این معادله را هرطور دیگری هم که بچینم جوابش همین میشود : الان ، وقت رفتن نبود ! یک جورهایی مساله پیچیده به نظر میرسد ، اما ... اما ساده است .راه حلش ساده است . کافیست تو نروی . خب ؟ همه چیز حل میشود . من به تو قول میدهم اگر تو نروی، نه دیگر ماشین ها با شدت جلوی پاترمز بزنند، نه چراغ های سبز سر 32 ثانیه قرمز شوند، و چراغ های قرمز سر 45 ثانیه سبز، و هی این اتفاق تکرار شود، و نه کارگر شهرداری کسی را به بهانه ی جارو زدن از لبه ی جوی بلند کند، و نه کسی یک ساعت و بیست دقیقه دیر به کلاس برسد، و نه چای سرد بشود، و نه درِ یخچال مدت زیادی بی هدف باز بماند، و نه تلوزیون برای در و دیوار برنامه نشان دهد، و نه گوشی دوروز تمام بی استفاده در شارژ بماند، و نه غذا دست نخورده دور ریخته شود، و نه سر سجاده سکوت دوساعته حاکم شود، و نه سردردی باشد و نه یاکریمی بی آب و دانه بماند و نه باغچه ای خشک شود و نه لامپی روشن نشود و نه شب ها حیرانی ، دور اتاق بچرخد و نه ... نه حتی اشکی ریخته شود ... خب؟ ببین . ببین من دغدغه های مهمی دارم . من میترسم با این وضع ، زمین هم از حرکت انتقالی بیفتد و روی حرکت وضعی اش درجا بزند ...بشود مثل من ! آنوقت حتما یک جا میبُرَد و از این کهکشان ِ بدون تو ،کنده میشود و پرت میشود یک گوشه ی ناشناس! . . .وحشتناک است . من نظریه های مهمی در این مورد دارم . نظریه هایی که ممکن است بخاطرشان به زندان بیفتم و یا حتی کشته شوم . باید فکری به حال این علم ِ تجربی ِبدون ِ در نظر گرفتن ِ "تو" کرد . یکی از نظریه های مهم من در مورد "فشار" است . من کشف کرده ام هر چیزی بودنش فشار ایجاد میکند . هرچیزی که وجود دارد حتما بر سطحی است و روی آن فشار وارد میکند . حتی مولکول های موجود در هوا هم به هم فشار وارد میکنند . پس هرچیزی اگر باشد فشار ایجاد میکند . اما تو ! تو !تنها استثنای جهان ! وقتی نیستی فشار ایجاد میکنی . وقتی هستی فشار را دفع میکنی و وقتی نیستی فشاری صد ها برابرِ فشار ِ تمام ِاجسام ِموجود ، وارد میکنی . این محشر نیست ؟ این اراجیف ِ ذهن ِ یک دانش مند ِ عقب مانده از تو ، محشر نیست ؟ بین خودمان بماند .نظریه هایی در مورد صوت ، نور ، موج هم دارم و در زمینه ی پزشکی هم البته به نتایجی رسیده ام . من دردی به نام سکته ی مغزی تدریجی و سکته ی قلبی تدریجی را شناخته ام . . . مثلا آدم پایش به چیزی گیر میکند .. کسی را نمیبیند . صداها را نمیشنود . همه را "تو" تصور میکند . همه را "تو" گوش میکند . همه را "تو" زندگی ... این ها علایم یک سکته ی تدریجی مغزی است . این آدم حتما یک روز بر اثر این علائم میمیرد. وضع خوبی نیست . این روند ِ بی "تو" بودن اگر ادامه پیدا کند از علم میگذرد . به عقاید میرسد . آنوقت من میمانم و سجاده ی خالی ِ تو ... میشنوی ؟ #یادت_باشه_فاصله_ها_حسودن #یادته_بینمون_نشسته_بودن_؟ #سال_93 #ریحانه_ابوترابی https://eitaa.com/otaghekonji