💠 پیشوای محدثان 🔸 تألیف دکتر مجید معارف ♦️ بخش سوم (پایانی) 🆔 @ostadmaaref

💠 عدم اجتهاد پيامبر در تشريع ♦️ بر گرفته از مقاله ی بررسی و نقد مبانی قرآنی احمد صبحی منصور (در انحصار منبعيت قرآن با تأكيد بر كتاب ...)، صص 25-26. ✅ در روايات شيعه، باب تفويض دين به رسول خدا (صلی الله علیه و آله) وارد شده كه از نقش پيامبر در تشريع دين در سايه تأديب الهی حكايت دارد؛ به عنوان مثال، كلينی به اسناد خود از امام صادق (علیه السلام) چنين نقل می كند: «خداوند پيغمبرش را نيكو تربيت كرد و چون تربيت او را تكميل نمود، فرمود: (وَ إِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظيم) (القلم: 4). ✅ سپس امر دين و امت را به او واگذار فرمود تا سياست بندگانش را به عهده گيرد و فرمود: (وَ ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَديدُ الْعِقاب) (الحشر: 7). خدای عزّوجلّ نمازهای پنجگانه را در ده ركعت وا جب ساخت و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) هفت ركعت بدان افزود و نمازهـای يوميه در هفده ركعت واجب گشت» (كلينی، بی تا، ص9). در ادامه اين حديث، به موارد ديگری از تشريعات نبوی اشاره می كند. ✅ مصطفی سباعی نيز از صاحب نظران اهل سنت درباره سه نقش سنت، يعنی تأكيد (تقرير)، تفسير (تبيين)، و توسيع (ما دلّ علی حكمٍ سكت عنه القرآن ) چنين آورده است: «ميان علما در وجود اين سه قسم در سنت اختلافی نيست؛ تنها اختلافشان در قسم سوم سنت است كه آيا سنت در اين موارد مستقلا می تواند احكام جديدی را ارائه كند يا ناگزير بايد آنچه در سنت آمده، به گونه ای هر چند با تأويل از لابه لای آيات قرآن قابل استخراج باشد؟ برخی (شاطبی) نظر دوم را برگزيده اند، اما جمهور و اكثر صاحب نظران به ديدگاه نخست معتقدند؛ «يعنی سنت می تواند مستقلاً بيانگر احكام باشد » (سباعی، 2007، ص 415). سباعی سپس ادلّه قائلين به استقلال سنت را ارائه می دهد كه از جمله آنها عصمت پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) است (همان:418). ✅ افزون بر اين، اگر قرآن خود پاسخگوی همه نيازها بود و تنها منبع دين شناخت محسوب می شد، معنا نداشت خداوند متعال، هنگام منازعات جزئی و فكری، مردم را به مراجعه به خدا و رسول ملزم كند (نصيری، 1386، ص 308): (فَإِنْ تَنازَعْتُمْ في شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ) (النساء: 59). بنا به تفسير حضرت امير(علیه السلام)، بازگرداندن منازعات به خداوند به معنای لزوم مراجعه به قرآن و بازگرداندن به رسول به معنای مراجعه به سنت است (نهج البلاغه، خطبه 125) 🔸 با در نظر گرفتن آيات حصر رسالت در تبليغ، در كنار توضيحات مذكور و نيز بررسی سياقی آيات حصر، می يابيم كه حصر در اين آيات، حصر اضافی است و خداوند در پاسخ به پندار باطل مشركان، مبني بر اينكه اگر محمد(صلی الله علیه و آله) رسول خداست كاری كند كه آنها جبراً موحد شوند؛ و نيز برای تسليت به پيامبر (صلی الله علیه و آله) در برابر تكذيب كفار؛ مسئوليت رسالت را به تبليغ منحصر می كند (طباطبايی، 1417، ج: 12 239). 🆔 @ostadmaaref

💠 سلسله نشست های علمی نقد و بررسی «نظریه رؤیای رسولانه» 👤با حضور دکتر مجید معارف 📆دوشنبه 97.09.12 ⏰ساعت ۱۰ الی ۱۲ 📌دانشکده الهیات و معارف اسلامی-ساختمان 3-تالار شهید مدنی 🆔 @ostadmaaref

#پیوست 💠 بخش مورد استناد دکتر معارف در پاسخ به سؤال اخیر با عنوان غرائب لفظی در روایات. 🆔 @ostadmaaref

فایل صوتی جلسه زیر 💠 سلسله نشست های علمی نقد و بررسی «نظریه رؤیای رسولانه» 👤با حضور دکتر مجید معارف 📆دوشنبه 97.09.12 ⏰ساعت ۱۰ الی ۱۲ 📌دانشکده الهیات و معارف اسلامی-ساختمان 3-تالار شهید مدنی 🆔 @ostadmaaref

🍃🌸 بسم الله الرحمن الرحیم 🌸🍃 💠 گزارشی از سخنرانی دکتر معارف در نشست «نقد و بررسی نظریه رؤیاهای رسولانه» ♦️ دوشنبه 12 آذر ۱۳۹۷ ✅ در بررسی یک نظریه، اگر بخواهیم به صورت روشمند عمل کنیم چهار مطلب باید مورد توجه قرار گیرد؛ این موارد عبارتند از خاستگاه پیدایش یک نظریه، مبانی نظریه، روش اثبات نظریه و پیامدهای آن؛ یعنی یک نظریه را با توجه به این چهار قسمت می‌توانیم بررسی کنیم تا یک تحلیل علمی صورت گیرد. ✅ در مورد دو قسمت خاستگاه این نظریه و نقدهای وارد بر آن صحبت خواهم کرد. در مورد خاستگاه پیدایش این نظریه، یعنی رؤیاانگاری وحی آقای سروش می‌گویند در مقام فهم و تفسیر قرآن، دو گفتمان رایج وجود دارد؛ یکی ظاهرگرایی که معمولاً این گفتمان توسط اخباریون و اهل حدیث مطرح بوده که هیچ متشابهی را در قرآن برنمی‌تافتند و بسیاری از آیات با میل به ظاهرگرایی ترجمه می‌شده است. ✅ سروش در مقابل این گفتمان، گفتمان دیگری را معرفی می‌کنند که چالش‌های خود را دارد؛ نه تنها از فهم عمیق آیات بازمی‌دارد بلکه اگر در مورد آن‌ها سؤال کنیم سرکوب هم می‌شویم. این گفتمان دوم تأویل‌گرایی است که ویژه متکلمان و معتزلی‌هاست. آن‌ها وقتی به آیات متشابه برخورد می‌کردند تسلیم معنای ظاهری نمی‌شدند و مجبور به تأویل بودند. در واقع آن‌ها راه را برای تشبیه و … در آیات قرآن باز می‌کردند و ظاهرگرایی راه را به جمودگرایی باز می‌کردند؛ سروش معتقد است که چون این دو گفتمان عاجز از تبیین هستند باید گفتمان تعبیرگرایی داشته باشیم. ✅ این نظر برای زمانی است که قرآن خواب‌نامه بشود. یعنی حضرت رسول(صلی الله علیه و آله) راوی یکسری رؤیا است و در رؤیا چیز‌هایی دیده و بازگو می‌کند که به نام قرآن نوشته می‌شود. در این زمان معبّری هم می‌تواند آن را تبیین کند لذا این مطالب خاستگاه پیدایش نظریه رؤیا‌های رسولانه است. خاستگاه پیدایش این نظریه تنگنا‌های گفتمان‌های رایج در فهم قرآن است. ✅ می‌خواهم بگویم که در کار‌های عالمان مسلمان در مورد برخی از این چالش‌هایی که سروش مطرح می‌کند دیدگاه‌هایی وجود دارد؛ مثلاً عالمانی داریم که سعی در جمع آیاتی دارند که بیان‌گر نزول دفعی و تدریجی هستند؛ برای نمونه برخی می‌گویند که نزول دفعی نداریم تا اینکه به این سناریوی از قبل تعیین شده و جبر مطلق نرسند؛ مانند شیخ مفید که قائل به نزول دفعی نبود. ✅ برخی نیز می‌گفتند که قرآن دو نحوه وجودی دارد، یکی کلی که صورت‌بندی لفظی است و عبارتی ندارد و کلیاتی از حقایق است و یکی نیز نزول تدریجی. آیات دفعی را حمل بر نزول کلیات می‌کردند و آیات بیان‌گر نزول تدریجی را حمل بر حسب حوادث می‌کردند. این‌ها راه‌حل‌هایی است که در کتب علوم قرآنی از ناحیه عالمان ارائه شده و بعضاً هم معقول است. معتقدم زمانی نظریه سروش می‌تواند درست باشد و مدعی حل این چالش‌ها باشد که همه نظریه‌ها را دیده باشد. با همین ادعا برخورد علمی می‌شود و آدم‌ها می‌روند و می‌بینند که چطور به این غوامض پاسخ داده شده است. مسئله دیگر اینکه بگوییم فقط دو گفتمان داریم، اما آیا گفتمان‌های سومی نداریم که بگوید اصل بر حجیت ظواهر است مگر اینکه قرائن عقلی و نقلی مانع شود و بتوانیم جا‌هایی را تاویل کنیم؟ ✅ آقای سروش در گفتمان رؤیا‌های رسولانه تلاش دارد که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) را از حد قابلیت گیرنده تبدیل به عنصری فعال و اثرگذار کند؛ از این رو به نظر وی پیامبر(صلی الله علیه و آله) در شکل‌دهی و صورت‌بندی وحی کمک می‌کند. در این صورت باید بدانیم نسبت پیامبر(صلی الله علیه و آله) با خدا چیست؟ و آیا شخصیت او در حد یک عارف تنزل می‌یابد که بعد به دنبال رحلت ایشان عالمان دیگر او را ادامه دهند؟ این نظریه نباید ابهاماتی را ایجاد کند، البته ایشان می‌گویند که پیامبر(صلی الله علیه و آله) ختم عمری کردند نه پیامی و بلاغی. ✅ تمام عالمان مسلمان این اختلافات را دیده‌اند اما آن‌ها به این اختلافات پاسخ داده‌اند. سروش می‌گوید که سوره‌های مکی محصول دوران ابتدای وحی است که رسول خدا(صلی الله علیه و آله) هنوز تجربه قوی در ارائه صور خیال نداشت و کوتاه حرف می‌زد و دچار لکنت می‌شد و بعد با تجربه قوی‌تر توانست با عبارت طولانی‌تری خیالات دوران رؤیا را بیان کند. اما علمای مسلمان می‌گویند در مکه قرآن به عنوان معجزه ارائه شد و در سوره‌های مکی عنصر اعجاز نمایان‌تر است و در این آیات کلیات عقاید بیان می‌شود. اما سوره‌های مدنی مربوط به تشکیل حکومت است، قانون را می‌گوید و جامعه‌شناسی را مطرح می‌کند. این مواجهه عالمان مسلمان با اختلافات سوره‌های مکی و مدنی است. 🌺 لطفا برای دسترسی به مطلب فوق روی لینک زیر کلیک نمایید. ➡️ http://iqna.ir/fa/news/3769235 ☘ اللّهُمَّ صَلّ عَلَی محَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجّل فَرَجَهُم ☘ 🆔 @ostadmaaref 🌸💦🌸💦🌸💦🌸💦🌸💦🌸💦

💠 نشست تخصصی «دین و عقلانیت در ادیان با تاکید بر آموزه های رضوی» 👤با حضور دکتر مجید معارف 🗒دوشنبه97.09.19 🕘ساعت 9 الی 12 🏢خیابان16 آذر- نبش خیابان رهنما-پلاک30-طبقه اول-دفتر نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه تهران 🆔 @ostadmaaref

🆔 @ostadmaaref

اسرار بلاغی حذف فعل در قرآن کریم #حذف #اسرار_بلاغی #فعل #ترجمه_های_معاصر_قرآن 🆔 @ostadmaaref

#سوال 💠 لطفا درمورد نحوه ی شهادت نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) کتابی جهت مطالعه معرفی بفرمایید. 👇👇👇 🆔 @ostadmaaref

#پاسخ 💠 در این زمینه کتاب خاصی در نظر ندارم؛ ولی روایات آن در: ✅ کتاب کافی جلد ۵ ✅ و بحار الأنوار مجلد «تاریخ سیدنا محمد (صلی الله علیه و آله)» آمده است 🔺 که در اثر مکر یک زن یهودی بوده که غذای مسمومی برای پیامبر (صلی الله علیه و آله) آورده بود و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آن را چشید و کامل نخورد اما اثری بر وجود مبارکشان گذاشته شد که در شهادتشان بی تاثیر نبود. 🆔 @ostadmaaref

#پیوست 💠 بخش مورد استناد دکتر معارف در پاسخ به سؤال اخیر از کتاب بحار الأنوار با عنوان تاریخ سیدنا محمد (صلی الله علیه و آله) شامل مجلدات 15 الی 18 . 🆔 @ostadmaaref