eitaa logo
کانال رسمی دکتر مجید معارف
725 دنبال‌کننده
254 عکس
39 ویدیو
229 فایل
استاد تمام دانشکده الهیات دانشگاه تهران سردبیر فصلنامه علمی پژوهشی «پژوهش دینی» ارتباط با ادمین و ارسال سوالات @hafeze2
مشاهده در ایتا
دانلود
دکتر_معارف،_فلسفه_رحمت_پبامبر_۲۸_صفر_۱۴۰۳.MP3
19.92M
🔰 مراسم عزاداری شهادت رسول الله، امام حسن مجتبی و امام رضا علیهم السلام 🔹 سخنران: دکتر مجید معارف 🗓 یکشنبه ۱۱ شهریور ۱۴۰۳ 🏡میدان توحید، خیابان پرچم، کانون توحید 🆔 @ostadmaaref
💠 مقاله: بررسی سندی _ فقه الحدیثی احادیث مهدی موعود در سپاه خراسانی در منابع اهل سنت و حضور رایات سود 📖 چکیده: روایات متعددی در منابع روایی اهل‌سنت، وجود دارد که برخی اتفاقاتی که پیش از ظهور مهدی موعود (ارواحنا فداه) رخ می‌دهد را بیان می‌کند و وقایعی که در آستانه ظهور اتفاق می‌افتد را تبیین می‌کند. ذیل همین دست روایات، لازم است به تعدادی از روایات که معروف به روایات «رایات سود» (پرچم‌های سیاه) هستند توجه شود. در برخی از احادیث «رایات سود» مطلبی بدین مضمون آمده است که «پرچم‌های سیاهی از جانب خراسان خارج می‌شوند که وقتی این پرچم‌ها را دیدید به سمت آنها بشتابید زیرا خلیفه خدا، مهدی در آن سپاه است». این دسته از احادیث بین خراسانی، که اندکی پیش از ظهور مهدی موعود (ارواحنا فداه) از ناحیه خراسان، خروج می‌کند، با مهدی موعود (ارواحنا فداه) که از مکه خروج می‌کند، خلط کرده‌اند و ممکن است این شبهه را القا کند که مهدی موعود (ارواحنا فداه) در سپاه خراسانی است و از جانب خراسان ظهور می‌کند. پس از بررسی رجالی این روایات، مشخص می‌شود که این دسته از روایات از نظر سندی، فاقد اعتبار لازم هستند و نمی‌توانند مورد قبول واقع شوند و بر فرض تسامح نسبت به ضعف سندی این روایات، اشکالات متعدد فقه الحدیثی نیز بر این احادیث وارد است که از جمله این اشکالات فقه الحدیثی می‌توان به وجود احادیث صحیح السند دال بر ظهور و خروج مهدی موعود (ارواحنا فداه) از مکه مکرمه، وجود قسمتی محذوف در متن احادیث «رایات سود» و احتمال وقوع تصحیف در متن حدیث، نقش مقدماتی و بسترسازی قیام خراسانی برای مهیا کردن شرایط حکومت مهدی موعود (ارواحنا فداه) و تصریح علمای اهل‌سنت به منفک و جدا بودن قیام خراسانی با خروج مهدی موعود (ارواحنا فداه) اشاره کرد. با توجه به این مطالب، نتیجه نهایی بدین صورت حاصل می‌شود که احادیثی که دلالت دارد که مهدی موعود (ارواحنا فداه) در سپاه خراسانی است و از ناحیه خراسان خروج می‌کند، از نظر سندی و فقه الحدیثی قابل اعتماد نیستند و نمی‌توان به این احادیث استدلال کرد و آنها را برای ارائه مطلب در زمینه مهدویت، مستند دانست. 📘 مجله: فصلنامه مشرق موعود، دوره ۱۲، شماره ۴۶، تیر ۱۳۹۷، صفحه ۴۵-۶۴ 🆔 @ostadmaaref
بررسی سندی _ فقه الحدیثی احادیث مهدی موعود در سپاه خراسانی در منابع اهل سنت و حضور رایات سود.pdf
456.2K
💠 بررسی سندی _ فقه الحدیثی احادیث مهدی موعود در سپاه خراسانی در منابع اهل سنت و حضور رایات سود 🖌نویسندگان: دکتر مجید معارف، فرشاد منائی 🆔 @Mahdaviat_qods 🆔 @ostadmaaref
💠 مقاله: بررسی سندی _ فقه الحدیثی احادیث مهدی موعود در سپاه خراسانی در منابع اهل سنت و حضور رایات سود 📖 چکیده: مقاله حاضر دو بخش دارد: بخش اول خلاصه اي از ترجمه مقاله محمد(ص) در دائره المعارف قرآن، نوشته «يوري روبين» يهودي است.وي در اين مقاله به مباحث زير پرداخته است: معرّفي كوتاهي از پيامبر و بررسي نام ها و القاب ايشان، بحث وحي و قرآن، اهداف رسالت، گستره رسالت، آيين پيامبر، جايگاه پيامبر ميان ساير پيامبران، رابطه پيامبر با مؤمنان و كافران، قرآن و سيره پيامبر در دوران مكّي و مدني. روش نويسنده در اين مقاله چينش آيات و نتيجه گرفتن از آن هاست. بخش دوم بررسي نقاط مثبت و منفي مقاله است. اشكال هاي وارد بر مقاله، بخشي ساختاري و بخشي محتوايي است، اشكال هاي محتوايي شامل: لغزش در فهم لفظ و ظاهر آيات قرآن، خطا در تفسير آيات، لغزش در استدلال و نتيجه گيري و اشكال در شواهد تاريخي است. مشكل عمده مقاله: ضعف منابع، تعصّب هاي شخصي در پيش ذهنيّت ها و ايمان نداشتن به روح قدسي و روحاني پيامبر اكرم(ص) مي باشد. ناقد در ادامه، اين مطلب را بر اساس مستندهاي صحيح قرآني، روايي، تفسيري و تاريخي تبيين مي كند. 📘 مجله: قرآن پژوهی خاورشناسان، پاییز و زمستان 1389 - شماره 9 ISC (‎34 صفحه - از 11 تا 44) 🆔 @ostadmaaref
بررسي مقاله محمد (ص).pdf
378.1K
💠 بررسی مقاله محمّد (صلّی الله علیه وآله وسلّم) 🖌نویسندگان: دکتر مجید معارف، سمیه سادات اعتصامی 🆔 @ostadmaaref
🔰 دانشکده زن و خانواده با همکاری دانشکده قرآن و حدیث دانشگاه ادیان و مذاهب برگزار می‌کند: نشست علمی با موضوع: "مسئله ضرب زوجه در قرآن" خوانشی تفسیری تحلیلی 🔹ارائه دهنده: دکتر محمد شیرین کارموحد (عضو هیات علمی دانشکده قرآن و حدیث) 🔹ناقدان: دکتر مجید معارف (استاد تمام دانشگاه تهران) دکتر مجید دهقان (عضو هیات علمی دانشکده زن و خانواده) 🔹دبیر نشست: دکتر خدیجه برزگر (عضو هیات علمی دانشکده زن و خانواده) 🔻چهارشنبه دوم آبان 1403 ساعت 14:30 الی 16 🔻سالن شهید بهشتی دانشگاه ادیان و مذاهب 🆔 @ostadmaaref
🌀 گزارش نشست علمی با موضوع: "مسئله ضرب زوجه در قرآن" خوانشی تفسیری تحلیلی برای مشاهده کلیک کنید 🆔 @ostadmaaref
هدایت شده از محمد فانی
دانشکده الهیات و معارف اسلامی با مشارکت دانشگاه پیام نور خراسان رضوی برگزار می کند: عنوان نشست قرآن پژوهی و حدیث پژوهی معاصر و مسائل آن با حضور استاد دانشگاه تهران آقای دکتر مجید معارف شنبه ۲۲ دیماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۵_۱۳ مکان: سالن شورای ساختمان شهدای هسته ای مرکز مشهد(آموزگار ۶۹) لینک مجازی : b2n.ir/x00031 ویژه دانشجویان؛ کارکنان؛ اساتید و علاقه مندان برای حاضرین در نشست گواهی شرکت صادر خواهد شد روابط عمومی دانشگاه پیام نور خراسان رضوی
💠 فلسفه بعثت انبياء در قرآن‌ و نهج‌البلاغه ♻️بعثت پيامبر اسلام(ص)، پايانى بر دوره‌ى فَترَت بعثت پيامبر اسلام(ص) به فاصله‌ى چند قرن پس از بعثت حضرت عيسى عليه السلام به وقوع پيوست و در اين مدت پيامبر جديدى مبعوث نشد و مردم تنها همان تعاليم حضرت مسيح را در اختيار داشته و بدان معتقد بودند. در قرآن كريم از اين فاصله زمانى به «فترت» تعبير شده است و بعثت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلّم را پايانى بر اين دوران مى‌داند: (يا أَهْلَ‌ الْكِتابِ‌ قَدْ جاءَكُمْ‌ رَسُولُنا يُبَيِّنُ‌ لَكُمْ‌ عَلى‌ فَتْرَةٍ‌ مِنَ‌ الرُّسُلِ‌ ) (مائده: 19) يعنى: اى اهل كتاب، پيامبر ما به سوى شما آمده كه در دوران فترت رسولان [حقايق را] براى شما بيان مى‌كند. امام على عليه السلام نيز در تعبيرى مشابه با مضمون آيه‌ى فوق در مورد بعثت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلّم مى‌فرمايد: «أَرْسَلَهُ‌ عَلَى حِينِ‌ فَتْرَةٍ‌ مِنَ‌ الرُّسُلِ‌» يعنى خداوند متعال پيغمبر اكرم را به رسالت مبعوث گردانيد، در زمانى‌كه هيچ‌يك از انبياء باقى نمانده. (نهج البلاغه : خطبه 89 و 133) اين دوران «فترت» نام گرفته، زيرا از زمان آدم تا عيسى عليه السلام پيوسته پيامبرانى براى هدايت خلق از جانب حقّ‌ مبعوث مى‌شدند. اما از زمان حضرت عيسى تا بعثت رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلّم كه قريب پانصد سال طول كشيد، پيغمبرى نبود كه مردم علوم و معارف الهى را كه چراغ و روشنايى هدايت و رستگارى است از او اخذ كنند. از اين رو طرفداران مذاهب گوناگون و صاحبان انديشه‌هاى مختلف به نزاع با يكديگر پرداخته و به خواب رفتن مردم در تاريكى نادانى و گمراهى، طولانى شده بود و فتنه‌ها در سر تا سر دنيا بر پا گرديده، كارها در هم و بر هم گشته، آتش جنگ‌ها افروخته و نور و روشنايى دنيا پنهان شده بود. در اين هنگام بود كه خداوند، رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلّم را در پى پيامبران فرستاد و وحى را با فرستادن او ختم فرمود و او با تمام مخالفانى كه به حق پشت كردند و از آن منحرف گشتند، به مبارزه پرداخت. (نهج البلاغه: خطبه 133) 📚 منبع: کتاب «ارتباط نهج البلاغه با قرآن»؛ نوشته دکتر مجید معارف 🆔 @ostadmaaref
💠 فلسفه بعثت انبياء در قرآن‌ و نهج‌البلاغه ♻️ اتمام حجت بر بندگان يكى ديگر از اهداف بعثت انبياء از ديدگاه قرآن كريم، بستن راه هرگونه عذر و بهانه بر مردم است تا روز قيامت هنگامى كه از آنان سؤال شود كه چرا راه هدايت را انتخاب نكردند و گرفتار عذاب شدند، نگويند كه كسى براى ما نيامد تا راه هدايت را به ما نشان دهد. اين مطلب در سوره‌ى مباركه‌ى نساء چنين آمده است: (رُسُلاً مُبَشِّرِينَ‌ وَ مُنْذِرِينَ‌ لِئَلاّ يَكُونَ‌ لِلنّاسِ‌ عَلَى اللّهِ‌ حُجَّةٌ‌ بَعْدَ الرُّسُلِ‌ وَ كانَ‌ اللّهُ‌ عَزِيزاً حَكِيماً) (نساء: ١۶۵) يعنى: پيامبرانى كه بشارت‌گر و هشدار دهنده بودند تا براى مردم، پس از [فرستادن] پيامبران، در مقابل خدا [بهانه و] حجّتى نباشد و خدا توانا و حكيم است. همچنين در سوره‌ى مباركه‌ى طه مى‌فرمايد: (وَ لَوْ أَنّا أَهْلَكْناهُمْ‌ بِعَذابٍ‌ مِنْ‌ قَبْلِهِ‌ لَقالُوا رَبَّنا لَوْ لا أَرْسَلْتَ‌ إِلَيْنا رَسُولاً فَنَتَّبِعَ‌ آياتِكَ‌ مِنْ‌ قَبْلِ‌ أَنْ‌ نَذِلَّ‌ وَ نَخْزى‌ )(طه: ١٣۴) يعنى: و اگر ما آنان را قبل از [آمدنِ‌ قرآن] به عذابى هلاك مى‌كرديم، قطعاً مى‌گفتند: پروردگارا، چرا پيامبرى به سوى ما نفرستادى تا پيش از آن‌كه خوار و رسوا شويم از آيات تو پيروى كنيم‌؟ امام على عليه السلام نيز به تبعيت از قرآن كريم اينگونه در نهج‌البلاغه به اين مطلب اشاره دارند كه: خدا پيامبرانش را برانگيخت و وحى خود را خاصّ‌ ايشان فرمود و آنان را حجّت خود بر آفريدگانش نمود تا برهانى يا جاى عذرى نماند براى آفريدگان. (نهج البلاغه: خطبه ١۴۴) و در جاى ديگرى پس از اشاره به هبوط‍‌ آدم به زمين، هدف را از نبى قرار دادن او و نيز ارسال پيامبران ديگر از نسل وى تا پيامبر خاتم صلى الله عليه و آله و سلّم ، را اتمام حجت بر بندگان ذكر كرده و مى‌فرمايد: از جانب خدا بر بندگانش حجّتى باشد و از پس آن‌كه جان او را گرفت، بندگان را وانگذاشت و رسولانى بر آنان گماشت تا حجّت خداوندى او را استوار كنند و واسطه شناخت پروردگار به مردمان باشند و تيمار بندگان را بداشت به برهان، بر زبان گزيده پيامبران، كه بردارنده بار امانتند و قرنى پس قرن، انگيخته به رسالت تا آن‌كه حجّت او با پيامبر ما صلى الله عليه و آله و سلّم ، تمام گرديد و به نهايت رسيد و دوران بيم دادن و بستن راه بهانه به غايت. (نهج البلاغه: خطبه ٩١) همچنين امام على عليه السلام در فرازى ديگر از نهج‌البلاغه، به چگونگى اين اتمام حجت از طريق يادآورى ميثاق فطرى و احياى گنجينه‌هاى عقول بندگان اشاره كرده و مى‌فرمايد: پس پيامبران را به ميانشان بفرستاد. پيامبران از پى يكديگر بيامدند تا از مردم بخواهند كه آن عهد را كه خلقتشان بر آن سرشته شده، به جاى آرند و نعمت او را كه از ياد برده‌اند، فرا ياد آورند و از آنان حجّت گيرند كه رسالت حق به آنان رسيده است و خردهاشان را كه در پرده غفلت، مستور گشته، برانگيزند. (نهج البلاغه: خطبه ١) 📚کتاب «ارتباط نهج البلاغه با قرآن»؛ نوشته دکتر مجید معارف 🆔 @ostadmaaref
💠 فلسفه بعثت انبياء در قرآن‌ و نهج‌البلاغه ♻️ بعثت پيامبر اسلام(ص)، پايانى بر دوره‌ى فَترَت بعثت پيامبر اسلام(ص) به فاصله‌ى چند قرن پس از بعثت حضرت عيسى عليه السلام به وقوع پيوست و در اين مدت پيامبر جديدى مبعوث نشد و مردم تنها همان تعاليم حضرت مسيح را در اختيار داشته و بدان معتقد بودند. در قرآن كريم از اين فاصله زمانى به «فترت» تعبير شده است و بعثت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلّم را پايانى بر اين دوران مى‌داند: (يا أَهْلَ‌ الْكِتابِ‌ قَدْ جاءَكُمْ‌ رَسُولُنا يُبَيِّنُ‌ لَكُمْ‌ عَلى‌ فَتْرَةٍ‌ مِنَ‌ الرُّسُلِ‌ ) (مائده: 19) يعنى: اى اهل كتاب، پيامبر ما به سوى شما آمده كه در دوران فترت رسولان [حقايق را] براى شما بيان مى‌كند. امام على عليه السلام نيز در تعبيرى مشابه با مضمون آيه‌ى فوق در مورد بعثت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلّم مى‌فرمايد: «أَرْسَلَهُ‌ عَلَى حِينِ‌ فَتْرَةٍ‌ مِنَ‌ الرُّسُلِ‌» يعنى خداوند متعال پيغمبر اكرم را به رسالت مبعوث گردانيد، در زمانى‌كه هيچ‌يك از انبياء باقى نمانده. (نهج البلاغه : خطبه 89 و 133) اين دوران «فترت» نام گرفته، زيرا از زمان آدم تا عيسى عليه السلام پيوسته پيامبرانى براى هدايت خلق از جانب حقّ‌ مبعوث مى‌شدند. اما از زمان حضرت عيسى تا بعثت رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلّم كه قريب پانصد سال طول كشيد، پيغمبرى نبود كه مردم علوم و معارف الهى را كه چراغ و روشنايى هدايت و رستگارى است از او اخذ كنند. از اين رو طرفداران مذاهب گوناگون و صاحبان انديشه‌هاى مختلف به نزاع با يكديگر پرداخته و به خواب رفتن مردم در تاريكى نادانى و گمراهى، طولانى شده بود و فتنه‌ها در سر تا سر دنيا بر پا گرديده، كارها در هم و بر هم گشته، آتش جنگ‌ها افروخته و نور و روشنايى دنيا پنهان شده بود. در اين هنگام بود كه خداوند، رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلّم را در پى پيامبران فرستاد و وحى را با فرستادن او ختم فرمود و او با تمام مخالفانى كه به حق پشت كردند و از آن منحرف گشتند، به مبارزه پرداخت. (نهج البلاغه : خطبه 133) 📚کتاب «ارتباط نهج البلاغه با قرآن»؛ نوشته دکتر مجید معارف 🆔 @ostadmaaref
💠 فلسفه بعثت انبياء در قرآن‌ و نهج‌البلاغه ♻️اقامه‌ى قسط‍‌ و عدل هدف اصلى از بعثت انبياء دعوت به توحيد و يكتاپرستى است، ولى از آن‌جا كه برپايى ‍‌ و در جوامع بشرى، گذشته از ارزش ذاتى و والايى كه دارد، مقدمه متّصله براى عبوديت و بهترين زمينه دست‌يابى به آن است ، اين امر در قرآن كريم به عنوان يكى ديگر از اهداف بعثت انبياء در آيات چندى (الأعراف/29؛ هود/85) مورد اشاره قرار گرفته و از جمله مى‌فرمايد: (لَقَدْ أَرْسَلْنٰا رُسُلَنٰا بِالْبَيِّنٰاتِ‌ وَ أَنْزَلْنٰا مَعَهُمُ‌ الْكِتٰابَ‌ وَ الْمِيزٰانَ‌ لِيَقُومَ‌ النّٰاسُ‌ بِالْقِسْطِ‍‌ (حدید: 25) يعنى: همانا فرستادگان خود را با نشانه‌هاى روشن و آشكار فرستاديم و كتاب و ميزان را با ايشان نازل كرديم تا مردم به اقامه قسط‍‌ اقدام كنند. امام على عليه السلام نيز گرچه به صراحت در از اين امر به عنوان هدف بعثت انبياء ياد نكرده است، اما با توجه به نسبت عبوديت و عدالت، علاوه بر آن‌كه خداوند را به صفت قسط‍‌ و عدل مى‌ستايد و دادگرى عادل مى‌داند كه در هرآن‌چه حكم رانده، دادگرى كرده است (وَ عَدَلَ‌ فِي كُلِّ‌ مَا قَضَى (نهج‌البلاغه/ خطبه 191)، از خاتم الأنبياء (ص) به عنوان جلوه‌ى عدالت یاد كرده است كه سيره‌ى او ميانه روى در كار و شريعت او راه حق را نمودار، و سخنش جداكننده حق از باطل و داورى او عدالت است، (سِيرَتُهُ‌ الْقَصْدُ وَ سُنَّتُهُ‌ الرُّشْدُ وَ كَلَامُهُ‌ الْفَصْلُ‌ وَ حُكْمُهُ‌ الْعَدْل (نهج‌البلاغه/ خطبه 94) حق را با برهان آشكار كرد و طغيان را فرونشاند و شوكت گمراهان را درهم كوبيد و زدود (الْخَاتِمِ‌ لِمَا سَبَقَ‌ وَ الْفَاتِحِ‌ لِمَا انْغَلَقَ‌ وَ الْمُعْلِنِ‌ الْحَقَّ‌ بِالْحَقِّ‌ وَ الدَّافِعِ‌ جَيْشَاتِ‌ الْأَبَاطِيلِ‌ وَ الدَّامِغِ‌ صَوْلَاتِ‌ الْأَضَالِيل)(نهج‌البلاغه/ خطبه 72) و چون به مردمان برانگيخته شد، به برخاست و زمينه برپايى مردمان به ‍‌ را فراهم ساخت. 📚کتاب «ارتباط نهج البلاغه با قرآن»؛ نوشته دکتر مجید معارف 🆔 @ostadmaaref