#حضرت_زهرا سلام الله علیها باز دل شکسته ام نوای ديگر آورد  پرده بهتری زند سرود خوش تر آورد  لئالی کلام را ز طبع من برآورد  مگر ثنای فاطمه دخت پيمبر آورد  که آگه از مقام او کسی بجز اله نيست    نسيمِ درک و عقل را در اين حريم راه نيست ماه جمادی آيد و ز خُرمی خبر دهد  جمادْ را نديده کَس، گل آورد ثمر دهد  به بيستمين صباح آن اميد بر بشر دهد  به زندگانی بشر تجلیِ دگر دهد  در اين خجسته صبح دم داده خدای ذوالعَطا   به يا و سين و طا و ها، کوثر و قدر و هل اتی' خديجه ای ز درد و غم به جان رسيده غم مخور  خديجه ای ز دشمنان طعنه شنيده غم مخور  خديجه گر قبيله ات از تو بريده غم مخور  خداست يار و مونست ز هر پديده غم مخور  لطف خداست ياورت محمد است همسرت    بهتر از اين چه می شود که فاطمه است دخترت خديجه ای که از خدا فاطمه را گرفته ای چه کرده ای که اين مقام را فرا گرفته ای ز هست و نيستت چو دل بهر خدا گرفته ای  هزار ها برابر از خدا جزا گرفته ای خديجه! ديده روشن از فروغ نور ديده ات    باد مبارک از خدا مَقدم نو رسيده ات دايره ی وجود را مرکز و محور آمده  محيط لطف و جود را جوهر و گوهر آمده  ولیّ ممکنات را مَحرم و همسر آمده  رسول کائنات را دختر و مادر آمده  چه دختري که هستیِ جهان بُود ز هست او    رسول حق به امر حق بوسه زند به دست او فاطمه ای که عقلِ ما ماتِ عبادتش بُود  نقش به چِهرِ دوستان مُهر ارادتش بُود  همسری علی نهايت سعادتش بُود  ليله ی قدر اوليا شامِ ولادتش بُود  ثبت شد از ولادتش بقاي نسل احمدی يافت بقا ز نسل او شريعت محمدی فاطمه ای که حق بر او عَرضِ سلام می کند  ادای ذکر نامِ او به احترام می کند  کسی که پيش پای او پدر قيام می کند  بر درِ خانه اش سلام، صبح و شام می کند  شرف ببين که خانه اش بُرده سَبَق ز طور هم    حيا ببين که پوشد او چهره ی خود ز کور هم فکر کسي نمی رسد به ساحت جلال او  جلال حق جلال او جمال حق جمال او  تربيت سلاله اش نمونه ی کمال او  سلام حق به او و باب و مام و زوج و آل او  که هستی تمام ماسوا بُود ز هستشان    نظام ملک خويش را داده خدا به دستشان فاطمه ای تو بازگو فلسفه حيات را  ساخته جِدّ و جَهدِ تو سفينة النجات را  زنده نگاه داشتی و آتوُ الزّکو'ة را  حَیّ علی الفلاح را حَی علی الصلاة را  مزرعه عفاف را ز اشک آب داده ای به بانوان ز شرم خود درس حجاب داده ای ای که خدای بی مَثل به کوثرت مثال زد  دم از جلال و قدر تو قادر ذوالجلال زد  نبي ز مُهر بِضعَتي به سينه ات مدال زد  حلقه به باب خانه ات دست علی و آل زد  يافته است پرورش خون خدا ز شير تو    شير خدا به مرتبت، نظير تو بشير تو به حُسن تو که می کند جلوه گر آفتاب را  به اشک تو که بِشکند قيمت دُرّ ناب را  به کوی تو که از دلم ربوده صبر و تاب را  عرض سلام کرده و منتظرم جواب را  دريغ از جواب ما به خاطر خدا مکن    دست توسل مرا ز دامنت جدا مکن فاطمه ای زلطف تو قعودِ ما قيامِ ما  دوستيت قبولیِ صلو'ة ما صيام ما  نام تو و حسين تو سرودِ ما کلامِ ما  نثار قبر مخفيت درود ما سلام ما   به یادِ درد و داغ ها که بُد گواهِ صبر تو    هنوز گریه می کند علی کنار قبر تو تویی که از وجود تو، مدح کند خدای تو تویی که فیض وحی را تازه کند صدای تو تویی که گفت مصطفی، جان پدر فدای تو منم غلام و چاکر و سلاله و گدای تو نام تو بر لبم بُود مِهر تو مذهبم بُود "مؤیدم" که بر درت چهار منصبم بود مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#حضرت_زهرا سلام الله علیها #رباعی #ولادت #مدح در محفلِ عاشقان بخوان مهدی را تبریک بگو از دل و جان مهدی را در سجده پس از ولادتش دخت نبی می گفت که یارب برسان مهدی را ..... امشب که نبی خنده به لب ها دارد دامان خدیجه عطر زهرا دارد می بوید و می بوسدش و از همه بیش بوسیدن دست او تماشا دارد ..... جبریل به عرش، نقش کوثر زده است طوبی گل تسبیح به پیکر زده است از خانه ی کوچک محمد امشب خورشید زمین و آسمان سر زده است ..... امشب که خدیجه روی خندان دارد از عالم قدس، چهار مهمان دارد زهراست به دامنش وَ یا در دل شب خورشید درون خانه پنهان دارد ..... امشب همه آیات جلی سجده کنند بر درگه لطف ازلی سجده کنند از بعد ولادتش به شکرانه ی دوست زهرا و محمد و علی سجده کنند ..... هر دل پیِ دل سِتان خود می گردد هر كس پیِ هم زبان خود مي گردد روزی كه كند پدر فرار از پسرش زهرا پیِ دوستان خود می گردد ..... ای آنکه خدایت ز هواداران است نازل به جهانْ فیض تو چون باران است یا فاطمه مِهر تو بوَد روح نماز مهر تو شفاعت گنهکاران است ..... ای روی تو جلوه گاه سرمد زهرا وی سینه ی تو بهشت احمد زهرا عید تو بوَد، ببخش عیدی ما را زان دست که بوسیده محمد، زهرا مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#حضرت_زهرا سلام الله علیها چون خدا خلقت صدیقه‌ی کبری می‌کرد صورتِ عصمت خود را متجلا می‌کرد تا علی آیت عُظمی نبوَد بی همتا ذات حق خلقت صدیقه‌ی کبری می‌کرد ازدواج علی و فاطمه با آن برکات چشمه‌ای بود که پیوند دو دریا می‌کرد رازی از اعظم اسماء و صفات خود را با یکایک صفت فاطمه معنا می‌کرد ذات زهرا، به اُمَم نیست کسی مانندش نور زهرا ز رُسُل حل معما می‌کرد مصحف او که امامان همه را در بَر بود رازهایی‌ست که روح القُدُس انشاء می‌کرد فضه‌ی خادمه‌اش مرتبه‌ی مریم داشت قنبر خانه‌ی او کار مسیحا می‌کرد در حضورش همه هستی به رکوع آمده‌اند فخر از سجده‌ی او حیّ تعالی می‌کرد ز چه عالم نشود مجری فرموده‌ی او کآنچه می‌خواست خدا، فاطمه اجرا می‌کرد اول و خاتمه‌ی هر سفری پیغمبر عزم دیدار حرم خانه‌ی زهرا می‌کرد باز می‌شد درِ جنات خدا بر رویش تا درِ خانه به روی پدرش وا می‌کرد مرتضی چشم خدا بود و خدا را می‌دید هر زمان بر رخ زهراش تماشا می‌کرد :: گر نمی‌رفت برون حضرت حوا ز بهشت اندر آن تا به ابد سیْر چو حورا می‌کرد بیش از این قدر که از همسری آدم داشت نیست معلوم دگر مرتبه پیدا می‌کرد لیک از آن روز که جبریل امین در بر عرش مدحت فاطمه تقریر به حوا می‌کرد گندمی خورده و آمد به جهان چون در دل خواهش مادری حضرت زهرا می‌کرد ترک اولی اگر این فایده را در بر داشت کاش آدم همه دم ترک ز اولی می‌کرد توبه‌اش تا که نیآمیخت به نام زهرا بود بی فایده هر چند خدایا می‌کرد خوش‌ترین لحظه‌ی ایام "مؤید" آن بود که مدیح علی و فاطمه انشاء می‌کرد مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#حضرت_ام_کلثوم سلام الله علیها ای مرهم زخمِ دل و غم‌خوار پدر! هم غم‌خور مادری و هم یار پدر در لیلۀ قدرِ آخرِ عمرِ علی شد مهر تو، سفره‌دار افطار پدر مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#حضرت_ام_کلثوم سلام الله علیها ای آینه دار پنج معصوم در بحر عفاف دُرّ مکتوم پرورده ی دامن ولایت مظلومه ی خاندان مظلوم قدر تو به ممکنات مجهول مهر تو به کائنات معلوم شیرازه ی شرع از تو محکم منظومه ی عشق ازتو منظوم تو زینب دومی علی را نامند تو را به ''ام کلثوم'' آئینه ی آفتاب و ماهی یا سیدتی به ما نگاهی آن وقت که چارساله بودی بر صورت ماه، هاله بودی در خانه ی شیر حق به خوبی معصوم تر از غزاله بودی دیری نگذشت کز ستم ها سرگرم به اشک و ناله بودی از آن چه به خانه ی شما رفت از داغ جگر چو لاله بودی از قول و غزل فراتری تو کی حد تو این مقاله بودی؟ آئینه ی آفتاب و ماهی یا سیدتی به ما نگاهی تو محنت بی شماره دیدی غم، بیشتر از ستاره دیدی مه پاره ی دشت کربلا را در خاک، هزار پاره دیدی هم بر دل پاره پاره از زهر هم پیکر پاره پاره دیدی پامال، تن عزیز خود را از مرکب ده سواره دیدی بر دست حسین، غرق در خون قنداقه ی شیرخواره دیدی آئینه ی آفتاب و ماهی یا سیدتی به ما نگاهی تو راز عجیب کربلایی بانوی شکیبب کربلایی هم راز شهید نینوایی دم ساز غریب کربلایی بر خرمن هستیِ ستم کار سوزنده لهیب کربلایی در آتش غم اگر بسوزی باصبر، طبیب کربلایی آن جا که خطابه کار ساز است توفنده خطیب کربلایی آئینه ی آفتاب و ماهی یا سیدتی به ما نگاهی مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#امام_باقر علیه السلام #مربع_ترکیب آرم سخن به‌نام تو، یا باقرالعلوم تا گویم از مقامِ تو، یا باقرالعلوم گفتا نَبی سلام تو، یا باقرالعلوم وین بس به احترام تو، یا باقرالعلوم ای نام تو محمَّد و خوی تو احمدی ایثار دَرگهت، صلوات محمَّدی ای روشن از جمالِ تو افلاک، چون زمین حاکمِ به ممکناتی و عالِم به عالَمین مشمول رحمت تو هم‌آن باشد و هم‌این تو پنجمین امامی و معصوم هفتمین سیمای تو که مَطلَعُ‌الاَنوار سرمدی‌ست آیینۀ کمال و جمال محمَّدی‌ست ای سر نهاده خلق به طوق ارادتت لطف و کرم سجیّت و جود است عادتت مِهر فلک پدیده ی نور سیادتت ماه رجب طلیعه ی روز ولادتت ماهی که باب لطف خدا، باز می‌شود با سال‌روز جشنِ تو، آغاز می‌شود... ای باغ فَرّ و دینِ نبی را تو فرودین هم آسمان شرعی و هم آفتاب دین زینت‌فَزای انجمن زین‌العابدین چشم و چراغ محفل مولای ساجدین بر دو امام، ذاتِ شریف تو مُنتسب کَاندر ائمه نیست کسی را چنین نسب آوازۀ عدالت و وجدان، ندای تو پیک امیدبخش بشر شد صدای تو در علم و دین نوابغ عالم، گدای تو ای جدّ و مادر و پدر من، فدای تو یک جدّ تو حسین و حسن جدّ دیگرت خوانند سبط خویش، دو سبط پیمبرت ای در کتاب حق به مَدیحت کلام‌ها از ما به حضرتت صلوات و سلام‌ها پیدا ز نسل پاک تو آمد امام‌ها پروردگان مکتب عِلمت هشام‌ها هر یک به علم خویش خردپرور عموم از یُمن دانش تو، شکافندۀ علوم... ای معنی نماز بیا و نماز کن روی نیاز بر در آن بی‌نیاز کن دستی برای عرض تمنّا دراز کن روح دعا تویی، به دعا لب تو باز کن با هر نفس به پیکر ایمان حیات بخش اسلام را ز چنگ حوادث نجات بخش من کیستم که وصل تو را آرزو کنم زین کمترم که با تو دمی گفتگو کنم اما دقایقی که به سوی تو رو کنم از خاک دَرگهت طلب آبرو کنم هر چند رو سیاه ولی من موّحدم مدّاح اهل‌بیت، غلامت «مؤیّدم» مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#امام_زمان_عج_مناجات ای شده محوِ روی تو، شمس جدا، قمر جدا روی کند به سوی تو، مَلک جدا، بشر جدا آدم و نوح هر یکی، دست زده به دامنت منتظر ظهور تو، پدر جدا، پسر جدا ای تو گلِ بهار ما، بیا به لاله‌زار ما تا که نهیم بر رهت، دیده جدا و سر جدا با نمکین بیان خود، از شکرین دهان خود بریز در وجود ما، نمک جدا، شکر جدا بیا که از اشارتت، شود فزوده خلق را عشق جدا، خرد جدا، ادب جدا، هنر جدا در انتظارِ مقدمت، به اشتیاق دیدنت گریه کنند عاشقان، شام جدا، سحر جدا مهدی منتظَر تویی، امام منتقِم تویی که خیزد از قیام تو، عدل جدا، ظفر جدا عنایتی که شام غم، سر آید و سحر شود ای که رَوَد به حکم تو، قضا جدا، قَدَر جدا ز فتنه‌ی ستمگران، ز کینه‌ی مخالفان رسد به جان دوستان، بلا جدا، خطر جدا بسته "موید" آرزو، بر علی و حسین او تا که شوند، شافعش، پسر جدا، پدر جدا مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#امام_زمان #مناجات_مهدوی همه عبديم و تو مولا، بابي انت و امي! به تو داريم تولا، بابي انت و امي! تا به کی وصف تو را گفتن و روی تو نديدن؟ پرده بردار ز سيما، بابي انت و امي! قائم آل نبی، مهدی موعود تويی تو ای جگر گوشه ی زهرا! بابي انت و امي! بر وجود تو جهان باقی و افسوس که باشد جای تو دامن صحرا، بابي انت و امي! از غم اين که بميريم و نبينيم جمالت همه ناليم به شب ها، بابي انت و امي! ای اثر بخشِ دعا! خود تو دعا کن که سر آيد دگر اين غيبت کبری'، بابي انت و امي! طعنه ی خصم ز يک سو، غم روی تو ز يک سو کرده خونين دل ما را، بابي انت و امي! ديدن روی تو و درک حضورت چو "مؤيد" همه را هست تمنا، بابي انت و امي! مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#امام_زمان الا که راز خدایی خدا کند که بیایی تو نور غیب نمایی خدا کند که بیایی شب فراق تو جانا خدا کند به سر آید سر آید و تو برآیی خدا کند که بیایی دمی که بی تو بر آید خدا کند که نباشد الا که هستی مایی خدا کند که بیایی تو از خداست وجودت ثبات دهر ز جودت رجایی و همه جایی خدا کند که بیایی به گفت و گوی تو دنیا به جست و جوی تو دلها تو روح صلح و صفایی خدا کند که بیایی به هر دعا که توانم تو را همیشه بخوانم الا که روح دعایی خدا کند که بیایی نظام و نظم جهانی! امام عصر و زمانی! یگانه راهنمایی خدا کند که بیایی فِسرده عارضِ گل ها فتاده عقده به دل ها تو دست عقده گشایی خدا کند که بیایی دل مدینه شکسته، حرم به راه نشسته تو مروه ای تو صفایی خدا کند که بیایی تو احترام حریمی تو افتخار حطیمی تو یادگار منایی خدا کند که بیایی تو مشعری، عرفاتی، تو زمزمی تو فراتی تو رمز آب بقایی خدا کند که بیایی هنوز جسم شهیدان فتاده است به میدان تو وارث شهدایی خدا کند که بیایی بیا و پرده بر افکن، به ظلم شعله در افکن که نور عدلِ خدایی خدا کند که بیایی الا که جان جهانی، جهانِ جان و نهانی نهان ز دیده ی مایی خدا کند که بیایی به سینه ها تو سُروری به دیده ها همه نوری به دردها تو دوایی خدا کند که بیایی فضا گرفته ز غم ها، جهان شرار ستم ها تو ماه عصر فضایی خدا کند که بیایی ز هر دری به تظلّم ز هر سری به ترنّم رسد به گوش نوایی خدا کند که بیایی اسیر بندِ جفا را، دچار رنج و بلا را به دست توست رهایی خدا کند که بیایی تو بگذر از سفر خود ببین به پشتِ سر خود چه محشری چه بلایی خدا کند که بیایی قسم به عصمت زهرا بیا ز غیبت کبری دگر بس است جدایی خدا کند که بیایی "مؤید" است و دعایت اگر قبول خدایت فتد دعای گدایی خدا کند که بیایی مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#امام_جواد علیه السلام ای دوست به درگهت مراد آوردم از دست ستم‌ها به تو داد آوردم نام تو جواد است و خدای تو جواد امّید به لطف دو جواد آوردم مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#امام_جواد علیه السلام شمیم عشق می‌رسد دوباره بر مشام ما نسیم رحمت خدا وَزد به خاص و عام ما مگر بهشت آرزو گشوده شد به نام ما مگر خدای خواسته جهان شود به کام ما که بهر دل‌شکستگان درِ امید باز شد هزار قفل غم ببین که بی‌کلید باز شد... شمسِ ضحی که می‌دمد ماه ز هر نظاره‌اش بُوَد طلوع این قمر تجلّیِ دوباره‌اش تا که نگاه می‌کند بر رُخ ماه‌پاره‌اش غرق ستاره می‌شود کنار گاهواره‌اش نهم امام را به‌ بر، امام هشتم آورد بضعه ی دوم نبی، کوثر دوم آورد خوی و خصال مصطفی، علم و کمال مرتضی شرم و حیای فاطمه، حُسن و جمال مجتبی زُهد امام چارمین، عزم شهید کربلا حکمت باقرُ الحِکَم، دانش صادقُ الوَرا کَظم امام کاظم و صبر رضا در او بُوَد وجود او به مُلک جان، کمال آرزو بُوَد... ای به سریر عصمت از بعد رضا قدم زده به هشت سالگی دم از امامت اُمَم زده به قله‌های مَکرَمَت، کرامتت علم زده اساس واقفیّه را ظهور تو به هم زده تویی که شد ز نور تو طلوع صاحب الزمان پُر برکت‌ترین کسی که آمده‌ست در جهان فروغ بزم قدسیان، چراغ آسمان تویی مُدوِّر زمین تویی مُدبّر زمان تویی خدای را امین تویی جهات را امان تویی تجسم یقین تویی فراتر از گمان تویی تو وارث پیمبری شافع روز محشری قسم به کوثر خدا خیر کثیر کوثری... مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed

#امام_جواد علیه السلام باز بر نخل ولایت ثمری داده خدا آسمانِ عظمت را قمری داده خدا در بهاری همه زیبایی و امّید و صفا گلشن مهر و وفا را ثمری داده خدا دهم ماه رجب لیله ی قدرِ دل ماست وه بر این شب چه مبارک سحری داده خدا شب قدر است بخوان سوره کوثر زیرا به رضا کوثر و قدر دگری داده خدا حُجره ی کوچک ریحانه بهشتی دگر است که بر این خانه صفای دگری داده خدا به جهان بشریّت ز حریم ملکوت با جمال ملکوتی بشری داده خدا تا که در بادیه ی عشق توقف نکند باز این قافله را راهبری داده خدا همه از مرحمت این پدر و این پسر است هر چه بر هر پسر و هر پدری داده خدا هم چو او نیست دگر پر برکت مولودی مقدمش را چه مبارک اثری داده خدا اولیاء جمله جوادند ولیکن ز جواد جود را جلوه ی تابنده تری داده خدا تا دهد قدرت فرعونی مأمون بر باد به جگر گوشه ی موسی پسری داده خدا جز مدیح علی و آل "موید" را نیست آری آری که به هر کس هنری داده خدا مرحوم #استاد_سید_رضا_موید @ostad_moayed