💠ما در قرآن کریم خطابی با هیچ یک از کلماتی که بیان کردید نداریم. اما آیاتی در قرآن کریم وجود دارد که به بیان وضعیت و اوصاف دقیق کفار، منافقان و یا اهل کتاب پرداخته است. مثلا آن چه آن را اهانت تلقی کرده و خطاب خوک و بوزینه می خوانید، مربوط به مسخ شدن اهل کتاب است به شکل بوزینه یا خوک. این که خداوند به عده ای امرکند که بوزینه شوید و آنان هم مسخ شده و بوزینه شوند ، اهانت نیست زیرا اگر عملکرد آنان این گونه نبود، به شکل بوزینه مسخ نمی شدند. چرا مثلا کفار صدر اسلام به شکل بوزینه مسخ نشدند؟ لذا این امر به بوزینه شدن یک اهانت نیست بلکه مجازات عملکرد بد آنان است که در توضیحات استاد جوادی آملی به خوبی به شرح آن پرداخته شده است.(1) ⤴️هم چنین در سایر موارد ما آیاتی که خطاب فاسق یا نادان نماید نداریم، بلکه در آیاتی از قرآن کریم پس از بیان یک عملکرد یا سخن یا عکس العملی از کفار و منافقان، آنان را به اوصافی معرفی می نماید که علت اصلی آن فعل است یا اساسا تعریف آن عمل ناصحیح است که از جانب برخی تلقی به اهانت می شود؛ مثلا در آیه 47 سوره مائده توضیح می فرماید که اگر آن چه خداوند نازل فرموده و در کتب آسمانیشان بیان شده را انجام ندهند فاسق خواهند بود: «وَلْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنْجِيلِ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فِيهِ وَمَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ؛ و اهل انجيل بايد به آنچه خدا در آن نازل كرده داورى كنند و كسانى كه به آن چه خدا نازل كرده حكم نكنند آنان خود نافرمانند»؛ این اهانت نیست بلکه تعریف حدود است. هم چنین است آیه 82 آل عمران: «فَمَنْ تَوَلَّى بَعْدَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ؛ پس كسانى كه بعد از اين [پيمان] روى برتابند آنان خود نافرمانانند.» ⬅️یا در مورد نادان که خبر از ندانستن عده ای م یدهد: «وَمَا لَهُمْ أَلَّا يُعَذِّبَهُمُ اللَّهُ وَهُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَمَا كَانُوا أَوْلِيَاءَهُ إِنْ أَوْلِيَاؤُهُ إِلَّا الْمُتَّقُونَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ؛چرا خدا [در آخرت] عذابشان نكند با اينكه آنان [مردم را] از [زيارت] مسجدالحرام باز مى دارند در حالى كه ايشان سرپرست آن نباشند چرا كه سرپرست آن جز پرهيزگاران نيستند ولى بيشترشان نمى‏ دانند»(2) «وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَى مَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُوا حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ شَيْئًا وَلَا يَهْتَدُونَ؛ و چون به آنان گفته شود به سوى آن چه خدا نازل كرده و به سوى پيامبر[ش] بياييد مى‏ گويند آن چه پدران خود را بر آن يافته‏ ايم ما را بس است آيا هر چند پدرانشان چيزى نمى‏ دانسته و هدايت نيافته بودند»(3) ◀️و اما در مورد ابله و سفیه در قرآنی کریم خطابی با این عبارات وجود ندارد. اما در آیه 13 سوره مبارکه بقره در پاسخ به اتهامی که کفار و بویژه منافقین به مومنین زدند و آنان را "سفیه" نامیدند خداوند در پاسخ، همین منافقین را سفیه معرفی فرمود و علت این مساله نیز در خود آیات مشخص است: «وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَلَكِنْ لَا يَعْلَمُونَ؛ و چون به آنان گفته شود همان گونه كه مردم ايمان آوردند شما هم ايمان بياوريد مى‏ گويند آيا همان گونه كه كم خردان ايمان آورده‏ اند ايمان بياوريم هشدار كه آنان همان كم ‏خردانند ولى نمى‏ دانند»(4) «افراد پاكدل و حق طلب و حقيقت جو را كه با مشاهده آثار حقانيت در دعوت پيامبر (صلی الله علیه و آله) و محتواى تعليمات او، سر تعظيم فرود آورده ‏اند به سفاهت متهم م ى‏كند و شيطنت و دورويى و نفاق را دليل بر هوش و عقل و درايت مى ‏شمرد، آرى در منطق آن ها عقل، جايش را با سفاهت عوض كرده است. لذا قرآن در پاسخ آن ها مى‏ گويد: " بدانيد سفيهان واقعى اين ها هستند اما نمی ‏دانند" (أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ وَ لكِنْ لا يَعْلَمُونَ). آيا اين سفاهت نيست كه انسان خط زندگى خود را مشخص نكند و در ميان هر گروهى به رنگ آن گروه در آيد و به جاى تمركز و وحدت شخصيت، دوگانگى و چندگانگى را پذيرا گردد، استعداد و نيروى خود را در طريق شيطنت و توطئه‏ و تخريب به كار گيرد، و در عين حال خود را عاقل بشمرد؟!»(5)

🔷بنابراین به کاربردن لفظ سفیه با توجه به معنای لغوی و حقیقی آن و با توجه به عملکرد کفار و منافقین بکار برده شده است. این که افرادی به جای به کار بردن عقل و اندیشیدن در سخن و دعوت پیامبر الهی و یا پیروانش، هر روز در فکر دسیسه و توطئه برآیند و رویه واحدی در مقابل مردم نداشته باشند و تسلیم در مقابل حق را تخطئه نمایند و پاکی و صداقت و حق طلبی را سفاهت دانسته و در مقابل آن صف آرایی کنند و در مقابل خود را با این اوصاف عاقل بدانند آیا جز سفاهت است؟ بنابراین به کار بردن این کلمات نه توهین بلکه عین بیان اوصاف و عملکرد واقعی این گروه است. 📚پی نوشت ها: 1. ر.ک: بنیاد اسراء استاد جوادی آملی، تفسیر سوره بقره، جلسه 158: http://www.portal.esra.ir/Pages/Inde...7SGrfJ0FyNI%3d وجلسه 159: http://www.portal.esra.ir/Pages/Inde...Pgjx1XOCurY%3d 2. انفال/ 34 3. مائده/ 104 4. بقره/ 13 5. مکارم شیرازی، تفسير نمونه، دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1371، چاپ دهم، ج‏1، ص96 🔰 @p_eteghadi 🔰

🔹حجه الاسلام #محمدی پرسش و پاسخ اعتقادی، جلسه 3 - آیا آحاد امت معصوم اند؟ 🔰 @p_eteghadi 🔰

قرآن تمام زندگی دنیا را لهو و لعب می‌داند، پس چرا گفته می‌شود که آن‌را مسیری برای رسیدن به آخرت قرار دهیم؟ آیا با لهو و لعب می‌توان به مقامات معنوی آخرت رسید؟ 👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻

🎤در پاسخ به این پرسش باید گفت: همان‌گونه که سوال کننده محترم به درستی بدان اشاره کردند، قرآن کریم در چند آیه،[1] از زندگی دنیا تعبیر به لهو و لعب کرده است.[2] آنچه در مجموع از این آیات برداشت می‌شود آن است که انسان توجه داشته باشد تا تمام همت و تلاش خویش را صرف دنیا و جمع‌آوری مال و ثروت و زندگی دنیایی نکند، و از آخرت غافل نشود، بلکه دنیا را تنها وسیله‌ای قرار دهد برای رسیدن به آخرت و حیات واقعی که در حقیقت تمام دنیا با همه‌ی نعمت‌‌ها و زیبایی‌هایش در برابر آخرت مانند نوعی بازی و سرگرمی است. یکی از معانی کلمه‌ی «لهو»، هر چیز و هر فعالیت بیهوده‏‌اى است که انسان را از کار مهم و مفیدش باز دارد، و به خود مشغول کند. بنابر این، یکى از مصادیق لهو، زندگى مادى دنیا است، براى این‌که انسان را با زرق و برق و ظاهر فریبنده‌ی خود از زندگى ابدی بازمی‌دارد، و به خود سرگرم و مشغول می‌کند. 🔷واژه‌ی «لعب» نیز به معناى کار و یا کارهاى منظمى است، با نظم خیالى و براى غرض خیالى، مانند بازی‌هاى بچه‌گانه. زندگى دنیا همان‌طور که به اعتبارى لهو است، لعب نیز هست، براى این‌که فانى و زودگذر است، چنان‌که بازی‌ها این‌گونه‌اند. بچه‌ها و حتی بزرگ‌ترها با شور و هیجان عجیبى یک بازى را شروع می‌‏کنند، بر سر هم داد و فریاد می‌زنند و دعوا می‌کنند، با این‌که آنچه بر سر آن نزاع می‌‏کنند جز وهم و خیال چیزى نیست! در روشی مشابه، مردم بر سر مسائل دنیایی با یکدیگر می‌جنگند، با این‌‌که می‌دانند اموال، مقام‌ها، ریاست‌ها و... در برابر آخرت و نعمت‌هایش چیزى جز اوهام و خیال نیستند.[3] 💠لذا بیان این تعابیر، هشدار به کسانی است که زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح داده و از آخرت غافل شده‌‌اند: «أُولئِکَ الَّذینَ اشْتَرَوُا الْحَیاةَ الدُّنْیا بِالْآخِرَةِ».[4] کسانی به زندگی دنیا راضی شدند، و دل‌هایشان به مادیات آرامش یافته، و کسانى که از آیات الهی غافل شدند و امید و انتظارى به قیامت و روز دیدار الهی ندارند: «إِنَّ الَّذینَ لا یَرْجُونَ لِقاءَنا وَ رَضُوا بِالْحَیاةِ الدُّنْیا وَ اطْمَأَنُّوا بِها وَ الَّذینَ هُمْ عَنْ آیاتِنا غافِلُونَ».[5] «الَّذینَ یَسْتَحِبُّونَ الْحَیاةَ الدُّنْیا عَلَى الْآخِرَة وَ یَصُدُّونَ عَنْ سَبیلِ اللَّه...»؛[6]همان کسانى که زندگى این دنیا را بر جهان دیگر ترجیح داده و مردم را از راه خدا باز می‌‏دارند. قرآن به این‌گونه افراد هشدار می‌دهد که لذت‌‌ها و زیبایی‌های این دنیا در برابر آخرت ناچیز است: «قُلْ مَتاعُ الدُّنْیا قَلیل».[7] اما اولیای الهی و کسانی که دنیا را محلی برای رسیدن به قرب و رضوان الهی دانسته و می‌گویند: «رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً ...».[8] زندگی دنیا برای آنان لهو و لعب نیست؛ چرا که بشارت الهی هم در زندگى دنیا و در آخرت نصیبشان می‌شود: «لَهُم الْبُشْرى‏ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ».[9] ✴️بنابر این، زندگی دنیا به طور مطلق لهو و لعب و بازیچه و سرگرمی نیست، بلکه بسیار هدف‌مند است: «أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناکُمْ عَبَثاً وَ أَنَّکُمْ إِلَیْنا لا تُرْجَعُون»،[10] که اگر این‌گونه بود در آیه‌ی 11 سوره‌ی جمعه، لهو در برابر نماز جمعه قرار نمی‌گرفت: «وَ إِذا رَأَوْا تِجارَةً أَوْ لَهْواً انْفَضُّوا إِلَیْها وَ تَرَکُوکَ قائِماً قُلْ ما عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَ مِنَ التِّجارَةِ وَ اللَّهُ خَیْرُ الرَّازِقین»؛ زیرا اگر دقت کنیم خود نماز جمعه نیز فعالیتی در همین دنیاست. از نگاه زبان‌شناسی هم باید گفت؛ بسیاری از کلمات می‌توانند معانی گوناگونی داشته باشند و این اصل را می‌توان در تمام زبان‌ها مشاهده کرد. در همین راستا، برخی از کلمات زبان عربی، در شرایط گوناگون، معانی مختلفی دارند.[11] با توجه به این نکته، لهو و لعب بودن دنیا که در برخی از آیات قرآن به آن اشاره شده است، در مقایسه با زندگانی جاوید آخرت است که طبیعتاً زندگی این دنیا از هیچ ارزشی برخوردار نیست،[12] اما در خود این زندگی که تمامش هیچ ارزشی ندارد مگر، آن‌که در راه عبادت خدا صرف شود، اموری لهوی - به معنای خاص - وجود دارند که از آنها نمی‌توان در مسیر رسیدن به خدا استفاده کرد. پس بر این اساس، تمام زندگی دنیا در برابر آخرت، مانند یک لهو و لعب ارزیابی می‌شود، البته نه بدان معنا که نتوان از آن هیچ بهره‌ای برد. برای روشن شدن مطلب، مثالی را به عرض می‌رسانیم: در بازی‌های معمول، دو شیوه متصور است: الف) بازی‌هایی که بدن انسان را تقویت می‌کند، جوایزی را به دنبال دارد،‌ باعث افتخار برای شهر و کشور می‌شود و... . ب) بازی‌هایی که هیچ فایده‌ای جز سرگرمی بیهوده نداشته و ممکن است انسان را از امور مهم‌تری؛ مانند کسب دانش و ثروت و ... باز دارد. اگرچه هر دو مورد بالا بازی هستند، اما هر داور منصفی تفاوت واضح میان آنها را درمی‌یابد.

📚 منابع [1]. انعام، 32؛ عنکبوت، 64؛ محمد، 32؛ حدید، 20. [2]. ر. ک: «تقدم و تأخر لهو و لعب در قرآن»، 19586؛ «زندگی دنیا بازی و سرگرمی از نگاه قرآن»، 49926. [3]. ر. ک: طباطبائی، سید محمد حسین‏، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 16، ص 149، قم، دفتر انتشارات اسلامی‏، چاپ پنجم‏، 1417ق. [4]. بقره، 86. [5]. یونس، 7. [6]. ابراهیم 3. [7]. نساء، 77. [8]. بقره، 201. [9]. یونس، 64. [10]. مؤمنون، 115. [11]. «معنای «تولی»»، 69086؛ «معانی مختلف کلمه لطیف»، 34563. [12]. «تلاش برای دنیا یا آخرت»، 1821؛ «برقراری تعادل بین دنیا و آخرت»، 97016؛ «جدایی آخرت جویان از دنیاطلبان در قرآن»، 26371. 🔰 @p_eteghadi 🔰

چرا امام مهدی(عج) قبل از توصیه به خواندن «زیارت آل یس» مخاطبان را نکوهش کرده که نه در مورد امر خدا می‌اندیشید و نه سخن اولیای الهی را می‌پذیرید؟!

منظور از عبارت ذیل در ابتدای زیارت آل یاسین چیست؟ چرا امام مهدی(عج) چنین فرمودند؟ «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ لا لِأَمْرِهِ تَعْقِلُونَ وَ لا مِنْ أَوْلِیَائِهِ تَقْبَلُوَن حِکْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِی النُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لا یُؤْمِنُونَ‏ السَّلامُ عَلَیْنَا وَ عَلَى عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِینَ». 👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻

🎤زیارت «آل یس» که برگرفته از توقیعی منتسب به حضرت مهدی(عج) است، شامل معارفی مانند توحید، نبوّت، ولایت و امامت می‌باشد که کافران، مشرکان، منافقان و فاسقان و ... از درک آن عاجزند. در فراز ابتدایی زیارت آل یاسین چنین می‌خوانیم: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ لَا لِأَمْرِهِ‏ تَعْقِلُونَ‏ وَ لَا مِنْ‏ أَوْلِیائِهِ‏ تَقْبَلُونَ‏ حِکْمَةٌ بالِغَةٌ فَما تُغْنِ النُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لَا یؤْمِنُونَ السَّلَامُ عَلَینَا وَ عَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِینَ».[1] با فرض پذیرش سندی این توقیع، حضرت بقیة الله(عج) در فراز اول آن، پس از یاد و نام خدای متعال، از عموم انسان‌‌ها - که به طور طبیعی شامل برخی از شیعیان هم می‌شود - گلایه‌ نمود و فرمود: شما نه نسبت به امر پروردگار تعقل می‌کنید و نه از اولیای او حرف‌شنوایی دارید! 👈این سخن در حقیقت، بیانی دیگر از آیه 10 سوره ملک است که دلیل دوزخی شدن افراد را آن می‌داند که آنان نه از عقل خود بهره جسته و نه به سخن اولیای خدا گوش فرا می‌دهند. امام(عج) در صدد آن است که اگر مخاطبانش نیز چنین رفتاری را در پیش گیرند، آنان نیز از اهل دوزخ خواهند بود. سپس در ادامه، با استفاده از ترکیبی از دو آیه‌ی مرتبط قرآن[2] می‌فرماید: حکمتی بس کامل و تمام، ولی برای افرادی که ایمان نمی‌آورند، چه سودی دارد؟! مراد حضرتشان از بیان این آیات نیز آن است که قرآن و سخن اولیای الهی، شامل اندرزهایى عمیق و رسا است و هیچ نقصی ندارد، اما بندگان لجوج این سخنان را نپذیرفته و این انذارها براى آنان مفید قرار نمی‌گیرد.[3] هم‌چنین، با توجه به این‌که خداوند متعال از روی لطف، در هر زمانی چراغ هدایتی تعیین فرموده تا مردم را از ظلمات جهل رها سازد، از جمله مصادیق آشکار حکمت بالغه، می‌تواند خود ائمه(ع) و سخنان ایشان باشد که در برخی روایات نیز به آن اشاره شده است: الف) امام صادق(ع) درباره‌ی آیه‌ی شریفه «وَ مَنْ یؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِی خَیراً کَثِیراً»، فرمود: مراد از حکمت، اطاعت از خدا و شناخت امام است.[4] ب) امام باقر(ع): «...نَحْنُ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ...»؛[5] ما حجت رسانای پروردگاریم. از این‌رو بیم دادن‌ها، برای انسان بی‌معرفت و لجوج مفید نبوده، بلکه شرط پیشرفت معنوی، تواضع در برابر ثقلین و پذیرش آیات قرآن و سخنان معصومان(ع) می‌باشد. پس شاید مناسبت این جملات در ابتدای زیارت آل یاسین توجه دادن به مخاطب باشد که نسبت به امر پروردگار تعقل بیشتر انجام دهد و به فرمایشات نقل شده از طرف اولیای الهی عمل نماید و ادعای اسلام و تشیع او فقط ادعایی ظاهری نبوده بلکه در عمل خود را نشان دهد. 🔷چنانچه در ادامه می‌فرماید: «إِذَا أَرَدْتُمُ التَّوَجُّهَ بِنَا إِلَى اللَّهِ وَ إِلَینَا فَقُولُوا کَمَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَى سَلَامٌ عَلَى آلِ یس»؛‏ پس هر گاه شما اراده‌ی توجّه به خداى تعالى و به سوى ما نمایید، بگویید چنانچه خدای متعال می‌فرماید: «سلام على آل یاسین». گفتنی است که این فراز از روایت، ناظر به اختلاف قرائتی از قرآن کریم در آیه 130 صافات بوده و قرائت حفص از عاصم، «سَلامٌ عَلى‏ إِلْ‏یاسین‏» می‌باشد. [6] 📚 منابع [1]. طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج علی أهل اللجاج، ج 2، ص 492، مشهد، نشر مرتضی، 1403ق. [2]. «حِکْمَةٌ بالِغَةٌ فَما تُغْنِ النُّذُرُ»: قمر، 5؛ «وَ مَا تُغْنِی الْآیاتُ وَالنُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لَا یؤْمِنُونَ». یونس، 101. [3]. ر. ک: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج‏ 23، ص 21، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش. [4]. «طَاعَةُ اللَّهِ‏ وَ مَعْرِفَةُ الْإِمَامِ‏»؛ کلینى، محمد بن یعقوب، کافی، ج ‏1، ص185، ح 11، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چهارم، 1407ق. [5]. همان، ج ‌1، ص 192، ح 3. 🔰 @p_eteghadi 🔰

•┈┈•❀•┈┈• | #احادیث_داستانی | "هرگز نزدیک این کار نشود" 💠 اوج صداقت در کسب و کار ▫️تهذیب الأحکام ـ به نقل از اسحاق ـ: از #امام_صادق_علیه_السلام پرسیدم: مردی به دیگری پیغام می دهد و می گوید: «برایم جامه ای خریداری کن» و او برای خرید جامه به بازار می رود؛ امّا خودش مانند جامه ای که در بازار می یابد، دارد. آیا جامه ای را که خودش دارد، به او بدهد؟ 🔅 امام(ع) فرمود: «هرگز نزدیک این کار نشود و خودش را آلوده نسازد. خداوند عز و جل می فرماید: ⚜️ «ما امانت را به آسمان ها و زمین و کوه ها عرضه کردیم؛ لیکن آنها از پذیرفتنش سر باز زدند و از آن ترسیدند، و انسان، آن را پذیرفت، که او ستمکار و نادان بود». * حتّی اگر آنچه خودش دارد، بهتر از آن چیزی بود که در بازار برایش به دست می آورد، باز آنچه را خودش دارد، نباید به او بدهد». * . الأحزاب: ۷۲. 📚 دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۱۷، ص ۲۰۰ 🔰 @p_eteghadi 🔰

#اهل_بیت #روابط_اجتماعی 💠 رعایت سطح ایمانی افراد و شأن پدری اهلبیت 🔻 یک صفتی که مقدس مآب‏ های ما دارند این است که اگر کسی همفکر آن ها باشد آن را قبول می‏کنند و تحویل می‏گیرند، [و الا نه] ولی ائمه اطهار علیهم السلام اینطور نبوده‏ اند و شیعیان را در مراتب ایمانی مختلف تحویل می‏ گرفتند. 🔸 به عنوان نمونه جمعی از همین مقدس مآب ها خدمت امام صادق علیه السلام رسیدند و گزارش دادند که مفضل [از شاگردان حضرت و راویان حدیث] با کبوتر بازها رفت وآمد دارد و این خوبیت ندارد [مثلا در شأن شما و ایشان نیست] 🔹 حضرت به ظاهر توجهی به حرف آنها نکردند و درخواستی را در نامه از مفضل مطرح کردند و به این‌ها گفتند این نامه را به مفضل بدهید، مفضل نامه را دریافت کرد و برای این جماعت خواند که حضرت چنین خواسته ای دارند (ظاهرا برای تحقق آن خواسته، نیاز به پول هنگفتی بود) 🔸 آنها گفتند این پول زیادی نیاز دارد و هرکدام بهانه ای آوردند که مثلا الان امکانش نیست و... مفضل آنها را نگاه داشت و یکی از همان دوستان کبوتر باز را خبر کرد آمد و نامه و خواسته حضرت را مطرح کرد. ایشان سریع رفت رفقایش را جمع کرد و این پول هنگفت را فراهم کردند و اجازه ندادند خواسته حضرت روی زمین بماند. 🔹 مفضل به آن مقدسین گفت: آیا می گویید من این جماعت را از نزد خود برانم؟! فکر می کنید خدا به نماز و روزه شما نیاز دارد؟ (رجال کشی، ص ۳۲۶) 🔸 در حقیقت امام صادق علیه السلام زمینه را فراهم کردند تا در عمل به این مقدسین خیلی چیزها را ثابت کند. بله اهلبیت علیهم السلام و به پیروی از ایشان اصحاب خاصشان، با گروه های مختلف مردم با سطح ایمانی متفاوت ارتباط داشتند و در حق آن ها پدری می کردند و همین باید برای ما درس باشد البته برای همه کس مقدور نیست. ‌ ‌ ┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ 🔺 حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری 🔰 @p_eteghadi 🔰

⁉️آیا انگشتر حضرت سلیمان نزد امام زمان (عج)است؟ ⭕️پاسخ: استاد #افشاری 🔰 @p_eteghadi 🔰

امام على عليه السلام در نامه اش به مالك اشتر فرمودند: در حق بازرگانان و پيشه وران، سفارش به نيكى كن... و بدان كه با اين همه، در ميان بسيارى از آنان، سختگيرىِ رسوا، بُخلِ زشت، و احتكار اموال، و زورگويى در داد و ستد، وجود دارد و اين، زيانى است براى همگان، و عيبى است بر زمامداران. پس، از احتكار بازدار كه پيامبر خدا از آن منع كرد. داد و ستدها بايد آسان صورت پذيرد و با ميزان عدل انجام گيرد و با نرخ هايى كه به فروشنده و خريدار، ضرر نرسانَد؛ و هر كس كه پس از منع تو، دست به احتكار زد، او را كيفر بده و بدون زياده روى، مجازات كن نهج البلاغه، نامه53 📎 توصیه می شود مسئولین عزیز تصویر فوق رو پروفایلشون بذارند که همیشه یادشون بمونه که این گرانی ها و احتکارها به چه قشر زحمتکش و بزرگواری در جامعه ضربه وارد می کند تابرای مبارزه با گرانی ها و احتکارها همه تلاش خود رو انجام دهند #سایت_ما ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

❓آیا گزارشی از نجاری کردن یا نجار بودن یکی از امامان وجود دارد؟ ⏺پاسخ : 🎤با مراجعه به آموزه‌های دینی در می‌یابیم که انبیا و امامان(ع) اهل کار و تلاش بودند و با وجود کارگران و نمایندگانی که داشتند، خودشان نیز شخصاً اقدام به فعالیت نموده و طبیعتاً به دنبال آن اموالی را نیز به دست می‌آوردند. 👈در میان انبیای الهی حضرت نوح(ع) به شغل نجاری مشغول بود: امام باقر(ع) فرمود: هنگامى که حضرت نوح(ع) هسته‌ی درخت(نخل) را می‌کاشت، قومش بر او گذر کردند و بر او می‌‌خندیدند و او را مسخره می‌‌کردند و می‌‏گفتند کارش کاشتن درخت شد. وقتی آن درخت‏‌ها بلند شد و سرکشید آنها را برید و سپس شروع بتراشیدن آنها کرد، مردم به او گفتند: حال دیگر نجار شده است!...».[1] آن‌حضرت(ع) توانست طی سالیان طولانی و با استفاده از صنعت نجاری، کشتی معروف خود را بسازد.[2] هم‌چنین گزارش شده است که حضرت زکریا(ع) نیز به شغل نجاری مشغول بوده است.[3] نیز در برخی از انجیل‌ها از حضرت عیسی(ع) با پسوند «تکتون» یاد شده است که معنایش نجار و یا معمار است. 🔷اما در مورد نجار بودن ائمه‌ی اطهار(ع) به مستندی برخورد نکردیم. البته ممکن است که هر یک از انبیای الهی و یا ائمه اطهار(ع) در این زمینه مهارت لازم را داشته و گاهی نیازهای خود را برطرف ‌نموده، اما از آن به عنوان یک شغل ثابت بهره نبرده باشند. 📚 منابع [1]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 8، ص 283، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق. [2]. «نوح(ع) و شغل نجاری»، 4373؛ «درآمد امامان و انفاق آن»، 11006؛ «منبع درآمد هزینه زندگی امامان شیعه»، 26845؛ «محل درآمد زندگی پیامبر(ص) بعد از بعثت»، 71665. [3]. سیوطی، جلال الدین، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ج 4، ص 258، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی، 1404 ق. 🔰 @p_eteghadi 🔰

🎬مهدویت در کلام علماء: ✳️ آیت الله اعرافی: ظهور منجی، فلسفه خلقت عالم است. #مهدویت #امام_زمان #فلسفه_خلقت #ظهور_منجی 🔰 @p_eteghadi 🔰

﷽ 🎙واعظ: حاج آقا #عالی 🔖 فساد مالی و فساد جنسی 🔖 🔰 @p_eteghadi 🔰

❓❓❓کثیر بن عبدالله شعبی از دشمنان امام حسین(ع) و در سپاه عمر بن سعد بود و یا از یاران امام و از شهدای کربلا؟!(هر دو گزارش وجود دارد). پاسخ👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻👇🏻 🎤یکی از کسانی که در روز عاشورا در سپاه عمر بن سعد حضور پررنگی داشت، کثیر بن عبدالله (عبیدالله)[1] شعبی[2] همدانی بود.[3] بعد از ورود عمر بن سعد به کربلا، کثیر بن عبداللّه شعبى را که مردى جسور و قاتل و حیله‏گر بود به خدمت امام(ع) فرستاد تا علّت آمدنش را بپرسد. کثیر به عمر بن سعد پیشنهاد داد که در شرایط مناسب امام(ع) را به شهادت برساند، اما ابن سعد قبول نکرد و از او خواست تا فقط علت آمدن امام(ع) را از ایشان بپرسد. کثیر به سوى امام(ع) آمد. ابوثمامه با دیدن او به امام(ع) گفت: بدترین و خونریزترین و حیله‏گرترین مردم روى زمین نزد شما مى‏آید. لذا ابوثمامه به سوى کثیر رفت و از وی خواست قبل از ورود به نزد امام(ع) شمشیر خود را کنار بگذارد، اما کثیر قبول نکرد. ابوثمامه پیشنهاد داد دست وی بر قبضه شمشیر کثیر باشد؛ اما کثیر قبول نکرد. سپس ابو ثمامه گفت: پیام خود را به من بگو تا من به امام(ع) برسانم و اجازه نمی‌‏دهم که با این وضع به نزد امام(ع) بروی، زیرا تو مرد فاجرى هستی. در نتیجه کثیر به سوى ابن سعد برگشت.[4] 📒در منابع تاریخی معتبر گزارش شده که کثیر به همراه مهاجر بن اوس تمیمی در به شهادت رساندن زهیر بن قین نقش مؤثری داشت[5] و بنابر نقل برخی منابع متأخر به همین علت مورد نفرین امام(ع) قرار گرفت: امام(ع) فرمود: «خداوند تو را از رحمت خویش دور نگرداند و قاتلان تو را مانند کسانى که با لعنت خدا به صورت میمون و خوک درآمدند، لعنت نماید».[6] ⬅️ضحاک بن عبدالله مشرقی[7] نقل می‌کند: زمانی که دیدم یاران حسین(ع) کشته شده‌اند و جز سوید بن عمرو خثعمى و بشیر بن عمرو حضرمى، فردی با امام(ع) باقی نمانده، از ایشان اجازه خواستم تا بروم، امام(ع) نیز اجازه داد. ضحاک نیز اسب مخفی‌شده را از خیمه در آورده و فرار کرد. چند نفر از آنها به تعقیب او آمدند. تا این‌که به کنار دهکده‌اى نزدیک ساحل فرات رسید. کثیر بن عبداللَّه شعبى و ایوب بن مشرح‏ حیوانى و قیس بن عبد اللَّه صائدى وی را شناختند و گفتند: این ضحاک بن عبدالله مشرقى و پسر عموى ما است(از قبیله ما است). در نهایت دیگران نیز از کشتن وی منصرف شدند».[8] تمام این گزارش‌ها حاکی از آن است که کثیر بن عبدالله در سپاه عمر بن سعد و از شقی‌ترین دشمنان امام حسین(ع) بوده، اما با این وجود، در برخی از منابع کهن، نام او را به عنوان یکی از شهدای کربلا و از یاران حضرتشان از قبیله بجیله ثبت کرده‌اند.[9] این موضوع ممکن است ناشی از اشتباه مؤلفان بوده و یا به احتمال ضعیف شخص غیر مشهور دیگری با همین نام در سپاه امام(ع) حضور داشته و به شهادت رسیده باشد. 📚منابع [1]. ابن اثیر جزری، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج ‏4، ص 71، بیروت، دار صادر، 1385ق. [2]. طبری، أبو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج 5، ص 410، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق. [3]. ابو مخنف کوفی، لوط بن یحیی، وقعة الطف، محقق، مصحح، یوسفی غروی، محمد هادی‏، ص 35، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ سوم، 1417ق. [4]. وقعة الطف، ص 183 – 184. [5]. تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج 5، ص 441. [6]. حسینی موسوی، محمد، تسلیة المُجالس و زینة المَجالس (مقتل الحسین ع)، محقق، مصحح، حسون، کریم فارس، ج 2، ص 295، قم، مؤسسة المعارف الإسلامیة، چاپ اول، 1418ق. [7]. «رها کردن افرادی امام حسین(ع) را در قیام عاشورا»، 82500. [8]. تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج 5، ص 444- 445. [9]. رسان، فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین ع‏، ص 155، قم، آل البیت ع‏، چاپ دوم‏، 1406ق؛ محلی، حمید بن احمد، الحدائق الوردیة فی مناقب الأئمة الزیدیة، مصحح، محطوری، مرتضی بن زید، ج 1، ص 211، صنعا، مکتبة بدر، چاپ اول، 1423ق.

7️⃣ پرسمان مهدوی ❓چه کنم که امام زمانم رو فراموش نکنم؟ 🎤 پاسخ استاد پور سیدآقایی #مهدویت #امام_زمان #یاد_امام_زمان 🔰 @p_eteghadi 🔰

❓ملکوت چیست؟ آیا قابل دیدن است؟

📒در قرآن کریم در آیاتی چند از "ملکوت" نام برده شده است. مانند: 1- «فَسُبْحانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُون‏»؛ پس [شكوهمند و] پاك است آن كسى كه ملكوت هر چيزى در دست اوست و به سوى اوست كه بازگردانيده مى ‏شويد)(1) ✅«علامه طباطبایی» در تفسیر آیه شریفه می فرمایند: «مراد از "ملكوت" آن جهت از هر چيزى است كه رو به خداست، چون هر موجودى دو جهت دارد، يكى رو به خدا، و يكى ديگر رو به خلق. ملكوت هر چيز آن جهتى است كه رو به خدا است، و ملک آن سمت رو به خلق است. ممكن هم هست بگوييم: ملكوت به معناى هر دو جهت هر موجود است، و آيات زير هم بر همين معنا حمل مى‏ شود، «وَ كَذلِكَ نُرِي إِبْراهِيمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ»(2) و «أَ وَ لَمْ يَنْظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»(3) و «قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ»(4). و اگر فرموده ملكوت هر چيزى به دست خداست، براى اين است كه: دلالت كند بر اين كه خداى تعالى مسلط بر هر چيز است، و غير از خدا كسى در اين تسلط بهره و سهمى ندارد. و برگشت معنا در آيه «فَسُبْحانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ» به اين است كه: خدا از استبعادى كه مشركين در مساله معاد مى‏ كنند، منزه است، چون مشركين غافلند از این كه ملكوت هر چيزى به دست خدا و در قبضه قدرت اوست.»(5)‏ ❎در تفسیر نمونه آمده: «ملكوت در اصل از ريشه "ملک" (بر وزن حكم) به معنى "حكومت و مالكيت است، "واو" و "ت" براى تاكيد و مبالغه به آن اضافه شده؛ بنا بر اين‏ منظور از آن در اين جا حكومت مطلقه خداوند بر سراسر عالم هستى است.»(6) 2- هم چنین در آیه 75 سوره مبارکه انعام که از ملکوت و نشان دادن آن به حضرت ابرهیم (علیه السلام) سخن به میان آمده است: «وَ كَذَالِكَ نُرِى إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ لِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِين»‏؛ و اين گونه ملكوت آسمان ها و زمين را به ابراهيم نمايانديم تا از جمله يقين‏ كنندگان باشد.(7) در این مورد نیز ملکوت، همان مالکیت مطلقه الهی است: «مالكيت مطلقه و تسلط پروردگار را بر تمام آسمان و زمين به او نشان داديم" (وَ كَذلِكَ نُرِي إِبْراهِيمَ مَلَكُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ).»(8) 💠3- در آیه 185 سوره مبارکه اعراف نیز صحبت از ملکوت است: «أَ وَ لَمْ يَنظُرُواْ فىِ مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْض»‏(9) «علامه طباطبایی» در توضیحی تحت عنوان: [اشاره به معناى "ملكوت" در عرف قرآن مجيد] می فرمایند: «"ملكوت" در عرف قرآن و بطورى كه از آيه «إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ، فَسُبْحانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ»(10) استفاده مى‏ شود عبارت است از باطن و آن طرف هر چيز كه بسوى پروردگار متعال است، و نظر كردن به اين طرف با يقين ملازم است‏»(11) در مورد این که آیا ملکوت دیدنی است استناد می کنیم به فراز ابتدایی آیه 185 سوره مبارکه اعراف: «أَ وَ لَمْ يَنظُرُواْ فىِ مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا خَلَقَ اللَّهُ مِن شىَ‏ْء...»(12) «علامه طباطبایی» می فرمایند: «غرض از اين آيه توبيخ آنان در اعراض و انصراف از وجه ملكوتى اشياء است كه چرا فراموش كردند و در آن نظر نينداختند تا برايشان روشن شود كه آن چه را كه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بسوى آن دعوتشان مى ‏كند حق است‏.»(13) 📚پی نوشت ها: 1. یس/ 83 2. انعام/ 75 3. اعراف/ 185 4.مومنون/ 88 5. طباطبایی، محمد حسین، ترجمه تفسير الميزان، محمد باقر موسوی، جامعه مدرسين حوزه علميه قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ پنجم، قم، ج‏17، ص173 6. مکارم شیرازی، تفسير نمونه، دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1371، چاپ دهم، ج‏5، ص309 7. انعام/ 75 8. تفسیر نمونه، همان، ص308 9. اعراف/ 185 10. یس/ 84 11. ترجمه تفسير الميزان، ج‏8، ص455 12. اعراف/ 185 13. ترجمه تفسير الميزان، همان. 🔰 @p_eteghadi 🔰

🌷عنه صلى الله عليه و آله مَثَلُ المؤمنِ كمَثَلِ خامَةِ الزَّرعِ؛ مِن حَيثُ أتَتها الرِّيحُ كَفَأتها، فإذا سَكَنَتِ اعتَدَلَت ، و كذلكَ المؤمنُ يُكفَأُ بالبَلاءِ . و مَثَلُ الفاجِرِ كالأرْزَةِ صَمّاءُ مُعتَدِلَةٌ، حتّى يَقصِمَها اللّه ُ إذا شاءَ .; 🌸پيامبر خدا صلى الله عليه و آله حكايت مؤمن، حكايت كِشته اى ترو تازه است كه از هر طرف باد بر آن بوزد، خميده اش مى كند و چون باد بايستد راست مى شود. بدينسان مؤمن نيز با بلا كج و خميده مى شود. [اما ]فاجر مانند درخت صنوبر است كه سخت و راست است، تا هرگاه كه خداوند خواهد و آن را بشكند. كنز العمّال : 733. 🔰 @p_eteghadi 🔰

📕🌿 توسل یک خانم ارمنی به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف: روز سه شنبه مسجد مقدس جمکران در غرفه نذورات مشغول کار بودم که خانمی اومد و مبلغی داد و خواست که بهش رسید بدم. داشتم رسید رو می نوشتم که به نام نذر کننده رسیدم گفت: ویلهم بلهم. بهش گفتم: شما که شیعه هستید، ولی بنظرم این نام ارمنیه؟! گفت: آره! این نذر من نیست نذر همسایه ماست که ارمنیه. همسایه ام چند روز پیش بهم گفت: مدتی است که گرفتارم😔 کارم جور نمیشه، شنیدم که شما شیعه ها راهی برای برآورده شدن حاجات تون دارید میشه منم راهنمایی کنی؟! بهش گفتم: برای آقا امام زمان نذر کن و از آقا بخواه مشکلت رو حل کنه. فردای همون روز اومد پیشم و گفت: آقا حاجتم رو داد این مبلغ رو بگیر از طرف من ببر مسجد جمکران. ✨ 🔰 @p_eteghadi 🔰

رسول اكرم صلى الله عليه و آله: با حريص ، مشورت مكن، زيرا بدى آن را(حریص بودن را) در نظرت، زيبا جلوه مى دهد َا تُشَاوِرْ حَرِيصاً فَإِنَّهُ يُزَيِّنُ لَكَ شَرَّهَا علل الشرايع ج2 ص559 #سایت_ما ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁

❓حدیث «پلاس خانه باشید» چیست؟ ✅پاسخ⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️

🎤درباره قیام و ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) و حکومت الهی ایشان، روایات مختلف و متعددی داریم که هر کدام را باید از جهات و زوایای مختلف، مورد توجه و بررسی قرار داد. یک دسته از این روایات، روایاتی است که شیعیان را به خانه نشینی توصیه کرده و آن ها را قبل از تحقق علائم ظهور، از شرکت و همراهی با قیام هایی که خود را مرتبط با قیام حضرت مهدی (علیه السلام) و یا زمینه ساز آن می دانند، نهی کرده است؛ مانند روایت ذیل: «عَنْ أَبِي الْمُرْهِفِ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) هَلَكَتِ‏ الْمَحَاضِيرُ قَالَ قُلْتُ وَ مَا الْمَحَاضِير قَالَ الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ نَجَا الْمُقَرَّبُونَ‏ وَ ثَبَتَ الْحِصْنُ عَلَى أَوْتَادِهَا كُونُوا أَحْلَاسَ‏ بُيُوتِكُمْ فَإِنَّ الْغَبَرَةَ عَلَى مَنْ أَثَارَهَا»؛ «ابى مرهف» می گوید: امام صادق (عليه السلام) فرمود: محاضير (اسب ‏هاى تندرو) هلاک شدند، گفتم: محاضير چيست؟ فرمود كسانى كه شتابزدگى می كنند؛ و مقربين نجات يافتند و قلعه بر فراز پايه‏ هاى همچون ميخ خود ثابت و پا بر جا است؛ كنج خانه ‏هاى خود را از دست مدهيد كه غبار فتنه بر زيان كسى است كه فتنه را بر انگيزاند (به مثال فارسى دودش به چشم خودش می رود).(1) ✳️نکته لغوی «أحلاس» یعنی چیزی که بر پشت حیوان و زیر پالان یا زین حیوان می گذارند، هم چنین به معنای بساط و فرش است که روی زمین خانه گسترانده می شود. از آن جهت که این ها برای زین حیوان و نیز برای خانه، لازم است یعنی جزء لاینفک و جدا نشدنی است؛ از باب استعاره و کنایه، برای ماندن در خانه و ملازمت در خانه و بیرون نیامدن از خانه، از این تعبیر استفاده می شود. علامه مجلسی(ره) می گوید: «هلکت المحاضیر» ناظر به کسانی است که در امر قیام و فرج، عجله می کنند و قبل از زمان و موعد آن، آن را می جویند.(2) ✳️ برخی از روایات مشابه «عَنْ أَبِي بَكْرٍ الْحَضْرَمِيِّ قَالَ: دَخَلْتُ أَنَا وَ أَبَانٌ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) وَ ذَلِكَ حِينَ ظَهَرَتِ الرَّايَاتُ السُّودُ بِخُرَاسَانَ فَقُلْنَا مَا تَرَى فَقَالَ اجْلِسُوا فِي بُيُوتِكُمْ فَإِذَا رَأَيْتُمُونَا قَدِ اجْتَمَعْنَا عَلَى رَجُلٍ فَانْهَدُوا إِلَيْنَا بِالسِّلَاحِ»‏؛ «ابوبكر حضرمى» می ‏گويد: من و «أبان» بر امام صادق (عليه السلام) وارد شديم و اين مقارن با زمانى بود كه پرچم هاى سياه در خراسان ظهور كرده بود، عرض كرديم: نظر شما چيست؟ آن حضرت فرمود: در خانه ‏هاى خود بنشينيد، هر گاه ديديد ما بر مردى گرد آمده‏ ايم شما نيز با سلاح به يارى ما برخيزيد (به سوى ما بشتابيد).(3) «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْبَاقِرِ (علیهما السلام) قَالَ: مَثَلُ خُرُوجِ الْقَائِمِ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ كَخُرُوجِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ مَثَلُ مَنْ خَرَجَ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ مَثَلُ فَرْخٍ طَارَ فَوَقَعَ مِنْ وَكْرِهِ‏ فَتَلَاعَبَتْ بِهِ الصِّبْيَان‏»؛ «جابر» از امام باقر (عليه السلام) روايت كرده كه آن حضرت فرمودند: مَثَل خروج قائم ما خاندان، مانند خروج رسول خدا (صلى اللَّه عليه و آله) است و مَثَل آن كس كه از ما خاندان قبل از قيام قائم بپا خيزد، بسان جوجه‏ اى است كه پرواز كند و از آشيانه خود فرو افتد و كودكان با آن به بازى پردازند (دستخوش بازيچه كودكان شود). (4) «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ (علیه السلام) أَنَّهُ قَالَ: اسْكُنُوا مَا سَكَنَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْضُ أَيْ لَا تَخْرُجُوا عَلَى أَحَدٍ فَإِنَّ أَمْرَكُمْ لَيْسَ بِهِ خَفَاءٌ أَلَا إِنَّهَا آيَةٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَيْسَتْ مِنَ النَّاسِ- أَلَا إِنَّهَا أَضْوَأُ مِنَ الشَّمْسِ لَا تَخْفَى عَلَى بَرٍّ وَ لَا فَاجِرٍ أَ تَعْرِفُونَ الصُّبْحَ فَإِنَّهَا كَالصُّبْحِ لَيْسَ بِهِ خَفَاءٌ»؛ «جابر بن يزيد» از امام باقر (عليه السلام) روايت كرده كه آن حضرت فرمودند: تا آسمان و زمين ساكن است شما نيز ساكن و بى جنبش باشيد- يعنى بر هيچ كس خروج نكنيد- كه كار شما پوشيدگى ندارد، بدانيد كه آن نشانه‏ اى از جانب خداى (عزّوجلّ) است نه از جانب مردم. بدانيد كه آن از آفتاب روشن ‏تر است و بر نيكوكار و زشت كار پنهان نخواهد ماند، آيا صبح را مى ‏شناسيد؟ امر شما همانند صبح است كه پنهان ماندن در آن راه ندارد. (5)

✴️ نکات مهم در خصوص این دسته از روایات 1. تعداد قابل توجهی از این روایات، از نظر سند، مشکلاتی دارند، مانند داشتن راوی مجهول، راوی غیر ثقه و... . 2. برخی روایات، ناظر به قضیه خارجی خاصی صادر شده است؛ مثل روایاتی که امام معصوم، ضمن پرهیز دادن از شتابزدگی در امر قیام قائم و سرنگونی دولت بنی عباس، به شیعیان دستور خانه نشینی و عدم پیوستن به قیام کنندگان موقعیت نشناس و مدعی دروغین مهدویت را می دهند. 3. قیام هایی ممنوع دانسته و نهی شده اند که دارای شرایط لازم نیستند و یا به خاطر اغراض فاسد و امیال و هوا و هوس ها، انجام می شوند. 4. غرض این روایات، جلوگیری از وقوع شیعیان در فتنه ها و در دام مغرضان یا جاهلان است. 5. برخی از این روایات، در شرائط تقیه صادر شده اند. بنابر این: علاوه بر بررسی سندی و دلالی خود روایت، باید خانواده حدیثی آن و نیز سایر روایات در آن موضوع (ظهور و قیام های قبل از آن)، مورد بررسی و تحقیق قرار گیرند و نمی توان بر اساس یک روایت، بدون توجه به سایر روایات و خانواده حدیثی آن، قضاوت نمود و نظر داد. 📚پی نوشت ها: 1. ابن أبي زينب، محمد بن ابراهيم، الغيبة للنعماني‏، محقق/مصحح: غفارى، ناشر: نشر صدوق‏ ـ تهران‏، 1397ق، چاپ اول‏، ص 196، ح 5. 2. مجلسى، محمد باقر، مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول‏، محقق/مصحح: رسولى محلاتى، ناشر: دار الكتب الإسلامية ـ تهران‏، 1404ق‏، چاپ دوم‏، ج ‏26، ص 323. 3. الغيبة للنعماني، پیشین، ص 197، ح 6. 4. همان، ص 199، ح 14. 5. همان، ص 201، ح 17. 🔰 @p_eteghadi 🔰

⁉️انواع صله امام زمان : ⭕️ پاسخ: استاد ابراهیم #افشاری 🔰 @p_eteghadi 🔰

🔹حجه الاسلام #محمدی پاسخ به سوالات معارفی و اعتقادی 2 - چگونگی اثبات زنده بودن امام زمان (عج) 🔰 @p_eteghadi 🔰