🖌نكاتي در باره برهانهاي صديقين (27) 🔴موضوع : اثبات وجود واجب از راه اثبات حمل واجب بالذات بر «هر چه ممكن العدم نيست» 🔸«1» = «هر چه ممكن العدم نيست، واجب الوجود بالذات است»؛ زيرا اگر افراد موضوع چنين گزاره‌اي واجب الوجود بالذات نباشند؛ پس بايد حدّ أقلّ «برخي از آنها، امكان عدم داشته باشند»؛ يعني بايد درست باشد كه «برخي از آنچه ممكن العدم نيست، ممكن العدم است» اما چنين گزاره‌اي آشكارا تناقض دارد؛ چون چنين افرادي هم بنا بر وصف عنواني موضوع بايد ممكن العدم نباشند، و هم طبق فرض بايد ممكن العدم باشند؛ و اين آشكارا تناقض است؛ و تناقض محال و باطل است؛ پس نمي‌توان خلاف مدعا را درست دانست؛ پس درست است كه «1» = «هرچه ممكن العدم نيست، واجب الوجود بالذات است». 🔹و وقتي درستي گزاره‌ي «1» ثابت شد، بايد عكس مستوي آن هم درست باشد؛ پس درست است كه «2» = (برخي «واجب الوجود بالذات»، ‌اين چنين است كه «ممكن العدم نيست»)؛ و وقتي گزاره‌ي «2» درست بود، بايد درست باشد كه افراد موضوع گزاره‌ي «2» معدوم نيستند؛ چون اگر معدوم باشند حتماً «ممكن العدم» هم خواهند بود، و اين خلاف فرض درستي گزاره‌ي «2» است؛ بنابراين افراد موضوع گزاره‌ي «2» حتماً موجودند؛ پس اجمالا درست است كه «واجب الوجود بالذات، موجود است» و اين همان مطلوب ما است. #نكاتي_درباره_برهانهاي_صديقين (27) #توحيد_عرفاني @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

#تسلیت 🔰 امام موسی کاظم (ع): 🔻 خداوند در زمين بندگانى دارد كه براى برآوردن نيازهاى مردم مى كوشند؛ اينان ايمنى يافتگان روز قیامت اند. ‌ 📚الكافى ، ج ۲، ص ۱۹۷ ◾️ سالروز شهادت #باب_الحوائج ، حضرت #امام_کاظم علیه السلام، تسلیت باد. @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

🔴 #نشست_هاي_علمي 🏫 #مجمع_عالي_حكمت 📅 22 آبان 1387 #استاد_عشاقی 📖 موضوع: اثبات قاعده: «كل موجود بالذات واجب الوجود بالذات» #برهان‌هاي_وحدت_شخصي_وجود #توحيد_عرفاني #وحدت_شخصي_وجود @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم #استاد_عشاقی 📌 جلسه بيست و هفتم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص58 س 4 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #اسفار #جلد_ششم #استاد_عشاقی 📌 جلسه هفدهم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 31 سطر 2 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِالتَّجَلِّي الْأَعْظَمِ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ مِنَ الشَّهْرِ الْمُعَظَّمِ وَ الْمُرْسَلِ الْمُكَرَّمِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا مَا أَنْتَ بِهِ مِنَّا أَعْلَم‏ . . با تبريك عيد مبعث، اميداورم زير سايه محمد و آلش سال جديد مبارك و سرشار از بركات و رحمت براي شما و ساير دوستان اميرالمؤمنين باشد.

🔴 #نشست_هاي_علمي 🏫 #مجمع_عالي_حكمت 📅 6 آذر 1387 #استاد_عشاقی 📖 موضوع: تفسيرهاي متفاوت از وحدت شخصي وجود #برهان‌هاي_وحدت_شخصي_وجود #توحيد_عرفاني #وحدت_شخصي_وجود @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم #استاد_عشاقی 📌 جلسه بيست و هشتم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص61 س 1 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #اسفار #جلد_ششم #استاد_عشاقی 📌 جلسه هجدهم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 31 سطر 12 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم #استاد_عشاقی 📌 جلسه بيست و نهم 📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص65 س 2 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

📕 #اسفار #جلد_ششم #استاد_عشاقی 📌 جلسه نوزدهم 📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸ صفحه 32 سطر 1 @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram

🖌رابطه ذات و صفات حق (25) 🔴 موضوع : صرافت ذات حق به مثابه حكم او 🔶 از مواردي كه در فلسفه‌هاي رايج به‌عنوان حكم ذات حق مطرح شده است #صرافت_ذات_حق است، فيلسوفان معتقدند كه صرافت به مثابه‌ي يك حكم بر ذات حق حمل مي‌شود و لذا بر اين مبنا مي‌گويند: «حق تعالي #صرف_الوجود است.» 🔸يعني ذات حق به گونه‌‌اي است كه به هيچ گونه خليط و آميزه‌اي آميخته نيست (مجموعة مصنفات شيخ اشراق، ج 1 ص 35؛ ؛ صدرا ؛ المبدأ و المعاد، ص 25؛ ابن سينا، رسائل ابن سينا، ص 316 ). 🔷 در مورد #صرافت_ذات_حق نيز بايد حقيقت اين ادعا روشن گردد كه آيا فلاسفه صرافت را به‌عنوان يك حكم وجودي بر ذات حق حمل مي‌كنند يا اين كه صرافت عبارت است از سلب خليط از ذات حق. در هر دو صورت صرافت را نمي‌توان حكمي (= #عارض_ذاتي) از احكام ذات حق قرار داد؛ 🔹 صورت اول: اگر صرافت حكم سلبي باشد: اگر گزاره‌ي «ذات حق، صرف است» به اين معني است كه «ذات حق، آميزه ندارد» يا «ذات حق، با آميزه‌اي آميخته نيست» يا تعابيري مشابه اين دو گزاره باشد، در اين صورت اصل گزاره درست و حق است؛ اما نمي‌توان محمول اين گزاره را با چنين مفاد سلبي، حكمي (= عارض ذاتي) از احكام ذات قرار داد؛ 🔻زيرا گزاره‌هاي سالبه، سلب حكم‌اند نه حكم به سلب؛ بنابراين در اين فرض گرچه گزاره درست است، اما براي ذات حق حكمي ثبوت نيافته است. 🔹صورت دوم: صرافت ذات حكم ايجابي باشد: اگر گزاره‌ي «ذات حق، صرف است» چنانكه ظاهرش هست، ايجابي باشد و محمول حيثيتي و حقيقتي باشد در مقابل «آميخته» (در انقسام ماهيت به صرف و آميخته) كه لازمه‌اش نفي آميزه‌ها و خليط‌ها از ذات حق باشد، 🔻در اين صورت صرافت يك حقيقت متعين و محدود و متمايز از ساير حقائق خواهد بود؛ روشن است، در اين صورت اصل گزاره نادرست و باطل است؛ زيرا در اين فرض (1) اگر خداوند به‌حسب مرتبه ذاتش مصداق حقيقي صرافت (كه طبق فرض يك حيثيت محدود و متعين است مقابل آميختگي) باشد لازمه‌‌اش محدود و متناهي بودن ذات حق است؛ كه چنين لازمه‌‌اي با #اطلاق_ذات_حق سازگاري ندارد؛ (2) و اگر خداوند در مرتبه متأخر از ذاتش صرف باشد، لازمه‌اش اين است كه صرافت به‌عنوان يك حيثيت محدود و متعين در رتبه متأخر به ذات حق لحوق داشته باشد و در كنار ذات حق قرار گيرد، و اين خود خلف در صرافت ذات اوست؛ 🔳 بنابراين در فرض ايجابي بودن صرافت، ذات حق تعالي به خليطي و آميزه‌اي (كه همان حيثيت صرافت است) آميخته‌ گشته است؛ حال آن كه فرض اين بود كه خليطي و آميزه‌اي نداشته باشد؛ بنابراين اگر صرافت يك حقيقت متعين و محدود و متمايز از ساير حقائق باشد، در هر صورت گزاره‌ي «ذات حق، صرف است» باطل و نادرست است؛ و بالتبع ممكن نيست صرافت حكمي از احكام ذات حق باشد. #رابطه_ذات_با_صفات_حق (25) @oshaghierfan #Eitaa & #Telegram