071 P105 - S 4.mp3
13.33M
📕 #اسفار
#جلد_ششم
#استاد_عشاقی
📌 جلسه هفتاد و يكم
📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸
صفحه 105 سطر 4
@oshaghierfan
#Eitaa & #Telegram
078 P139 - s 1.mp3
7.88M
📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم
#استاد_عشاقی
📌 جلسه هفتاد و هشتم
📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص139 س 1
@oshaghierfan
#Eitaa & #Telegram
072 P106 - s 9.mp3
13.33M
📕 #اسفار
#جلد_ششم
#استاد_عشاقی
📌 جلسه هفتاد و دوم
📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸
صفحه 106 سطر 9
@oshaghierfan
#Eitaa & #Telegram
🖌 نكاتي در باره برهانهاي صديقين (30)
🔵 اثبات وجود واجب با تكيه بر عنوان «آنچه ممكن العدم نيست» از راه حمل «واجب بالذات» بر آن و حمل آن بر برخي موجودها
🔸 مقدمه اول : «هر چه ممكن العدم نيست، واجب الوجود است» ؛ زيرا وقتي افراد موضوع چنين گزارهاي ضرورت وجود نداشته باشند؛ پس بايد حدّ أقلّ «برخي از آن چه ممكن العدم نيستند»، امكان عدم داشته باشند.
اما در اين صورت، چنين گزارهاي آشكارا تناقض دارد؛ چون چنين افرادي هم بنا بر وصف عنواني موضوع بايد ممكن العدم نباشند، و هم طبق فرض بايد ممكن العدم باشند، و تناقض آشكارا باطل است؛ پس نميتوان خلاف مدعا را درست دانست؛ پس درست است كه «هرچه ممكن العدم نيست، واجب الوجود است»✳️.
🔸 مقدمه دوم : گزاره «برخي موجودها، اين چنيناند كه ممكن العدم نيستند» درست است؛ چون اين گزاره كه «هر چه ممكن العدم نيست، موجود است» بهگونه بديهي درست است؛ و بنابراين عكس مستوي آن نيز درست است پس درست است كه «برخي موجودها، اين چنيناند كه ممكن العدم نيستند»✳️.
🔴 حال دو گزاره اثبات شده در اين دو مقدمه را ضميمه هم ميكنيم، و يك قياس اقتراني شكل اول بدين صورت تشكيل ميدهيم
1) «برخي موجودها، اين چنيناند كه ممكن العدم نيستند».
2) «هر چه ممكن العدم نيست، واجب الوجود است»
نتيجه: «برخي موجودها، واجب الوجودند».
🌸 حال گزاره نتيجه را عكس مستوي ميكنيم كه ميشود «برخي واجب الوجودها، موجودند»؛
بنابراين ميتوان اجمالا گفت «واجب الوجود، موجود است».✳️
#نكاتي_درباره_برهانهاي_صديقين (30)
#توحيد_عرفاني
@oshaghierfan
#Eitaa & #Telegram
079 P142 - S 2.mp3
7.13M
📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم
#استاد_عشاقی
📌 جلسه هفتاد و نهم
📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص142 س 2
@oshaghierfan
#Eitaa & #Telegram
073 P107 - S 10.mp3
14.95M
📕 #اسفار
#جلد_ششم
#استاد_عشاقی
📌 جلسه هفتاد و سوم
📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸
صفحه 107 سطر 10
@oshaghierfan
#Eitaa & #Telegram
080 P144- S 1.mp3
7.92M
📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم
#استاد_عشاقی
📌 جلسه هشتادم
📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص144 س 1
@oshaghierfan
#Eitaa & #Telegram
074 P107 - S 15.mp3
13.31M
📕 #اسفار
#جلد_ششم
#استاد_عشاقی
📌 جلسه هفتاد و چهارم
📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸
صفحه 107 سطر 15
@oshaghierfan
#Eitaa & #Telegram
081 p146- S 4.mp3
8.71M
📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم
#استاد_عشاقی
📌 جلسه هشتاد و يكم
📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص146 س 4
@oshaghierfan
#Eitaa & #Telegram
075 p109 - s 5.mp3
13.69M
📕 #اسفار
#جلد_ششم
#استاد_عشاقی
📌 جلسه هفتاد و پنجم
📖 الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة / مکتبة المصطفوی / ۱۳۶۸
صفحه 109 سطر 5
@oshaghierfan
#Eitaa & #Telegram
🖌 برهان هاي وحدت شخصي وجود (17)
🔴 برهان بر اساس امتناع حدوث موجود
♦️استدلال براساس يك قياس استثنايي👇
(1) اگر موجود دومی وجود داشته باشد بدلیل وابستگی به علت باید به حدوث ذاتی حادث باشد؛
(2) لكن هر موجودی، ممتنع الحدوث است؛
(نتيجه): پس موجود دومي وجود ندارد.
مقدمه اول بي نياز از اثبات است.
🔶 اما اثبات مقدمه دوم:
هر موجودي ممتنع الحدوث است؛ زیرا حدوث، مسبوقیت وجود شیء است به عدم؛ و در مورد «عدم سابق» دو احتمال قابل فرض است:
🔹 احتمال اول: «عدم سابق»، عدم همان وجود لاحقي است كه بعدا موجود ميشود كه در اين صورت: اگر «عدم سابق» با این که با «وجود لاحق» اختلاف زمانی دارد، مع ذلک،، عدم همان وجود لاحق باشد؛ لازم می آید که جمع «عدم سابق» و «وجود لاحق» در حادث، جمع نقیضین باشد؛ زیرا هر حادثی، موجود لاحق و معدوم سابق است؛ و فرض این است که سابقیت و لاحقیت، تغایری در هویت شیء حادث، محقق نمیسازد؛ پس شیء حادث، هم موجود است و هم معدوم؛ و این تناقض است.
🔹 احتمال دوم: «عدم سابق»، عدم همان «وجود لاحق» نيست، بلكه آن عدم، عدم چيز ديگري باشد نه عدم وجود لاحقي كه در لحظه حدوث، موجويت مييابد؛ در اين صورت موجود حادث، وجودش مسبوق به عدم خودش نخواهد بود؛ چون طبق فرض، عدم سابق، عدم او نیست؛ پس موجود حادث، در ظرف عدم سابق، معدوم نبوده است؛ حال آن که فرض این بود که در آن مرحله خاص، شیء، حادث شده است؛ و قبلا او موجود نبوده است؛ این خلف فرض و محال است؛
🔸نتيجه سخن اين كه هیچ موجودی حادث نخواهد بود؛ و گرنه یا تناقض لازم می آید (طبق احتمال اول) یا خلف فرض در مرحله حدوثش (طبق احتمال دوم) .
🔵 با اثبات مقدمه دوم، نتيجه استدلال فوق اين خواهد شد كه موجود دومي وجود نخواهد داشت.
#برهانهاي_وحدت_شخصي_وجود (17)
#توحيد_عرفاني
#وحدت_شخصي_وجود
@oshaghierfan
#Eitaa & #Telegram
082 P147 - S 12.mp3
7.53M
📕 #مقدمه_قيصری_بر_شرح_فصوص_الحكم
#استاد_عشاقی
📌 جلسه هشتاد و دوم
📖 شرح فصوص الحكم، چاپ بوستان كتاب (1382)، ص147 س 12
@oshaghierfan
#Eitaa & #Telegram