یه تمرین گذاشته بودن که از این تصویر الهام بگیریم و شعر بگیم تمرینی نوشتم مشق ننوشته نرم سرکلاس🙄 فکرو خیال و شعر و ترانه ست در سرم اما به روزمرگی ام مستحق ترم بی هیچ اتفاق میان دوتا اتاق در مرتع زنانگی خویش میچرم گاهی میان همهمه ی روزمرگی از مطبخم به شاخه ی اندوه میپرم من کیستم؟ شکوفه به سر دامنم بهار؟ من کیستم که اینهمه عشق است در برم؟ عشق است یا که عادت دیرینه ی من است؟ من کیستم که شوق بهار است باورم؟ غرق ترنج و لاله و نقش ختایی ام پا خورده تر اگر بشوم، قیمتی ترم آغوش باز پنجره ای خاک خورده ام تا نور و عشق و رشد و تنفس بیاورم لبخند روی صورت صبحم نشسته است هرچند از شبانگی ام رنج میبرم یکروز قاب میشوم و سرد میشود فنجان چای، بین نفس های دخترم دلتنگی اش، بهشت مرا تلخ میکند جایم کجاست؟ جای من اینجاست: مادرم از لحظه ای که اشک به چشمش نشسته است در بین قاب پنجره مان یک کبوترم #ریحانه_ابوترابی #تصویر_زن_و_قالی