💠 از شواهد قطعی بر امامت امیر مؤمنان علی -علیه السلام- که در قرآن و روایات بر آن تأکید شده است، واقعه غدیرخم می‌باشد. در این باره آیاتی در سوره مائده وجود دارد که به عقیده مفسران شیعه و نیز بسیاری از مفسّران اهل سنّت تطبیقی جز با ولایت و امامت علی -علیه السلام- ندارد. همچنین در تفسیر این آیات روایاتی در کتب حدیث و تفسیر شیعه و سنّی وارد شده که خلافت بلافصل علی علیه السلام را قطعی و مسلّم می‌کند؛ به گونه‌ای که برای حقیقت طلبان تردیدی در اولویّت علی علیه السلام نسبت به دیگران در تصدّی مقام خلافت باقی نمی‌گذارد. در این کتاب بر آنیم که با تکیه بر شواهد قرآنی و روایی به بررسی واقعه غدیرخم پرداخته و امامت علی علیه السلام را از این منظر مبرهن سازیم. 🌺 قابل ذکر است که این اثر نخستین بار با عنوان «غدیر در آینه قرآن و روایات» و حجمی مختصر به وسیله انتشارات نبأ چاپ شده و به علّت استقبال علاقمندان، به دفعات منتشر گردید. و علاوه بر زبان فارسی متن آن به زبان انگلسی نیز ترجمه شد. و اینک به همّت معاونت آموزش و پژوهش بعثه مقام معظّم رهبری با تجدید نظر کلّی در مباحث کتاب به ویژه تقویت اسناد مطالب و روایات و افزودن مطالبی نو به مباحث پیشین و نیز اصلاح ساختار کتاب، به شکل کنونی ارائه می‌گردد. ضمن قدردانی از همه دست‌اندرکاران چاپ و انتشار این اثر، امید است که خداوند این خدمت را از آنان بپذیرد و همه ما را از موالیان اهل بیت -علیهم السلام- قرار دهد. ♦️ برخی از اهم فهرست کتاب حاضر: 🔹 زمینه های تاریخی حادثه غدیر 🔹 خطبه پیامبر صلی الله علیه و اله در غدیرخم 🔹 بررسی هایی درباره حادثه غدیرخم 🔹 جایگاه واقعه غدیر در منابع اسلامی 🔹 بازتاب واقعه غدیر در تفاسیر قرآن 🔹 نقد و بررسی عقاید مفسّران اهل سنّت درباره آیه تبلیغ 🔹 بررسی چند مسأله پیرامون آیة تبلیغ 👇👇👇 🆔 @ostadmaaref

💠 دانلود کتاب 🌺 غدیر در پرتو قرآن و سنت ❇️ تألیف: دکتر مجید معارف 🆔 @ostadmaaref

#فایل_صوتی 💠 برنامه عقیق با موضوع عید غدیر خم ♦️ شبکه چهار سیما 🔹 پنج شنبه 8 شهریور ۱۳۹۷ 🆔 @ostadmaaref

💠 موضوع: معرفی و نقد کتاب علوم قرآنی ♦️ با حضور اساتید: دکتر معارف، دکتر پاکتچی، استاد مهدوی راد و دکتر شاکر 🗓 زمان: 1397.06.18 🆔 @ostadmaaref

💠 حدیث «حسین منی و انا من حسین» ♦️ برگرفته از مقاله ی «رابطه ی تاریخ و فهم و نقد حدیث»، صص 54-56 ❇️ از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) وارد شده است که درباره سبط اصغر خود فرمود: «حسین منی و انا من حسین احبّ االله منا حبّ حسیناً حسینٌ سبط من الاسباط» (ابنماجه، 1/ 51، ترمذی، 5/617، مجلسی، 43/ 271 به نقل از کامل الزیارات). ♦️ این جمله به ظاهر حکایت از یک رابطۀ عاطفی بین پیامبر (صلی الله علیه و آله) و نوادۀ او حسین بن علی (علیه السلام) دارد که قطعا جای انکار نیست. اما معنای اصلی حدیث واقعیتی فراتر از بیان رابطۀ عاطفی بین رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و امام حسین (علیه السلام) را در بر دارد. به این صورت که حقیقت پیام حدیث آنگاه آشکار میگردد که در نظر گیریم که این حدیث پرده از انعقاد پیمانی بین رسول خدا(صلی الله علیه و آله) و امام حسین (علیه السلام) برمی دارد. 💠 به توضیح دیگر، یکی از پیمان هایی که در دوران جاهلیت دائر بود و اسلام هم آن را به رسمیت شناخته و تاکید کرد، پیمان موالات بود. پیمان موالات به این صورت بود که بین دو نفر به طور خصوصی و صرف نظر از تعهدات قومی و قبیله ای توافقی منعقد می گشت تا در گرفتاری ها و سختی های روزگار، خصوصا حوادث غیر مترقبه یار و پشتیبان هم باشند. یکی از صورت های این پیمان بدین عبارت بود که طـرفین به یکدیگر بگویند: «دمک دمی، هدمک هدمی، ثارک ثاری، اعقل عنک و تعقل عنی، اطلب بک و تطلب بی، ترثنی و ارث عنک» یعنی: خون تو خون من، شکست تو شکست من، خونخواهی تو خون خواهی من است. من بار غرامت تو را به دوش می کشم و تو بار غرامت مرا به دوش خواهی کشید، من به خاطر تو مأخوذ و قابل تعقیب خواهم بود و تو به خاطر جرایم من ماخوذ و قابل تعقیب خواهی بود. تو از من ارث می بری و من از تو ارث خواهم برد. (بهبودی، 319 به نقل از المفصّل فی تاریخ العرب). 🌺 صورت ساده پیمان یاد شده همان عبارت: «انت منی و انا منک» است که حکایت از نوعی اتحاد روحی بین طرفین صاحب پیمان و تعهدات متقابل آنان در مقابل یکدیگر دارد. به موجب روایات متعدد رسول خدا (صلی الله علیه و آله) دربین مسلمانان نخستین بار این پیمان را بین خود و علی (علیه السلام) منعقد ساخت و سپس آن را باپیمان های مؤازرت و مواخات مستحکم نمود و بر اساس این پیمان ها بود که اولاً علی (علیه السلام) بسیاری ازمسئولیت های شخص پیامبر (صلی الله علیه و آله) را عهده دار شده و به طور کامل به انجام رساند که ازجمله آنها، اعلام آیات ابتدایی سوره برائت درجمع مشرکان -و در واقع تبلیغ به جای پیامبر بوده ـ (ابن کثیر، 2/346، فخر رازی، 15/318، شوکانی، 2/334، آلوسی، 10/44) و دیگر اقامت درمدینه به جای پیامبر (صلی الله علیه و آله) در جریان جنگ تبوک- است. ثانیا آن حضرت در مواضع متعدد و به ویژه اوج خطرات تا حد جانفشانی از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مراقبت و دفاع نمود، چنانکه پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) نیز در طول حیات خود از هیچگونه دفاع و حمایت از علی (علیه السلام) دریغ نورزید. که شواهد آن در منابع تاریخی و روایی وجود دارد. (به طور نمونه نک: ترمذی، 5/ 591 و 597) 🌸 باچنین زمینه ای از مسائل فرهنگی و اجتماعی، رسول خدا (صلی الله علیه و آله) با گفتن «حسین منی و انا من حسین» در واقع یادآور می شود که پیوند اتحاد و یگانگی من با حسین (علیه السلام) محکم و استوار و حرمت من با حرمت او برابر و یکسان است. و نیز: «خون حسین خون من است، گوشت حسین گوشت من است هر که خون او بریزد خون مرا ریخته و هرکه گوشت او را بدرد، گوشت مرا دریده است، شکست حسین، شکست من است، هدر ساختن خون او هدر ساختن خون من است، هرکه حرمت حسین را بشکند حرمت من را شکسته و هر که خون او را حلال بشمرد خون مرا حلال شمرده است، چنانکه خونخواهی او خونخواهی من خواهد بود. جنگ با حسین جنگ با من است. آشتی با حسین آشتی با من است، هرکه به روی حسین شمشیر کشد به روی من شمشیر کشیده و هرکه دست حسین را با صلح و صفا بفشارد دست مرا به دوستی و صلح و صفا فشرده است.(بهبودی، 347) 🌺 ونیز با چنین مفادی که ازپیمان «حسین منی و انا من حسین» برمی آید، تعهد دو جانب های بین رسول خدا (صلی الله علیه و آله) و امام حسین (علیه السلام) به وجود آمد که به موجب آن رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در روایات متعدد بر فضائل و مناقب آن بزرگوار (مجلسی، 43/ 261 الی 317 به نقل از مصادر گوناگون فریقین) خاصه مقام پیشوایی و امامت وی (کلینی، 1/287) تاکید فرمود و در مقابل حسین بن علی (علیه السلام) نیز آنگاه که دین جد خود را در خطر نابود یا حساس کرد، با قیام شکوه مند خود به احیاء دین و سنت پیامبر(صلی الله علیه و آله) اهتمام ورزید و همین موضوع را فلسفه قیام خویش اعلام نمود.(مجلسی، 44/329 در وصیت معروف امام حسین به محمد بن الحنفیه) 🆔 @ostadmaaref

💠 جنگ بدر و کینه ای که خاموش نشد... ♦️ برگرفته از کتاب زندگانی سیاسی امام علی علیه السلام، صص 27-28 ❇️ در این جنگ هفتاد تن از جنگاوران قریش کشته شدند و ده ها تن از آنان نیز به اسارت در آمدند. و به تحقیق شیخ مفید رحمهم االله بیش از نیمی از این تعداد -یعنی بیش از سی و شش نفر- به دست علی علیه السلام کشته شدند. (1) از جمله کسانی که در جنگ بدر به دست علی علیه السلام به هلاکت رسیدند پدر و برادر و فرزند هند (همسر ابوسفیان) به نامهاي «ُعتبه»، «ولید» و «حنظله» می باشند. در نام هایی که علی علیه السلام در دوران خلافت خود به معاویه نوشت او را یادآور ساخت که: « وَ عِنْدِي السَّيْفُ الَّذِي أَعْضَضْتُهُ‏ بِجَدِّكَ وَ خَالِكَ وَ أَخِيكَ فِي‏ مَقَامٍ وَاحِد».(2) یعنی: «و نزد من است همان شمشیري که آن را در یک روز بر جد تو (عتبه) و دایی تو (ولید فرزند عتبه) و برادرت (حنظله) فرود آوردم». 💦 با توجه به این مطالب جنگ بدر چنان داغی بر دل خاندان ابوسفیان نهاد که حّتی پیروزي قریش در جنگ احد نیز نتوانست مرهم آن داغ به حساب آید. و تنها پس از فاجعه کربلا بود که یزید بن معاویه اشعاري سرود که در آن #شهادت_حسین_بن_علی علیه السلام و یارانش را انتقامی در برابر واقعه بدر اعلام نمود. 🔹 پانوشت: 1. ارشاد مفید/ 64. 2. نهج البلاغه صبحی صالح/ 631 🆔 @ostadmaaref

💠 سوال: ♦️ با توجه به مطلب اخیری که در کانالتان منتشر نمودید: چرا جنگ صفین و یا جنگ امام حسن -علیه السلام- با معاویه که با برتری معاویه تمام شد نتوانست این انتقام را معنا کند؟ 🆔 @ostadmaaref

💠 پاسخ: ♦️ درجنگ صفین از اول تا آخر غلبه با علی (علیه السلام) و سپاه ایشان بود و معاویه فقط توانست آن حضرت را به بهانه حکمیت متوقف کند لذا انتقام بدر در صفین گرفته نشد. 🔹 در جنگ معاویه با امام حسن (علیه السلام) نیز گرچه خلافت به معاویه واگذار شد و این ضربه بزرگی به اهل بیت (علیهم السلام) و شیعه به شمار می رفت. اما وجود مبارک امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) و بنی هاشم از گزند معاویه در امان ماند و آن انتقام بدر که در آن اقربان معاویه کشته شده بودند گرفته نشد و این ماجرا ماند تا واقعه دلخراش کربلا به وقوع پیوست و یزید وقیحانه از آن به عنوان تسویه حساب بدر یاد نمود. 🆔 @ostadmaaref

💠 حسین سبط نبی(صلی الله علیه و آله)... ♦️ برگرفته از کتاب شناخت حدیث صص217-218 ❇️ امام حسین (علیه السلام)، آخرین عضو اصحاب کساء، به مدد مناقب والا و رهبری انقلاب کربلا توانست اسلام و سنت جدش را احیا کند. آن حضرت در عصر حرکت پرشتاب جامعه در سراشیبی سقوط و بی صبری امویان در ستاندن انتقام کشته های بدر و احد، در جای جای مواقف از مدینه تا مکه، کوفه و کربلا ضمن تأکید بر مناقب خود و بهره برداری از آن موفق به انقلاب بزرگ اسلامی شد. 🔸 حضرت (علیه السلام) به سبب خویشاوندی با پیامبر (صلی الله علیه و آله)، خود را صاحب حق اولویت شمرد، چیزی که حتی نماینده ی خلافت اموی در کوفه، نعمان بن بشیر به آن اعتراف داشت. 💦 آن امام در اوج نبرد با یادآوری مناقب ارجمندش، معرفی والدین و دیگر خویشاوندان خود ومناقبشان، همچنین ذکر منقبت «سرور جوانان بهشتی و تنها نوه ی بازمانده ی پیامبر(صلی الله علیه و آله).» حجت را بر مردم تمام کرد. 🆔 @ostadmaaref

#سوال 💠 آیا قاتلان امام حسین در کربلا همگی از شیعیان بودند و شیعیه از اآن روز به بعد مورد نفرین امام حسین علیه السلام واقع شده و هر سال محرم خودزنی می کند؟ 👇👇👇 🆔 @ostadmaaref

#پاسخ 💠 این مطالب از موهومات است . ♦️ البته دربین سپاه ابن سعد برخی از شیعیان فریب خورده هم بودند اما قطعا اکثر انها از هواداران بنی امیه بودند که به جنگ امام حسین آمدند. 🔹 اشکال بزرگ مردم کوفه سستی و عهد شکنی بود تا جنگ مستقیم با امام حسین علیه السلام. 🆔 @ostadmaaref

💠 گرامیداشت پیامبر (صلی الله علیه و آله) به سبب حسنین (علیهما السلام) ♦️ برگرفته از کتاب شناخت حدیث ص 425 ❇️ خداوند سبحان امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) را دو بچه شیر و دو نوه ی پیامبر (صلی الله علیه و آله) خوانده و ایشان را سبب گرامی داشت رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از سوی خود دانسته است. «و أَكْرَمْتُ َ بِشِبْلَيْ َ و سِبْطَيْ َ: حَسَنٍ و حُسَيْنٍ». نکته ی قابل توجه در این جمله، وجه گرامی داشت پیامبر (صلی الله علیه و آله) به حسنین (علیهما السلام) است. 🔸 به نظر می رسد، از آنجا که محور مطالب لوح فاطمه (سلام الله علیها) موضوع وصایت و جانشنیی رسول خداست و حیات و بقای دین پیامبر با امر وصایت محقق می شود و از آنجا که حسنین (علیهما السلام) دو تن از اوصیایی اند که مایه ی حفظ و بقای دین پیامبرند، خداوند به رسولش می فرماید که ما با اعطای این دو فرزند به تو، گرامی ات داشتیم؛ چرا که این دو فرزند، از حجت های الهی اند و افزون بر اینکه به عنوان فرزند ما یه روشنایی دل و دیده ی تو هستند، به عنوان وصی عامل حیات و بقای دین تو خواهند شد. 🆔 @ostadmaaref