنگامی و زمانی موجود باشد؛ أجل‌‌ها و وقتها معدوم می‌گردند و سالها و ساعت‌ها زوال می‌پذیرند؛ بنابراین (بعد از فناء) هیچ شیئی جز خداوند واحد قهار، موجود نیست، خداوندی که همه امور در صیرورت به سوی او هستند؛ شروع آفرینش آنها وابسته به قدرتی از ناحیه آنها نبود؛ و فنای آنها نیز مواجه با امتناعی از ناحیه آنها نیست»🌺. 🟢 در توضیحات معانی و لوازم این فرمایش آن حضرت به نکاتی اشاره می‌کنم. 🔹 1: کلمه گاهی مقابل بکار می‌‌رود و گاهی مقابل خداوند، و به معنای است؛ در جمله «إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ يَعُودُ بَعْدَ فَنَاءِ الدُّنْيَا وَحْدَهُ لَا شَيْ‏ءَ مَعَهُ» به معنای دوم است؛ زیرا با فناء چنین دنیایی هیچ چیز دیگری باقی نمانده و همراه خداوند نخواهد بود «لَا شَيْ‏ءَ مَعَهُ». 🔸 2: جمله «كَمَا كَانَ قَبْلَ ابْتِدَائِهَا كَذَلِكَ يَكُونُ بَعْدَ فَنَائِهَا» مفادش در قرآن بارها آمده است مثل «يَوْمَ نَطْوِي السَّماءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ كَما بَدَأْنا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعيدُهُ وَعْداً عَلَيْنا إِنَّا كُنَّا فاعِلينَ» (104 انبیاء) روزی، آسمان را در هم می‌پیچیم، همچون در هم پیچیدن طومار نسبت به نوشته‌هایش؛ و آنگونه که در آغاز (بدون وجود چیزی)، اولین مخلوق را شروع کردیم، را به همان حالِ بر می‌گردانیم؛ 🔸این وعده‌ای است بر عهده ما و ما قطعا این امر را می‌کنیم؛ و نیز مثل «إِنَّهُ يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعيدُه» (4 یونس)؛ و «قُلِ اللَّهُ يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعيدُه» (34 یونس)؛ و «اللَّهُ يَبْدَؤُا الْخَلْقَ ثُمَّ يُعيدُهُ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُون» (11 روم)؛ و «كَما بَدَأْنا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعيدُهُ وَعْداً عَلَيْنا إِنَّا كُنَّا فاعِلين» (104 أنبیاء)؛ 🔹بنابراین طبق مفاد این جمله حدیث و نیز طبق مفاد آیات ذکر شده همانگونه که هنگام آغاز آفرینش، خدا بود و هیچ موجود دیگری نبود، بعد از ما سوا نیز خدا خواهد بود و هیچ موجود دیگری نخواهد بود و بساط همه برچیده می‌شود. 🔸 3: این که در جمله «بِلَا وَقْتٍ وَ لَا مَكَانٍ وَ لَا حِينٍ وَ لَا زَمَانٍ...» به شدن زمان و مکان تصریح شده است بخاطر این است که در جملة «كَمَا كَانَ قَبْلَ ابْتِدَائِهَا كَذَلِكَ يَكُونُ بَعْدَ فَنَائِهَا» سخن از قبل و بعد آمده بود و گفته شده «قبل از آغاز» و «بعد از فناء»؛ و این تعبیر موهم این است که زمان و مکان فناء، مشمول فناء نگردند؛ لذا برای رفع این توهم، به خود و تصریح شده است. (ادامه 👇🏿👇🏿) @oshaghierfan &