#رمان‌بی‌صدا #قسمت‌پنجاه‌وسوم توسݪ کردم به خود آقا🤲🏻🤲🏻🤲🏻 هر چی بیشتر می گذشت، حرم شلوغ تر میشد👥👥👥👥👥 هر چی که باشه، شب اربعین بود🙂🙂 تصمیم گرفتم خودم برگردم😐😐 تا خواستم پام رو از حرم بذارم بیرون، نگاهم به ایل مرد هایی افتاد، که بیرون بودن😧😧 اگه میرفتم بیرون قطعا سرویس میشدم🙄🙄 تازه اگه از بینشون رد میشدم، راه رو بلد نبودم😬😬 برگشتم داخل حرم🕌🕌 اینجا حداقل امنه😚😚😚 . یه خرده که گذشت، تصمیم گرفتم برم حرم😇😇 من دقیقا وسط بین الحرمین بودم🥺🥺 زیر لب گفتم: اینجا قشنگ ترین دو راهی دنیاست😍😍 چون دیدم نمی تونم تصمیم بگیرم، همونجا نشستم🧘🏻‍♀🧘🏻‍♀🧘🏻‍♀ بغل من، یه مردی، با صدای محزونی نماز میخوند😢😢 صداش برام آشنا بود🤨🤨🤨 اما چون روی سرش چفیه عربی بود ، نفهمیدم کیه🧐🧐 گوشه ی چفیش پاره بود😶😶 دوباره تصمیم گرفتم که خودم برم😕😕 بلند شدم و رو به حرم امام حسین "ع" سلام دادم😊😊 خواستم برگردم طرف حرم حضرت عباس "ع" که اون آقاهه شروع کرد به زیارت عاشورا خوندن📙📙 دیگه مطمئن شدم صداش رو قبلا شنیدم🗣🗣 با تردید به طرفش رفتم🚶🏻‍♂🚶🏻‍♂🚶🏻‍♂ ببخشید آقا؟؟🤨🤨 چفیه رو که زد کنار، چشام اندازه ی لاستیک تریلی شد(چه مثال قشنگی).. 😳😳 #ادامه_دارد ◦•●◉✿کپی به شرط گذاشتن نام نویسنده ✿◉●•◦ #ف_چ