#درسنامه_اعتقادات #جلسه_هفتاد_سه #نبوت #معرفت_الله_بالله 🔴ویژگی های پیامبران ۱) عصمت عصمت در لغت به معنای امساک، منع و حفظ است و در لسان شرع به کسی معصوم می گویند که به لطف خدای تعالی از هر گونه آلودگی به گناه و زشتی و پلیدی امتناع نماید، در حالی که توان انجام آن ها را داشته باشد؛ و همچنین سهو و نسیان و خطا در او راه نیابد و از اغوای شیطان به دور باشد. باید توجّه داشت که وجود عصمت در پیامبران به این معنا نیست که این ویژگی، امری اجباری و الزامی باشد که با وجود آن، دیگر پیامبران توان انجام هیچ گناهی را نداشته باشند، بلکه عصمت امری اختیاری است و پیامبران با این که توان انجام گناه را دارند، مرتکب آن نمیشوند. البتّه نقش توفیق و لطف الهی را در این زمینه نباید نادیده گرفت. روایتی که از امام صادق علیه السلام در توضیح معنای اصطلاحی عصمت ذکر گردید نیز به خوبی بیانگر همین نکته میباشد. همچنین رعایت تقوای الهی و پرهیز از گناهان کوچک، خود باعث مصون ماندن از ارتکاب گناهان بزرگ تر میگردد [ برای دریافت آیات و روایات؛ توضیحات و شرح این بخش به کتاب نبوت، از خلاصه کتب دروس عقاید، انتشارات ولایت، صص ۶۰-۸۰ مراجعه فرمائید. ] عصمت را می توان با توجّه به متعلَّق آن به عصمت از گناه، عصمت از سهو و نسیان و عصمت از هر گونه آلودگی و پلیدی در اصلاب و ارحام تقسیم نمود. همانگونه که بیان شد ، پیامبران الهی از همۀ انواع عصمت برخوردار بوده و به لطف و عنایت الهی از هر گونه سهو و نسیان و پلیدی و گناهی پاک بوده اند. [ نبوت، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۶۰-۶۹] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_هفتاد_سه #نبوت #معرفت_الله_بالله 🔴ویژگی های پیامبران ۱) عصمت عصمت در لغت به معنای امساک، منع و حفظ است و در لسان شرع به کسی معصوم می گویند که به لطف خدای تعالی از هر گونه آلودگی به گناه و زشتی و پلیدی امتناع نماید، در حالی که توان انجام آن ها را داشته باشد؛ و همچنین سهو و نسیان و خطا در او راه نیابد و از اغوای شیطان به دور باشد. باید توجّه داشت که وجود عصمت در پیامبران به این معنا نیست که این ویژگی، امری اجباری و الزامی باشد که با وجود آن، دیگر پیامبران توان انجام هیچ گناهی را نداشته باشند، بلکه عصمت امری اختیاری است و پیامبران با این که توان انجام گناه را دارند، مرتکب آن نمیشوند. البتّه نقش توفیق و لطف الهی را در این زمینه نباید نادیده گرفت. روایتی که از امام صادق علیه السلام در توضیح معنای اصطلاحی عصمت ذکر گردید نیز به خوبی بیانگر همین نکته میباشد. همچنین رعایت تقوای الهی و پرهیز از گناهان کوچک، خود باعث مصون ماندن از ارتکاب گناهان بزرگ تر میگردد [ برای دریافت آیات و روایات؛ توضیحات و شرح این بخش به کتاب نبوت، از خلاصه کتب دروس عقاید، انتشارات ولایت، صص ۶۰-۸۰ مراجعه فرمائید. ] عصمت را می توان با توجّه به متعلَّق آن به عصمت از گناه، عصمت از سهو و نسیان و عصمت از هر گونه آلودگی و پلیدی در اصلاب و ارحام تقسیم نمود. همانگونه که بیان شد ،ق پیامبران الهی از همۀ انواع عصمت برخوردار بوده و به لطف و عنایت الهی از هر گونه سهو و نسیان و پلیدی و گناهی پاک بوده اند. [ نبوت، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۶۰-۶۹] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_هفتاد_چهار #نبوت #معرفت_الله_بالله 🔴ویژگی های پیامبران ۲) علم علوم پیامبران الهی تعلیمی و کسبی نیست، بلکه خداوند متعال علم را به آن بزرگواران الهام کرده و در قلب آنان قرار می دهد و یا به آنان تلقین می نماید. امام رضا علیه السلام در این باره می فرمایند: همانا بنده آنگاه كه خدا او را برای امور بندگانش برمی گزیند، سینۀ او را برای این امر فراخ می كند و در قلب او چشمه های حكمت را به ودیعه میگذارد و علم را به او الهام می كند، پس بعد از آن در هیچ جوابی فرو نمیماند و از حق در تحیرّ نمی شود. همچنین امام باقر علیه السلام می فرمایند: آنگاه كه نبوّت آدم علیه السلام به پایان رسید و روزهایش را به اتمام رساند، خداوند متعال به او وحی كرد كه: ای آدم! نبوّت تو تمام شد و روزهایت به سر آمد، پس علمی كه نزد توست و ایمان و اسم اكبر و میراث علم و آثار علم نبوّت را در هبة الله قرار ده كه از فرزندان و اعقاب توست. پس همانا من علم و ایمان و اسم اكبر و آثار نبوّت را از فرزندانِ اعقاب تو تا روز قیامت قطع نخواهم كرد و زمین را بدون عالِمی كه به واسطۀ او دینم شناخته شود، رها نخواهم كرد. و این امر همواره تداوم یافته تا اکنون که همۀ علوم پیامبران در نزد حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف گرد آمده است. ممکن است در موردی خاص و به جهت حکمت و مصلحت ویژه ای، خدای تعالی علمی را به شخصی یا موجودی عطا کند که آن علم را به پیامبرش نداده باشد. به عنوان مثال، از امام کاظم علیه السلام نقل شده که در زمان حضرت سلیمان علیه السلام با این که آن حضرت زبان پرندگان را می دانست و جن و انس و شیاطین و باد و مورچگان همه فرمانبرش بودند، امّا از محلّ آب آگاهی نداشت و خدای متعال این علم را به هدهد داده بود و دلیل غضب حضرت سلیمان علیه السلام بر هدهد در ماجرای غیبتش، این بود که هدهد آن حضرت را به آب راهنمایی می کرد. نکته ای که در این مبحث به آن اشاره می نماییم، آن است که پیامبران الهی از نظر علم، درجات و مراتب متفاوتی دارند و همۀ آ نها از نظر علمی در یک درجه نیستند. [ نبوت، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۶۹-۷۵] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_هفتاد_پنج #نبوت #معرفت_الله_بالله 🔴ویژگی های پیامبران ۳) امامت و وجوب طاعت مقام امامت و وجوب اطاعت مقامی بس بلند و با عظمت میباشد که حتّی برخی از پیامبران الهی با وجود این که دارای مقام نبوّت و رسالت بود ه اند، حائز این مقام نگشته اند. ۴) شاهدان امت یکی از ویژگی های مهمّ پیامبران الهی این است که خداوند متعال آنان را شاهد و گواه بر امّتشان قرار داده است و پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله را گواه بر همۀ آنان قرار داده است. ۵) از جنس بشر یکی دیگر از ویژگی های پیامبران الهی آن است که خداوند متعال آنان را از جنس بشر و مانند انسان های معمولی قرار داده که می خورند و می آشامند و در میان مردم زندگی می کنند. ۶) دارای امتحان و ابتلا از ویژگی های دیگرِ پیامبران الهی، سختی امتحان آنان و شدّت ابتلایشان می باشد؛ چراکه اگر پیامبران در رفاه و آسایش و بدون هیچ مشکلی زندگی می کردند و امّت هایشان در تنگ دستی و گرفتاری به سر می بردند، هرگز پیروی از پیامبران را برنمی تافتند. همچنین از آن جایی که پیامبری و رسالت مقامی والا می باشد، ابتلای آن نیز متناسب با عظمت همان مقام، سخت تر و شدیدتر می باشد. ۷) رویای صادقه یکی دیگر از ویژگی های پیامبران الهی، راست بودن رؤیای آنهاست. امیرالمؤمنین علیه السلام از رؤیای پیامبران به «وحی » تعبیر نموده اند. ۸) اخلاق خوب از ویژگی های مهم و اساسی پیامبران که در تربیت و تبلیغ دین الهی و دعوت به سوی آن تأثیر فراوان دارد، اخلاق خوب پیامبران الهی است. امام صادق علیه السلام یکی از ویژگی های  پیامبران الهی را مکارم اخلاق شمرده و آن را عبارت می دانند از: یقین، قناعت، صبر، شکر، حلم، خوش خویی، سخاوت ،غیرت، شجاعت و جوانمردی. در برخی از روایات علاوه بر اینها، از صداقت و امانت نیز یاد شده است.  امام صادق علیه السلام همۀ خوی های نیک را از سپاهیان عقل و همۀ بدیها و زشتی ها را از سپاهیان جهل و نادانی برشمرده اند که جمع نمیشوند مگر در نبی و وصی یا مومنی خاص. [ برای دریافت آیات و روایات؛ توضیحات و شرح این بخش به کتاب نبوت، از خلاصه کتب دروس عقاید، انتشارات ولایت، صص ۷۵-۸۱ مراجعه فرمائید. ] [ نبوت، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۷۵-۸۱] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_هفتاد_شش #نبوت #معرفت_الله_بالله 🔴راه های شناخت پیامبران ۱- عقل و خرد ۲- تنصیص و معرفی پیامبران پیشین ۳- نشانه / معجزه / بینة _________________ ۱- عقل و خرد از آن جایی که پیامبران مدّعی ارتباط خاصّی با خدای تعالی هستند که نمی توان آن را با حواس درک کرد، برای شناخت پیامبران راستین، به دلالت و راهنمایی نور عقل محتاجیم. امام صادق علیه السلام می فرمایند: نبی حجّت خدا بر بندگان است و حجّت بین بندگان و خدا عقل است. از طرف دیگر، روشن است که برای تشخیص پیامبران راستین از مدّعیان دروغین، لازم است ابتدا از معرفت خداوند متعال بهره مند باشیم؛ چراکه شناخت نبوّت بدون شناخت خداوند محال است و تا خدای تعالی خود را به ما نشناساند، نمی توانیم تشخیص دهیم چه کسانی در ادّعای خویش مبنی بر ارتباط با او و فرستاده شدن از جانب او راستگویند و چه کسانی دروغگو. به همین جهت است که امام صادق علیه السلام نخست از خداوند عزّوجلّ معرفت خودِ او را طلب می نمایند و شناخت پیامبران را بدون معرفت خداوند، امری ناممکن دانسته و می فرمایند: خداوندا! نفس خویش را به من بشناسان که اگر نفس خویش را به من نشناسانی ، پیامبرت را نخواهم شناخت. [ برای دریافت آیات و روایات؛ توضیحات و شرح این بخش به کتاب نبوت، از خلاصه کتب دروس عقاید، انتشارات ولایت، ص ۸۰-۸۳ مراجعه فرمائید. ] [ نبوت، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۸۰-۸۳] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_هفتاد_هفت #نبوت #معرفت_الله_بالله 🔴راه های شناخت پیامبران ۱- عقل و خرد ۲- تنصیص و معرفی پیامبران پیشین ۳- نشانه / معجزه / بینة _________________ ۲- تنصیص و معرفی پیامبران پیشین زمین هیچ گاه از حجّت خدا خالی نبوده و نخواهد بود و هر پیامبری مردم روزگار خود را از حجّت و پیامبر آینده آگاه می نموده است. به همین جهت کسانی که با پیامبران و حجج الهی در ارتباط بوده اند، مشکلی در شناخت پیامبر آینده و حجّت بعدی نداشتند؛ تا جایی که گاهی این معرّفی به حدّی می رسید که آنان پیامبر آینده را همچون فرزندان خویش می شناختند. ۳- نشانه / معجزه / بینة یکی دیگر از راههای شناخت پیامبران الهی و تشخیص صدق ادّعای آنان، کارهای خارق العاده ای است که خداوند متعال برای تأیید پیامبرانش ایجاد کرده و به آنان اعطا نموده است. در قرآن کریم برای اشاره به این کارها، به جای واژۀ «معجزه » از واژه هایی همچون «آیه » و «بیّنه » استفاده شده است. حکمت استفاده از چنین واژه هایی آن است که هدف اصلی از ایجاد این کارها، توجّه دادن بشر به خدای سبحان و یادآوری او بوده است، نه تعجیز و قدرت نمایی. علاوه بر این، بیش ترین معجزات پیامبران برای ترساندن مردم از عذاب الهی و تنبّه و عبرت گرفتن آنان صورت گرفته است. این آیات و معجزات، متناسب با مسائل غالب و شایع در هر زمان و علوم و فنون رایج در هر روزگاری، متنوّع و گوناگون بوده است تا تذکّر و یادآوری و اتمام حجّت برای مردمانِ هر عصری، هرچه کامل تر محقّق گردد. [ برای دریافت آیات و روایات؛ توضیحات و شرح این بخش به کتاب نبوت، از خلاصه کتب دروس عقاید، انتشارات ولایت، ص ۸۳-۹۰ مراجعه فرمائید. ] [ نبوت، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۸۳-۹۰] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_هفتاد_هشت #نبوت #معرفت_الله_بالله 🔴پیامبران پیشین تنها منبع صحیح برای آگاهی از پیامبران پیشین، قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام می باشد؛ چراکه بر مبنای آیات قرآن، هیچ یک از کتاب های پیامبران پیشین بدون تحریف به دست بشر امروزی نرسیده و هیچ کدام از آن ها به تنهایی و بدون تأیید قرآن کریم برای هیچ کس حجّت نیست. علاوه بر این، تمام آثار پیامبران پیشین به توارث به پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله و اهل بیت آن حضرت رسیده است. در مورد تعداد پیامبران الهی، عددهای متفاوتی در روایات اهل بیت علیهم السلام ذکر شده است؛ امّا آنچه از بین این روایات مشهور است، آن است که پیامبران الهی صد و بیست و چهار هزار نفر بوده اند. در قرآن کریم تنها نام بیست و شش نفر از این پیامبران آمده است و به تصریح خود قرآن، رسولانی هم هستند. در این که پیامبر خاتم حضرت محمّدصلی الله علیه و آله و حضرت نوح، ابراهیم، موسی و عیسی علیهم السلامپیامبران اولو العزم می باشند و نسبت به سایر پیامبران از درجه و مقام بالاتری برخوردارند، هیچ تردید و اختلافی وجود ندارد. امّا در مورد علّت نامگذاری این پیامبران به «اولو العزم »، دلایل مختلفی در روایات ذکر شده است. از جمله صاحب شریعت بودن آنان، مبعوث شدن فراگیر آنان به کرانه های زمین و جن و انس، کمال ولایت و دوستی آنان نسبت به اهل بیت علیهم السلام و پیشی گرفتن آنان در اقرار به خداوند متعال ذکر شده است. همۀ پیامبران الهی به زبان قوم خویش سخن می گفتند. رسول خدا صلی الله علیه و آله در مورد تعداد کتاب هایی که بر پیامبران الهی نازل گشته می فرمایند: خدا صد و چهار كتاب نازل كرد. پنجاه صحیفه بر شیث و سی صحیفه بر ادریس و بیست صحیفه بر ابراهیم و تورات و انجیل و زبور و فرقان را نازل كرد. که بر مبنای روایات می دانیم  اصل همۀ آن کتاب ها نزد حضرت ولیّ عصر، خاتم الائمه عجل الله تعالی فرجه الشریف محفوظ است. ——————————————- [ نبوت، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ٩٠-٩٩] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_هفتاد_نه #نبوت #معرفت_الله_بالله 🔴پیامبر اسلام / پیامبر خاتم امیرالمؤمنین علی علیه السلام زمان بعثت رسول خدا صلی الله علیه و آله را این چنین توصیف می فرمایند: او را به هنگام انقطاع رسولان و خواب زدگی طولانی امّت ها و فراگیری نادانی و گسترش فتنه و از هم گسستن تار و پود واقعیّت ها فرستاد. به تصریح قرآن کریم و به دلالت روایات اهل بیت علیهم السلام رسالت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله جهانی می باشد. اگرچه نبوّت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله به ظاهر و از نظر زمان، بعد از همۀ پیامبران الهی واقع گشته، ولی در حقیقت، پیش از همۀ آنها بوده و آن حضرت بر همۀ پیامبران الهی برتری و فضیلت دارد. رسول خدا صلی الله علیه و آله در جواب قریش که از ایشان دربارۀ پیشی گرفتنشان بر پیامبران دیگر سؤال کرده بودند،  می فرمایند: همانا من اوّلین كسی بودم كه به پروردگارم اقرار كردم و اوّلین كسی بودم كه [او را] اجابت كردم، آنگاه كه از پیامبران پیمان گرفت و آنان را بر نفس خویش شاهد ساخت: «آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: چرا ». پس من نخستین پیامبری بودم كه « بلی » گفتم. پس در اقرار به خدای تعالی بر آنها پیشی گرفتم. 🔴اُمّی بودن ایشان با توجّه به آیات قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام، امّی بودن پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله  دو معنا خواهد داشت: معنای اوّل که بیش تر در آیات قرآن به آن اشاره شده، آن است که آن حضرت پیش از نبوّت ، سابقۀ درس خواندن و نوشتن نداشته اند البتّه باید توجّه داشت که این موضوع به معنی عدم توانایی آن حضرت در خواندن و نوشتن نمی باشد؛ چراکه به تصریح برخی از روایات، آن حضرت خواندن و نوشتن را می دانستند.  بنابراین باید گفت: آن حضرت با وجود توانایی خواندن و نوشتن، بنا بر مصالحی این کارها را انجام نمی دادند. و امّا معنای دوم که در برخی از روایات به آن اشاره شده است، منسوب بودن آن حضرت به «امّ القریٰ » یعنی شهر مکّه می باشد. ——————————————- [ نبوت، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۹۹-۱۰۳] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_هشتاد #نبوت #معرفت_الله_بالله 🔴راه های شناخت پیامبر خاتم همانطور که پیش از این گفتیم، بهترین راه شناخت صدق نبوّت هر پیامبری _ از جمله پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله_، عقل و خرد انسانی است که حجّت باطنی خداوند متعال است. علاوه بر این راه، دو راه دیگر نیز برای شناخت پیامبران معرّفی نمودیم که یکی از آن ها عبارت بود از تنصیص و بشارت های پیامبران پیشین. به گواهی قرآن کریم این معرّفی و بشارت، در مورد پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله به گونه ای بوده است که اهل کتاب آن حضرت را همچون فرزندان خود میشناختند. مرحوم علّامۀ مجلسی در جلد پانزدهم از کتاب بحار الأنوار ،صفحات ۱۷۴ الی ۲۴۸ بخشی از این بشارات را تحت عنوان « البشارة بمولده و نبوّته » جمع کرده است و بحثهای مفصّل تری در این زمینه در کتاب هایی نظیر « انیس الأعلام » «محضر الشهود » ،« بشارات عهدین » و « نقش ائمّه در احیای دین » مطرح گشته است. راه دیگری که برای شناخت پیامبران الهی معرّفی گردید، آیات و معجزات بود که در مورد پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله  به جهت رعایت اختصار، فقط دربارۀ مهم ترین معجزۀ آن حضرت یعنی قرآن کریم بحث می نماییم. قرآن کریم همگان را به معارضه طلبیده و از آنان می خواهد که اگر در نبوّت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله شک و تردید دارند، سوره ای مانند یکی از سوره های آن و یا کتابی نظیر آن بیاورند. 🔴ختم نبوت و جاودانگی شریعت طبق آیات قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام، پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله  آخرین فرستادۀ الهی، و آیین و شریعت آن حضرت آخرین شریعت الهی است و بعد از آن حضرت نه پیامبر جدیدی و نه شریعت جدیدی خواهد آمد. نکتۀ مهم آن که ختم نبوّت و شریعت مسأله ای نیست که با عقل انسانی قابل اثبات باشد و دلیل اصلی آن مشیّت و خواست خداوند متعال است نه هیچ امر دیگری. لذا اگر خدای تعالی اراده می فرمود بعد از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و آیین او، پیامبر و آیین جدیدی برای بشر بفرستد، هیچ اشکال و استبعادی وجود نداشت. [ برای دریافت آیات و روایات؛ توضیحات و شرح این بخش به کتاب نبوت، از خلاصه کتب دروس عقاید، انتشارات ولایت، صص ۱۰۳-۱۱۰ مراجعه فرمائید. ] ——————————————- [ نبوت، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۱۰۳-۱۱۰] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_هشتاد_یک #نبوت #معرفت_الله_بالله 🔴وحی «وحی » در لغت به معنای القای مطلبی است به دیگری به صورت پنهان و سریع.  این واژه در قرآن کریم و روایات نیز به همین معنا استعمال گشته است. در بیش تر مواردِ کاربرد واژۀ وحی در قرآن و روایات، فاعل آن خداوند متعال می باشد؛ اگرچه گاهی به غیر خدا نیز نسبت داده شده است. و امّا در مورد وحی الهی که فاعل آن خدای تعالی م یباشد، بیش ترین موارد استعمال آن در قرآن و روایات مربوط به وحی خداوند به پیامبران و رسولانش می گردد، و در مواردی دربارۀ انسانهای دیگر، فرشتگان، جانداران و موجودات بی جان نیز به کار رفته است. همانند وحی الهی به مادر حضرت موسی علیه السلام ، زمین  و زنبور. با توجّه به روایاتی که در توضیح ۵۲ سوره شوری از ائمّه علیهم السلام رسیده است، به نظر می رسد منظور از روح در این آیه، نوری است که وقتی به پیامبر و امام داده میشود، بر معلومات و علوم او افزوده میشود. وحی در قرآن کریم یکی از اقسام سخن گفتن خدای تعالی شمرده شده است: ۵۱ سوره شوری در برخی از روایات نیز چنین آمده که هر گاه جبرئیل واسطۀ وحی نبود و یا وحی از پس پرده صورت نمی گرفت و خداوند متعال بی هیچ واسطه و حجابی با پیامبرش سخن میگفت، رسول خدا صلی الله علیه و آله به حالت غش و بیهوشی می افتادند. [ برای دریافت آیات و روایات؛ توضیحات و شرح این بخش به کتاب نبوت، از خلاصه کتب دروس عقاید، انتشارات ولایت، صص ۱۱۰-۱۱۵ مراجعه فرمائید. ] ——————————————- [ نبوت، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۱۱۰-۱۱۵] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_هشتاد_دو #نبوت #معرفت_الله_بالله 🔴وحی اقسام وحی امیرالمؤمنین علیه السلام وحی را با توجّه به کاربردهای قرآنی آن هفت گونه دانسته اند: ۱- وحی رسالت و نبوّت . ۲- وحی الهام. ۳-وحی ارشاد . ۴- وحی تقدیر . ۵- وحی امر. ۶- وحی دروغ . ۷- وحی خیر. همانطور که بیان شد، یکی از اقسام سخن گفتن خداوند متعال با بشر، سخن گفتن به واسطۀ رسولان می باشد. رسولان الهی دو نوع اند: رسولان آسمانی و رسولان زمینی. یکی از رسولان آسمانی که کلام الهی را به رسولان زمینی می رساند و از مقرّبان خدای تعالی بوده و مقامی بس بلند در میان آسمانیان دارد، جبرئیل می باشد. در قرآن کریم از این رسول الهی با عنوان « روح الأمین » و «روح القدس» نیز یاد شده است. البتّه روح القدس به معنای دیگری هم در روایات به کار رفته است که در بحث امامت به آن اشاره خواهیم نمود. عصمت پیامبران دربارۀ وحی در سه مرحله مورد بحث قرار میگیرد: الف) دریافت وحی ب) حفظ وحی ج) ابلاغ وحی. با توجّه به عصمت پیامبران و آیۀ  ۳ و ۴ سوره نجم، می توان گفت که وحی به معنای عامّ آن همۀ افعال و گفتار پیامبران الهی و جانشینان معصومشان را دربر می گیرد؛ چرا که تمام آنها منشأ وحیانی و آسمانی داشته و بر پایۀ خواهش نفس نبوده است. امّا وحی به معنای خاصّ آن که وحی نبوّت و رسالت می باشد، موارد محدودتری را در برمی گیرد که در مورد پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله تنها شامل قرآن کریم می گردد. [ برای دریافت آیات و روایات؛ توضیحات و شرح این بخش به کتاب نبوت، از خلاصه کتب دروس عقاید، انتشارات ولایت، صص ۱۱۵-۱۱۹ مراجعه فرمائید. ] ——————————————- [ نبوت، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۱۱۵-۱۱۹] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a

#درسنامه_اعتقادات #جلسه_هشتاد_سه جلسه پایانی نبوت #نبوت #معرفت_الله_بالله 🔴شریعت - ماهیت شریعت حقیقت شریعت عبارت است از تمام آنچه پیامبران الهی از ناحیۀ خدای تعالی برای رساندن بشر به هدف نهایی خلقت او که همان عبادت و معرفت و تقرّب به سوی خداوند متعال است، آورده اند. به همین جهت است که خداوند متعال دین همۀ انبیای الهی را «اسلام » می داند؛ چراکه اسلام به معنای تسلیم در برابر عظمت پروردگار و اطاعت از فرمان های اوست - حدود و قلمرو شریعت با توجّه به تعریف شریعت، معلوم میشود که شریعت اسلام عبارت است از مجموع آنچه در قرآن کریم و احادیث رسول خدا صل الله علیه و آله و اوصیای معصوم آن حضرت به دست ما رسیده است. البتّه باید دانست که مراد از حدیث، معنای گستردۀ آن یعنی قول و فعل و تقریر معصومین میباشد. - حجیت و اعتبار شریعت در حجّیّت اصل وحی و گفتار و کردار معصومین هیچ گونه شک و تردیدی وجود ندارد. امّا در مورد حجّیّت و اعتبار متون موجود دینی باید گفت: الف) استناد قرآنِ موجود به وحی الهی و حجّیّت آن نزد همۀ مسلمانان، مسلّم بوده و هیچ تردیدی در آن وجود ندارد. ب) اعتبار روایاتی که حاکی از سخنان و اعمال معصومین می باشند، از اعتبار کتاب ها و راویان آنها مشخّص میشود. و این امر به عهدۀ دو علم «رجال » و «درایه » می باشد که حدیث را از جهت سند و متن بررسی نموده و حدود اعتبار آن را معیّن می نمایند. [ برای دریافت آیات و روایات؛ توضیحات و شرح این بخش به کتاب نبوت، از خلاصه کتب دروس عقاید، انتشارات ولایت، صص ۱۱۹-۱۳۰ مراجعه فرمائید. ] ——————————————- [ نبوت، خلاصه اعتقادات؛ بیابانی اسکوئی؛انتشارات ولایت؛ صفحه ۱۱۹-۱۳۰] کانال رسمی استاد محمد بیابانی اسکوئی https://eitaa.com/joinchat/1465450678C012e77867a